POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 1

1. Wobec nieletniego Feliksa C., który dopuścił się przestępstwa z art. 156 § 1 kk, po ukończeniu 15 roku życia wspólnie i w porozumieniu z osobą dorosłą, prokurator przeprowadził śledztwo, a następnie uznając, że nie zachodzi potrzeba orzeczenia kary, wyłączył sprawę nieletniego i przekazał sądowi rodzinnemu. Sędzia rodzinny po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego uznał jednak, że zachodzą przesłanki z art. 10 § 2 kk i stosownie do art. 42 § 3 upn wydał postanowienie o przekazaniu sprawy prokuratorowi. Prokurator bez podejmowania jakichkolwiek dalszych czynności zwrócił akta sądowi rodzinnemu stwierdzając, że okoliczności nie uzasadniają orzekania wobec nieletniego kary, a zatem wniesienia aktu oskarżenia do sądu zwykłego.

Proszę ocenić postanowienie sądu rodzinnego i decyzję prokuratora. Jakie będzie ostateczne rozstrzygnięcie i kto jest władny je podjąć ?

2. Sąd Rejonowy w S. skazał oskarżonego Józefa B. na karę dwóch lat pozbawienia wolności za przestępstwo określone w art. 280 § 1 kk. Apelację od tego wyroku złożyli obrońca i prokurator. Obrońca zaskarżył wyrok w całości i wniósł o uniewinnienie oskarżonego, natomiast prokurator zaskarżył wyrok w części dotyczącej kary pozbawienia wolności, zarzucając rażącą łagodność, i wniósł o jej podwyższenie do czterech lat. Sąd Okręgowy w S. po rozpoznaniu obu apelacji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres czterech lat próby, w pozostałej zaś części wyrok utrzymał w mocy. Od wyroku Sądu Okręgowego w S. kasacje wnieśli obrońca i prokurator. W kasacji obrońca domagał się uchylenia zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego. Natomiast prokurator zarzucił rażącą niewspółmierność kary orzeczonej przez sąd odwoławczy przez warunkowe zawieszenie jej wykonania.

Czy kasacje obrońcy i prokuratora są dopuszczalne ?

3. Krzysztof G. oskarżony o czyn z art. 78 § 3 kks w zw. z art. 78 § 1 kks ustanowił swoim obrońcą radcę prawnego Wiesława D. Na rozprawie przewodniczący oświadczył, że nie dopuszcza do udziału w sprawie Wiesława D., argumentując swoje stanowisko tym, że w myśl art. 82 kpk obrońcą może być tylko adwokat.

Proszę ocenić stanowisko przewodniczącego i wskazać możliwe jego konsekwencje.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 2

1. Oskarżony o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 1 kk Antoni J. w toku procesu przed Sądem Rejonowym w D. korzystał z pomocy obrońcy z wyboru. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożył jedynie oskarżony. Nie złożył jednak apelacji, którą w jego imieniu sporządził i złożył obrońca z wyboru.

Czy obrońca Antoniego J. może wnieść środek odwoławczy; jeżeli tak to w jakim terminie może wywieść apelację?

2. Pod nadzorem Prokuratury Rejonowej w D. prowadzono postępowanie przeciwko Kamilowi B., podejrzanemu o popełnienie przestępstwa opisanego w art. 157 § 1 kk. W wyniku ustaleń, na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 kpk, postępowanie przeciwko Kamilowi B. umorzono postanowieniem, które uprawomocniło się 17 stycznia 2010 r. W dniu 29 czerwca 2010 r. Prokurator Okręgowy zapoznał się z aktami postępowania i nakazał jego podjęcie. Jego zdaniem zebrane w sprawie dowody nie dawały podstawy do umorzenia postępowania, gdyż społeczna szkodliwość czynu była wyższa niż znikoma. Postanowieniem z 18 lipca 2010 r. Prokurator Prokuratury Rejonowej w K. podjął na podstawie art. 327 § 1 kpk umorzone postępowanie, natomiast 30 sierpnia 2010 r. skierował akt oskarżenia przeciwko Kamilowi B. Obrońca oskarżonego w odpowiedzi na akt oskarżenia złożył wniosek o skierowanie sprawy na posiedzenie celem umorzenia postępowania.

Jaką decyzję procesową powinien podjąć uprawniony organ?

3. Skazany Anatol W. złożył na podstawie art. 7 § 1 kkw skargę na decyzję prezesa sądu, odmawiającą mu ustanowienia obrońcy z urzędu w sprawie o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności. Zarzucił niezgodność tej decyzji z prawem, tj. z art. 78 § l kpk, bowiem dokumentami dołączonymi do wniosku o wyznaczenie obrońcy z urzędu wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.

Jaki organ i w jaki sposób ustosunkuje się do skargi skazanego?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTEPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 3

1. Piotr G. został oskarżony o popełnienie przestępstwa z art. 157§ 1 kk, polegającego na tym, iż w noc sylwestrową poprzez uderzenie pięścią spowodował u swojej koleżanki obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy, złamania kości policzkowej oraz kości nosa, wskutek czego doszło do naruszenia czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni. Teraz Piotr G. oczekiwał w sądzie na wywołanie posiedzenia, na którym w trybie 335 kpk będzie mógł dobrowolnie poddać się karze. Wcześniej uzgodnił bowiem z prokuratorem karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat. Piotr G. był zadowolony z takiego obrotu sprawy. Prokurator nie postawił mu zarzutu popełnienia przestępstwa zgwałcenia tylko dlatego, że zdołał on przekonać pokrzywdzoną, aby nie składała wniosku o ściganie go za to przestępstwo. Po wywołaniu posiedzenia sąd skazał Piotr G. zgodnie z wnioskiem prokuratora. Jednakże w kilka miesięcy po uprawomocnieniu się wyroku pokrzywdzona zmieniła zdanie i złożyła wniosek o ściganie, a prokurator oskarżył Piotra G. o popełnienie przestępstwa zgwałcenia. Piotr G. podejrzewał, że pokrzywdzona chciała się w ten sposób na nim odegrać za to, że wyszło na jaw, że od kilku tygodni zaczął spotykać się z jej najbliższą koleżanką.

Czy w powyższej sytuacji możliwe było wniesienie aktu oskarżenia o przestępstwo zgwałcenia?

2. Prokuratura Okręgowa w T. zwróciła się do Sądu Okręgowego w T. z wnioskiem o wydanie europejskiego nakazu aresztowania Zdzisława M., podejrzanego o przestępstwo określone w art. 148 § 1 kk. Sąd Okręgowy w T. oddalił jednak wniosek o wydanie europejskiego nakazu aresztowania. W związku z tym Prokurator Okręgowy w T. wniósł zażalenie do Sądu Apelacyjnego w R.

Czy na postanowienie sądu okręgowego w przedmiocie wydania europejskiego nakazu

aresztowania przysługuje zażalenie?

3. Sądowy kurator zawodowy złożył wniosek o zamianę kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności z uwagi na rażące uchylanie się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności.

Czy wniosek kuratora może być uwzględniony?

Kiedy sąd powinien zamienić karę ograniczenia wolności na zastępczą karę grzywny, a kiedy na zastępczą karę pozbawienia wolności?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 4

1. Prokurator Prokuratury Rejonowej w K. postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2007 r. umorzył postępowanie przygotowawcze przeciwko Andrzejowi G. podejrzanemu o popełnienie przestępstwa określonego w art. 278 § 1 kk. Podstawą wydania decyzji było ustalenie, że czyn podejrzanego jest społecznie szkodliwy w stopniu znikomym. Zażalenie na to postanowienie złożył podejrzany Andrzej G., wskazując, iż w istocie czyn ten nie stanowi przestępstwa, gdyż wartość mienia wynosi 230 zł. Po uwzględnieniu zażalenia przez sąd prokurator przeprowadził postępowanie, w którego wyniku stwierdził, że wartość przedmiotów, które zostały zabrane przez podejrzanego Andrzeja G. wynosi 350 zł. Wobec powyższego skierował akt oskarżenia przeciwko Andrzejowi G. Akt oskarżenia trafił do Sądu Rejonowego w K. i Prezes Sądu skierował sprawę na posiedzenie.

Jaką decyzję winien sad podjąć na posiedzeniu? Proszę uzasadnić swoje stanowisko.

2. Sąd Rejonowy w C. na posiedzeniu w dniu 23 kwietnia 2010 r. wyrokiem nakazowym uznał Marcina L. za winnego popełnienia przestępstwa opisanego w art. 288 § 1 kk, i za to wymierzył mu karę dziesięciu miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu wskazanej przez sąd wykonawczy pracy społecznie użytecznej, dozorowanej i nieodpłatnej w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Wyrok ten został doręczony oskarżycielowi publicznemu 30 kwietnia 2010 r., oskarżonemu zaś 2 maja 2010 r. W dniu 5 maja 2010 r. oskarżony złożył od wyroku środek odwoławczy, w którym podnosił, iż uznaje swoje sprawstwo i winę, jednak ze względu na zły stan zdrowia wnosi o zmianę orzeczenia przez orzeczenie kary grzywny.

Sąd uznał, iż powyższe pismo stanowi sprzeciw od wyroku. Sprzeciw został uwzględniony. Sąd ponownie skierował sprawę na posiedzenie i wydał wyrok nakazowy, wymierzając karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 100 zł każda.

Czy istnieje możliwość zmiany wyroku nakazowego w sposób dokonany przez sąd?

3. W dniu 2 marca 2011 r. Sąd Rejonowy w P. wydał - w postępowaniu w stosunku do nieobecnych - wyrok skazujący Karola G. za czyn z art. 77 § l kks. Wyrok ten uprawomocnił się. W dniu 8 kwietnia 2011 r. Karol G. zgłosił się do dyspozycji sądu.

Jakie będą konsekwencje takiej postawy skazanego?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 5

1. W toku rozprawy głównej oskarżony zwrócił się do Sądu o wyłączenie od udziału w sprawie prokuratora podnosząc, że pozostaje z nim w konflikcie mającym charakter osobisty, dlatego też prokurator ma do niego uraz. Nadto oskarżony wniósł o ponowne przesłuchanie go przez Sąd oraz ponowne przesłuchanie świadków, którzy już zeznawali z udziałem innego prokuratora.

Jakie decyzje i w jakiej formie powinny zostać podjęte?

Jakie winno być rozstrzygnięcie wniosku oskarżonego o ponowne przeprowadzenie dowodów przy założeniu, że wniosek o wyłączenie prokuratora zostałby uwzględniony?

2. Anna K. była rejestratorką w przychodni lekarskiej w L., wykonującej specjalistyczne badania diagnostyczne. Przychodnia ta, funkcjonująca jako niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, oferowała możliwość wykonywania badań w ramach kontraktu zawieranego z Narodowym Funduszem Zdrowia, a także odpłatnie — po wyczerpaniu umówionego kontraktu. Jeden z pacjentów, zniecierpliwiony koniecznością długiego oczekiwania na badania, zrobił w rejestracji przychodni awanturę, nazywając wszystkich tam pracujących złodziejami i oszustami. Kierownik przychodni zareagował na to, kierując do sądu na podstawie art. 487 kpk akt oskarżenia, zarzucając pacjentowi popełnienie czynu określonego w art. 212 § l kk. Uznał bowiem, że podległa mu instytucja została zniesławiona i powinien wobec tego wystąpić wobec sprawcy tego zniesławienia jako oskarżyciel prywatny. Po pewnym czasie z sądu dotarło do Anny K. wezwanie na przesłuchanie w charakterze świadka. Anna K. czując się osobiście dotknięta słowami pacjenta, po złożeniu zeznania w sądzie, poprosiła o możliwość przyłączenia się do postępowania i umożliwienie jej tym samym realnego wpływu na przebieg procesu jako oskarżyciel prywatny. Sąd odmówił postanowieniem.

Jakie są możliwości procesowe Anny K. w tej sprawie?

3. W sprawie przeciwko Tomaszowi Z., oskarżonemu o popełnienie czynu z art. 86 § 1 kks, już po przesłuchaniu oskarżonego przez sąd w dniu 10 maja 2010 r., będący na sali rozpraw Andrzej G. zgłosił ustnie swój udział w sprawie w charakterze interwenienta, zgłaszając roszczenie do samochodu marki Audi, podlegającego przepadkowi. Sąd nie ustosunkował się do tego zgłoszenia i w tym samym dniu wydał wyrok, którym orzekł m. in. przepadek tego samochodu. Andrzej G. wniósł apelacje od tego wyroku, zarzucając rażące naruszenie prawa materialnego tj. art. 31 § 3 ust. 1 kks, przez jego niezastosowanie, mimo że orzeczenie przepadku samochodu było niewspółmierne do wagi przestępstwa skarbowego.

Kto i jaką decyzję powinien podjąć w związku z apelacją interwenienta?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 6

1. Wyrokiem z dnia 31 maja 2010 r. Sąd Apelacyjny w W., po rozpoznaniu apelacji wniesionej przez pełnomocnika Kazimierza C., utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 22 lutego 2010 r., w którym sąd oddalił wniosek Kazimierza C. o zasądzenie odszkodowania i zadośćuczynienia za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie, stosowane wobec niego w okresie od 23 marca 2009 r. do 6 stycznia 2010 r. w sprawie o przestępstwo określone w art. 197 § 1 kk, w której prawomocnym orzeczeniem wnioskodawca został uniewinniony. Tymczasowe aresztowanie stosowano ze względu na uprzednie ukrywanie się oskarżonego. Od wyroku Sądu Apelacyjnego pełnomocnik wnioskodawcy złożył kasację, w której postawił zarzuty: 1) rażącego naruszenia prawa materialnego, a w szczególności: art. 552 § 4 kpk przez błędną wykładnię tego przepisu, art. 41 ust. 5 Konstytucji RP i art. 5 ust. 5 w zw. z art. 6 ust. 2 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności — przez pominięcie tych przepisów, 2) rażącego naruszenia prawa procesowego, w szczególności art. 457 § 2 kpk przez nieodpowiadające wymogom tego przepisu uzasadnienie zaskarżonego wyroku.

