CELE STOSOWANIA ĆWICZEŃ FIZYCZNYCH I ZWIĘKSZANIA AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ W FAZIE SZPITALNEJ REHABILITACJI KARDIOLOGICZNEJ
Ograniczenie okresu bezczynności ruchowej i zapobieganie powikłaniom związanym z bezczynnością ruchową (zwłaszcza powikłaniom zakrzepowo-zatorowym, zanikom mięśni, zaburzeniom metabolicznym).
Utrzymanie sprawności fizycznej chorego na możliwym do osiągnięcia poziomie.
Przygotowanie chorego do podejmowania podstawowych czynności życia codziennego związanych z lokomocją (marsz, wchodzenie po schodach) i samoobsługa (w tym wykonywanie lekkich prac domowych).
Rozpoczęcie procesu przygotowania chorego do podjęcia ról społecznych związanych z życiem osobistym (aktywność seksualna, opieka nad innymi osobami) i pracą zawodową.
Zmniejszenie stresu związanego z chorobą i procedurami leczenia oraz lęku przed ograniczeniem opieki po wypisaniu ze szpitala.
Sprawdzenie reakcji chorego na wysiłek fizyczny, w szczególności związany z czynnościami codziennymi.
Wyznaczenie możliwości pacjenta w zakresie osiągania wczesnych celów rehabilitacji (samodzielne życie, szybki powrót do pracy zawodowej).
10/50