Nr ćwicz. 209 |
Data:
22.10.97 |
Arkadiusz Sitek |
Wydział Elektryczny |
Semestr: I |
Grupa: T4
|
prowadzący: prof. dr hab. Danuta Wróbel
|
|
|
Przygotowanie: |
Wykonanie: |
Ocena ostat.: |
Temat: Wyznaczanie stałej Boltzmanna z charakterystyki tranzystora
Wstęp teoretyczny:
Stała Boltzmanna , oznaczana przez k, jest uniwersalną stałą fizyczną określoną przez stosunek dwóch innych stałych: stałej gazowej R i liczby Avogarda NA
. (1)
W kinetycznej teorii gazów wykazuje się że średnia energia kinetyczna ruchu cieplnego cząstki w temperaturze T , przypadająca na jeden stopień swobody, wynosi (1/2)kT i nie zależy od rodzaju ruchu (postępowy, rotacyjny czy oscylacyjny ), ani od wielkości cząstki.
Stała Boltzmanna występuje we wszystkich równaniach zawierających klasyczne lub kwantowe funkcje rozkładu energetycznego cząstek. Oto kilka przykładów takich równań:
(a) Rozkład prędkości drobin gazu opisany jest funkcją podaną po raz pierwszy przez Maxwella
(2)
Nvdv w powyższym równaniu określa ilość drobin, których prędkości są zawarte w wąskim przedziale (v, v + dv ). Maksimum tej funkcji przypada dla prędkości vp, która jest najbardziej prawdopodobna w danej temperaturze jej wartość jest określona między innymi przez stałą Boltzmanna vp = (2kT/m)1/2 .
(b) Prawdopodobieństwo zajęcia przez elektron poziomu energetycznego o wartości E w krysztale podaje funkcja rozkładu Frermiego-Diraca
, (3)
gdzie EF jest energią ( poziomem ) Fermiego
W niskich temperaturach funkcja rozkładu ma ciekawy przebieg; mianowicie f(E) = 1, gdy E < EF oraz f(E) = 0, gdy E > EF . Przy takiej funkcji rozkładu wszystkie poziomy poniżej EF są całkowicie zajęte ( f = 1 ), a poziomy powyżej EF są puste ( f = 0 ). Przejście od wartości 1 do zera odbywa się w wąskim przedziale energii - jego szerokość zależy od temperatury oraz od stałej Boltzmanna wynosi około 5kT.
(c) Dla niskich temperatur lub dużych wartości energii ( każdy z tych warunków wyraża się przez stałą Boltzmanna E - EF >> kT ) kwadratowa funkcja rozkładu może być zastąpiona klasyczną funkcją statystyczną Maxwella - Boltzmanna:
. (4)
(d) Prąd płynący przez złącze p-n dwóch półprzewodników o różnych typach przewodnictwa opisany jest wyrażeniem zawierającym wyraz wykładniczy, w którym występuje iloczyn kT
. (5)
W powyższym równaniu V oznacza przyłożone do złącza napięcie, e - ładunek elektronu, Is - prąd wsteczny.