Czy pełnomocnik wnioskodawcy miał rację?

Czy w tej sprawie zachodziły tzw. negatywne przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania?

2. Znanemu i cieszącemu się uznaniem aktorowi doręczono postanowienie o zastosowaniu wobec znanej mu osoby, będącej w sprawie oskarżonym, poręczenia tzw. osoby godnej zaufania. Aktor ten uznany za taką osobę został w postanowieniu wymieniony jako poręczający za oskarżonego. Aktor był tym postanowieniem zaskoczony, bowiem nie starał się o tę rolę procesową. O powołanie go w tym charakterze wystąpił oskarżony.

Czy ustanowienie aktora poręczycielem było prawidłowe?

3. W sprawie z art. 216 k.k., oskarżyciel prywatny nie stawił się bez usprawiedliwienia na pierwszą rozprawę, prawidłowo zawiadomiony. Stawiła się oskarżona oraz czterej świadkowie. Oskarżona wniosła o przesłuchanie jej oraz obecnych świadków.

Jakie decyzje podejmie sąd?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 7

1. Podmiot, wobec którego prokurator na mocy art. 52 kk w zw. z art. 333 § 4 kpk wystąpił o zwrot na rzecz Skarbu Państwa uzyskanej korzyści majątkowej, ustanowił sobie pełnomocnika. Po rozpoczęciu przewodu sądowego sąd odmówił dopuszczenia do udziału w postępowaniu pełnomocnika, ponieważ w przekonaniu sądu nie została spełniona przesłanka, o której mowa w art. 87 § 3 kpk, czyli nie zachodzi potrzeba obrony interesów osoby niebędącej stroną.

Czy decyzja sądu była prawidłowa?

2. Wszczęto postępowanie w sprawie zgwałcenia. Ofiara tego przestępstwa nie jest zainteresowana prowadzeniem postępowania przeciwko sprawcy. Prowadzący powstępowanie umarza je. Osoba pokrzywdzona nie składa zażalenia. Po 2 miesiącach od umorzenia, wpływa do siedziby organu wniosek tej osoby o prowadzenie postępowania w tej sprawie, który trafia do innego pracownika organu ścigania. Ten nie orientuje się, że było wcześniej prowadzone postępowanie w tym przedmiocie wszczyna postępowanie i przedstawia domniemanemu sprawy zarzuty popełnienia przestępstwa z art. 197 § 1 kk. Podejrzany wnosi o umorzenie postępowania, ponieważ zostało ono wcześniej prawomocnie zakończone.

Czy wniosek podejrzanego będzie uwzględniany?

3. Stefan H. korzystał z sześciomiesięcznego odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze 2 lat, celem załatwienia wszystkich spraw związanych z prowadzeniem jego gospodarstwa rolnego. W czasie prac polowych wykonywanych w okresie odroczenia wykonania kary, Stefan H. uległ wypadkowi, w wyniku którego amputowano mu lewą nogę. W związku z tym złożył wniosek o dalsze odroczenie wykonania kary.

Czy i na jaki okres może nastąpić odroczenie kary i w oparciu o jaką podstawę prawną oraz jaki będzie możliwy dalszy tok postępowania wykonawczego?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 8

1. Obrońca wniósł na rozprawie o zwrócenie prokuratorowi sprawy Tadeusza M. oskarżonego o wyłudzenie kredytu z banku, twierdząc, że na podstawie okoliczności ujawnionych w toku postępowania istnieje konieczność rozszerzenia tegoż postępowania na prezesa tego banku, który spowodował udzielenie kredytu w zamian za otrzymaną korzyść majątkową. Prokurator przychylił się do wniosku.

Jaka powinna być decyzja Sądu?

2. Sąd Rejonowy w D. na posiedzeniu wydał postanowienie o umorzeniu postępowania, uznając, że społeczna szkodliwość czynu jest znikoma (art. 339 § 3 pkt 1 w zw. z art. 17 § 1 pkt 3 kpk). Prokurator i oskarżony wnieśli zażalenie na powyższe postanowienie. Prokurator zakwestionował ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, oskarżony zaś podniósł, że nie popełnił zarzucanego mu przestępstwa i wniósł o uniewinnienie.

Jakie dalsze czynności podejmie prezes Sądu Rejonowego w D. (przewodniczący wydziału) w związku z wniesionymi zażaleniami?

3. Wiesław J. prawomocnym wyrokiem z dnia 30 listopada 2009 r. skazany został na karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 30 zł. Wezwany do jej dobrowolnego uiszczenia w terminie 30 dni, nie uczynił tego. Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne z uwagi na jego bezskuteczność. W związku z tym, na dzień 9 lipca 2010 r. został wyznaczony termin posiedzenia w przedmiocie orzeczenia wykonania kary zastępczej pozbawienia wolności. Skazany stawił się na posiedzenie i wyjaśnił, że nie uiścił grzywny, ponieważ od 3 lat nie może znaleźć stałego zatrudnienia, na dowód czego złożył stosowne dokumenty. Nie wyraził zgody na wykonanie grzywny w formie pracy społecznie użytecznej, gdyż do czasu znalezienia pracy przez całe dnie opiekuje się chorymi rodzicami i złożył orzeczenia lekarskie o ich stanie zdrowia.

Jakiej treści postanowienie powinien wydać sąd?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 9

1. Marcin K. pracuje na stanowisku kierowniczym w firmie farmaceutycznej. Prokurator prowadzi śledztwo w sprawie przyjmowania przez niego korzyści majątkowych. Postawiono mu zarzut z art. 296a § 1 kk. W toku śledztwa okazało się, że firma ta zatrudnia radcę prawnego, który na bieżąco świadczy pomoc prawną firmie. Prokurator dowiedział się, że Marcin K. konsultował się z radcą prawnym i powziął wątpliwość, czy radca nie jest „zamieszany” w kwestię przyjmowania korzyści majątkowych. Prokurator wystąpił do sądu, na podstawie art. 180 § 2 kpk o zwolnienie radcy prawnego z obowiązku zachowania tajemnicy radcowskiej, ponieważ chciał mieć dostęp do dokumentów, zapisów informatycznych i innych danych dotyczących świadczonej przez radcę prawnego pomocy prawnej.

Czy wniosek prokuratora zasługuje na uwzględnienie (przesłanki)?

Czy właściwa jest podstawa prawna wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem?

Rozważ problem, gdy depozytariusz tajemnicy radcowskiej staje się podejrzanym, skonfrontuj zagadnienie prawa do obrony z uchyleniem względnego zakazu dowodowego z art. 180 § 2 kpk.

2. Prokurator, działając jako oskarżyciel publiczny, zarzucił oskarżonemu popełnienie czynu z art. 199 kk. Sąd w W. uniewinnił oskarżonego. W apelacji prokurator zarzucił obrazę prawa materialnego i zażądał skierowania sprawy do ponownego rozpoznania w sądzie pierwszej instancji. Apelację sporządzoną przez prokuratora miała wysłać pracownica sekretariatu, która miała to w zakresie swoich obowiązków. Przebywała ona jednak w tym czasie na urlopie, a do realizacji jej zadań przydzielono młodą osobę, pracującą w prokuraturze od kilku tygodni. Niestety, nie poradziła ona sobie z natłokiem spraw, które ją obciążyły, i nie wysłała w stosownych terminach części korespondencji, m.in. apelacji w przedmiotowej sprawie. Prokurator złożył wniosek o przywrócenie terminu, wskazując na błąd popełniony przez niedoświadczoną pracownicę. Sąd pozytywnie odniósł się do wniosku, przywrócił utracony termin, umożliwiając prokuratorowi skuteczne zaskarżenie wyroku.

Czy wniosek prokuratora o przywrócenie terminu był zasadny?

Czy działania sądu były prawidłowe?

3. Sąd Rejonowy w J. wyrokiem nakazowym orzekł Marianowi K. za czyn z art. 124 § 1 kw karę grzywny w kwocie 600 złotych. Obwiniony wniósł sprzeciw od wyroku. Przewodniczący Wydziału Grodzkiego zarządzeniem odmówił przyjęcia sprzeciwu z uwagi na wniesienie go po upływie 7 dni. Obwiniony złożył zażalenie podnosząc, że termin zachował, gdyż 7 -mym dniem było Święto 3 Maja, a zażalenie złożył osobiście następnego dnia w sądzie rejonowym.

Czy termin do wniesienia terminu został zachowany?

Który sąd będzie właściwy do rozpoznania zażalenia?

Czy Przewodniczący Wydziału może rozstrzygnąć zażalenie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 10

1. W toku postępowania przygotowawczego w sprawie z art. 219 kk Zakład Ubezpieczeń Społecznych zażądał wglądu w akta sprawy, chcąc należycie przygotować się do przyszłego wystąpienia sądowego. Prowadzący dochodzenie funkcjonariusz Policji zezwolił na wgląd w akta sprawy, ale zarządzenie to zostało zaskarżone przez obrońcę podejrzanego, który powołał dwie — jego zdaniem — uzasadniające zażalenie okoliczności, a mianowicie brak legitymacji procesowej dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do żądania wglądu w akta sprawy, a ponadto fakt, że takie udostępnienie narusza prawo jego klienta do obrony.

Czy argumenty podniesione przez obrońcę podejrzanego są słuszne?

2. Obrońca skazanego Mirosława D. złożył do Sądu Apelacyjnego w W. wniosek o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem skazującym, podnosząc, że zarówno Sąd Rejonowy w W. jak i Sąd Okręgowy w W. — Sąd Odwoławczy — nie dysponowały w procesie poszlakowym pełnym materiałem dowodowym , gdyż dopiero po wydaniu tych wyroków zidentyfikowano zabezpieczone na miejscu zdarzenia ślady linii papilarnych, które pochodzą od Antoniego K., który przesłuchany w innym toczącym się postępowaniu, przyznał się do popełnienia tego przestępstwa. Po przeprowadzeniu czynności sprawdzających w trybie art. 97 kpk w zw. z art. 546 kpk Sąd Apelacyjny w W. uznał, że wyrok skazujący był oczywiście niesprawiedliwy, gdyż skazany nie popełnił przypisanego mu przestępstwa.

Jakiej treści rozstrzygnięcie, na jakim forum (posiedzenie czy rozprawa), w jakiej formie powinien wydać Sąd Apelacyjny w W.?

Czy orzeczenie tego sądu będzie podlegało zaskarżeniu?

3. Michał Ł. skazany został wyrokiem Sądu Okręgowego w T. (jako sądu I instancji) na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby. Sąd oddał skazanego pod dozór kuratora sądowego i nałożył na niego obowiązki. Michał Ł. mieszka na terenie właściwości Sądu Okręgowego w K.

Który sąd będzie właściwy do wykonywania dozoru kuratora; zmiany lub ustanowienia obowiązków; zwolnienia od dozoru; zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności i wykonania wyroku po zarządzeniu wykonania kary?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 11

1. Pokrzywdzony w toku postępowania przygotowawczego złożył wniosek o zachowaniu w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie jego tożsamości, czyli przyznanie mu statusu świadka anonimowego. Prokurator wydał postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku, a następnie odmówił przyjęcia zażalenia pokrzywdzonego, złożonego w dziewiątym dniu po doręczeniu pokrzywdzonemu decyzji odmownej, powołując się na fakt, iż wniosła go osoba nieuprawniona po upływie terminu do jego złożenia.

Czy prokurator postąpił prawidłowo?

2. Prokuratura Okręgowa w T. zwróciła się do Sądu Okręgowego w T. z wnioskiem o wydanie europejskiego nakazu aresztowania Zdzisława M., podejrzanego o przestępstwo określone w art. 148 § 1 kk. Sąd Okręgowy w T. jednak oddalił wniosek o wydanie europejskiego nakazu aresztowania. W związku z tym Prokurator Okręgowy w T. wniósł zażalenie do Sądu Apelacyjnego w R.

Czy prokurator miał rację?

Czy na postanowienie sądu okręgowego w przedmiocie wydania europejskiego nakazu

aresztowania przysługuje zażalenie?

3. W wyroku skazującym Pawła B. na karę pozbawienia wolności sąd określił, że ma on odbywać karę w zakładzie karnym typu zamkniętego.

Czy sąd miał takie prawo?

Jeżeli tak, to przez kogo decyzja ta może zostać zmieniona?

Jaki organ dokonuje klasyfikacji skazanych i na czym ona polega?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 12

1. Oskarżyciel prywatny złożył przy akcie oskarżenia wniosek o zwolnienie od wpłaty zryczałtowanej równowartości wydatków. We wniosku napisał, że wyłożenie należnej z tego tytułu kwoty byłoby zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Swoich twierdzeń w tym przedmiocie nie udokumentował.

Jak należy postąpić w związku ze złożonym wnioskiem?

2. Paweł M. występował w sprawie jako oskarżyciel posiłkowy subsydiarny. W trakcie rozprawy głównej Paweł M. zmarł. Oświadczenie o wstąpieniu do postępowania i kontynuowaniu akcji oskarżycielskiej złożyła jego narzeczona. Kilka dni później podobnej treści oświadczenie przedstawiła w sądzie matka zmarłego. Sąd odmówił dopuszczenia jej do postępowania wskazując, że interesy zmarłego zostały już poddane należytej ochronie przez narzeczoną.

