Cw 55, Rok akademicki 1996/97


Rok akademicki 1996/97

Laboratorium z fizyki

Nr ćwiczenia:

55

Temat:

Identyfikacja pierwiastka promieniotwórczego przez wyznaczenie górnej granicy widma Beta

Wydział: Elektronika

Kierunek: E-nika i Telekom.

Grupa: E03

Imię i nazwisko:

Tomasz Zalewski

Data wykonania

Ocena

Data zaliczenia

Podpis

T

S

1. Zasada pomiaru.

Podczas przemiany następuje jądrze przemiana neutronu w proton i elektron, który wylatuje z jądra (cząsteczka β). Ponadto w czasie tej przemiany powstaje jeszcze jedna cząstka o masie spoczynkowej i ładunku równym zeru oraz spinie równym: .

Jest to cząsteczka zwana neutrinem (albo antyneutrinem).

Energia rozpadu jest dzielona między te dwie cząstki. Zatem na energię pojedynczego rozpadu promieniotwórczego składać się będzie energia cząstki β oraz energia odpowied-niego neutrina (lub antyneutrina).

Widmo energetyczne cząstek β emitowanych podczas rozpadu jest widmem ciągłym, o ściśle określonej energii maksymalnej Eβ max , charakterystycznej dla danego pierwiastka promieniotwórczego.

0x01 graphic

Podstawą identyfikacji pierwiastka promieniotwórczego jest poznanie zależności między strumieniem cząstek, które przeszły określoną warstwę absorbenta i grubością absorbenta, na podstawie której wyznaczamy maksymalną energię cząstki β. Maksymalny zasięg będą miały cząstki o takiej energii.

Maksymalny zasięg wyznacza się z prawa absorbcji cząstek :

0x01 graphic

gdzie:

             0x01 graphic
- współczynnik masowy pochłaniania w cm 2/g

             R - grubość warstwy absorbenta w g/cm 2

      N0 , N - strumień cząstek b w nieobecności i po przejściu absorbenta

Po wyznaczeniu ilości cząstek zarejestrowanych dla różnych grubości absorbenta, można wykreślić krzywą ln N = f(R)

0x01 graphic

     przy pomocy której, przez ekstrapolację do wartości tła, otrzymujemy maksymalny zasięg      cząstek . Teraz pozostaje tylko na jego podstawie ustalić rodzaj pierwiastka.

2. Schemat układu pomiarowego.

3. Ocena dokładności pojedynczych pomiarów.

Za błąd pomiaru impulsów ni została przyjęta ±1 cyfra wyświetlana licznika z odczytem cyfrowym. Oznacza to, że poszczególny pomiar obarczony jest błędem ±1 impuls.

Wartość Ri podana jako stała traktowana była jako wartość dokładna.

4. Tabele pomiarowe.

Lp.

229

1

216

221

133

0

11,53

4,89

0,09

218

149

2

142

152

91

20,25

9,54

4,51

0,10

166

122

3

95

113

68

40,50

8,25

4,22

0,12

121

72

4

76

75

45

60,75

6,71

3,81

0,15

77

56

5

57

57

34

81,00

5,83

3,53

0,17

58

43

6

46

45

27

101,25

5,20

3,30

0,19

47

35

7

32

34

20

121,50

4,47

3,00

0,22

34

39

39

24

-

4,90

3,18

0,20

5. Przykładowe obliczenia wyników pomiarów wielkości złożonej.

6. Rachunek błędów.

7. Zestawienie wyników pomiarów.

     Wyniki pomiarów wraz z błędami pomiarowymi znajdują się w punkcie 4.

Odczytana z wykresu wartość maksymalnego zasięgu cząstek wyniosła około 96 [mg/cm2]. Wartość ta wyznaczona została na podstawie dwóch prostych pomocniczych nakreślonych pod największym i najmniejszym możliwym kątem (wynikającym z błędu 0x01 graphic
), a następnie poprzez wykreślenie trzeciej prostej będącej uśrednieniem prostych wyjściowych. Jak widać na wykresie maksymalny zasięg cząstek może wahać się w granicach: od 88 do 120 [mg/cm2]. Maksymalna energia cząstek odczytana z wykresu zależności 0x01 graphic
od 0x01 graphic
wynosi ok. 0,4 MeV.

A podstawie tabeli dołączonej do opracowania ćwiczenia możliwa jest identyfikacja pierwiastka. Pierwiastkiem o najbardziej zbliżonej wartości okazał się wolfram 185W. Jego energia maksymalna wynosi 0,430 MeV.

Maksymalny zasięg cząstek

88÷120 [mg/cm2]

Średni maks. zasięg cząstek

96 [mg/cm2]

Maksymalna energia cząstek

0,4    [MeV]

     

8. Uwagi i wnioski.

Stosunkowo prosta metoda wyznaczania wartości z wykresów nie jest zbyt dokładną metodą. Przykładowo narysowanie w trochę niedokładny sposób linii pomocniczych wprowadza dużą niedokładność i w konsekwencji źle odczytaną wartość żądaną.

W ten sposób należało wyznaczyć wartość w ćwiczeniu poprzez ekstrapolację wykresu do wartości tła poprzez wyznaczenie dwóch skrajnie możliwych do poprowadzenia prostych. Przy nieznacznych przesunięciach prostych wkradała się niedokładność, a w związku z tym uśredniona prosta obu poprzednich również mogła nie być dokładna. Wykres został sporządzony wraz z błędami, które dotyczyły jedynie wartości lnNiśr ponieważ Ri przyjęte było jako wartość dokładna i zależna tylko od ilości folii.

Niedokładność pomiaru mogła również wynikać z tego, że w trakcie pomiarów folie oddzielało powietrze, tak więc nie można powiedzieć że absorbent był jednorodny.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Cw 65, Rok akademicki 1996/97
63 Lampy Elektronowe, Cw 63, Rok akademicki 1996/97
CW 23, Rok akademicki 1996/97
09'''', INSTYTUT PRZETWARZANIA I U˙YTKOWANIA Rok akademicki 1996/97
63 Lampy Elektronowe, W63, Rok akademicki 1996 / 1997
51 Ładunek Właściwy Elektronu, Cw 51 , Rok akademicki 1994/95
63 Lampy Elektronowe, CW 63P, Rok akademicki: 19997/1998
63 Lampy Elektronowe, ĆW63 , Rok akademicki 1996 / 1997
Farma-plan, WYDZIA˙ LEKARSKI ROK IV 1996/97
MWF21, ROK AKADEMICKI 1995/1996
MWF21, ROK AKADEMICKI 1995/1996
korelacja i regresja - ćwiczenia, UG - wzr, I semestr Zarządzanie rok akademicki 11 12, I sem. - Sta
download Prawo PrawoAW Prawo A W sem I rok akadem 2008 2009 Prezentacja prawo europejskie, A W ppt
fiza tematy cw, Biotechnologia i, Rok I, Fizyka i biofizyka
ćw. 2, Studia, 1 rok, od Magdy, geodezja 1, Geodezja II, Geodezja (Kuba)
grupa 1clostridia, studia, 3 rok, Mikrobiologia, pytania, testy, ROK AKADEMICKI 2005-2006, MEDYCYNA
Fizyka ćw. 1, Studia, I rok, Sprawozdania z biofizyki
Psychologia cw.6, Resocjalizacja - Rok I, SEMESTR I, Wprowadzenie do psychologii, EGZAMIN
Pytania na komisyjny sprawdzian, studia, 3 rok, Mikrobiologia, pytania, testy, ROK AKADEMICKI 2005-2

więcej podobnych podstron