1.Niebiesko-biało-czerwona flaga państwowa Francji swymi korzeniami sięga rewolucji francuskiej. Wprowadzono ją w 1789, kiedy król dodał białą barwę kokardy dynastii Burbonów do barw herbowych Paryża. Następnie zmieniały kolejność kolorów, by ostatecznie 15 lutego 1794 pozostawić je na obecnych.W 1815 roku powrócono do białej flagi (czasy restauracji). W okresie monarchii lipcowej przywrócono flagę trójkolorową. 5 marca 1848 na barykadach używano czerwonych sztandarów jako symbolu rewolty
Rewolucja francuska odrzuciła heraldykę monarchii, a Republika nie przyjęła żadnego oficjalnego godła, stąd HYPERLINK "http://pl.wikipedia.org/wiki/Francja" Francja posiada jedynie szereg symboli państwowych, używanych w zależności od okoliczności.Rózgi liktorskie: rózgi związane w pęk z wetkniętym w środek toporem - symbol etruski przejęty przez Rzymian, oznaczający władzę urzędową i karną. Otaczają je gałąź dębu i lauru na błękitnym tle z napisem pochodzącym z czasów rewolucji francuskiej: liberté, egalité, fraternité (wolność, równość, braterstwo). Od 1953 znak ten reprezentuje oficjalnie Francję na forum Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.Wolność: siedząca kobieta, trzymająca w prawej ręce rózgi liktorskie, lewą wspierająca belkę steru, na którym znajduje się rysunek koguta galijskiego. Obok steru - liście dębu (symbol mądrości) i urna z inicjałami SU (suffrage universel - j. franc. powszechne prawo wyborcze). U stóp Wolności symbole sztuk pięknych i rolnictwa. Symbol używany na pieczęciach.Marianna: alegoria Republiki wywodząca się z rewolucyjnej alegorii Wolności, przedstawiana na niebiesko-biało-czerwonym tle (zob. flaga Francji), z czapką frygijską na głowie. Symbol używany jako logo na dokumentach ministerialnych i administracyjnych. Logo oficjalnie wprowadzone do użycia w 1999 przez premiera Francji pana Lionel Jospin. Znak ten jest nową graficzną wersją Marianny - symbolu wolności z czasów rewolucji francuskiej.Kogut galijski to nieoficjalny symbol Galii i celtyckich Galów, przejęty później przez utożsamiających się z galo-rzymską kulturą germańskich Franków, za spadkobierców których uważają się dzisiejsi Francuzi.
2.Jezykiem urzedowym we Francji jest francuski, posluguje sie nim znaczna wiekszosc mieszkanców tego kraju, jednak poza nim istnieje wiele jezyków regionalnych:
- prowansalski - jezykiem tym (obecnie uwazanym za dialekt francuskiego) posluguje sie okolo 2 mln ludzi w poludniowej Francji ( Prowansja, Delfinat, Langwedocja)
- bretonski - mówi nim zaledwie 1/3 z 1,5 milionowej populacji Bretonczyków zamieszkujacych plw. Bretonski w zachodniej Francji
- alzacki - dialekt jezyka niemieckiego, posluguja sie nim germanscy Alzatczycy zamieszkujacy Alzacje we wschodniej Francji
- baskijski - mówi nim kilkadziesiat tysiecy Basków zamieszkujacych prowincje Bearn
- katalonski - posluguje sie nim kilkadziesiat tysiecy Katalonczyków zamieszkujacych prowincje Roussillion w poludniowej Francji, przy granicy z Hiszpania