Zasada pomiaru:
Prąd płynący przez tranzystor przy zwartym obwodzie kolektor emiter zmienia się z napięciem UBE zgodnie z równaniem:
(6)
Po obustronnym logarytmowaniu wzoru (6) otrzymujemy:
(7)
Z wykresu funkcji ln IK = f(UBE) możemy odczytać kąt nachylenia którego tga = e/kT. Znając zatem kąt nachylenia prostej (możemy go określić korzystając z regresji liniowej) i temp. w której dokonywaliśmy pomiarów, możemy wyznaczyć wartość stałej Boltzmanna:
(8)
Schemat połączeń:
Analiza pomiarów:
Lp. |
UBE [V] |
IK [mA] |
T [°C] |
T [K] |
ln IK |
1. |
0,6 |
383 |
23 |
296 |
5,948 |
2. |
0,58 |
351 |
23 |
296 |
5,861 |
3. |
0,56 |
205 |
23 |
296 |
5,323 |
4. |
0,54 |
93 |
23 |
296 |
4,533 |
5. |
0,52 |
41 |
23 |
296 |
3,714 |
6. |
0,5 |
19 |
23 |
296 |
2,944 |
7. |
0,48 |
8 |
23 |
296 |
2,079 |
8. |
0,46 |
3 |
23 |
296 |
1,099 |
9. |
0,44 |
1 |
23 |
296 |
0 |
10. |
0,42 |
0 |
23 |
296 |
- |
|
|
|
|
|
|
1. |
0,6 |
138 |
2 |
275 |
4,927 |
2. |
0,58 |
59 |
2 |
275 |
4,078 |
3. |
0,56 |
25 |
2 |
275 |
3,219 |
4. |
0,54 |
10 |
2 |
275 |
2,303 |
5. |
0,53 |
7 |
2 |
275 |
1,946 |
6. |
0,52 |
4 |
2 |
275 |
1,386 |
7. |
0,51 |
3 |
2 |
275 |
1,099 |
8. |
0,5 |
2 |
2 |
275 |
0,693 |
9. |
0,49 |
1 |
2 |
275 |
0 |
10. |
0,48 |
0 |
2 |
275 |
- |
|
|
|
|
|
|
1. |
0,6 |
392 |
52 |
325 |
5,971 |
2. |
0,58 |
378 |
52 |
325 |
5,935 |
3. |
0,56 |
363 |
52 |
325 |
5,894 |
4. |
0,54 |
346 |
52 |
325 |
5,846 |
5. |
0,52 |
324 |
52 |
325 |
5,781 |
6. |
0,5 |
276 |
52 |
325 |
5,62 |
7. |
0,48 |
144 |
52 |
325 |
4,97 |
8. |
0,46 |
69 |
52 |
325 |
4,234 |
9. |
0,44 |
33 |
52 |
325 |
3,497 |
10. |
0,42 |
16 |
52 |
325 |
2,773 |
11. |
0,4 |
7 |
52 |
325 |
1,946 |
12. |
0,38 |
3 |
52 |
325 |
1,099 |
13. |
0,35 |
1 |
52 |
325 |
0 |
14. |
0,34 |
0 |
52 |
325 |
- |
Korzystając ze wzoru (8) możemy wyznaczyć stałą Boltzmanna k dla każdej z trzech temperatur, a następnie wyznaczamy średnią arytmetyczną z otrzymanych wartości k.
Regresję liniową obliczamy korzystając ze wzoru:
y=A+Bx
Stała A Współczynnik regresji B
Obliczenia dla T=2 [°C]:
A=-21,27
B=43,71
Obliczenia dla T=23 [°C]:
A=-16,5
B=38,46
k=1,41*10-23
Obliczenia dla T=52 [°C]:
A=-12,35
B=35,7
k=1,38*10-23
Średnia arytmetyczna z trzech pomiarów wynosi:
k=1,37*10-23
Rachunek błędu:
Odchylenie obliczamy ze wzoru:
Następnie ze względu na to, że odchylenie liczone jest dla małej serii pomiarów, odchylenie s mnożymy przez współczynnik Studenta-Fishera tn który dla 3 pomiarów wynosi tn=1,3.
Odchylenie standardowe otrzymujemy korzystając ze wzoru:
Obliczenia błędu:
Wynik końcowy:
k = (1,37 ± 0,03) *10-23
Wnioski:
Porównując wartość tablicową stałej Boltzmanna xe = 1,38*10-23 z wartością pomiarową xp = 1,37*10-23 według kryterium zgodności : widać, że wyznaczona w trakcie ćwiczenia wartość stałej Boltzmanna mieści się w granicy błędu.
Z wykresu wynika, że charakterystyka ln JK=f(UBE) nie jest liniowa dla całego zakresu napięć baza-emiter. Aby uzyskać jak największą dokładność wyznaczenia stałej Boltzmanna k należy więc obliczając regresję liniową korzystać tylko z tych punktów w których charakterystyka jest linią prostą. Biorąc od uwagę wszystkie punkty pomiarowe otrzymujemy mniejszy współczynnik nachylenia prostej, a co za tym idzie zawyżoną wartość stałej Boltzmanna.