Jaki jest krąg osób legitymowanych do przejęcia oskarżenia po zmarłym?

Jaki powinien być sposób postępowania sądu w tej sprawie?

3. W akcie oskarżenia wniesionym do Sądu Rejonowego w O. Inspektor Kontroli Skarbowej oskarżył Natalię G. o przestępstwo określone w art. 56 § l kks. Stwierdził w nim, że na podstawie art. 113 § 1 kks, i art. 115 § 1 kks, oraz art. 155 § 1 kks sprawa podlega rozpoznaniu przez sąd w trybie postępowania uproszczonego. Narażony tym czynem na uszczuplenie podatek stanowił "dużą wartość" w rozumieniu art. 53 § 15 kks. Po rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy w O. uniewinnił Natalię G. od popełnienia zarzuconego jej czynu. Inspektor Kontroli Skarbowej złożył apelację od tego wyroku, która została przyjęta.

Proszę ocenić przebieg postępowania i zaproponować rozstrzygnięcie sądu odwoławczego.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 13

1. Funkcjonariusz policji pełniący dyżur w Komendzie Policji w T. odebrał telefon, w którym nieznany mu rozmówca poinformował go o tym, że Alojzy C., mieszkaniec T., zajmuje się handlem narkotykami: dostarcza je do kilku klubów i dyskotek w tej miejscowości. W związku z tym grupa policjantów natychmiast udała się do firmy informatycznej, w której pracował Alojzy C., i dokonała jego zatrzymania. Następnie funkcjonariusze ci dokonali przeszukania pomieszczeń biurowych firmy, w której był zatrudniony Alojzy C., oraz zaparkowanego nieopodal samochodu należącego do zatrzymanego, lecz nie znaleźli tam żadnych narkotyków. Wówczas funkcjonariusze udali się do miejsca zamieszkania Alojzego C., gdzie po przeszukaniu znaleźli narkotyki różnego rodzaju, w łącznej ilości ponad 500 gram. Następnego dnia Sąd Rejonowy w T. zastosował wobec Alojzego C. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 2 miesięcy. Po pięciu dniach od zatrzymania Alojzy C. złożył zażalenie na zatrzymanie, w którym podnosił, że został zatrzymany wbrew prawu.

Jaki jest termin do wniesienia zażalenia na zatrzymanie?

Jakie są kryteria kontroli zażaleniowej zatrzymania?

Z jakiego punktu widzenia należy dokonywać kontroli zasadności zatrzymania?

Czy w powyższym stanie faktycznym istniały podstawy do zatrzymania i przeszukania?

2. Na wniosek obrońcy oskarżonego Tomasza N. Sąd Rejonowy w O. postanowił przeprowadzić eksperyment na miejscu zdarzenia. W tym celu udano się do mieszkania Tomasza N. Na miejscu oskarżony szczegółowo opisał przebieg zdarzeń, który został utrwalony za pomocą urządzenia rejestrującego obraz i dźwięk. Po zakończeniu tych czynności obrońca zauważył, że powinien zostać spisany protokół z tej czynności. Sąd oświadczył, że skoro eksperyment został utrwalony za pomocą kamery, a więc w sposób niewątpliwie wierny, to zbyteczne jest dodatkowe spisywanie protokołu.

Czy sąd postąpił w sposób prawidłowy?

3. Urząd Skarbowy w S. złożył w miejscowym sądzie rejonowym wniosek o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się karze przez Lesława D., podejrzanego o popełnienie czynu z art. 56 § 2 kks.

Proszę omówić warunki, jakie muszą być spełnione, aby wniosek został rozpoznany

i wskazać zasady jego rozpoznania.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 14

1. Sąd Rejonowy w O. skazał oskarżonego Mieczysława S. za przestępstwo, o którym mowa w art. 177 § 1 kk, na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres dwóch lat oraz orzekł środek kary w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres roku. Prokurator zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na jego treść przez przyjęcie, że obrażenia ciała pokrzywdzonego naruszają czynności narządu ciała na czas powyżej siedmiu dni, gdy w rzeczywistości stanowiły chorobę realnie zagrażającą życiu w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kk, a tym samym czyn wypełnił dyspozycję art. 177 § 2 kk. W konkluzji apelacji prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Jaki będzie zakres kontroli odwoławczej w związku z apelacją prokuratora?

Czy uznając jej zasadność, sąd odwoławczy jest związany wnioskiem odwoławczym?

Czy stwierdzając, że zarzut odwoławczy jest niezasadny, sąd odwoławczy może zmienić zaskarżony wyrok i podwyższyć karę lub środek karny?

2. Postępowanie przygotowawcze toczy się w sprawie przeciwko Józefowi K. podejrzanemu o popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 kk. Prokurator po wezwaniu kolejnego świadka w celu jego przesłuchania w tej sprawie, jeszcze przed tym przesłuchaniem, otrzymuje od niego pisemny wniosek o zapoznanie się z materiałami dotychczas zgromadzonymi w aktach. Wydaje postanowienie o braku zgody na takie zapoznanie, argumentując to „interesem śledztwa”. Świadek ten składa zażalenie na decyzję prokuratora, którą ten przesyła do sądu w celu procesowego rozpoznania. Do czasu rozstrzygnięcia świadek oznajmia, że nie będzie zeznawał.

Oceń postępowanie prokuratora i zachowanie świadka.

Co powinien zrobić sąd?

3. Daniel N. został ukarany przez funkcjonariusza Straży Miejskiej w S. mandatem w kwocie 100 zł za wjazd autem i parkowanie w strefie ograniczenia ruchu pojazdów (dozwolonego dla mieszkańców i posiadających stosowne pozwolenie). Następnego dnia Daniel N. sprawdził znaki drogowe i zorientował się, że strefa ograniczenia ruchu pojazdów znajdowała się dopiero za następną przecznicą, zatem nie przekroczył strefy ograniczonego ruchu.

W jaki sposób Daniel N. może żądać uchylenia mandatu?

POSTEPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 15

1. W toku postępowania przygotowawczego toczącego się w Prokuraturze Rejonowej w N. Adam B., będąc przesłuchany w charakterze podejrzanego, złożył wyjaśnienia, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu w postaci usiłowania wyłudzenia odszkodowania w kwocie 24 000 zł od firmy ubezpieczeniowej PZU S.A. przez podanie niezgodnych z prawdą informacji dotyczących kolizji mającej miejsce 23 marca 2010 r. w K. z udziałem kierowanego przez niego pojazdu marki VW Polo z innym samochodem marki Renault Laguna choć do zdarzenia, w opisywany w oświadczeniu przez Adama B. sposób, nie doszło. Adam B. w trakcie składanych wyjaśnień nie został pouczony o prawie do odmowy składania wyjaśnień. W trakcie rozprawy przed sądem oskarżony Adam B. został pouczony o przysługujących mu prawach i nie przyznając się do popełnienia zarzucanego czynu, odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na jakiekolwiek pytania.

Jakie uchybienia miały miejsce w przesłuchaniu Adama B. i jaki ewentualnie skutek wywołują stwierdzone uchybienia?

2. Dwóch biegłych lekarzy psychiatrów wydało w postępowaniu przygotowawczym opinie o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego. Obrońca złożył wniosek o przesłuchanie biegłych na rozprawie. Na rozprawie stawił się tylko jeden biegły, usprawiedliwiając nieobecność drugiego. Strony zgodnie oświadczyły, iż nie domagają się obecności obu biegłych. Obecny na rozprawie biegły złożył ustną opinię, podkreślając, iż uzgodnił ją w całości z kolegą. Ustna opinia nie pozostawała w sprzeczności z pisemną, była w istocie jej powtórzeniem.

Jak ocenić zaistniałą sytuację?

3. Sąd Rejonowy w C. ukarał Aleksandra W. za wykroczenie z art. 86 § 1 kw karą grzywny w kwocie 1400 zł i orzekł środek karny 3 lat zakazu prowadzenia samochodów osobowych. Sąd Okręgowy w Z. rozpoznając apelację obwinionego złagodził środek karny do dwóch lat, w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy. Aleksander W. uiścił orzeczoną grzywnę w całości. Po upływie 1 roku i 2 miesięcy wykonywania środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów samochodowych. Aleksander W. zwrócił się do Sądu Okręgowego w Z. z wnioskiem o zwolnienie z reszty orzeczonego zakazu prowadzenia samochodów osobowych.

Który sąd i w jakim składzie będzie rozpoznawał wniosek? Zaproponuj rozstrzygnięcie wniosku.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 16

1. Mieczysław D. został aresztowany w dniu 12 stycznia 2007 r. w K. pod zarzutem rozboju (art. 280 kk) i udziału w zorganizowanej grupie przestępczej (art. 258 kk). W dniu 14 stycznia 2007 r. Sąd Okręgowy w K. zastosował wobec niego tymczasowe aresztowanie. Kilkakrotnie je następnie przedłużał powołując się na obawę matactwa i groźbę wysokiej kary. Mimo składanych przez obrońcę Mieczysława D. zażaleń, Sąd nie uchylił tymczasowego aresztowania, nie zgodził się także na zastosowanie innego środka zapobiegawczego. Dnia 20 grudnia 2008 r. prokurator wniósł akt oskarżenia do Sądu Okręgowego w K. W dniu 1 marca 2009 r., sąd przekazał sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa, gdyż akta sprawy wskazywały na jego istotne braki. Po uzupełnieniu śledztwa, w dniu 10 marca 2009 r., prokurator ponownie wniósł do sądu akt oskarżenia. Pierwsza rozprawa została wyznaczona na dzień 18 kwietnia 2009 r. Rozprawa ta w całości została przeznaczona na odczytanie przez oskarżyciela długiego aktu oskarżenia i na przesłuchanie oskarżonego. Oskarżony odmówił składania wyjaśnień, w związku z tym Sąd zaczął odczytywać protokoły wszystkich wyjaśnień złożonych przez oskarżonego w toku postępowania przygotowawczego. Kolejną rozprawę, w dniu 4 maja 2009 r., Sąd przeznaczył na przesłuchanie świadków. Łącznie prokurator wniósł o przesłuchanie 50 świadków w sprawie. W dniu 4 maja 2009 r. Sąd planował przesłuchać czterech z nich. Przesłuchanie świadków nie odbyło się z uwagi na brak w aktach sprawy zwrotnych potwierdzeń odbioru wezwań przez świadków. Kolejny termin rozprawy Sąd wyznaczył na 29 czerwca 2009 r. Sąd przesłuchał tylko jednego świadka, gdyż pozostali, pomimo prawidłowego zawiadomienia, nie stawili się. Następna rozprawa miała odbyć się 22 kwietnia 2010 r. Jednakże, w międzyczasie, ze względu na konieczność wyznaczenia nowego składu sędziowskiego, proces rozpoczął się na nowo. Do dnia 20 grudnia 2010 r. odbyło się łącznie sześć rozpraw, podczas których Sąd przesłuchał 10 świadków.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego wskaż czy i jakie prawa oskarżonego zostały naruszone oraz jakie ma on możliwości dochodzenia tych praw.

2. Artur L. działający jako oskarżyciel prywatny zarzucił Markowi J., iż ten 20 lutego 2010 r. przez wypowiadanie pod jego adresem słów wulgarnych, powszechnie uznanych za obelżyw,e znieważył go (przestępstwo określone w art. 216 § 1 k.k.). Sąd Rejonowy w R. rozpoznający przedmiotową sprawę skierował ją na posiedzenie pojednawcze, a następnie ze względu na jego nieskuteczność wyznaczył termin rozprawy na 11 kwietnia 2007 r. Na wskazany termin rozprawy stawił się oskarżony, natomiast bez usprawiedliwienia nie stawił się oskarżyciel prywatny ani jego pełnomocnik. Zapytany o stanowisko procesowe oskarżony oświadczył, że nie wyraża zgody na umorzenie postępowania.

Jaką decyzję procesową powinien podjąć sąd?

3. Obwiniony złożył na podstawie art. 40 § 1 pkt 5 kpk w zw. z art. 16 § 1 kpsw wniosek o wyłączenie sędziego Damiana R., któremu przydzielono do rozpoznania sprawę, a dlatego że sędzia ten brał udział w postępowaniu przygotowawczym, albowiem na wniosek Policji na podstawie art. 42 § 2 kpsw powołał biegłego psychiatrę do zbadania stanu zdrowia psychicznego obwinionego.

Jaki sąd i w jakim składzie rozpozna wniosek i jakie powinno być rozstrzygnięcie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 17

1. Prokurator Rejonowy w J. skierował do sądu akt oskarżenia, w którym oskarżył Ewelinę G. o to, że 13 listopada 2010 r. w M. usiłowała dokonać zaboru w celu przywłaszczenia odtwarzacz Dvd marki Panasonic o wartości 1700 zł na szkodę hipermarketu Kaufland, tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. Z dowodów zebranych w sprawie jednoznacznie wynikało, że poprosiła obsługę hipermarketu o wezwanie Policji, gdyż obawiała się oczekujących na nią za linią kas mężczyzn, którzy już przed wejściem do hipermarketu grozili Ewelinie G. pobiciem. Obsługa hipermarketu, na skutek próśb Eweliny G., oświadczyła jednak, że wezwanie Policji może nastąpić, gdy Ewelina G. popełni przestępstwo. Po uzyskaniu takiej odpowiedzi Ewelina G. wzięła z półki odtwarzacz Dvd, po czym, niosąc je przed sobą, została zatrzymana przy kasie w związku z nieuiszczeniem należności za wskazany sprzęt.

