1.Pomiar mocy przy bezpośrednim włączeniu mierników i zadanej wartości prądu.
Schemat połączeń :
Spis przyrządów:
-autotransformator PL-P3-55-E6/
-woltomierz elektromagnetyczny PL-P3-256-E6/, zakres 300V, 300 dz., kl. 0.5
-amperomierz elektromagnetyczny PL-P3-217-E6/, zakres 2.5A, 100 dz., kl. 0.5
-watomierz elektrodynamiczny PL-P3-245-E6/, zakresy 200V i 2.5A, 100 dz.
-obciążemie R, RC, RLC
RA=186mΩ RAW=170mΩ XA = 0.047Ω XAW = 0.079Ω
Tabela wyników:
odb. |
Ia |
Uv |
Sx |
Px |
Qx |
cosϕx |
So |
Po |
Qo |
cosϕo |
δP |
δQ |
δS |
δcosϕ |
|
A |
V |
VA |
W |
var |
- |
VA |
W |
var |
- |
% |
% |
% |
% |
R |
1,3 |
220 |
286 |
285 |
23,9 |
0,997 |
285,4 |
284,4 |
23,7 |
0,997 |
0.3 |
0.9 |
0.3 |
-0.01 |
RC |
2,01 |
220 |
442,2 |
290 |
333,8 |
0,656 |
440,9 |
288,6 |
333,3 |
0,655 |
0.5 |
0.2 |
0.4 |
0.2 |
RLC |
1,8 |
220 |
396 |
340 |
203,0 |
0,859 |
394,8 |
338,8 |
202,6 |
0,858 |
0.4 |
0.3 |
0.4 |
0.4 |
Obliczenia:
Sx = UV * IA - moc pozorna Sx = 220 * 1.3 = 286VA
PO = Px - ( RAW + RA )*IA2 - moc czynna odbiornika PO = 285 - (0.186 + 0.17)*1.32 =284.4W
Wyznaczenie uchybów:
dP = [ ( Px - PO ) / PO ] * 100%=0.212%
dQ = [ ( Qx - QO ) / QO ] * 100%=0.899%
δS =[( Sx - So )] / So ]*100%=0.216%
2.Pomiar mocy przy bezpośrednim włączeniu mierników przy zadanym napięciu.
Schemat pomiarowy:
Spis przyrządów:
- autotransformator PL-P3-55-E6/
- woltomierz elektromagnetyczny PL-P3-256-E6/, zakres 300V, 300 dz., kl. 0.5
- amperomierz elektromagnetyczny PL-P3-217-E6/, zakres 2.5A, 100 dz., kl. 0.5
- watomierz elektrodynamiczny PL-P3-245-E6/, zakresy 200V i 2.5A, 100 dz.
- obciążemie R, RC, RLC
UV= UO=220V RVW=30kW
odb. |
Ia |
Sx |
Px |
Qx |
cosϕx |
Po |
So |
Qo |
cosϕo |
δP |
δS |
δcosϕ |
|
A |
VA |
W |
var |
- |
W |
VA |
var |
- |
% |
% |
% |
R |
1.325 |
291.5 |
290 |
29.5 |
0.995 |
285 |
286.5 |
29.5 |
0.995 |
2 |
2 |
0 |
RC |
2.025 |
445.5 |
295 |
334 |
0.662 |
290 |
|
|
|
|
|
|
RLC |
1.85 |
407 |
345 |
216 |
0.848 |
340 |
|
|
|
|
|
|
Obliczenia:
Sx = UV * IA - moc pozorna Sx = 220 * 1.325 = 291.5VA
3. Pomiar mocy przy półpośrednim włączeniu mierników i zadanej wartości prądu.
Spis przyrządów:
- autotransformator PL-P3-55-E6/
- woltomierz elektromagnetyczny PL-P3-256-E6/, zakres 300V, 300 dz., kl. 0.5
- amperomierz elektromagnetyczny PL-P3-217-E6/, zakres 2.5A, 100 dz., kl. 0.5
- watomierz elektrodynamiczny PL-P3-245-E6/, zakresy 200V i 2.5A, 100 dz.
