Analiza Laborki, 4 Spektrografia, ANALIZA INSTRUMENTALNA


ANALIZA INSTRUMENTALNA

Nr ćw.

4.

Data

16.12.2002

Prowadzący:

Dr S. Stachowiak

Wydział

Tech. Chem. IPC

Wykonujący:

Hałdaś Jarosław

SPEKTROGRAFIA

LICZBY KWANTOWE:

~główna liczba kwantowa n, gdzie n=1,2,3,...

~poboczna liczba kwantowa l, gdzie l=0,1...n-1

~magnetyczna liczba kwantowa m (od -1 do +1)

~spinowa liczba kwantowa s, gdzie s=±½

⇒ W wyniku oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego z wolnymi atomami otrzymuje się widma liniowe.

Powstawanie tych widm jest wynikiem przejść elektronów walencyjnych między określonymi poziomami energetycznymi.

Metoda spektrograficzna

APARATURA:

*źródło wzbudzenia

  1. łuk prądu stałego;

  2. łuk prądu zmiennego;

  3. iskra elektryczna

*spektrograf - składa się z:

  1. szczeliny;

  2. kolimatora;

  3. układu rozszczepiającego;

  4. monochromatorów;

  5. płyty fotograficznej.

Celem zdania:

Przeprowadzić analizę jakościową naturalnych próbek mineralnych.

WIDMO I

Pierwiastek

Długość fali λ [nm]

Natężenie linii

Ca

422,673

słabe

396,847

mocne

393,367

mocne

Al.

396,153

średnie

394,403

średnie

309,271

średnie

308,216

średnie

Ru

343,674

średnie

Cu

327,396

mocne

324,754

mocne

Sb

287,792

średnie

Mo

281,615

średnie

Be

234,861

słabe

Cd

226,502

słabe

WIDMO II

Pierwiastek

Długość fali λ [nm]

Natężenie linii

Ca

422,673

słabe

396,847

mocne

393,367

mocne

Al

396,153

średnie

394,403

średnie

309,271

mocne

308,216

mocne

Ti

399,864

słabe

Ru

343,674

słabe

Cu

327,396

średnie

324,754

średnie

Sb

287,792

słabe

Mo

281,615

średnie

WIDMO III

Pierwiastek

Długość fali λ [nm]

Natężenie linii

Ca

396,847

mocne

393,367

mocne

Ti

399,864

mocne

Cu

327,396

słabe

324,754

słąbe

Al

396,153

średnie

394,403

średnie

309,271

b.mocne

308,216

b.mocne

Ru

343,674

średnie

Os

305,866

słabe

Mo

281,615

mocne

Pb

280,200

mocne

Mn

279,827

mocne

257,610

mocne

Sr

256,947

mocne

Be

234,861

mocne

WNIOSKI:

Na podstawie przeprowadzonych porównań długości fal linii emitowanych przez badaną próbkę w zakresie od 200 - 1000 nm, stwierdzam, że na pewno występują w nich takie pierwiastki jak: wapń, glin, miedź, mangan. Ich charakterystyczne linie mają mocne zaczernienie, dzięki czemu możemy stwierdzić, że tych pierwiastków w badanej próbce jest dużo. Dodatkowym dowodem jest to, że znaleźliśmy dla każdego pierwiastka przynajmniej dwie charakterystyczne linie.

Pozostałe pierwiastki, jakie udało nam się odnaleźć to: ruten, antymon, molibden, beryl, kadm, tytan, osm, stront i ołów. Dla tych pierwiastków znaleźliśmy tylko po jednej linii charakterystycznej, co pozwala nam wnioskować, że te pierwiastki nie występują w badanej próbce, lub występują w bardzo małej ilości i zaczernienie- odpowiadające ilości występowania jest nie widoczne.



Wyszukiwarka