Ważniejsze zadania państwa w ramach polityki ekonomicznej w gosp. rynkowej.

1. Polityka ekonomiczna zajmuje się oddziałowywaniemna gospodarkę pod kątem spierania stałego dopływu środków do wykorzystania przez państwo i jego funkcje.

2. Polityka ekonomiczna dąży do zapewnienia zachowania wartośći pieniądza

3. Polityka ekonomiczna stara się chronić konkurencję przed działaniami organizacji monopolistycznch.

4. Polityka ekonomiczna wspiera funkcjonowanie i rozwój sektorów gospodarki nie cieszących się dostatecznym zainteresowaniem prywatnych przedsiębiorców lub wyłączonych z zakresu ich działania w wyniku nacjonalizacji.

5. Polityka ekonomiczna zajmuje się problemami ochrony środowiska naturalnego i dąży do zapewnienia ładu przestrzennego.

6. Polityka ekonomiczna dąży do zapewnienia ładu społecznego poprzez oddziaływanie na proces redystrybucji zapewniając tym samym osłonę warstwom słabszym ekonomicznie.

7. Polityka ekonomiczna stara się usuwać zagrozenia rozwoju gospodarczego poprzez przeciwdziałanie czynnikom kryzysogennym i stagnacyjnym oraz poprzz pobudzanie koniunktury i kształtowanie warunków sprzyjających procesowi wzrostu.

8. Polityka ekonomiczna stara się chronić obywateli przedsiębiorców i poszczególne rynki przed niepożądaną konkurencją zagraniczną.

II. System indywidualistyczno - planowy

Gospodarka kapitalistyczna regulowana przez centralne planowanie państwowe. Po przejęciu władzy w 1933 roku kierownictwo NSDAP zdecydowało o zasadniczej zmianie od dotychczasowego modelu gospodarczego oartego na rozwiązaniach rynkowych.

achowano prywatną własność przedsiębiorstw, jednak procesy regulacji zostały upaństwowione.

Aparat partyjno państwowy przejął nadzór nad: rozdziałem surowców, ustaleniem cen, płacami, strukturą produkcji, handlem zagranicznym oraz kredytami.

W 1936 utworzono Urząd do speaw Planu Czteroletniego

Do naczelnych zadań planu należało:

- Przygotowanie Niemiec do prowadzenia wojny

- zlikwidowanie bezrobocia

Ministerstwo gospodarki w porozumieniu z Bankiem Rzeszy wprowadziło plan ograniczenia eksportu, subsydiowania eksportu oraz kontrolowania systemu bankowego.

Sektorem objętym specjalnymi regulacjami było rolnictwo nad którym nadzór przejął Kartel Żywnościowy Rzeszy podległy ministrowi ds. rolnictwa i żywności.

W wyniku podjętych przez władze działań:

- bezrobocie w 1939 spadło do poziomu poniżej 1%

- stopa oszczędzania w latach 1932-1938 wzrosła z 11% do 18%

- produkcja przemysłowa wzrosła dwukrotnie a produkcja rolnicza o 10%

III. System kolektywistyczno-kompetytywny. Gospodarka socjalistyczna, regulacja rynkowa.

Nowa Polityka Ekonomiczna - określenie doktryny polityki gospodarczej Rosji Radzieckiej i później ZSRR w latach 1921-1929.

NEP oznaczał zmianę poltyki gospodarczej rządu radzieckiego z komunizmu wojennego i wprowadzenie bardziej rynkowych mechanizmów gospodarczych.

W tym czasie zezwolono na podjęcie małych prywatnych przedsięwzięć (szczególnie w rolnictwie oraz usługach), przy pozostawieniu monopolu państwowego w dziedzinach dużych gałęzi przemysłu (głównie przemysł ciężki), handlu (szczególnie handel zagraniczny), bankowości i isntytucjach finansowych, zezwalając także na koncesjonowaną działalność gospodarczą międzynarodowych przedsiębiorstw.

Posunięcia te przyniosły bardzo szybko ożywienie gospodarcze, odrodzenie handlu i rynku, wzrost produkcji rolnej i przemysłowej oraz stabilizację finansową państwa.

W ciągu 5 lat (1921-26) wskaźnik produkcji przemysłowej wzrósł trzykrotnie (a w latach 1927 i 28 wzrósł odpowiednio o 13 i 19%), rolnej dwukrotnie (a ogólna produkcja rolnicza była większa o 13% w porównamiu z rokiem)

W końcu 1929 roku odrzucono całkowicie NEP, przez kolektywizację rolnictwa.

IV. Socjalizm

1. Planowanie centralne i zarządzanie nakazowoa rozdzielcze (rozdzielnictwo zasobów, towarów, usług) które nie tylko ograniczało autonomię przedsiębiorstwa ale czyniło z niego zakład produkcyjny.

2. Rozbudowa aparatu administracji państwowej i gospodarczej opanowanej przez ludzi partii ( nomenklatura stanowisk - BMW) w celu zapewnienia koordynacji i kontroli organizowanej od góry.

3. Hierarchiczna struktura gospodarki

4. Administracyjna regulacja wszelich parametrów ekonomicznych ( w tym zwłaszcza cen)

---