- przekładnik prądowy PL-P3-43-E3/ kl. 0.2%
- obciążemie R, RC, RLC
Jizn= 2 I1zn =10A
odb. |
IA [A] |
Io [A] |
UV [V] |
Px [W] |
Po [W] |
So[VA] |
Qo[var] |
R |
4.6 |
9.2 |
220 |
980 |
1960 |
2024 |
505 |
RC |
4.63 |
9.26 |
220 |
985 |
1970 |
2037 |
518 |
RLC |
4.75 |
9.5 |
220 |
1020 |
2040 |
2090 |
454 |
Obliczenia:
Po=Px*ϑizn=980*2=1960 W
So=UVIVϑizn=2024 VA
4. Pomiar mocy przy pośrednim włączeniu mierników i zadanej wartości prądu.
Schemat połączeń:
Spis przyrządów:
- autotransformator PL-P3-55-E6/
- woltomierz elektromagnetyczny PL-P3-256-E6/, zakres 300V, 300 dz., kl. 0.5
- amperomierz elektromagnetyczny PL-P3-217-E6/, zakres 2.5A, 100 dz., kl. 0.5
- watomierz elektrodynamiczny PL-P3-245-E6/, zakresy 200V i 2.5A, 100 dz.
- przekładnik prądowy PL-P3-43-E3/ kl. 0.2%
- obciążemie R, RC, RLC
- pzrekładnik napięciowy PL-P3-85-E6/, kl.1%
Jizn=2 Juzn=2.5
obc. |
UV [V] |
Uo [V] |
IA [A] |
Io [A] |
Px [W] |
PO [W] |
So [VA] |
Qo [VAr] |
cosjo |
R |
88 |
220 |
4.65 |
9.3 |
400 |
2000 |
2046 |
431 |
0.978 |
RC |
88 |
220 |
4.7 |
9.4 |
410 |
2050 |
2068 |
272 |
0.991 |
RLC |
88 |
220 |
4.6 |
9.2 |
400 |
2000 |
2024 |
311 |
0.988 |
Obliczenia:
UO = UV *J uzn UO = 88 * 2.5 = 220V
IO = IA * Jizn IO = 4.65*2 = 9.3A
SO = UO * IO SO = 220 * 9.3 = 2000VA
PO = Px * Jizn * J uzn PO = 400 * 2 * 2.5 = 2000W
QO = ( SO2 - PO2 )0.5 QO = ( 20462 - 20002 )0.5= 431VAr
cosjo = PO / SO cosjo = 2000 / 2046 = 0.978
5. Wnioski.
W metodzie bezpośredniej pomiaru mocy przy poprawnie mierzonym napięciu błąd metody jest związany z prądem pobieranym przez cewki woltomierza i napięciową watomierza. Oczywiście wraz ze wzrostem rezystancji tych cewek błąd metody będzie mniejszy. Z kolei dokonując pomiaru mocy w układzie poprawnie mierzonego prądu błąd metody jest związany ze spadkami napięcia na cewce amperomierza i cewce prądowej watomierza, w przeciwieństwie do metody poprzedniej ta jest bardziej korzystna dla odbiornika o małej impedancji gdyż duża wartość prądu przepływająca przez odbiornik pozwala pominąć proporcjonalnie o wiele mniejszy prąd pobierany przez amperomierz. Analizując otrzymane wyniki w dwóch pierwszych punktach pomiarowych możemy stwierdzić na podstawie otrzymanych błędów, że metoda poprawnie mierzonego prądu była korzystniejsza do zastosowania gdyż obarczona była mniejszymi błędami.
Przy pomiarach pośrednich przy zadanym prądzie oprócz błędu wynikającego z metody należy uwzględnić jeszcze pobór mocy przez przekładnik prądowy, jak też należy pamiętać o błędach jakie wprowadzamy stosując przekładnik tj. błąd przekładni związany z magnesowaniem rdzenia, jak też błąd kątowy ważny przy pomiarach mocy.
Pomiar pośredni stosuje się w układach dużych napięć i prądów . Błąd metody jest większy niż w układzie pośrednim gdyż przekładnik napięciowy pobiera dużą moc .Warto dodać, że ten układ jest korzystny przy pomiarze dużych mocy tj. znacznie większych od mocy pobieranej przez przekładnik napięciowy. Zresztą samo użycie dwóch przekładników (taka konieczność) jest wynikiem tego, że odbiornik pobiera dużą moc. Przy pomiarach dużych mocy przy użyciu przekładników ich klasa musi być możliwie najlepsza gdyż dla lepszych klas przekładników błąd kątowy jest mniejszy. Analizując jeszcze wyniki przedstawione w ostatnim ćwiczeniu należy zauważyć, że nie powinien dziwić fakt różnicy cosϕ dla różnych obciążeń ( jak widać przy obciążeniu R jest on najmniejszy ! ), gdyż w rzeczywistości odbiornik ( grzejnik ) ma charakter RL, a więc stąd wynika poprawa cosϕ po włączeniu kondensatorów co początkowo mogło by wydawać się dziwne, a następnie znowu pogorszenie współczynnika mocy po dołączeniu elementu indukcyjnego-obciążenie RLC.
+