1. Symbole UE
Flaga UE stanowi ją krąg dwunastu pięcioramiennych złotych gwiazd symetrycznie rozmieszczonych na prostokątnym niebieskim tle. Według oficjalnych proporcji szerokość flagi UE ma stanowić półtorej długości jej wysokości, zaś promień okręgu tworzonego przez gwiazdy wynosi 1/3 wysokości flagi. Stosuje się także wersje flagi z czarnymi gwiazdami na białym tle i z białymi gwiazdami na niebieskim tle. Liczba gwiazd nie nawiązuje do ilości członków, lecz odwołuje się do symboliki liczby 12 (znak doskonałości i pełni). Z kolei krąg jest symbolem jedności.
Flaga wyrażać ma jedność miedzy narodami europy.

Projektantami flagi byli hiszpański dyplomata Salvador de Madriaga Rojo i francuski artysta Arsene Hertz.

Podobnie jak hymn również flaga funkcjonuje bez umocowania traktatowego.

Hymn UE - Oda do radości został on przejęty (podobnie jak flaga ) od Rady Europy ma charakter ogólnoeuropejski. Utwór jest wykonywany bez słów (tylko muzyka).

Dewiza UE Traktat Konstytucyjny w art. I-8 ustanowił dewizę UE - zjednoczona w różnorodności.

Waluta UE - euro.

Święto UE rocznica przedstawienia deklaracji Schumana (09.05. 1950) jest obchodzona jako dzień Europy. Każdego roku 9 maja pracownicy instytucji europejskich maja wolne zaś w państwach członkowskich odbywają się okolicznościowe imprezy.

Traktat Konstytucyjny nie wymienia wśród symboli UE paszportu UE to jednak niekiedy zalicza się go także do tego katalogu.

Traktat z Lizbony nie zawiera przepisu regulującego symbolikę UE. Jednak kilka państw złożyło w tej sprawie deklarację załączoną do Traktatu Lizbońskiego.

2. Siedziba instytucji unijnych

Zgodnie z art. 341 TofUE siedzibę instytucji unijnych określa wspólne porozumienie rządów państw członkowskich. Kwesta siedzib instytucji europejskich dostarczała wielu nieporozumień. Dopiero na posiedzeniu Rady Europejskiej w Edynburgu (11-12.12. 1992) udało się wynegocjować kompromis w tej sprawie. Został on dodatkowo zabezpieczony dołączonym do TA w 1997 r. Protokołem w sprawie ustalenia siedzib instytucji i niektórych organów, jednostek organizacyjnych i służb Wspólnot Europejskich. Protokół ten został także dołączony do TL (jako protokół nr. 6 ). W świetle tej regulacji:

Parlament Europejski
- siedziba główna Strasburg,

- dodatkowe posiedzenia plenarne odbywają się w Brukseli

- Sekretariat Generalny PR + jego służby są w Luksemburgu

Rada

- Bruksela

(- kwiecień, czerwiec i październik posiedzenia odbywają się w Luksemburgu)

Komisja Europejska

- Bruksela

Trybunał Sprawiedliwości i Sąd - Luksemburg

Trybunał Obrachunkowy - Luksemburg

Komitet Ekonomiczny i Społeczny - Bruksela

Komitet Regionów - Bruksela

Europejski Bank Inwestycyjny - Luksemburg

Europejski Bank Centralny - Frankfurt

Europejskie Biuro Policji (Europol) - Haga

Na terytorium każdego z państw członkowskich powinna znajdować się co najmniej jedna agencja europejska

3. System językowy UE

Języki państw członkowskich UE stanowią zarazem języki unijne. Wyróżniamy 3 grupy języków:

- języki autentyczne czyli te w których zostały sporządzone traktaty międzynarodowe stanowiące podstawę funkcjonowania UE. Wyróżniamy obecnie 23 języki autentyczne (każda umowa sporządzona w jednym z tych języków ma taką samą moc).

- języki urzędowe - listę języków urzędowych ustala, zgodnie z art. 342 TofUE, Rada UE stanowiąca jednomyślnie w drodze rozporządzeń i bez uszczerbku dla postanowień Statutu Trybunału Sprawiedliwości UE. Jest 23 języków urzędowych UE (te same co języki autentyczne): angielski, bułgarski, czeski, duński, estoński, fiński, francuski, grecki, hiszpański, irlandzki, litewski, łotewski, maltański, niemiecki, niderlandzki, polski, portugalski, rumuński, słowacki, słoweński, szwedzki, węgierski, włoski.

Nie wszystkie języki używane jako języki urzędowe w danym państwie są uznawane za unijne języki urzędowe (państwo przystępując do UE zgłasza pragnienie jakiego języka chce używać jako języka urzędowego UE). Status języka urzędowego UE oznacza, że unijne rozporządzenia i inne dokumenty powszechnie obowiązujące sporządzane są we wszystkich językach urzędowych. Także Dziennik Urządowy UE publikuje się w językach urzędowych.

- języki robocze ponieważ używanie wszystkich języków urzędowych UE byłoby w bieżącej działalności instytucji europejskich niezwykle kłopotliwe, dlatego tez na co dzień stosowane są trzy języki robocze: angielski, francuski i niemiecki.

4. Przywileje i immunitety

Na podstawie art. 343 TofUE Unia Europejska korzysta na terytorium sowich państw członkowskich z przywilejów i immunitetów koniecznych do wykonywania jej zadań. Przed zbiorczym pojęciem przywilejów i immunitetów należy rozumieć niepodleganie jurysdykcji sądów i organów państwa członkowskiego (immunitety) oraz różnego rodzaju ulgi, zwolnienia , np. od opłat celnych (przywileje). Przysługują one na UE na podstawie funkcjonalnej tzn. są konieczne dla wypełniania zadań przez Unię.

Immunitety:

- nietykalność lokalów i budynków UE (nie podlegają rewizją, rekwizycją, konfiskacie ani wywłaszczeniu)

- nietykalność archiwów UE

Przywileje:

- zwolnienie UE jej aktywów, przychodów i innego mienia ze wszystkich podatków bezpośrednich.

- zwolnienie UE z wszystkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w stosunku do produktów przeznaczonych do jej użytku służbowego

- w celu komunikacji służbowej i przekazywania wszelkich dokumentów instytucje UE korzystają na terytorium każdego państwa członkowskiego z przywilejów przyznawanych dane państwo placówkom dyplomatycznym

- szefowie instytucji UE mogą wydawać dokumenty podróży członkom i pracownikom instytucji UE.

Podobnie jak w przypadku prawa międzynarodowego, także w przypadku organizacji międzynarodowej jaką jest UE można odróżnić przywileje i immunitety:

- rzeczowe przysługujące samej UE

- osobowe przysługujące poszczególnym osobom związanym z UE np. posłom do PE, urzędnikom UE, sędziom trybunału Sprawiedliwości UE).

---