ŻYTO
ZNACZENIE GOSPODARCZE: Kierunki hodowli żyta: zwiększenie asortymentu form mieszańcowych, podniesienie plenności form populacyjnych i mieszańcowych, postęp w hodowli form odpornych na podstawowe choroby (pleśń śniegowa, sporysz), postęp w hodowli form odpornych na wyleganie, zwiększenie asortymentu odmian o dobrej tolerancji na stresy mineralne, zwiększenie asortymentu odmian o wyższej liczbie opadania, utrzymanie małych wymagań glebowych oraz dużej sztywności słomy zmniejszającej wyleganie.
Żyto jest doskonałym zbożem do produkcji chleba. Żyto jest wspaniałym surowcem do produkcji zdrowej żywności. Posiada wyróżniający się skład chemiczny : białko żyta posiada wyższą wartość żywieniowa niż inne zboża, a równocześnie wysoką zawartość błonnika pokarmowego, o korzystnym składzie. Chleb z mąki żytniej odznacza się : specyficznymi walorami smakowymi, dłużej zachowuje świeżość, chleb razowy wypiekany z mąki razowej zawiera więcej białka, witamin i soli mineralnych niż chleb jasny.
TECHNOLOGIA UPRAWY ŻYTA: zalecenia uprawy żyta na poszczególnych kompleksach glebowych - najlepsze: 4,5,6 i 9, przedplony dla żyta: najkorzystniejsze rośliny strączkowe, takie jak: łubin wąskolistny i żółty, groch pastewny, mieszanka wyki ozimej z małym udziałem żyta, mieszanki strączkowo-zbożowe zbierane na kiszonkę bądź na nasiona. Dopuszczalne: po ziemniaku na oborniku, owies jest dobrym przedplonem pod względem fitosanitarnym, stosunkowo korzystnie wypada jęczmień. najgorsze: zboża ozime, monokultura żyta
SIEW: Optymalne terminy siewu w zależności od regionu: 05.09 - 05.10. Żyto sieje się na głębokość 3cm w rozstawie rzędów 12-15cm. Żyto mieszańcowe sieje się w obsadzie 260-280 ziarniaków na 1ha. Przy korzystnych warunkach wysiew żyta powinien wynosić 100-120 kg/ha, przy niekorzystnym układzie 120-140 kg/ha, na glebach słabszych po gorszych przedplonach i przy zmniejszonym nawożeniu do 160 kg/ha.
UPRAWA: Po wysiewie ziarna pole należy zabronować lekkimi bronami posiewnymi. Zboża ozime w okresie jesiennym właściwie nie wymagają pielęgnacji. W wypadku silnego zaskorupienia należy skorupę zniszczyć bronami. Ostatnią czynnością przed zimą jest wyoranie przegonów. Pielęgnowanie zasiewów w okresie wiosennym zależy od rodzaju zboża. Żyto, które rozpoczyna wegetację najwcześniej nie wymaga żadnych zabiegów. Poza zasilaniem nawozami azotowymi jest ono już w pełni rozkrzewione. Rośnie szybko, dobrze ocienia glebę i chroni ją przed wysychaniem i zachwaszczeniem. Wczesne bronowanie uzależnione jest od wystąpienia pleśni śniegowej. Zbiór kombajnem
NAWOŻENIE: Pobranie przez żyto ozime z jednostką plonu składników mineralnych w kg: N 21kg/ha, P2O5 11kg/ha, K2O 27kg/ha, CaO 6kg/ha, MgO 4kg/ha. Zalecenia nawożenia azotem żyta mieszańcowego: jesienią 30 kg/ha N pogłównie wiosną : 1 dawka (początek wegetacji) 50-70 kg/ha N, 2 dawka (początek strzelania w źdźbło) 30-40 kg/ha N, 3 dawka (początek kłoszenia) 40-50 kg/ha N
Chorób w czasie wegetacji żyta: łamliwość źdźbła, mączniak prawdziwy, fuzaryjna zgorzel podstawy źdźbła, mączniak prawdziwy, rdza brunatna.