14-03-1996 |
LABOLATORIUM Z MATERIAŁOZNASTWA |
GRUPA IV |
SŁAWOMIR SURUDO PRZEMYSŁAW WÓJCIK |
TEMAT : |
ANALIZA PŁOMIENIOWA . |
1.CEL ĆWICZENIA .
Naszym zadaniem było na podstawie charakterystycznych dla każdej substancji objawów spalania takich jak : kolor płomienia , zapach , zachowanie się samej substancji czy barwy popiołu , ustalenie jaką substancję badaliśmy .
2.WYNIKI POMIARÓW .
Badaliśmy cztery substancje i tak w kolejności :
ŻYWICA EPOKSYDOWA
Dawała żółty jasny płomień , mocno kopciła ,powstały w wyniku spalania popiół miał kolor szary , spalaniu towarzyszył silny gryzący zapach .
SILIKON
Prawie się nie pali , zwęgla się ,wydziela silny gryzący zapach . Jednak najbardziej charakterystyczną cechą po której można tą substancję poznać jest biały popiół .
POLISTYLEN
Palił się dość dobrze , dawał ciemno żółty płomień , topił się miękł i zaczynał kapać , dużo kopcił . Najbardziej charakterystyczny dla tej substancji był jednak zapach towarzyszący spalaniu a mianowicie zapach kwiatów hiacyntów .
POLIAMID
Palił się dość dobrze ale powoli żółtym płomieniem , prawie wogóle nie dymił,
pęczniał . Charakterystycznymi cechami umożliwiającymi rozpoznanie okazały się jednak zapach i właściwości plastyczne . Podczas spalania poliamidu wydzielał się silny zapach podobny do palącej się wełny . Poliamid po przypaleniu dawał się też ciągnąć w nici .
-2-
TECHNOLOGIA WYTWARZANIA IZOLATORÓW Z TWORZYW SZTUCZNYCH
Tworzywa sztuczne mają zastosowanie w elektrotechnice jako izolatory , dlatego też bardzo ważna jest wytrzymałość danego materiału na przebicie . Przebicie powoduje trwałe zniszczenie materiału , powstaje kanał o stosunkowo wielkiej przewodności i o znacznie obniżonej wytrzymałości . Niekiedy izolacja pęka , zostaje rozbita , zwęgla się lub spala . Izolatory szczególnie narażone są na przebicie w pobliżu krawędzi elektrod gdyż występuje tam powietrze . Istnieje wówczas skłonność do przebicia w pobliżu krawędzi elektrody już przy stosunkowo niskim napięciu . Może też występować nagrzewanie się izolatora oraz procesy chemiczne występujące przy wyładowaniach , a one też mają szkodliwe działanie na watrzymałość izolatora .
Tak więc widzimy , że przy projektowaniu i wytwarzaniu izolatorów powinno się bardzo uważać aby gotowy produkt z różnych przyczyn nie okazał się bublem . Przechodząc do technologii przetwórstwa tworzyw sztucznych , rozmaite tworzywa przerabia się w różny sposób na wyroby gotowe . W kablownictwie przeróbkę tworzyw na izolację czy oponę przewodu przeprowadza się na wytłaczarkach , natomiast artykuły takie jak korpusy , przykrywy itp. prasuje się w formach na prasach lub otrzymuje przez wtryskiwanie do form na wtryskarkach . Płyty i kształtki z laminatów wykonuje się odmiennie , prasując na ciężkich prasach hydraulicznych odpowiednio przygotowane arkusze papieru lub tkanin nasycone uprzednio żywicami sztucznymi . Trudności też sprawia produkcja izolatorów o grubych ściankach rzędu 30 - 40 mm sprawia duże trudności , powodujące straty i powstawanie odpadów . Warunkiem nieodzownym właściwego stosowania tworzyw sztucznych jest znajomość technologii przetwórstwa , będąca podstawą umiejętnego projektowania detali . Przy projektowaniu trzeba sobie zdawać sprawę z napotkanych trudności i kosztów powstających w poszczególnych procesach technologicznych . Prześledzimy proces projektowania wyłącznika średniej mocy . Przy konstruowaniu postępuje się w sposób następujący : oblicza się powierzchnię prasowania i na tej podstawie dokonuje się wyboru wykonania korpusu metodą prasowania z tłoczywa melaminowego . Wychodząc z założenia że ciśnienie prasowania ma daną wartość oblicza się że prasowanie musi być przeprowadzone na prasie o odpowiednim nacisku . Wybór tłoczywa melaminowego podyktowany jest względami elektroizolacyjnymi i wytrzymałościowymi , bowiem wyłącznik będzie musiał pracować w wysokiej temperaturze , przy dużej wilgotności względnej . Dalszym etapem pracy jest przekonstruowanie przedmiotu , przy zachowaniu niezmiennych gabarytów zewnętrznych na taki kształt , który dawałby się dobrze wyprasować . Grubość ścianek zostaje wyrównana i dobrana tak aby zapewniała dobrą wytrzymałość i izolację elektryczną , a z drugiej strony umożliwiała prawidłowe i ekonomiczne wyprasowanie . Wprowadza się odpowiednie zbieżności w kierunku płaszczyzny podziału , zaokrąglenia . W miejscach w , których do korpusu mają być przykręcone elementy metalowe ,
-3-
przewiduje się otwory dla wklejenia zaprasek metalowych . Tak przekonstruowany korpus jest podstawą do opracowania formy do prasowania . Widzimy więc że projektowanie to sprawa bardzo skomplikowana . Konstruktor formy , starając się zupełnie mechanicznie spełnić wszystkie wymagania może popełnić błędy z punktu widzenia technologii np. projektując zbyt grube ścianki nie tylko nie zwiększy tym wytrzymałości , lecz przeciwnie zmniejszy ją gdyż otrzymany detal będzie miał rdzeń niedoprasowany i niepewny z punktu widzenia mechanicznego . Prasowanie takiego przedmiotu musi trwać odpowiednio dłużej , a poza tym wzrasta niepotrzebnie zużycie materiału .
Przy wytwarzaniu tych materiałów należy zwrócić też szczególną uwagę na koszty danej technologii gdyż prawie wszystkie metody przetwórstwa tworzyw sztucznych , poza odlewaniem i formowaniem skorup wymagają stosowania kosztownych maszyn i narzędzi . Widzimy więc , że proces ten jest bardzo złożony i trzeba zwrócić uwagę na bardzo wiele czynników , gdyż nawet przedobrzenie z jednym czynnikiem może mieć zgubny wpływ na inne .