Jakie czynności zostaną podjęte po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu?

2. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożył oskarżony i jego obrońca. Wyrok z uzasadnieniem doręczono oskarżonemu 12 marca 2011 r., a jego obrońcy 14 marca 2011 r. Oskarżony złożył apelację w dniu 28 marca 2011 r., natomiast jego obrońca nie złożył apelacji.

Co powinien zrobić przewodniczący wydziału?

3. Sąd Rejonowy w R. postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2011 r. zamienił orzeczoną wobec skazanego karę ograniczenia wolności na zastępczą karę grzywny (art. 65 § 1 kkw). Niezwłocznie po uprawomocnieniu się postanowienia sąd przesłał komornikowi polecenie wyegzekwowania grzywny. Następnie, uwzględniając wniosek skazanego, na podstawie art. 49 § 1 kkw sąd odroczył skazanemu wykonanie kary grzywny na okres 6 miesięcy, informując o tym komornika.

Czy i ewentualnie jakich nieprawidłowości dopuścił się sąd wykonując w opisany sposób zastępczą karę grzywny?

POSTEPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 18

1. Marian T. był sędzią orzekającym w wydziale karnym Sądu Rejonowego w B. Był również członkiem koła łowieckiego działającego w jego miejscowości. W jednym z postępowań toczących się przed nim stanął w charakterze oskarżonego o czyn z art. 233 kk Zenon S. Był on ekologiem głoszącym poglądy o braku humanitaryzmu polujących i o zgubnych skutkach ich akcji dla środowiska naturalnego, i osoba sędziego Mariana T. była mu w związku z tym znana. Postawiony mu zarzut nie był jednak związany z tą działalnością ekologiczną. Niemniej jednak, po rozpoczęciu przesłuchania, złożył wniosek o wyłączenie sędziego z powodu „istotnych różnic o charakterze aksjologicznym" dzielących obu panów.

Czy złożony wniosek jest zasadny?

Proszę ocenić tryb złożenia tego wniosku

2. Na rozprawie głównej w sprawie Mariana Z. oskarżonego o przestępstwo określone w art. 278 § 1 kk Sąd Rejonowy w K. po przesłuchaniu pokrzywdzonego Jacka P. stwierdził, że wartość skradzionego przedmiotu wskazana w akcie oskarżenia na kwotę 350 zł, wynosi 240 zł. Rozprawa w tym dniu została przerwana na okres 20 dni, a po przerwie sąd wysłuchał głosów stron. W wyroku sąd skazał oskarżonego za wykroczenie, o którym mowa w art. 119 §1 kw. Wobec oskarżonego stosowany był środek zapobiegawczy w postaci dozoru Policji, także po wydaniu wyroku. Prokurator zaskarżył powyższy wyrok na niekorzyść oskarżonego, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych odnośnie do wartości skradzionego przedmiotu, co miało wpływ na treść orzeczenia, gdyż spowodowało skazanie za wykroczenie. W konkluzji apelacji prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez przypisanie oskarżonemu przestępstwa określonego w art. 278 § 1 kk i wymierzenie kary dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres czterech lat.

Jak powinien procedować Sąd Rejonowy w K. po stwierdzeniu w toku przewodu sądowego, że czyn zarzucany oskarżonemu stanowi wykroczenie?

Jakiego rodzaju orzeczenie powinien wydać sąd odwoławczy po rozpoznaniu apelacji prokuratora w razie jej nieuwzględnienia oraz w przypadku uwzględnienia?

3. Do Sądu Rejonowego w S. wpłynął akt oskarżenia sporządzony i wniesiony przez Policję, zarzucający Zygmuntowi T. popełnienie czynu z art. 65 § 4 k.k.s. w zw. z art. 65 § l k.k.s. Sąd wydał postanowienie o zwrocie sprawy prokuratorowi w celu usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego. W zażaleniu wniesionym na to postanowienie prokurator zarzucił m. in. obrazę przepisów prawa procesowego polegającą na zwrocie sprawy prokuratorowi a nie Policji, jako organowi wnoszącemu akt oskarżenia.

Proszę wskazać podstawę prawną decyzji sądu i ocenić zasadność zarzutu prokuratora.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 19

1. W czasie hucznego wesela Florentyny Z. z Mieczysławem L., doszło do utarczki słownej między członkami rodzin obojga państwa młodych. Aby nie psuć zabawy, zacietrzewieni weselnicy wyszli na dwór i wkrótce zaczęli swoje argumenty popierać wyrwanymi z płotu kołkami. Kilka osób zostało poszkodowanych. Wezwano Policję i pogotowie ratunkowe. W sprawie tej wszczęto dochodzenie o przestępstwo z art. 158 § 1 kk. W trakcie dochodzenia Policja przesłuchała Antoniego O. w charakterze świadka. Po przesłuchaniu oficer Policji oświadczył mu, że zostaje zatrzymany na 48 godzin w celu uniemożliwienia wpływania na zeznania pozostałych osób, które nie zostały jeszcze przesłuchane w tej sprawie. Antoni O. napisał niezwłocznie skargę do prokuratora. Twierdził w niej, że wcale nie miał zamiaru wpływać na zeznania innych osób i utrudniać prowadzenia postępowania dowodowego. Domagał się natychmiastowego zwolnienia.

Proszę ocenić opisaną sytuację na podstawie obowiązujących przepisów,

Jak należy załatwić skargę Antoniego O.?

2. Prokurator Generalny wniósł kasację od prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w B. Kasacja została wniesiona na niekorzyść skazanego, bezpośrednio do Sądu Najwyższego po upływie 5 miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku.

Proszę dokonać analizy przedstawionej sytuacji.

3. Janusz W. został skazany na karę 4 lat pozbawienia wolności przez Sąd Rejonowy w D. W wyniku rozpoznania apelacji Janusza W. Sąd Okręgowy w B. złagodził karę pozbawienia wolności do l roku i 6 miesięcy. Po upływie 5 lat od opuszczenia zakładu karnego Janusz W. złożył wniosek o zatarcie skazania, ale wniosek nie został uwzględniony. Po upływie dalszych 6 miesięcy Janusz W. ponowił wniosek.

Który sąd jest właściwy do rozpoznania wniosku

Czy możliwe jest ponowienie wniosku?

Czy na rozstrzygnięcie, co do wniosku przysługuje zażalenie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 20

1. Oskarżony na rozprawie głównej odmówił złożenia wyjaśnień i oświadczył, że przyznaje się do popełnienie zarzuconego mu przestępstwa. W tej sytuacji odczytano jego wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego. Z wyjaśnień tych oraz innych dowodów wynikało, że oskarżony dopuścił się zarzuconego mu przestępstwa. Oskarżony wezwany do ustosunkowania się do odczytanych mu wyjaśnień odmówił.

Czy w zaistniałej sytuacji procesowej możliwe jest ograniczenie postępowania dowodowego?

2. Sąd Rejonowy w S. skazał oskarżonego Józefa B. na karę dwóch lat pozbawienia wolności za przestępstwo określone w art. 280 § 1 kk. Apelację od tego wyroku złożyli obrońca i prokurator. Obrońca zaskarżył wyrok w całości i wniósł o uniewinnienie oskarżonego, Natomiast prokurator zaskarżył wyrok w części dotyczącej kary pozbawienia wolności, zarzucając rażącą łagodność, i wniósł o jej podwyższenie do czterech lat. Sąd Okręgowy w S. po rozpoznaniu obu apelacji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres czterech lat próby, w pozostałej zaś części wyrok utrzymał w mocy. Od wyroku Sądu Okręgowego w S. kasacje wnieśli obrońca i prokurator. W kasacji obrońca domagał się uchylenia zaskarżonego wyroku i uniewinnienia oskarżonego. Natomiast prokurator zarzucił rażącą niewspółmierność kary orzeczonej przez sąd odwoławczy przez warunkowe zawieszenie jej wykonania.

Czy kasacje obrońcy i prokuratora są dopuszczalne?

3. Inspektor Kontroli Skarbowej nałożył na Rafała F. mandat za wykroczenie skarbowe określone wart. 74 § 4 kks, w zw. z art. 74 § l kks. Rafał F. przyjął mandat i pokwitował jego odbiór. Po 5 dniach Rafał F. złożył w sądzie rejonowym, w którego okręgu zamieszkuje, wniosek o uchylenie mandatu, gdyż jego zdaniem, czyn ten nie jest wykroczeniem z uwagi na jego znikomą szkodliwość społeczną.

Proszę omówić przebieg postępowania wywołanego tym wnioskiem.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 21

1. W trakcie rozprawy obrońca oskarżonego złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka Bogdana R., który był obecny w sądzie. Oskarżyciel, który znał Bogdana R., złożył oświadczenie następującej treści: „Sprzeciwiam się wnioskowi obrońcy, dlatego że świadek Bogdan R. był przez cały czas obecny na rozprawie, stąd też art. 371 § 1 kpk stanowi przeszkodę w przeprowadzeniu takiego dowodu. Wnoszę więc o oddalenie wniosku obrońcy, albowiem przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka Bogdana R. jest niedopuszczalne na podstawie art. 170 § 1 pkt 1 kpk".

Czy wniosek obrońcy i argumentacja oskarżyciela były słuszne?

2. W skardze apelacyjnej od wyroku Sądu Rejonowego w D. prokurator zarzucił obrazę przepisu art. 417 kpk, której upatrywał w tym, że sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania z innej sprawy toczące się przeciwko oskarżonemu, w której wcześniej został wydany wyrok skazujący z orzeczeniem odstąpienia od wymierzenia kary. W szczególności prokurator zarzucił brak wymogu „równoczesności” w rozumieniu art. 417 kpk skoro tymczasowe aresztowanie zastosowane zostało wobec oskarżonego przed wszczęciem postępowania w drugiej sprawie Z akt sprawy wynika, że tymczasowe aresztowanie, które sąd zaliczył na poczet kary pozbawienia wolności zastosowane zostało na miesiąc przed wszczęciem postępowania w drugiej sprawie i trwało do chwili wydania wyroku, co nastąpiło w dwa miesiące po wszczęciu postępowania w drugiej sprawie.

Proszę zająć stanowisko wobec zarzutu.

3. Damian J. obwiniony został o popełnienie wykroczenia z art. 86 § 1 kw. Z dopuszczonej przez sąd rozpoznający sprawę opinii lekarskiej wynika, że pokrzywdzony Tadeusz F. doznał w wypadku obrażeń ciała określonych w art. 157 § 1 kk.

Jak powinien postąpić sąd?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 22

1. Do idącej ulicą Lipową w L. Marii J. podbiegł młody mężczyzna, popchnął ją i wyrwał z ręki torebkę zawierającą dokumenty i pieniądze. Maria J. upadła, łamiąc rękę. Zaczęła wzywać pomocy. Kilka osób pobiegło za sprawcą, który zniknął w tłumie na rynku. Maria J. udała się do najbliższego komisariatu Policji zgłosić kradzież torebki. Po chwili do komisariatu doprowadzony został młody mężczyzna ujęty na rynku. Maria J. rozpoznała w nim sprawcę kradzieży. Niestety skradzionej torebki Marii J. przy nim nie znaleziono. Mężczyzna został wylegitymowany. Okazało się, że jest to Adam N. Został on przesłuchany przez Policję w trybie art. 308 § 2 kpk jako osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 1 kk. Adam N. stanowczo zaprzeczył stawianym mu zarzutom. Prokurator odmówił wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, a ponadto stwierdził, że bezzasadnie został zastosowany art. 308 § 2 kpk, ponieważ nie zachodził przypadek nie cierpiący zwłoki. Postępowanie zostało umorzone z powodu niewykrycia sprawcy. Upłynęły 4 lata. Adam N., przesłuchiwany jako oskarżony w innej sprawie, przyznał się do popełnienia rozboju na ulicy Lipowej w L na szkodę Marii J.

Czy to przyznanie się może spowodować ponowne uruchomienie prawomocnie umorzonej sprawy o rozbój? Odpowiedź proszę uzasadnić, powołując podstawę prawną.

2. Ukoronowaniem politycznej kariery Jerzego C. miał być mandat senatorski. W czasie kampanii wyborczej pokonywał codziennie setki kilometrów, starając się uczestniczyć w możliwie dużej liczbie spotkań przedwyborczych. Nierzadko pokonywał trasę własnym samochodem. Podczas jednej z takich podróży, jadąc z nadmierną prędkością, nie zdołał wyhamować przed skrzyżowaniem, powodując wypadek komunikacyjny, w którym ranne zostały dwie osoby ze staranowanego przez niego pojazdu. W czasie dochodzenia zarzucono mu popełnienie czynu określonego w art. 177 § 1 kk. Krótko po tym fakcie miały miejsce wybory parlamentarne, w których Jerzy C. uzyskał mandat senatorski. Natychmiast po zaprzysiężeniu skierował do jednostki Policji prowadzącej dochodzenie wniosek o umorzenie postępowania przygotowawczego ze względu na chroniący go immunitet parlamentarny.

Jak należy ocenić zasadność wniosku Jerzego C?

3. W dniu 1.02.2011 r. Marianowi G. doręczono wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w L., którym za wykroczenie z art. 86 § l kw popełnione dnia 17.01.2011 r. Marian G. został ukarany karą grzywny w kwocie 700 zł. Obwiniony w terminie 7 dni złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie, albowiem czuje się niewinny.

Jakie będą dalsze czynności w sprawie?

