Politechnika Opolska

W Opolu

Wydział Mechaniczny

Inżynieria Środowiska

Rok 2, Semestr 3

Sprawozdanie z laboratorium Mechanika Płynów.

Temat: Napór hydrostatyczny.

Kowalski Michał

Opole 2007

• NAPÓR HYDRODYNAMICZNY:

Ciśnienie atmosferyczne pot 986,7 hPa 98670 Pa

hrt dla Q=0 4 mmHg

m dla Q=0 0,005 kg

Średnica wew. wylotowa dyszy D 15 mm 0,015 m

Temperatura powietrza T 20,7 oC 293,7 K

Przyspieszenie ziemskie g 9,81 m/s2

Gęstość rtęci rrt 13600 kg/m3

Stała gazowa R 287 m2/s2K

Lp.	hrt [mmHg]	hrt -4 [mmHg]	m [kg]	m-0,005 [kg]	Wskaz. Rot.
1	8	0,004	26	25,995	20
2	12	0,008	45	44,995	30
3	15	0,011	67	66,995	40
4	20	0,016	96	95,995	50
5	25	0,021	130	129,995	60

# Obliczam różnice ciśnień:

[Pa]

# Wyznaczam gęstość powietrza:

ρ = 1,1706

# Charakterystyka rotametru. Korzystając z poprzednich wyliczeń wyznaczam Q:

# Wyznaczanie współczynnika przepływu 

= 0,00017671 m²

^{gdzie : A - pole przekroju}

# Obliczam prędkość strugi:

# Wyznaczam napór doświadczalny:

# Obliczam napór teoretyczny który jest uzależniony od rodzaju przegrody na który pada strumień powietrza:

• Ponieważ w naszym doświadczeniu przegroda miała kształt połowy walca dlatego b dąży do 0

a cosb=1. Więc wzór będzie miał następującą postać:

# Tabela z wynikami:

	Różnice	Natężenie	Wsp.	Prędkość	Napór	Napór
Lp	ciśnień p	przepływu Q	przepływu 	Strugi V	dośw. Pdos	teoretyczny P
1	533,664	0,00194	0	0	255,01095	0
2	1067,328	0,00257	0,340	14,540	441,401	0,087
3	1467,576	0,00319	0,361	18,077	657,221	0,135
4	2134,656	0,00382	0,358	21,614	941,711	0,193
5	2801,736	0,00444	0,364	25,150	1275,251	0,262

# Wykres zależności naporu hydrodynamicznego od prędkości strugi :

Wnioski:

• Ustalanie naporów przebiegało w dwóch etapach. W pierwszym polegało ono na odczytaniu wskazania z wagi a wartości pomnożyłem przez przyspieszenie ziemskie g. W drugim przypadku skorzystałem z odpowiednich wzorów i założeń.

• Duża rozbieżność między naporem doświadczalnym a teoretycznym może wynikać z błędnego odczytu różnych wskazań, niedokładności wagi bądź nie osiowego ułożenia przegrody na wadze.

• Błąd mógł też wynikać z błędnego założenia, że kąt b = 0, co spowodowało idealizuje układ.

1

---