CHÓD I ZABURZENIA CHODU
CHÓD - W tej prawidłowej czynności uczestniczą: móżdżek, droga pozapiramidowa i układ przedsionkowy.
Powtarzalne ruchy kroczenia powstają w ośrodkach lędźwiowo-krzyżowych rdzenia kręgowego i są modyfikowane przez wpływ: kory mózgowej, jąder podstawy, pnia mózgu, móżdżku. I oparte na różnych sprzężeniach zwrotnych propioceptywnym, przedsionkowym, wzrokowym.
W badaniu chodu oceniamy
Czy chód jest symetryczny
Asymetryczny
Chód połowiczoniedowadny
W rwie kulszowej
Chód brodzący
Symetryczny na szerokiej podstawie
Chód tylnosznurowy
Chód móżdżkowy
Symetryczny
Kurczowy
Kurczowo-ataktyczny
Chód parkinsonowski
Chód kaczkowaty
Jakie kroki
Drobne - zespół Parkinsona
Jaka przerwa między stopami
Prawidłowa
Duża - szeroki rozstaw nóg
Brak koordynacji ruchów nóg - chód móżdżkowy
Stopy krzyżują się, palce są odciągnięte - chód krzyżowy
Ruchy w kolanach
Prawidłowe
Nadmierne unoszenie kolan - chód brodzący
Ruchy w biodrach i barkach
Prawidłowe
Znaczne kołysanie w biodrach i barkach - chód kaczkowaty
Chód jako całość
Prawidłowy
Aprakcja - ruchy rozczłonkowane, jakby pacjent zapomniał jak się chodzi, przykuty do miejsca
Zaburzenia czynnościowe - dziwaczne niespójne
Czy chodzenie sprawia ból
Czy są zmiany kostne
Czy stopa odstaje na bok - chód w porażeniu połowiczym
* CHÓD PARETYCZNY (NIEDOWŁADNY)
- chory chodzi powoli, małymi krokami, z trudnością przesuwa stopy, powłóczy
Nogami
- Pacjenci stoją i chodzą z przedramieniem zgiętym w stawie łokciowym i nawróconym. Występuję częściowe zgięcie nadgarstka oraz zgięcie placów
- jeśli niedowład jest szczególnie nasilony w prostownikach stóp chód staje się
brodzący
- występowanie: NIEDOWŁAD WIOTKI KOŃCZYN DOLNYCH
* CHÓD BRODZĄCY: CHÓD KOGUGI
- spowodowany osłabieniem mięśni zginaczy grzbietowych stóp.
- Ze względu na częściowe lub całkowite opadanie stopy kończyna dolna podczas kroczenia musi być unoszona wyżej niż zwykle, aby uniknąć zaczepiania paluchem o podłoże.
- wsypuje nadmierne unoszenie nóg w kolanie
- Jednostronny chód brodzący jest zwykle wynikiem uszkodzenia korzenia L5, neuropatii kulszowej lub strzałkowej.
- Chód brodzący występuje obustronnie zazwyczaj zazwyczaj z powodu obwodowej polineuropatii lub poliradikulopatii lędźwiowo-krzyżowej.