Czy obwiniony mógł złożyć sprzeciw?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 23

1. Magdalena B. złożyła w prokuraturze zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z art. 270 kk polegającego na podrobieniu jej podpisu. W złożonych zeznaniach nie wskazała jakiegokolwiek swojego dobra prawnego, które zostało bezpośrednio narażone lub zagrożone przestępstwem. Policja w postanowieniu, zatwierdzonym przez Prokuraturę Rejonową w B., odmówiła wszczęcia postępowania. Pełnomocnik Magdaleny B. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia z uwagi na to, że Magdalena B. przebywała wcześniej za granicą. Sąd odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. Na powyższe postanowienie pełnomocnik Magdaleny B. złożył zażalenie.

Czy Magdalena B. była uprawniona do występowania w tej sprawie w charakterze pokrzywdzonej?

Czy mogła skutecznie zainicjować postępowanie odwoławcze?

2. Przed Sądem I instancji Wiesława T. bronił obrońca ustanowiony z urzędu. Oskarżony był tymczasowo aresztowany i nie był obecny na ogłoszeniu wyroku, którego wydanie było odroczone. Obecny był natomiast obrońca oskarżonego. Wyrok został ogłoszony w dniu 26 kwietnia 2011 r.

Proszę podać kiedy upływa oskarżonemu i obrońcy termin do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.

Czy tak samo byłoby w sytuacji wyroku Sądu odwoławczego?

3. W stosunku do obwinionego Jarosława M. prowadzono postępowanie o czyn z art. 51 § l kw. W trakcie rozprawy sąd powziął wątpliwość co do poczytalności obwinionego, w związku z tym dopuścił dowód z opinii dwóch biegłych psychiatrów. Biegli stwierdził u Jarosława M. ograniczoną poczytalność (art. 17 § 2 kw). Na kolejnej rozprawie sąd ujawnił opinię, przesłuchał świadków i uniewinnił obwinionego z uwagi na brak dowodów uzasadniających popełnienie zarzucanego czynu. Wyrok zaskarżył oskarżyciel publiczny zarzucając obrazę przepisów postępowania przez rażące naruszenie prawa do obrony, a to nie wyznaczenie obwinionemu obrońcy z urzędu, mimo zaistnienia przesłanki ( art. 21 § l pkt 2 kpw), zaś Jarosław M. nie miał obrońcy z wyboru. W konkluzji apelacji oskarżyciel publiczny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Czy sąd pierwszej instancji procedował prawidłowo?

Jaki będzie dalszy tok sprawy?

W jakim składzie sąd będzie rozpoznawał przedmiotową apelację?

Proszę zaproponować rozstrzygnięcie sądu odwoławczego.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 24

1. W toku postępowania przygotowawczego Prokurator Rejonowy w L. przedstawił Zbigniewowi J. zarzut popełnienia przestępstwa określonego w art. 280 § 2 kk. Zgodnie z treścią postanowienia, 8 lipca 2010 r. podejrzany, używając broni palnej, miał dokonać około godziny 12.00 rozboju na pracownicy banku w miejscowości R. Podejrzany nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i wyjaśnił, że o wskazanej w postanowieniu godzinie dokonał przestępstwa rozboju w miejscowości D. oddalonej od miejscowości R. około 400 kilometrów. W wyniku czynności procesowych potwierdzono nie tylko fakt zaistnienia czynu zabronionego opisanego przez podejrzanego, ale dokonano pozytywnego potwierdzenia jego sprawstwa. Uwzględniając wskazane okoliczności, prokurator wydał decyzję o zmianie postanowienia o przedstawieniu zarzutów. Jak wskazał prokurator, nie jest niezbędne prowadzenie odrębnego postępowania, „gdyż rozbój to rozbój".

Czy we wskazanej sytuacji zasadne jest postanowienie o zmianie postanowienia o przedstawieniu zarzutów?

2. Oskarżony nie stawił się na rozprawę główną mimo prawidłowego doręczania mu wezwania. Sąd zarządził zatrzymanie go w przeddzień terminu kolejnej rozprawy i doprowadzenie na nią przez Policję.

Czy istniała możliwość podjęcia takiej decyzji w takiej formie?

Czy przysługuje od niej środek odwoławczy, a jeśli tak to do jakiego organu?

3. Przewodniczący wydziału karnego odmówił wszczęcia postępowania przeciwko Edmundowi D. o czyn z art. 86 § 1 kw, albowiem w sądzie toczy się aktualnie sprawa przeciwko Edmundowi D. z oskarżenia publicznego o czyn z art. 177 § 1 kk, dotycząca tego samego zdarzenia. Edmund D. następnie został uniewinniony od popełnienia przestępstwa z art. 177 § 1 kk. Przewodniczący wydziału po uprawomocnieniu się tego wyroku, postanowieniem podjął postępowanie w sprawie o czyn z art. 86 § 1 kw.

Na jakiej podstawie prawnej przewodniczący wydziału odmówił wszczęcia postępowania? Czy przewodniczący wydziału był uprawniony do podjęcia postępowania?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 25

1. Wezwani na miejsce zdarzenia policjanci rozpytali świadków, dokonali oglądu miejsca zdarzenia, z których to czynności spisali notatkę urzędową. Na tej podstawie decydują o wszczęciu postępowania przygotowawczego, a następnie o przedstawieniu zarzutów Danielowi W. i przekazują akta sprawy prokuratorowi, aby ten wystąpił do sądu o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Jak powinien postąpić prokurator?

2. Przed Sądem Okręgowym w G. toczy się postępowanie przeciwko Jakubowi W. oskarżonemu o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 2 kk. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że oskarżony nie mógł być sprawcą zarzuconego mu przestępstwa, ponieważ w tym czasie przebywał poza granicami kraju. W sprawie zapadł wyrok uniewinniający. Apelację od tego wyroku złożył prokurator zarzucając obrazę art. 80 k.p.k., ponieważ oskarżony nie miał obrońcy pomimo, że w postępowaniu przed sądem okręgowym jako sądem I instancji zarzucono mu zbrodnię, a nadto w toku całego postępowania był tymczasowo aresztowany. Powołując się na przepis art. 439 § 1 pkt 5 k.p.k. prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania.

Proszę ocenić zaistniałą sytuację.

Czy apelacja może zostać rozpoznana na posiedzeniu?

3. Robert L. odbywał kolejno kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami:

- Sądu Okręgowego w W. - 2 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w K. - 3 lata pozbawienia wolności.

Ostatnią karę skończył odbywać w dniu 30 czerwca 2004 r. W dniu l września 2010 r.

złożył wniosek o zatarcie obu wymienionych skazań.

Który sąd i w jakim składzie rozpozna wniosek skazanego i czy możliwe będzie jego

uwzględnienie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 26

1. Senator Adam S. był zagorzałym przeciwnikiem wszelkiego rodzaju korupcji. Inicjował powstawanie aktów normatywnych mających tę walkę umożliwiać. Prywatnie był lekarzem, w czasie kadencji Senatu wciąż praktykującym. Okazało się, że i on nie oparł się pokusie patologii, z którą walczył, i przyjął korzyść majątkową, co wręczający pacjent nagrał na kamerę zainstalowaną w komórkowym aparacie telefonicznym. Natychmiast wszczęto postępowanie przygotowawcze, w którego następstwie skierowano do sądu akt oskarżenia. Obrońca usiłował zablokować ten akt procesowy, a wcześniej przedstawienie zarzutu, wskazując na chroniący senatora immunitet. Oskarżyciel publiczny twierdził jednak, że chroni on jedynie osoby dokonujące przestępstw w związku z pełnionymi obowiązkami senatorskimi.

Kto i dlaczego miał rację w tym sporze?

2. W apelacji od wyroku Sądu Rejonowego w K., skazującego Stanisława L. za popełnienie przestępstwa z art. 207 § 1 k.k., obrońca oskarżonego zarzucił obrazę przepisu art. 375 § 1 kpk poprzez to, że przewodniczący wydalając oskarżonego z sali rozpraw nie poinformował go, że wydalenie ma charakter chwilowy, w związku z czym oskarżony udał się do domu i nie mógł uczestniczyć w dalszej części rozprawy, co ograniczało jego prawo do obrony.

Proszę zająć stanowisko w tej kwestii.

3. Sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, postanowieniem z dnia 7 lipca 2009 r. odroczył Marianowi K. wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności na okres 6 miesięcy, do dnia 7 stycznia 2010 r. W dniu 12 stycznia 2010 r. skazany złożył wniosek o dalsze odroczenie wykonania tej kary na kolejne 6 miesięcy. Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2010 r. sąd ponownie odroczył Marianowi K. wykonanie kary pozbawienia wolności do dnia 7 lipca 2010 r. W dniu 10 lipca 2010 r. skazany złożył wniosek o warunkowe zawieszenie wykonania kary 2 lat pozbawienia wolności. Sąd uwzględnił ten wniosek, uznając, że odroczenie wykonania kary trwało rok i istnieje pozytywna prognoza, o której mowa w art. 69 § l kk, co do której sąd wyrokujący nie dokonał prawidłowych ustaleń.

Proszę ocenić to postanowienie i wskazać przepisy, które mają zastosowanie w omawianej sytuacji.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 27

1. W sprawie Janusza D., oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 2 k.k., prowadzonej przez Sąd Okręgowy w P., jeszcze w toku postępowania przygotowawczego, przesłuchanych zostało trzech świadków incognito, na zasadzie art. 184 § 1 k.p.k. Protokoły z ich przesłuchania przechowywano w kancelarii tajnej Sądu Okręgowego w P. Orzekający w tej sprawie ławnicy ze względu na brak świadectwa bezpieczeństwa nie mieli dostępu do wskazanych materiałów niejawnych w postaci protokołów przesłuchania świadków incognito. Przewodniczący składu orzekającego uznał jednak, że wystarczy, iż on zapoznał się z treścią zeznań tych świadków uznając przy tym, że stanowiły one główny dowód winy oskarżonego Janusza D. Po przeprowadzeniu narady nad wyrokiem jednogłośnie zapadł wyrok skazujący Janusza D. na karę 5 lat pozbawienia wolności za zarzucone mu przestępstwo.

Czy sposób procedowania Sądu Okręgowego w P. był prawidłowy?

2. Konrad F., wyrokiem Sądu Rejonowego w Z. został skazany za czyn określony w art. 270 § 1 k.k. Powyższy wyrok, na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela, został częściowo zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Z. z dnia 7 lutego 2008 r. Skazany nie był obecny na rozprawie odwoławczej, gdyż, jak wynika z pisma nadesłanego przez jego żonę, datowanego na 10 lutego 2008 r., zapomniała ona przekazać stosowne zawiadomienie w terminie umożliwiającym mu stawienie się na rozprawę. W dniu 13 lutego 2010 r. do Sądu Okręgowego w Z. wpłynął wniosek Konrada F. o doręczenie mu przedmiotowego wyroku oraz o przywrócenie terminów. Sąd Okręgowy w Z. doręczył skazanemu wyrok z uzasadnieniem. Następnie skazany w piśmie z 16 lipca 2010 r. podał, iż w poprzednim piśmie wniósł o przywrócenie terminów, które umożliwiłyby mu zaskarżenie wyroku drugiej instancji. Wniosek swój uzasadnił tym, że na skutek przeoczenia jego żony, która nie poinformowała go o terminie rozprawy, został on pozbawiony możliwości zaskarżenia wyroku. Postanowieniem z dnia 30 października 2010 r. Sąd Okręgowy w Z. nie uwzględnił wniosku skazanego. Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł skazany, wnosząc o jego uchylenie, uzasadniając, iż uchybienie terminowi nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych.

Czy sąd wydał trafną decyzję?

3. Sąd Rejonowy w W., wykonujący wobec Radosława M. środek zabezpieczający określony w art. 94 § l kk, wydał na podstawie art. 204 kkw postanowienie o dalszym stosowaniu tego środka w oparciu o pismo kierownika zakładu psychiatrycznego, z którego wynika, że w stanie zdrowia Radosława M. nie nastąpiły żadne pozytywne zmiany. W posiedzeniu sądu, na którym zostało wydane to postanowienie, brał udział tylko prokurator. W zażaleniu wniesionym na to postanowienie, obrońca Radosława M. zarzucił sądowi, iż wydał postanowienie bez wezwania na posiedzenie i wysłuchania biegłych psychiatrów i psychologa.

Proszę zaproponować treść postanowienia sądu drugiej instancji.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 28

1. W rozpoznawanej przez Sąd Rejonowy sprawie o czyn z art. 157 § 1 k.k. pokrzywdzony, w przepisanym terminie wniósł pozew, w którym żądał zasądzenia na swoją rzecz od oskarżonego łącznej kwoty 80 000 zł. z ustawowymi odsetkami tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę i cierpienie fizyczne. Obrońca oskarżonego wnosił o wydanie przez sąd decyzji odmawiającej przyjęcia powództwa cywilnego, powołując się na przepis art. 65 § 1 pkt 1 kpk podnosząc, że do rozpoznania powództwa cywilnego z uwagi na wartość przedmiotu sporu, przekraczającą kwotę 75 000 zł jest, stosownie do art. 17 pkt 4 kpc, uprawniony wyłącznie Sąd Okręgowy.

Jaką decyzję powinien podjąć Sąd Rejonowy?

2. Wyrokiem Sądu Rejonowego w T. oskarżeni Damian K., Paweł J. i Karol R. skazani zostali na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku złożył prokurator zaznaczając, że stosowanie do treści art. 422 § 1 zd. ostatnie k.p.k., wymieniony wniosek dotyczy oskarżonego Damiana K. Następnie z zachowaniem ustawowego terminu prokurator wniósł apelację, zaskarżając wyrok, co do kary w stosunku do wszystkich oskarżonych.