- arabski - posluguje sie nim okolo 3 mln imigrantów z Afryki Pólnocnej, gl. w wiekszych miastach oraz na lazurowym wybrzezu
- flamandzki - mówi nim kilkadziesiat tysiecy ludzi pochodzenia niderlandzkiego, zamieszkujacych pólnocna Francje (obszar Calais i Artois)
korsykanski - posluguja sie nim mieszkancy Korsyki, jest to mieszanka jezyka francuskiego i wloskiego᷸
᷺ ᷼ Ḧ Ḩ Ḫ Ṇ Ṷ Ṹ Ỗ Ộ Ớ Ụ Ủ ἂ ἄ ὦ Ὠ Ὢ ὴ ὶ ‖ ` ⁾ ₀ ₂ ₐ ₒ ℈ ☼ 㯆 㯪 䟌 䨈 䪖 临 乘 捦 昈 暖 樴 橘 艴 쓦 Â뼀숀 ¿Â 䌄⁊ 㔃脈ȓ脈樃ᐈ ࠆ䌁ᑊ唀Ĉȓ脈樃ፍ ࠆ䌁ᑊ唀Ĉȓ脈樃ኖ ࠆ䌁ᑊ唀Ĉ㔇脈䩃䌄ᑊ 〈ཊ䌀ᑊ ̍j 䌀ᑊ唀Ĉȓ脈樃ᇃ ࠆ䌁ᑊ唀Ĉ⨀ Południowy, Burgundzki, Briare, Marna-Saonna i Marna-Ren.4. Francja, jej część metropolitalna dzieli się na 22 regiony, 96 departamentów oraz około 36 300 gmin. Ponadto wyróżnia się departamenty i terytoria zamorskie oraz zamorskie zbiorowości terytorialne. 5.tabelka umiec6.Charles de Gaulle- (1890-1970), francuski mąż stanu, generał brygady. jako premier rządu ocalenia narodowego zapobiegł rewolcie generałów w Algierii i wojnie domowej we Francji. Pod jego polityczną wizję powstała nowa konstytucja francuska ustanawiająca V Republikę. W latach 1959-1969 był prezydentem, zwolennikiem silnej władzy wykonawczej sprawowanej pośrednio przez prezydenta (system semiprezydencki). Kilkakrotnie wyszedł cało z zamachów organizowanych przez Organizację Tajnej Armii (OAS). Przyznał niepodległość Algierii (1963).Był jednym z Ojców Europy, którzy wywarli największy wpływ na kierunek integracji Europy. Jego politykę zagraniczną cechowała dążność do niezależności Francji (stąd rozwój broni atomowej i wystąpienie ze struktur wojskowych NATO). Polityka de Gaulle'a doprowadziła do pierwszego kryzysu Wspólnot, zażegnanego jednak kompromisem luksemburskim oraz do blokady brytyjskiego uczestnictwa w strukturach europejskiej współpracy w latach 60. XX w. Był też autorem koncepcji Europy Ojczyzn, a w 1963 doprowadził do podpisania Traktatu elizejskiego, w którym opowiedział się za ścisłą kooperacją z Republiką Federalną Niemiec.Ustąpił ze stanowiska w wyniku porażki w drugorzędnym referendum w 1969 (referenda były w jego polityce traktowane jako forma plebiscytu). Rok wcześniej zapewnił zwycięstwo w wyborach partii gaulistowskiej, od 1976 znanej jako Zgromadzenie na rzecz Republiki (RPR).Autor Pamiętników wojennych i prac z dziedziny taktyki wojennej np. Francja i jej armia (La France et son armie).Alain Poher francuski polityk, przewodniczący francuskiego Senatu i dwukrotny tymczasowy prezydent Francji (po rezygnacji prezydenta Charles'a de Gaulle'a w roku 1969 i śmierci Georges'a Pompidou w roku 1974).Georges Pompidou - francuski polityk i prezydent Francji w latach 1969-1974.Najłatwiej stracić pieniądze, inwestując w giełdę, kobiety i badania naukowe.7. Francuska gospodarka oparta jest na dominującym sektorze prywatnym (prawie 2,5 mln zarejestrowanych przedsiębio礘 礚 礜 粞 罦 腮 腰 û ff û ff ù 豈 Ā ̀ 萏ꗬÁIЕ ြ¿ က Ѐ ☼ 橢橢뎲뎲 Е蘀 ⅲ ] Ū Ū Ū Ū Ū Ū ž Ь Ь Ь Ь $ ѐ $ ž ᆩ ¶ Ҥ Ǫ ڎ ڎ ڎ ڎ ڎ ڎ ڎ ແ ແ ແ ແ ແ ແ $ Ǵ ᑓ D ˄ Ū ڎ ڎ ڎ ڎ ڎ Ū Ū ڎ ڎ Ҁ $ ڎ ٰ Ū ڎ Ū ڎ ž ž Ū Ū Ū Ū ڎ ~ ർ V @ Ū Ū ڎ Ѵ 侠묨쮔NJž ʮ Ь ຳ � �Root Entry ą आ À 䘀 জٝ쮑NJ侠묨쮔NJ Ȁ Data ᓇ 1Table