Wyrok z dnia 5 sierpnia 2005 r. Sąd Najwyższy II CK 27/2005
1. De lege lata należy wyraźnie odróżnić odpowiedzialność osobistą sędziego w stosunku do osoby poszkodowanej i odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy sądowniczej, jako elementu władzy publicznej. O ile ta pierwsza oparta jest na zasadzie winy (art. 415 k.c.), to przesłanką odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkodę jest bezprawność, którą należy rozumieć jako niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie także sędziego przy wykonywaniu władzy sądowniczej.
2. Obciążenie sędziego "wizją" odpowiedzialności dyscyplinarnej czy cywilnoprawnej "za wyrok" oznaczałoby pozbawienie go niezawisłości i swobody orzekania. Nietrafność orzeczenia i jego wzruszenie w toku instancji nie oznacza winy tego wykonawcy władzy sądowniczej.
2003.10.10 wyrok SN II CK 36/02 LEX nr 151600
1. Konstytucja przyznaje Trybunałowi Konstytucyjnemu uprawnienie do określania skutków czasowych orzeczeń. Skoro bowiem według jej art. 190 ust. 3 może on określić inny termin utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego - nieprzekraczający 18 miesięcy w przypadku ustawy, a gdy chodzi o inny akt normatywny 12 miesięcy - to należy uznać jego kompetencję do określenia wstecznych skutków orzeczenia.
2. Art. 418 k.c., po utracie mocy wiążącej na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 grudnia 2001 r., nie można stosować do oceny skutków zdarzeń cywilnoprawnych, które miały miejsce od chwili jego wejścia w życie do chwili utraty mocy obowiązującej.
3. W wyniku uchylenia art. 418 k.c. odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez funkcjonariusza na skutek wydania zarządzenia lub orzeczenia będzie ukształtowana w oparciu o formułę ogólną zawartą w art. 417 k.c.
4. Niezgodność prawomocnego orzeczenia sądowego wydanego przed wejściem w życie Konstytucji z prawem stwierdza sąd rozpoznający konkretną sprawę przy zastosowaniu jako podstawy rozstrzygnięcia art. 417 k.c. w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 grudnia 2001 r.
2005.07.07 wyrok SN IV CK 52/05 LEX nr 180921
Zgodnie z art. 5 ustawy z 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692) wprowadzającej nowe regulacje dotyczące odpowiedzialności za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem władzy publicznej, zmiany nią wprowadzone nie mają zastosowania do zdarzeń i stanów prawnych powstałych przed wejściem w życie ustawy. W tym zakresie stosuje się bowiem przepisy art. 417, 419, 420, 4201 k.c. oraz art. 153, 160, 161 § 5 k.p.a. w brzmieniu dotychczasowym.
1971.03.31 wyrok SN I CR 16/71 OSNC 1972/1/8
przegląd orzeczn.: Szpunar A. Wanatowska W. NP 1972/12/1798
Podstawę odpowiedzialności pozwanego Skarbu Państwa za szkody powstałe w wyniku zrzucania śniegu i lodu z dachu domu przezeń administrowanego stanowi zawinione działanie pracowników pozwanego przy wykonywaniu powierzonych im czynności (art. 417 k.c.), a nie art. 433 k.c.
1
ART. 417 K.C.