Czy prokurator mógł wnieść apelację w stosunku do tych oskarżonych, których nie wskazał w treści wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku?

Jaki organ procesowy, w jakiej formie i jakiej treści powinien wydać decyzję procesową dotyczącą apelacji prokuratora?

3. Sąd I instancji, w postanowieniu wydanym po uprawomocnieniu się wyroku, określił wysokość kosztów sądowych, bowiem w wyroku orzeczono jedynie o tym, że w całości ponosi je oskarżony. Po uprawomocnieniu się tego postanowienia sędzia dostrzegł, że przy ustalaniu wysokości kosztów pominięto jeden wydatek.

Czy błąd ten można naprawić i w jakim trybie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 29

1. W trakcie postępowania przygotowawczego, toczącego się w Prokuraturze Rejonowej w R., Łukasz D. jest podejrzany o popełnienie przestępstwa zgwałcenia (art. 197 § 1 k.k.), a głównym dowodem przeciwko podejrzanemu są zeznania pokrzywdzonej Karoliny F., która w obecności biegłego psychologa opisała przebieg zdarzenia w dniu 12 listopada 2010 r. Po wpłynięciu aktu oskarżenia do sądu w dniu 31 stycznia 2011 r., pierwszy termin rozprawy został wyznaczony na 3 marca 2011 r. Z opinii lekarskiej załączonej do niniejszej sprawy wynika, że pokrzywdzona Karolina F. nie powinna brać udziału w sprawie z uwagi na utrzymujący się stan traumatyczny po ciężkim urazie psychicznym (stany lękowe, depresja), związany ze zdarzeniem z udziałem oskarżonego, i jednocześnie brak jest aktualnie możliwości ustalenia, kiedy jej stan zdrowia ulegnie polepszeniu, lecz z dużą dozą prawdopodobieństwa należy założyć, że nie nastąpi to w ciągu najbliższych sześciu miesięcy. Oskarżony, na rozprawie 3 marca 2011 r., wniósł o wezwanie pokrzywdzonej na rozprawę w celu zadawania jej pytań dotyczących zarzucanego mu czynu.

Jaką decyzję podejmie sąd w przedmiotowej sprawie?

2. Roman K. został oskarżony przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w Z. o kilka czynów jednostkowych z art. 270 § 1 i 3 k.k. oraz art. 272 k.k. Postępowanie przed Sądem w Z. nie mogło się toczyć i było zawieszone, ponieważ oskarżony był tymczasowo aresztowany do dyspozycji Sądu Okręgowego w K. i tam po kilkumiesięcznym procesie został skazany na karę pozbawienia wolności w wymiarze 12 lat za czyn z art. 280 § 2 k.k.

Jaki powinien być dalszy tok postępowania przed Sądem Rejonowym w Z?

3. Sąd Rejonowy w K. postanowieniem z dnia 7 maja 2010 r. rozłożył na 5 rat miesięcznych grzywnę orzeczoną wobec Michała T. W dniu 30 lipca 2010 r. pracownik sekretariatu sporządził notatkę, z której wynika, że do chwili obecnej skazany nie uiścił żadnej raty. Uprzednio było prowadzone przeciwko skazanemu postępowanie egzekucyjne, które komornik umorzył z uwagi na jego bezskuteczność. Przewodniczący Wydziału wyznaczył na dzień 25 sierpnia 2010 r. termin posiedzenia, na którym sąd wydał postanowienie orzekające wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. Postanowienie to zaskarżył skazany, wyjaśniając, że sytuacja finansowa uniemożliwiła mu spłatę grzywny.

Jakiej treści postanowienie powinien wydać sąd, rozpoznający zażalenie?

POSTEPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 30

1. Jacek P. został oskarżony o fizyczne i psychiczne znęcanie się nad swoim rodzeństwem (art. 207 § 1 kk). Akt oskarżenia zawierał wniosek o przesłuchanie pokrzywdzonych, a także siostrzeńców i matki oskarżonego. Matka i jeden z siostrzeńców stawili się na rozprawę, po czym skorzystali z prawa do odmowy złożenia zeznań. Pozostali świadkowie, którzy mieli prawo do odmowy złożenia zeznań, nie stawili się na rozprawę. Sąd wymierzył świadkom pieniężną karę porządkową w wysokości po 600 zł i wezwał ich na kolejny termin rozprawy. Na wyznaczonym kolejnym terminie rozprawy świadkowie — będąc prawidłowo wezwani na rozprawę — ponownie nie stawili się. Jeden z nich złożył na piśmie oświadczenie, że odmawia składania zeznań, drugi z nich zaś napisał pismo, w którym poinformował, że na pięć dni przed rozprawą wyjeżdża do Argentyny i nie może podać terminu powrotu do Polski.

W jaki sposób sąd odniesie się do złożonych przez świadków oświadczeń?

2. Oskarżony o popełnienie przestępstwa z art. 280 § 1 kk Antoni J. w toku procesu przed Sądem Rejonowym w D. korzystał z pomocy obrońcy z wyboru. Wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku złożył jedynie oskarżony. Natomiast apelację sporządził i wniósł obrońca Antoniego J.

Czy obrońca Antoniego J. może wnieść środek odwoławczy; jeżeli tak to w jakim terminie.

3. Sąd Rejonowy w R. wystąpił do Sądu Okręgowego w L. z wnioskiem o przekazanie sprawy przeciwko Arkadiuszowi K. oskarżonemu o czyn z art. 87 § 4 kks w zw. z art. 87 § 1 kks innemu sądowi rejonowemu. Z uzasadnienia wniosku wynika, że stan zaległości w sprawach karnych, przekraczający roczny wpływ i konieczność stosowania się do wymogu wynikającego z art. 351 § 1 kpk, powoduje, że nie będzie możliwe rozpoznanie sprawy w Sądzie Rejonowym w R. w czasie zapewniającym uniknięcie przedawnienia karalności tego czynu.

Czy wniosek ten może być uwzględniony?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 31

1. Na rozprawę, prowadzoną przez Sąd Rejonowy w S., nie stawił się pokrzywdzony Anatol K., który miał być przesłuchany w charakterze świadka. Z informacji umieszczonej na wezwaniu, które nie zostało mu doręczone wynikało, że przebywa on za granicą. W tej sytuacji przewodniczący składu orzekającego, za zgodą stron ujawnił bez odczytania protokoły przesłuchania Anatola K., protokoły okazania mu osób i rzeczy oraz protokół z wizji lokalnej przeprowadzonej z jego udziałem. Oskarżony w tej sprawie Romuald C. został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzono mu karę roku pozbawienia wolności. W apelacji jego obrońca, nie występujący przed Sądem Rejonowym, zarzucił obrazę przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść wydanego w sprawie wyroku polegającą na zaniechaniu odczytania na rozprawie protokołów czynności procesowych dokonanych z udziałem pokrzywdzonego w sprawie Anatola K.

Proszę ocenić zasadność decyzji przewodniczącego składu orzekającego oraz apelacji i zaproponować rozstrzygnięcie sądu odwoławczego.

2. W dniu 4.03.2011 r. Policja złożyła w Sądzie Rejonowym w P. wniosek o ukaranie Eugeniusza Z. o to, że w dniu 10.03.2010 r. dopuścił się kradzieży narzędzi stolarskich o wartości 175 zł na szkodę Damiana C., to jest o czyn z art. 119 § l kw. Przewodniczący Wydziału Karnego zarządzeniem z dnia 7.03.2011 r. zwrócił Policji wniosek o ukaranie w celu usunięcia braku formalnego wniosku, a to podpisu pod wnioskiem upoważnionego funkcjonariusza policji. Policja uzupełniła wniosek o ukaranie i złożyła w sądzie rejonowym w dniu 14.03.2011 r. Przewodniczący Wydziału zarządzeniem wszczął postępowanie i skierował sprawę do rozpoznania w postępowaniu nakazowym. Obwiniony zaznajamiając się w tym dniu z aktami sprawy złożył zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego. W zażaleniu obwiniony podniósł przesłankę przedawnienia i wniósł o umorzenie postępowania, ponadto podniósł brak stosownego uzasadnienia zarządzenia.

Oceń prawidłowość działania Przewodniczącego Wydziału Karnego oraz skarżącego.

Jaki będzie dalszy tok postępowania w sprawie?

3. Sądowy kurator zawodowy złożył wniosek o zamianę kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności z uwagi na rażące uchylanie się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności.

Czy wniosek kuratora może być uwzględniony?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 32

1. Świadek złożył w postępowaniu przygotowawczym wniosek o zachowaniu w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie jego tożsamości. Prokurator wydał postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku, a następnie odmówił przyjęcia zażalenia z powodu przekroczenia terminu do jego złożenia.

Czy prokurator postąpił prawidłowo?

2. Ogłaszając na posiedzeniu postanowienie Sądu Rejonowego w P. o umorzeniu postępowania, przewodniczący nie pouczył obecnych stron o prawie, terminie i sposobie zaskarżania orzeczenia. W protokole posiedzenia brak adnotacji o takim pouczeniu. Pismo oskarżonego, zatytułowane skarga, złożone czternastego dnia od ogłoszenia wymienionego postanowienia, w którym kwestionuje on rozstrzygnięcie, spotkało się z odmową przyjęcia ze względu na wniesienie go po upływie terminu do złożenia zażalenia. W zażaleniu na to zarządzenie oskarżony podniósł, że nie został pouczony o tym, kiedy i jak może odwołać się od postanowienia. Uważał, że może to uczynić w terminie dwóch tygodni.

Jaką decyzję powinien podjąć sąd?

3. Bolesław H. w ramach czynności wyjaśniających został wezwany na Policję w charakterze świadka w sprawie o czyn z art. 86 § 1 kw. W komisariacie poprosił przesłuchującego go funkcjonariusza o umożliwienie mu samodzielnego opisania na papierze wszystkich okoliczności związanych z przebiegiem kolizji samochodów. Funkcjonariusz odmówił Bolesławowi H. argumentując, iż zeznania składa się do protokołu natomiast pisemne wyjaśnienia może złożyć osoba podejrzana o popełnienie wykroczenia.

Czy funkcjonariusz postąpił prawidłowo?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 33

1. Obrońca z urzędu skazanego pozbawionego wolności, który został wyznaczony w celu zbadania podstaw do wniesienia kasacji, wniósł kasację od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie. Na rozprawę kasacyjną skazany nie został sprowadzony. Nie stawił się również prawidłowo zawiadomiony obrońca z urzędu. Sąd Najwyższy rozpoznał sprawę i wydał postanowienie o oddaleniu kasacji jako oczywiście bezzasadnej.

Czy Sąd Najwyższy mógł rozpoznać sprawę pod nieobecność obrońcy z urzędu?

2. W sprawie skazanego Stefana N. sąd wydając orzeczenie o odroczeniu wykonania kary 2 lat pozbawienia wolności orzekał w składzie 3 sędziów. Taki skład sądu zakwestionował prokurator w złożonym środku odwoławczym.

Proszę ocenić powyższą sytuację i podać prawidłowe określenie zarzutu zawartego w środku odwoławczym prokuratora.

3. Ludwik U. złożył w Sądzie Rejonowym w M. wniosek o ukaranie Romana K. o to, że dokonał kradzieży 5 opakowań cebulek kwiatowych o łącznej wartości 50 zł, z jego altanki w ogródku działkowym, tj. o czyn z art. 123 § 1 kw.

Jakie czynności podejmie przewodniczący wydziału karnego aby sprawie nadać bieg?

Czy Ludwik U. mógł samodzielnie złożyć wniosek o ukaranie bez wcześniejszego zawiadomienia policji o kradzieży?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 34

1. Sąd Rejonowy w B. dnia 29 kwietnia 2009 r. zastosował wobec Elżbiety C. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 14 dni od daty zatrzymania, natomiast dnia 2 maja 2010 r. prokurator zarządził poszukiwanie podejrzanej listem gończym. W dniu 9 listopada 2010 r. obrońca podejrzanej złożył do prokuratora wniosek o uchylenie środka zapobiegawczego, który to wniosek — postanowieniem z 10 listopada 2010 r. — nie został uwzględniony. To ostatnie rozstrzygnięcie zostało zaskarżone zażaleniem wniesionym przez obrońcę podejrzanej, który wnosił o zmianę tego orzeczenia, polegającą na zastąpieniu tymczasowego aresztowania poręczeniem majątkowym, oraz uchylenie postanowienia o poszukiwaniu podejrzanej listem gończym. Powyższe zażalenie zostało przedstawione do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w B. z wnioskiem prokuratora o utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia. Jednak Sąd Rejonowy w B. uznał się za niewłaściwy do rozpoznania wniesionego środka odwoławczego i przekazał go do rozpoznania Prokuratorowi Okręgowemu w B. To ostatnie postanowienie zaskarżył prokurator.

Proszę przedstawić dalszy tok czynności procesowych i zaproponować rozstrzygniecie.

2. Policja złożyła w Sądzie Rejonowym w B. wniosek o ukaranie Stefana H. o czyn z art. 124 § 1 kw. Przewodniczący Wydziału Grodzkiego zarządzeniem wszczął postępowanie i sprawę skierował do postępowania zwyczajnego, wyznaczając skład sądu i termin rozprawy. Pokrzywdzony nadesłał do sądu oświadczenia, że będzie występował w sprawie w charakterze oskarżyciela posiłkowego, równocześnie złożył wniosek o zawieszenie postępowania, gdyż pozostaje w leczeniu szpitalnym i nie będzie mógł się stawić w sądzie przez okres 6 miesięcy. Obwiniony przed wyznaczonym terminem rozprawy złożył do sądu wniosek o skierowanie sprawy do postępowania mediacyjnego między nim i pokrzywdzonym.

