E-01. Badanie właściwości elektrycznych kondensatora płaskiego
Cel eksperymentu
Wyznaczanie pojemności kondensatora w funkcji powierzchni jego okładek
Wyznaczanie pojemności kondensatora z różnymi dielektrykami między jego okładkami
Wyznaczanie pojemności kondensatora w funkcji odległości między jego okładkami
1. Wiadomości teoretyczne
Wiadomo, że pojemność elektryczna kondensatora C jest stosunkiem ładunku elektrycznego Q do napięcia U między jego okładkami,
. (1)
Najprostszym kondensatorem elektrycznym jest kondensator płaski.
Jego pojemność elektryczna C dana jest wzorem,
, (2)
gdzie
A - powierzchnia okładek kondensatora,
d - odległość między okładkami kondensatora,
εr - przenikalność elektryczna względna materiału znajdującego się miedzy okładkami kondensatora,
ε0 = 8,85·10-12 F/m jest przenikalnością elektryczną próżni.
Przenikalność elektryczna względna εr uwzględnia zmianę pojemności kondensatora, spowodowaną wprowadzeniem materiału między okładkami, w odniesieniu do próżni. Dla suchego, czystego powietrza εr ≈ 1, co oznacza, że pojemności kondensatora w próżni i powietrzu są jednakowe.
Zależność (2) będzie badana eksperymentalnie z zastosowaniem kondensatora o zmiennej geometrii. Do eksperymentu będą użyte okładki o powierzchniach A = 400 cm2 i A = 800 cm2. Odległość miedzy okładkami będzie zmieniana w odstępach 1 mm. Najpierw będzie mierzony ładunek elektryczny Q, zgromadzony na okładkach kondensatora, w funkcji przyłożonego napięcia U. Pojemność elektryczną C wyznaczamy z nachylenia prostej powstałej z punktów Q=f(U).
Proporcjonalność pojemności elektrycznej C do powierzchni okładek A
potwierdzona będzie pomiarami pojemności kondensatora przy zmiennej odległości między okładzinami i dla różnych powierzchni okładzin A.
Dodatkowo, poprzez umieszczenie dielektryków miedzy okładkami kondensatora, będą wyznaczone przenikalności elektryczne εr różnych materiałów. Zmiana odległości między okładkami kondensatora pozwoli na potwierdzenie proporcjonalności,
Ładunek zgromadzony na kondensatorze jest mierzony za pomocą elektrometru. Mierzony ładunek równy jest iloczynowi pojemności pomiarowej elektrometru i mierzonego napięcia.
Na przykład, dla pojemności pomiarowej CA=10nF i mierzonego napięcia UA=1V mierzony ładunek wynosi Q=10 nAs. Na stanowisku dostępne są dwa kondensatory pomiarowe CA o pojemnościach 10nF i 100nF. Uwaga!!! Jeżeli napięcie wskazywane przez elektrometr wynosi ok. 8V i więcej to należy zmienić kondensator pomiarowy na większy, a pomiary zarejestrowane przy takich wskazaniach należy powtórzyć.
2. Opis aparatury pomiarowej
Mniejsze okładki kondensatora (A=40cm2) ustawione są w odległości 4mm od siebie.
Ujemny kontakt zasilacza 450V podłączony jest do okładziny prawej i do masy elektrometru. Do masy elektrometru podłączony jest również kabel uziemiający.
Dodatni kontakt zasilacza 450V podłączony jest do złącza B przełącznika
Złącze A przełącznika podłączone jest do lewej okładziny kondensatora a złącze C do wejścia elektrometru
Do elektrometru podłączony jest kondensator pomiarowy CA=10nF (100nF), a do wyjścia podłączony jest woltomierz
Do zasilacza 450V podłączony jest woltomierz mierzący napięcie U.
3. Przebieg eksperymentu
3.1 Pomiar zależności ładunku kondensatora w funkcji przyłożonego napięcia dla różnych powierzchni okładek kondensatora
Ustaw przełącznik w położenie A-C, rozładuj kondensator za pomocą przewodu uziemiającego, sprawdź zero na mierniku ładunku
Weź w rękę przewód uziemiający, przełącznik ustaw w pozycję A-B i ustaw U=50V na zasilaczu.
Ustaw przełącznik w pozycję A-C i zmierz wartość ładunku Q a następnie rozładuj kondensator
Powtórz pomiary dla innych wartości napięć U. Uwaga!!! Używaj napięć nie większych niż 300V
Wyłącz zasilacz 450V i zmień okładki kondensatora na większe (A=80cm2 i d=4mm).
Włącz zasilacz 450V. Ustaw przełącznik w pozycję A-C i rozładuj kondensator
Trzymając kabel uziemiający wykonaj drugą serię pomiarów.
Tabela 1: Ładunek Q w funkcji napięcia U i pojemności C dla różnych powierzchni okładek A.
U [V] |
Q400 [nAs] (A=400cm2) |
Q800 [nAs] (A=800cm2) |
C400 [nF] (A=400cm2) |
C800 [nF] (A=800cm2) |
50 |
|
|
|
|
100 |
|
|
|
|
150 |
|
|
|
|
200 |
|
|
|
|
250 |
|
|
|
|
300 |
|
|
|
|
3.2 Pomiar zależności ładunku kondensatora w funkcji przyłożonego napięcia dla różnych dielektryków
Przełącznik musi być w pozycji A-C
Umieść polistyren między dużymi okładkami kondensatora (okładki powinny przylegać dokładnie do polistyrenu)
Ustaw przełącznik w pozycji A-C i rozładuj kondensator
Trzymając kabel uziemiający, zmierz ładunek Q w funkcji napięcia U (wykonuj czynności w kolejności jak w punkcie a, Pamiętaj o używaniu napięcia niewiększego niż 300V)
Zamień polistyren na szkło, ustaw przełącznik w pozycję A-C i rozładuj kondensator.
