SPOTKANIE MODLITEWNE 1

ADORACJA POKUTNA - WIELKI POST 2006

Śpiew

Pan blisko jest

Tekst 1 Mk 1, 2-5. 7-7

2 Jak jest napisane u proroka Izajasza:
Oto Ja posyłam wysłańca mego
przed Tobą;
on przygotuje drogę Twoją.
3 Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
Dla Niego prostujcie ścieżki!
4 Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów.

7 I tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. 8 Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».

Cisza

Rozważanie 1

Prostujmy ścieżki dla Pana. On przychodzi do nas z największym darem - z obietnicą zbawienia dla każdego. Nikt nie jest wyłączony z Jego wielkiego miłosierdzia, które ogarnia tego, kto z ufnością się Jemu powierza. Miłosierdzie, w którym Jezus daje siebie jako ofiarę przebłagalną. Zawiśnie na krzyżu jak najgorszy złoczyńca, by Ciebie uczynić dobrym.

Bóg zbawia. Ale nie zbawi Cię bez Ciebie. Nie zbawi Cię wbrew Tobie.

To czas na Twoją decyzję... Chcesz być chrzczony Duchem Świętym?

Chcesz iść za Jezusem, który prowadzi do domu Ojca?

Śpiew

Tekst 2 Mk 1, 14-15

14 Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: 15 «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»

Cisza

Rozważanie 2

Jezus przyszedł na ziemię, by głosić Ewangelię - by głosić Dobrą Nowinę o zbawieniu.

Czas doszedł do swojej pełni. Obietnice dane ludziom od Boga zostają spełnione. Nadszedł nowy czas - czas Nowego Przymierza. Wobec okazanej Bożej miłości człowiek nie może pozostać obojętny. Miłość dotyka zawsze miejsc najgłębszych. Tych, które uważasz za najbardziej swoje. Sprawia, że na życie zaczynasz spoglądać inaczej. Dostrzegasz to, co dotąd umykało twojej uwadze. Starasz się być coraz lepszym - w imię miłości chcesz pokonać swój egoizm.

Czy wobec bezgranicznej, miłosiernej miłości Boga - Tego Wielkiego Niewidzialnego, staram się pokonywać to, co we mnie jeszcze nie dość dobre?

Śpiew

Tekst 3 Flp 2. 6-8

6 On, istniejąc w postaci Bożej,
nie skorzystał ze sposobności,
aby na równi być z Bogiem,
7 lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka,
8 uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci -
i to śmierci krzyżowej.

Cisza

Rozważanie 3

Tak trudno nam zrezygnować z tego, co mamy. Czasem nawet trudno nam się po prostu czymś podzielić. Jak ciężko czasem zrezygnować ze swojego wolnego czasu na to, by wziąć udział w jakimś KSMowskim przedsięwzięciu. Wygodniej zostać w domu, zająć się swoimi sprawami, a później - przyjść na gotowe. Nie jest łatwo zrezygnować z tego, co moje, by wraz z innymi tworzyć nową jakość. A przecież to tak naprawdę to nic, w porównaniu z miłością, która spływa na nas szerokimi strumieniami z krzyża.

Krzyż jest znakiem Największej Miłości Boga, największego wyrzeczenia się siebie samego - swojego bóstwa, potęgi i chwały - by dać Tobie - właśnie Tobie, oddać wszystko. Totalnie wszystko.

Ból, cierpienie i łzy...

Opuszczenie, samotność i zdrada...

Obelgi, gwoździe i przebity bok...

Dla Ciebie...

Jak się odwdzięczasz?

Śpiew

Tekst 4 1 Tes 5, 1-11

1 Nie potrzeba wam, bracia, pisać o czasach i chwilach. 2 Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak, jak złodziej w nocy. 3 Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» - tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie ujdą. 4 Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. 5 Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności. 6 Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi! 7 Ci, którzy śpią, w nocy śpią, a którzy się upijają, w nocy są pijani. 8 My zaś, którzy do dnia należymy, bądźmy trzeźwi, odziani w pancerz wiary i miłości oraz hełm nadziei zbawienia. 9 Ponieważ nie przeznaczył nas Bóg, abyśmy zasłużyli na gniew, ale na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, 10 który za nas umarł, abyśmy, czy żywi, czy umarli, razem z Nim żyli. 11 Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich, jak to zresztą czynicie.

Cisza

Rozważanie 4

Ponieważ nie przeznaczył nas Bóg, abyśmy zasłużyli na gniew, ale na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego Jezusa Chrystusa...

Jestem przeznaczony do zbawienia. Jestem przeznaczony do życia z Bogiem. Jestem przeznaczony do tego, by wiecznie żyć w szczęściu.

Ale nie jest to przeznaczenie, które spełni się bez mojego udziału. To przeznaczenie dla synów światłości, synów dnia...