Proszę zaproponować rozstrzygnięcie sądu.

3. Sąd Rejonowy w Częstochowie orzekł jako środek zabezpieczający wobec Krzysztofa S., sprawcy czynu popełnionego w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1 k.k., umieszczenie go w zakładzie psychiatrycznym. Krzysztof S. został umieszczony w zakładzie psychiatrycznym położonym we Wrocławiu.

Który sąd i w jaki sposób będzie sprawował nadzór nad wykonywaniem tego środka?

Jak długo Krzysztof S. będzie przebywał w wymienionym zakładzie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 35

1. Aktem oskarżenia zarzucono Damianowi K. popełnienie zbrodni z art. 280 § 2 kk. Na rozprawie, po przesłuchaniu pokrzywdzonego prokurator zmodyfikował opis czynu zarzucanego oskarżonemu, kwalifikując czyn z art. 280 § l kk. Taki też opis czynu zawarto w komparycji wyroku, a w części dyspozytywnej orzeczenia uznano Damiana K. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, stanowiącego występek z art. 280 § l kk, przy czym przyjęto, że czyn miał miejsce w innej miejscowości i w innym czasie w stosunku do miejsca i czasu podanego w akcie oskarżenia. W apelacji obrońca oskarżonego zarzucił wyrokowi niezachowanie tożsamości czynu zarzucanego skargą prokuratora.

Proszę ocenić zasadność apelacji.

2. Po upływie 6 miesięcy, na który to okres była orzeczona kara ograniczenia wolności okazało się, że skazany wykonał zaledwie połowę godzin nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne.

Czy sąd może uznać karę ograniczenia wolności za wykonaną w części?

Jakie mogą zapaść dalsze rozstrzygnięcia i w oparciu o jakie przepisy?

3. W dniu 4.03.2011 r. Policja złożyła w Sądzie Rejonowym w P. wniosek o ukaranie Eugeniusza Z. o to, że w dniu 10.03.2010 r. dopuścił się kradzieży narzędzi stolarskich o wartości 175 zł na szkodę Damiana C., to jest o czyn z art. 119 § l kw. Przewodniczący Wydziału Karnego zarządzeniem z dnia 7.03.2011 r. zwrócił Policji wniosek o ukaranie w celu usunięcia braku formalnego wniosku, a to podpisu pod wnioskiem upoważnionego funkcjonariusza policji. Policja uzupełniła wniosek o ukaranie i złożyła w sądzie rejonowym w dniu 14.03.2011 r. Przewodniczący Wydziału zarządzeniem wszczął postępowanie i skierował sprawę do rozpoznania w postępowaniu nakazowym. Obwiniony zaznajamiając się w tym dniu z aktami sprawy złożył zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego. W zażaleniu obwiniony podniósł przesłankę przedawnienia i wniósł o umorzenie postępowania, ponadto podniósł brak stosownego uzasadnienia zarządzenia.

Oceń prawidłowość działania przewodniczącego wydziału karnego oraz skarżącego.

Jaki będzie dalszy tok postępowania w sprawie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 36

1. Grzegorz C. został oskarżony o przestępstwo z art. 190 § 1 kk. W toku rozprawy głównej pokrzywdzony Michał J. działający w charakterze oskarżyciela posiłkowego przedstawił w sądzie wniosek dowodowy o odtworzenie nagranych przez niego rozmów telefonicznych z Grzegorzem C. Na podstawie art. 170 § 1 pkt 1 kpk Sąd oddalił wniosek dowodowy o przeprowadzenie dowodu z odsłuchania nagrania, uzasadniając to twierdzeniem, że „przeprowadzenie tego dowodu jest niedopuszczalne, ponieważ dowód ten został uzyskany niezgodnie z przepisami zawartymi w rozdziale 26 kpk dotyczącymi kontroli i utrwalania rozmów”. Sąd uznał, że w niniejszej sprawie ma zastosowanie art. 241 kpk. W sprawie zapadł wyrok uniewinniający.

Jak należy ocenić pogląd Sądu wyrażony w postanowieniu o oddaleniu wniosku dowodowego?

2. W sprawie o występek z art. 177 § 2 kk obrońca oskarżonego Damiana J. przedłożył do akt pisemną opinię biegłego ds. rekonstrukcji wypadków drogowych Konrada C., sporządzoną na jego zlecenie i wniósł o dopuszczenie dowodu z tej opinii. Prokurator nie sprzeciwił się powyższemu wnioskowi, wobec czego przewodniczący składu orzekającego zarządził dopuszczenie opisanego dowodu w trybie art. 368 kpk, a odczytano ten dokument w oparciu o art. 393 § 3 kpk. W uzasadnieniu wyroku skazującego Damiana J. odmówiono wiary - opinii biegłego Konrada C. jako nierzetelnej i powierzchownej.

Proszę ocenić prawidłowość procedowania w tej sprawie.

3. Sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, postanowieniem z dnia 7 lipca 2009 r. odroczył Marianowi K. wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności na okres 6 miesięcy, do dnia 7 stycznia 2010 r. W dniu 12 stycznia 2010 r. skazany złożył wniosek o dalsze odroczenie wykonania tej kary na kolejne 6 miesięcy. Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2010 r. sąd ponownie odroczył Marianowi K. wykonanie kary pozbawienia wolności do dnia 7 lipca 2010 r. W dniu 10 lipca 2010 r. skazany złożył wniosek o warunkowe zawieszenie wykonania kary 2 lat pozbawienia wolności. Sąd uwzględnił ten wniosek, uznając, że odroczenie wykonania kary trwało rok i istnieje pozytywna prognoza, o której mowa w art. 69 § l kk, co do której sąd wyrokujący nie dokonał prawidłowych ustaleń.

Proszę ocenić to postanowienie i wskazać przepisy, które mają zastosowanie

w omawianej sytuacji.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 37

1. Postanowieniem z dnia 23 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny w P. w trybie art. 163 § 4 kpk przedłużył do dnia 26 maja 2011 r. wobec Sławomira T. oskarżonego o przestępstwo z art. 202 § 3 kk środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, zastosowany postanowieniem Sądu Okręgowego w P. z dnia 12 marca 2008 r. Obrońca oskarżonego zaskarżył to postanowienie i zarzucając obrazę przepisów art. 249 § 1 kpk i art. 258 § 1 pkt 1 i 2 oraz § 2 kpk wniósł o jego zmianę przez jego uchylenie, ewentualnie zastosowanie wobec oskarżonego środków zapobiegawczych o charakterze wolnościowym, w tym poręczenia majątkowego w postaci papierów wartościowych tj. akcji kilku spółek o łącznej wartości 500 000 zł oraz zastawu na rzeczach ruchomych w postaci samochodów marki Bugatti i Maybach - zabezpieczonych w toku postępowania w trybie przepisów o zabezpieczeniu majątkowym.

Czy w tej sprawie można zastosować wolnościowy środek zapobiegawczy w postaci poręczenia majątkowego zgodnie z wnioskiem obrońcy?

2. Na miejscu zabójstwa Kaliny D. policjanci zastali Marcina H., który z uwagi na ranę ręki wymagał pomocy lekarskiej. Wezwany lekarz - chirurg Robert T. zaopatrzył ranę Marcina H. W czasie tego zabiegu Marcin H. opowiedział lekarzowi przebieg zdarzenia i przyznał, że to on zadał Kalinie D. śmiertelne ciosy nożem. W trakcie postępowania Marcinowi H. postawiono zarzut zabójstwa Kaliny D. Oskarżony nie przyznał się do czynu i winy. Po zwolnieniu z obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej w myśl art. 180 § 2 kpk sąd przesłuchał Roberta T. w charakterze świadka na okoliczność jego rozmowy z oskarżonym na miejscu zdarzenia. Zeznania te stały się podstawą skazania Marcina H. W apelacji obrońca oskarżonego podniósł zarzut obrazy art. 199 kpk. Prokurator wniósł o nieuwzględnienie apelacji zauważając, że rozmowa Roberta T. z Marcinem H. miała miejsce zanim jeszcze ten ostatni stał się podejrzanym.

Proszę zaproponować rozstrzygnięcie sądu odwoławczego.

3. Dyrektor zakładu karnego złożył wniosek do sądu, który wydał wyrok w pierwszej instancji, o warunkowe zwolnienie Zenona R. z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, motywując go wzorowym zachowaniem skazanego w czasie odbywania kary.

Prozę zaprojektować rozstrzygnięcie sądu.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 38

1. Edmund R. został oskarżony o przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. W trakcie rozprawy głównej obrońca podniósł, że zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności oskarżonego. Sąd po zapoznaniu się z dotychczasowym przebiegiem postępowania stwierdził, że kwestia ta była już badana w toku postępowania przygotowawczego, oskarżony wypowiadał się w tej kwestii i wówczas nie stwierdzono żadnych przesłanek, aby kwestionować poczytalność oskarżonego. Obecnie obrońca wskazał, że w dzieciństwie Edmund R. spadł ze schodów, wskutek czego doznał silnego wstrząśnienia mózgu, wymagającego kilkudniowej hospitalizacji. Sąd uznał zatem, że w sprawie zachodzą istotne braki postępowania przygotowawczego i wydał zarządzenie o zwrocie sprawy oskarżycielowi publicznemu w celu powołania biegłego z zakresu psychiatrii celem wyjaśnienia kwestii poczytalności oskarżonego.

Czy postępowania sądu było prawidłowe?

2. Na rozprawie w dniu 15 czerwca 2010 r. po przesłuchaniu oskarżonego przewodniczący składu orzekającego sądu rejonowego zarządził przerwę do dnia 10 lipca 2010 r. W dacie tej oskarżony nie stawił się na rozprawę, nie nadsyłając żadnego usprawiedliwienia, a sąd prowadził rozprawę pod jego nieobecność. Wówczas to doszło do zamknięcia przewodu sądowego i udzielenia głosu prokuratorowi. Następnie sąd odroczył wydanie wyroku do dnia 15 lipca 2010 r. O terminie tym nie powiadomiono oskarżonego, wobec czego nie był on i wówczas obecny. Ustanowiony następnie przez oskarżonego obrońca podniósł w apelacji zarzut z art. 439 § l pkt 11 kpk w zw. z art. 390§ 1 kpk i art. 6 kpk.

Proszę ocenić zasadność zarzutu obrońcy.

3. Sąd w sprawie o czyn z art. 119 § 1 kw wezwał obwinionego Edwarda J. do obowiązkowego stawiennictwa na rozprawę, na której miała się odbyć konfrontacja obwinionego i pokrzywdzonego. Obwiniony mimo prawidłowego doręczenia wezwania nie stawił się i nie usprawiedliwił nieobecności. Sąd wydał postanowienie o zatrzymaniu obwinionego i przymusowym doprowadzeniu. Obwiniony złożył zażalenie podnosząc, iż w postępowaniu w sprawach o wykroczenie nie ma obowiązku stawiennictwa na rozprawę, a jest to tylko prawo obwinionego do obecności, zaś sąd powinien wydać wyrok zaoczny.

Czy obwinionemu służy zażalenie na przymusowe doprowadzenie?

Jakie będą dalsze czynności w sprawie?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 39

1. W sprawie z oskarżenia publicznego występował oskarżyciel posiłkowy Józef M., który odbywał karę pozbawienia wolności w innej sprawie. Od wyroku skazującego oskarżony Dawid H. wniósł apelację. Po przekazaniu akt do Sądu odwoławczego prezes tego Sądu wyznaczając termin rozprawy apelacyjnej, nie zarządził sprowadzenia oskarżyciela posiłkowego na rozprawę, a jedynie nakazał przesłać zawiadomienie o jej terminie. Po otrzymaniu zawiadomienia Józef M. złożył wniosek o sprowadzenie na rozprawę apelacyjną.

Czy oskarżyciel posiłkowy pozbawiony wolności powinien zostać sprowadzony na rozprawę apelacyjną?

Czy jego wniosek o sprowadzenie na rozprawę może zostać uwzględniony?

2. Mirosława K. i Damiana K. oskarżono o popełnienie przestępstw z art. 189 § 1 kk i z art. 158 § 1 kk na szkodę Filipa D. Na rozprawie przed Sądem Rejonowym w C. w dniu 23.07.2010 r. po przesłuchaniu pokrzywdzonego, który zeznał, że zachowania oskarżonych miały na celu zmuszenie go do wzięcia udziału w popełnieniu przestępstwa z art. 245 kk. oskarżony Mirosław K. wniósł o dopuszczenie dowodu z akt Sądu Rejonowego w C., w tym z odpisu wyroku z dnia 18.07.2010 r., w którym Mirosława K. i Damiana K. uniewinniono od zarzutu z art. 245 kk, zaś Filip D. (również oskarżony w tej sprawie) złożył wniosek w trybie art. 387 kpk i został skazany. Prokurator sprzeciwił się dopuszczeniu tych dowodów w oparciu o art. 170 § 1 pkt 2 i 5 kpk, podnosząc nadto, że zapadłe wyroki nie są prawomocne, a poza tym sąd karny w myśl art. 8 kpk nie jest związany rozstrzygnięciami innych sądów.

Proszę ustosunkować się do stanowiska prokuratora.

3. Marzena T. skazana na karę 2 lat pozbawienia wolności sprawuje opiekę nad dwuletnim dzieckiem, a nadto jest w ciąży. Dotychczas udzielono jej dwukrotnie odroczeń wykonania orzeczonej kary łącznie na okres jednego roku.