* CHÓD KACZKOWATY:
- podczas chodzenia kołysanie w biodrach
- uderzająca trudność wchodzenia na schody
- występuje niedowład mm.obręczy i ud
- występowanie: POSTĘPUJĄCA DYSTROFIA MIĘŚNIOWA, WRODZONE ZWICHNIĘCIE STAWU BIODROWEGO
* CHÓD SPASTYCZNY (KURCZOWY):
- charakteryzuje się spastycznością w stawach biodrowych i koanowych
- chory podczas chodzenia nie zgina kończyn w stawach, z trudnością odrywa stopy
od podłoża i przesuwając kończyny zaczepia palcami o podłogę
- występowanie: NIEDOWŁAD SPASTYCZNY KOŃCZYN DOLNYCH
* CHÓD KOSZĄCY:
- chodzenie umożliwiają głównie ruchy w stawie biodrowym
- wyprostne ułożenie kończyny jest powodem tego, że chory podczas chodzenia nie
odrywając niedowładniętej stopy od podłogi zakreśla pólkule czyli kosi
- jednocześnie kończyna górna zachowuje charakterystyczne ułożenie zgięciowe
ramię jest lekko odwiedzione, przedramię zgięte, ręka i palce ręki zgięte dłoniowo
- występowanie: SPASTYCZNY NIEDOWŁAD POŁOWICZY POCHODZENIA
MÓZGOWEGO
*CHÓD MAŁYMI KROCZKAMI (parkinsonowski):
- jednoczesne usztywnienie i pochylenie tułowia ku przodowi
- niewielkie zgięcie stawów biodrowych i kolanowych
- sztywny chód z pocieraniem stóp o podłoże
- kończyny górne są zgięte fizjologicznych stawach łokciowych, ramiona
przywiedzione, często z drżeniem spoczynkowym w postaci nawracania-odwracania
- chód jest inicjowany powoli
- brak fizjologicznych współruchów kończyn górnych - balansowanie rąk podczas
Chodzenia, daszkowate ustawienie dłoni
- występowanie; ZESPOŁY PARKINSONOWSKIE
* CHÓD MÓŻDŻKOWY: chód na szerokiej podstawie, chód marynarski
- podobny do chodu człowieka pijanego
- chwianie się i zataczanie podczas chodzenia
- aby utrzymać równowagę chory szeroko rozstawia kończyny - chód na szerokiej
podstawie
- asynergia tułowia: brak prawidłowej koordynacji ruchów kończyn dolnych
i tułowia, chory podczas chodzenia jakby pozostawia tułów w tyle
- zamknięcie oczu nie zwiększa zaburzeń lub tylko je nasila
- w razie uszkodzenia robaka, chory pada do tyłu
- w uszkodzeniu półkuli chory pada na stronę uszkodzenia
* CHÓD TYLNOSZNUROWY (GENERALSKI)
-wystepuje u chorych z zaburzeniem czucia propioceptywnego
- chorzy ci nie są swiadomi uożenie kończyn
- podczas chodzenia chory stale patrzy na nogi, często pomaga sobie laską
-dyssymetria: kroki nierównej długości, zwykle większe niż prawidłowe,
chory nadmiernie zgina kolana, gwałtownie wyrzuca stopy i silnie
uderza piętą o ziemię
- chód jest niepewny
- zamknięcie oczu nasila zaburzenia
- chorzy ci mają trudności w utrzymaniu postawy stojacej ze złączonymi nogami i zamkniętymi oczami
- występowanie: choroby przebiegające z uszkodzeniem sznurów tylnych:
WIĄD RDZENIA
ZWYRODNIENIE SZNUROWE RDZENIA
(w niektórych postaciach zapalenia wielonerwowego pobłonicze,
alkoholowe - uszkodznie obwodowych włókien przewodzących pobudzenia
proprioceptywne
* CHÓD PRZEDSIONKOWY:
- pacjent ma stałą skłonność do padania w jedną stronę, gdy idzie lub stoi.
- badanie nerwów czaszkowych wykazuje oczopląs z wyraźną asymetrią.
- stwierdzenie prawidłowego czucia głębokiego głębokiego siły mięśniowej pozwala
wykluczyć jednostronną niezborność czuciową i niedowład połowiczy.
* CHÓD PLĄSAWICZO - ATETOTYCZNY:
- nieregularne ruchy, które przerywają płynne płynne wykonanie prawidłowego
chodzenia.
- ruchy zgięcia lub wyprostu w stawie biodrowym są częste i nieprzewidywalne,
co przejawia się jako kołysanie biodrami.
* CHÓD ASTAZJA-ABAZJA:
- histeryczne zaburzenie chodu
- zwykle mimo prawidłowej koordynacji ruchów kończyn w pozycji leżącej lub
siedzącej, pacjent nie może stać lub chodzić bez dodatkowej pomocy. Czasem po
odwróceniu uwagi utrzymuje równowagę i wykonuje kilka kroków prawidłowo
po czym demonstruje utratę równowagi.
CHÓD W RWIE KULSZOWEJ
Chorzy unikają rozciągania nerwu kulszowego z powodu bóu kręgosłupa promieniuacego do kończyn dolnych
Tułów ulega przesunięciu ku przodowi
Boląca kończyna jest zgięta w stawach
Kręgosłup ustawiony w skoliozie
Biodra wysunięte do boku