Idź za Światłością, która rozjaśni wszelką ciemność, wszelkie zło. Każde zło - także to, które jest w tobie, któremu sam nie umiesz się przeciwstawić, którego sam nie potrafisz przezwyciężyć.

Zastanów się, co to takiego.

Egoizm, gniew, lenistwo...

Nieumiejętność przebaczenia...

Zazdrość, kłótliwość, trwanie w konfliktach...

Brak pokory, brak wyrozumiałości...

Cisza

Rozważanie 5

To zło, które mnie oddala od Boga, oddaję Bogu, który jako Światłość Światłości wyprowadzi mnie z niego - do prawdziwej Jasności.

Śpiew

Światłość w ciemności świeci, a ciemność jej nie ogarnia...

lub Jezu, Tyś jest światłością mej duszy

Tekst 5 Mk 2, 5-12a

5 Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy». 6 A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: 7 «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, oprócz jednego Boga?» 8 Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? 9 Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? 10 Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: 11 Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!». 12 On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich.

Cisza

Rozważanie 6

Jezus chodził po Judei, głosił Dobrą Nowinę i czynił znaki - uzdrawiał, wypędzał złe duchy i wskrzeszał. Ale wobec paralityka Jezus najpierw powiedział: «Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy». To jest prawdziwe uzdrowienie - odpuszczenie grzechów - uzdrowienie duszy, myśli, wnętrza... Jezus dobrze Cię zna. Wie, że potrzebujesz Jego pomocy, by, tak jak paralityk, zacząć nowe życie. On che, byś wstał, byś podniósł się ze swojej nędzy grzechu, byś zostawił, to co złe. Mówi dziś na nowo - przyjdź do mnie, a cię uzdrowię. Czeka na Ciebie w konfesjonale. Paralityka spuszczono przez dach - byle przyprowadzić go w pobliże Pana. A ty masz Go tak blisko... Nie czekaj na potem. Nie zwlekaj. Zostaw to, co sprawia, że potrzebujesz uzdrowienia. On je tobie da w ogromie swojego miłosierdzia.

Śpiew

Tekst 6 Rz 5, 1-11

1 Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, 2 dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. 3 Ale nie tylko to, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, 4 a wytrwałość - wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś - nadzieję. 5 A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.

6 Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy [jeszcze] byli bezsilni. 7A [nawet] za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. 8 Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. 9 Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. 10 Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. 11 I nie tylko to - ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.

Cisza

Rozważnie 7

Jezus cię przyjmie. Zawsze cię przyjmie. Ale czy za Jego wielkie miłosierdzie chcesz zapłacić ciągłym oddalaniem się? Kolejnym gwoździem, który przytwierdził Go do krzyża? Kolejnym uderzeniem bicza w drodze na Golgotę? Następnym cierniem wbijającym się w skroń?

Pojednanie jest zadaniem - by pozostać wiernym temu pojednaniu. By wielkie dobro, jakiego w nim doświadczyłeś - to spotkanie z Panem, który uzdrawia, stało się dla ciebie źródłem siły do przeciwstawiania się temu, co złe i słabe.

Śpiew

Dotknij, Panie, moich oczu, abym przejrzał.

Dotknij, Panie, moich warg, abym przemówił uwielbieniem.

Dotknij, Panie, mego serca i oczyść je.

Niech Twój święty Duch dziś ogarnie mnie.

Tekst 8 Ga 6, 1-10

1 Bracia, a gdyby komu przydarzył się jaki upadek, wy, którzy pozostajecie pod działaniem Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą drogę. Bacz jednak, abyś i ty nie uległ pokusie. 2 Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe. 3 Bo kto uważa, że jest czymś, gdy jest niczym, ten zwodzi samego siebie. 4 Niech każdy bada własne postępowanie, a wtedy powód do chluby znajdzie tylko w sobie samym, a nie w zestawieniu siebie z drugim. 5 Każdy bowiem poniesie własny ciężar.

6 Ten, kto pobiera naukę wiary, niech użycza ze wszystkich swoich dóbr temu, kto go naucza. 7 Nie łudźcie się: 8 Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne. 9 W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy. 10 A zatem, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza naszym braciom w wierze.

Cisza

Rozważanie

Jestem odpowiedzialny za drugiego człowieka. Jego przyszłość nie może być mi obojętna. Nie może nie zależeć mi na tym, by i inni dostąpili radości pojednania i uzdrowienia.

Jednak nie mogę skupić się wyłącznie na innych, by nie wpaść w skrajność - mam badać własne postępowanie i nieść własny ciężar.

Czynić dobro - bo ono przyniesie prawdziwe owoce. Do tego uzdalnia nas Jezus swoją łaską, płynącą z Krzyża.

Uniżmy się wraz z Nim...

Śpiew na zakończenie

1

1

---