Jaki są możliwe dalsze decyzje w zakresie odroczenia skazanej wykonania kary pozbawienia wolności?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 40

1. Wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 12 stycznia 2011 r. Wacław P. został uniewinniony od popełnienia czynu z art. 157 § l kk. Pokrzywdzony tym czynem Józef D. w dniu 17 stycznia 2011 r. złożył wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie mu uzasadnienia wyroku. Zarządzeniem z dnia 25 stycznia 2011 r. prezes Sądu w W. odmówił przyjęcia tego wniosku jako złożonego przez osobę nieuprawnioną podając w jego uzasadnieniu, że pokrzywdzony złożył wprawdzie w dniu 4 stycznia 2011 r. wniosek o dopuszczenie go do udziału w sprawie w charakterze oskarżyciela posiłkowego, to jednak na rozprawie w dniu 12 stycznia 2011 r., pomimo obecności z takim wnioskiem już nie wystąpił, a zatem uchybił dyrektywie zawartej wart. 54 § l kpk. Zażalenie to zaskarżył pokrzywdzony. Sąd Okręgowy nie uwzględnił zażalenia stwierdzając, że Józef D. nie był uprawniony do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, gdyż nie był dopuszczony do udziału w sprawie jako oskarżyciel posiłkowy, nie uzyskał więc statusu strony procesowej.

Proszę ocenić zasadność zarządzenia i orzeczenia.

2. Do Sądu Rejonowego w P. wpłynął akt oskarżenia przeciwko Jana K. Jeszcze przed wyznaczeniem rozprawy oskarżony skierował do Sądu Okręgowego w K., który jest sądem wyższego rzędu, wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów Sądu Rejonowego w P., nie wymieniając ich imiennie. Uzasadnił wniosek tym, że sędziowie Sądu Rejonowego w P. są stronniczy, bowiem rozpoznawali uprzednio wiele spraw z jego udziałem a orzeczenia wydane w tych sprawach były dla niego niekorzystne.

Jakie decyzje zostaną podjęte i przez jakie organy w związku z wnioskiem Jana K.?

3. Sąd penitencjarny w J. po rozpoznaniu wniosku Dyrektora Zakładu Karnego postanowił odmówić warunkowego zwolnienia skazanego Pawła B. z uwagi na brak pozytywnej prognozy społeczno-kryminologicznej. Po upływie 2 miesięcy wniosek o warunkowe zwolnienie złożył sam skazany.

Proszę zaproponować dalszy tok postępowania; czy podobnie należałoby postąpić, gdyby w opisanej sytuacji wniosek ponowił Dyrektor Zakładu Karnego?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 41

1. Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w D., przewodniczący wydziału, nie zarządzając doręczenia odpisów aktu oskarżenia, skierował sprawę na posiedzenie, a sąd - z uwagi na to, że wszystkie osoby występujące w tej sprawie, tj. oskarżony i dwóch świadków zamieszkuje z dala od tego sądu, a blisko Sądu Rejonowego w M. - wydał na posiedzeniu postanowienie o przekazaniu sprawy Sądowi Okręgowemu w K., celem przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w M.

Do jakich uchybień doszło w opisanym stanie faktycznym?

2. Obwiniony złożył, na podstawie art. 40 § 1 pkt 5 k.p.k. w zw. z art. 16 § 1 k.p.s.w., wniosek o wyłączenie sędziego Damiana R., któremu przydzielono do rozpoznania sprawę, a dlatego, że sędzia ten brał udział w postępowaniu przygotowawczym, albowiem na wniosek Policji na podstawie art. 42 § 2 kpsw, powołał biegłego psychiatrę do zbadania stanu zdrowia psychicznego obwinionego.

Proszę zaprojektować rozstrzygnięcie sądu.

3. Akt oskarżenia wniesiono przeciwko czterem oskarżonym: Jackowi B., Pawłowi W., Piotrowi Z. i Robertowi K. Sprawę przydzielono do referatu sędziego A. S. W uwzględnieniu wniosku Jacka B., zgłoszonego w trybie art. 387 k.p.k., wyłączono jego sprawę do odrębnego postępowania i wydano wyrok skazujący. Czyn, za który skazano Jacka B., pozostawał w związku z czynem zarzucanym Pawłowi W. Ten sam sędzia, który ferował wyrok w sprawie Jacka B., orzekał następnie w sprawie pozostałych oskarżonych, których też skazano. Wyrok ten zaskarżył apelacją jedynie obrońca oskarżonego Roberta K., podnosząc zarzut iudex suspectus (art. 41 § 1 k.p.k.).

Proszę ocenić zasadność zarzutu apelacyjnego i zaprojektować orzeczenie sądu odwoławczego.

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 42

1. Wezwani na miejsce zdarzenia policjanci rozpytali świadków, dokonali oglądu miejsca zdarzenia, z których to czynności spisali notatkę urzędową. Na tej podstawie zdecydowali o wszczęciu postępowania przygotowawczego, a następnie o przedstawieniu zarzutów Danielowi W. i przekazali akta sprawy prokuratorowi. Prokurator wydał postanowienie o wszczęciu dochodzenia i wystąpił do sądu o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Proszę zaprojektować decyzje procesowe, jakie powinien podjąć sąd.

2. W dniu 1 lutego 2007 r., Karolowi R. doręczono wyrok zaoczny Sadu Rejonowego w R., którym za wykroczenie z art. 86 § 1 k.w., popełnione dnia 17 stycznia 2005 r., został ukarany grzywną w kwocie 800 zł. Obwiniony w terminie 7 dni złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie, albowiem czuje się niewinny.

Jakie będą dalsze czynności sądu?

Czy obwiniony mógł złożyć sprzeciw?

3. Wszczęto postępowanie w sprawie zgwałcenia. Ofiara tego przestępstwa nie jest zainteresowana prowadzeniem postępowania przeciwko sprawcy. Prowadzący powstępowanie umarza je. Osoba pokrzywdzona nie składa zażalenia. Po 2 miesiącach od umorzenia, wpływa do siedziby organu wniosek tej osoby o prowadzenie postępowania w tej sprawie, który trafia do innego pracownika organu ścigania. Ten nie orientuje się, że było wcześniej prowadzone postępowanie w tym przedmiocie wszczyna postępowanie i przedstawia domniemanemu sprawy zarzuty popełnienia przestępstwa z art. 197 k.k. Podejrzany wnosi o umorzenie postępowania, ponieważ zostało ono wcześniej prawomocnie zakończone.

Czy wniosek podejrzanego zostanie uwzględniony?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 43

1. Bronisław B. pracuje na stanowisku kierowniczym w firmie farmaceutycznej. Prokurator prowadzi śledztwo w sprawie przyjmowania przez niego korzyści majątkowych. Postawiono mu zarzut z art.296a§1 k.k. W toku śledztwa okazało się, że firma ta zatrudnia radcę prawnego, który na bieżąco świadczy pomoc prawną firmie. Prokurator dowiedział się, że Marcin K. konsultował się z radcą prawnym i powziął wątpliwość, czy radca nie jest „zamieszany” w kwestię przyjmowania korzyści majątkowych. Prokurator wystąpił do sądu, na podstawie art. 180 § 2 kpk o zwolnienie radcy prawnego z obowiązku zachowania tajemnicy radcowskiej, ponieważ chciał mieć dostęp do dokumentów, zapisów informatycznych i innych danych dotyczących świadczonej przez radcę prawnego pomocy prawnej.

Proszę zaproponować rozstrzygnięcie sądu.

Czy w sprawnie wniosku prokuratora znajduje zastosowanie art. 170 § 1 k.p.k.?

2. Pokrzywdzony w toku postępowania przygotowawczego złożył wniosek o zachowaniu w tajemnicy danych umożliwiających ujawnienie jego tożsamości, czyli przyznanie mu statusu

świadka anonimowego. Prokurator wydał postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku, a następnie odmówił przyjęcia zażalenia pokrzywdzonego, złożonego w dziewiątym dniu po doręczeniu pokrzywdzonemu decyzji odmownej, powołując się na fakt, iż wniosła go osoba nieuprawniona po upływie terminu do jego złożenia.

Czy prokurator podjął prawidłową decyzję procesową?

3. Dwóch biegłych lekarzy psychiatrów wydało w postępowaniu przygotowawczym opinie o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego. Obrońca złożył wniosek o przesłuchanie biegłych na rozprawie. Na rozprawie stawił się tylko jeden biegły, usprawiedliwiając nieobecność drugiego. Strony zgodnie oświadczyły, iż nie domagają się obecności obu biegłych. Obecny na rozprawie biegły złożył ustną opinię, podkreślając, iż uzgodnił ją w całości z kolegą. Ustna opinia nie pozostawała w sprzeczności z pisemną, była w istocie jej powtórzeniem.

Jak ocenić zaistniałą sytuację i jakie decyzje procesowe powinien podjąć sąd?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 44

1. W zażaleniu na postanowienie sądu, uwzględniające wniosek prokuratora o przedłużenie aresztu Andrzej K., obrońca podejrzanego, zarzucił, że zarówno uzasadnienie wniosku prokuratora, jak i postanowienie sądu sformułowano ogólnikowo, przy odwołaniu się jedynie do słów ustawy, zaś skarżący nie miał możliwości zweryfikowania twierdzeń tam zawartych z uwagi na odmówienie mu przez prokuratora dostępu do akt sprawy, ze względu na dobro śledztwa.

Proszę ustosunkować się do zażalenia i zaprojektować orzeczenie sądu odwoławczego.

2. W toku postępowania przygotowawczego, prokurator wniósł o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec Kamila Z., ponad okres wskazany w art. 263 § 2 k.p.k. Kierując wniosek na posiedzenie, przewodniczący wydziału karnego sądu apelacyjnego, początkowo wyznaczył skład jednego sędziego, uznając, że zastosowanie znajduje reguła określona przepisem 329 k.p.k. Następnie jednak zmienił zdanie i wyznaczył trzech sędziów, dochodząc do wniosku, że należy postąpić w myśl ogólnej reguły z art. 30 § 1 kpk, bowiem nie sposób różnicować składów sądu w zależności od tego, czy wniosek o przedłużenie tymczasowego aresztowania ponad limit, wpływa w toku postępowania przygotowawczego czy w toku postępowania sądowego.

Proszę rozstrzygnąć, która decyzja przewodniczącego wydziału była prawidłowa.

3. Jeremi W. został oskarżony o fizyczne i psychiczne znęcanie się nad swoim rodzeństwem (art. 207 § 1 k.k.). Akt oskarżenia zawierał wniosek o przesłuchanie pokrzywdzonych, a także siostrzeńców i matki oskarżonego. Matka i jeden z siostrzeńców stawili się na rozprawę, po czym skorzystali z prawa do odmowy złożenia zeznań. Pozostali świadkowie, którzy mieli prawo do odmowy złożenia zeznań, nie stawili się na rozprawę. Sąd wymierzył świadkom pieniężną karę porządkową w wysokości po 1000 zł i wezwał ich na kolejny termin rozprawy. Na wyznaczonym kolejnym terminie rozprawy świadkowie — będąc prawidłowo wezwani na rozprawę — ponownie nie stawili się. Jeden z nich złożył na piśmie oświadczenie, że odmawia składania zeznań, drugi z nich zaś napisał pismo, w którym poinformował, że na pięć dni przed rozprawą wyjeżdża do Argentyny i nie może podać terminu powrotu do Polski.

Proszę zaprojektować rozstrzygnięcie sądu w odniesieniu do złożonych przez świadków oświadczeń?

POSTĘPOWANIE KARNE, PRAWO KARNE WYKONAWCZE,

POSTĘPOWANIE W SPRAWACH NIELETNICH

ZESTAW NR 45

1. Na rozprawie głównej, po przesłuchaniu oskarżonego i części świadków, sąd wydał w trybie art. 345 § 1 k.p.k., postanowienie o przekazaniu sprawy prokuratorowi do uzupełnienia śledztwa z uwagi na istotne braki postępowania przygotowawczego, których usunięcie przez sąd spowodowałoby znaczne trudności. Prokurator złożył na powyższe postanowienie zażalenie, podnosząc, że tryb art. 345 k.p.k. nie znajduje tu zastosowania.

Proszę ocenić zażalenie i zaproponować orzeczenie sądu odwoławczego.

2. Po złożeniu przez Adriana M. sprzeciwu od skazującego wyroku nakazowego, skierowano sprawę na rozprawę główną, podczas której oskarżony podtrzymał sprzeciw. Odczytano wówczas akt oskarżenia, przesłuchano oskarżonego i część świadków. Celem przeprowadzenia pozostałych dowodów rozprawę odroczono. Wobec zmiany sędziego referenta, podczas kolejnego terminu rozprawy postanowiono prowadzić ją od początku. Po ogłoszeniu tego postanowienia, oskarżony oświadczył, że cofa sprzeciw. Prokurator wyraził pogląd, że cofnięcie sprzeciwu na tym etapie postępowania jest niedopuszczalne.

Proszę zaproponować rozstrzygnięcie sądu.

3. Wyrokiem Sądu Rejonowego w T. oskarżeni Damian K., Paweł J. i Karol R. skazani zostali na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku złożył prokurator, zaznaczając, że stosowanie do treści art. 422 § 1 in fine k.p.k., wymieniony wniosek dotyczy oskarżonego Damiana K. Następnie z zachowaniem ustawowego terminu prokurator wniósł apelację, zaskarżając wyrok, co do kary w stosunku do wszystkich oskarżonych.

Jaki organ procesowy, w jakiej formie i jakiej treści powinien wydać decyzję procesową, dotyczącą apelacji prokuratora?

---