Trzymają kabel uziemiający wykonaj drugą serię pomiarów.
Tabela 2: Ładunek Q w funkcji napięcia U i pojemności C dla różnych dielektryków.
U [V] |
Q [nAs] powietrze |
Q [nAs] polistyren |
Q [nAs] szkło |
C800 [nF] powietrze |
C800 [nF] polistyren |
C800 [nF] szkło |
50 |
|
|
|
|
|
|
100 |
|
|
|
|
|
|
150 |
|
|
|
|
|
|
200 |
|
|
|
|
|
|
250 |
|
|
|
|
|
|
300 |
|
|
|
|
|
|
3.3 Wyznaczanie pojemności kondensatora w funkcji odległości między okładkami
Przełącznik musi być w pozycji A-C
Ustaw napięcie na 300V
Usuń szkło znajdujące się miedzy okładkami kondensatora i ustaw odległość między okładkami na d=6mm
Rozładuj kondensator
Trzymając w ręce kabel uziemiający. Naładuj kondensator poprzez ustawienie przełącznika w pozycji A-B.
Ustaw przełącznik w pozycji A-C, zmierz ładunek Q i zapisz wynik.
Zmieniaj odległość na 4,3,2 i 1mm, ładuj kondensator i mierz ładunek.
Tabela 3: Ładunek Q (przy U=300V) i pojemność C w funkcji odległości d między okładkami kondensatora (A=800cm2)
d [mm] |
Q [nAs] |
C[pF] |
1 |
|
|
2 |
|
|
3 |
|
|
4 |
|
|
5 |
|
|
6 |
|
|
4. Opracowanie wyników pomiarów
Oblicz pojemności kondensatorów C400 i C800 przy pomocy wzoru (1) na bazie danych tabeli 1.
Oblicz wartości średnie (
) dla C400 i C800, odpowiednie niepewności standardowe typu A (
) i niepewności względne
, korzystając ze wzorów:
.
Wykonaj wykresy zależności ładunku Q od wartości napięcia U dla kondensatorów C400 i C800 na bazie danych tabeli 1. Z nachylenia prostych, przechodzących przez punkty pomiarowe, wyznacz pojemności kondensatorów C400 i C800 i porównaj je z wartościami wyznaczonymi ze wzoru (1). Sprawdź proporcjonalność pojemności kondensatorów C400 i C800 do powierzchni ich okładek A.
Wykonaj wykresy zależności ładunku Q od napięcia U na dużym kondensatorze (A=800cm2) dla różnych dielektryków (powietrze, polistyren, szkło). Z nachylenia prostych przechodzących przez punkty pomiarowe wyznacz pojemności kondensatorów C i współczynniki przenikalności elektrycznej εr dla powietrza, szkła i polistyrenu. Porównaj otrzymane wartości z danymi katalogowymi.
Wykonaj wykres zależności pojemności kondensatora od odwrotności odległości między jego okładkami, C=f(1/d). Porównaj otrzymany wykres z oczekiwanym według wzoru (2).
Przeanalizuj otrzymane wyniki badań i sformułuj odpowiednie wnioski.
Protokół pomiarowy
Ćw. E-01. |
Laboratorium z fizyki |
||
Rok akadem:
|
Temat: Badanie właściwości elektrycznych kondensatora płaskiego |
||
Kierunek:
Grupa: |
Imię i Nazwisko:
|
||
|
Ocena |
Data Zaliczenia |
Podpis |
L |
|
|
|
S |
|
|
|
K |
|
|
|
Tabela 1: Ładunek Q w funkcji napięcia U i pojemności C dla różnych powierzchni okładek A.
U [V] |
Q400 [nAs] (A=400cm2) |
Q800 [nAs] (A=800cm2) |
C400 [nF] (A=400cm2) |
C800 [nF] (A=800cm2) |
50 |
|
|
|
|
100 |
|
|
|
|
150 |
|
|
|
|
200 |
|
|
|
|
250 |
|
|
|
|
300 |
|
|
|
|
Tabela 2: Ładunek Q w funkcji napięcia U i pojemności C dla różnych dielektryków.
U [V] |
Q [nAs] powietrze |
Q [nAs] polistyren |
Q [nAs] szkło |
C800 [nF] powietrze |
C800 [nF] polistyren |
C800 [nF] szkło |
50 |
|
|
|
|
|
|
100 |
|
|
|
|
|
|
150 |
|
|
|
|
|
|
200 |
|
|
|
|
|
|
250 |
|
|
|
|
|
|
300 |
|
|
|
|
|
|
Tabela 3: Ładunek Q (przy U=300V) i pojemność C w funkcji odległości d między okładkami kondensatora (A=800cm2)
d [mm] |
Q [nAs] |
C[pF] |
1 |
|
|
2 |
|
|
3 |
|
|
4 |
|
|
5 |
|
|
6 |
|
|
Laboratorium Fizyki; Ćwiczenie E-01. Badanie właściwości elektrycznych kondensatora płaskiego.
1
5
Katedra Podstaw Elektroniki, WEiI PK. Koszalin 2009.
εr
d
Q
-Q
A