Postawy na modlitwie i rozproszenia
Postawa, którą przyjmujesz na modlitwie, ma jej służyć, a nie przeszkadzać. Ma być wygodna (żeby nie myśleć o tym, jak bardzo mnie bolą kolana od klęczenia), ale nie zbyt wygodna (żeby nie zasnąć).
Jeżeli coś zewnętrznego (co przeszkadza), wejdzie na modlitwie pomiędzy ciebie a Pana Boga, to On jest w stanie to zabrać.
Nie jest najlepszą rzeczą wyznaczanie Bogu czasu rozmowy z Nim. Generalnie mówi się, że minimalnie powinno to być ok. 15 minut. Jednak im bardziej chcesz Go poznać, tym więcej czasu Mu ofiarowujesz. Bóg lubi działać także przez wytrwałość, właśnie podczas modlitwy, nawet jeżeli po ludzku ona „nie idzie” tego dnia.
Ważna jest wierność modlitwie (i systematyczność). Lepiej modlić się codziennie krócej, niż „od wielkiego dzwonu” w porywie uczuć.
Modlitwa jest walką duchową! Zawsze to Duch Święty zaczyna modlitwę. Już sama decyzja: „tak, chcę się spotkać z Bogiem” jest w twoim sercu zwycięstwem Ducha Świętego.
Rozproszenia:
wewnętrzne - wynikają najczęściej ze złego przygotowania; jakiś dźwięk, ruch, źle wybrana pora modlitwy
wewnętrzne - wyobraźnia, to, czym żyjemy, emocje, lęki, obawy, relacje
Co robić?
ciągle wracać myślami do Jezusa
przeznaczyć dla Boga odpowiedni czas w ciągu dnia (aby wyeliminować np. zmęczenie)
oddać owoce modlitwy Duchowi Świętemu („trudna”, ale wytrwała modlitwa może być czasem bardziej owocna od tej „emocjonalnej”, kiedy „czujesz” Boga)
zaangażować wyobraźnię w modlitwę (np. czytając Pismo Święte wyobrazić sobie opisaną scenę)
zawierzyć Jezusowi plany, relacje etc.
nie walczyć z rozproszeniami za wszelką cenę, tylko rozmawiać o nich z Jezusem
wyciszyć się, uspokoić myśli
Obrazy, które przychodzą do głowy podczas modlitwy, często ją ukierunkowują, tzn. jeżeli przychodzi ci do głowy jakieś wydarzenie, osoba, to najbardziej naturalnym zachowaniem w takiej sytuacji będzie modlenie się w tej intencji.
Należy podkreślić, że podczas modlitwy ciało wyraża stan ducha, tzn. wszystkie postawy, gesty etc. które wykonujemy, mają odzwierciedlać to, co dzieje się wewnątrz nas, np. uwielbienie i inne. Podczas liturgii należy jednak zachować jedność postaw.
Postawy na modlitwie:
siedząca (uczeń, słuchacz)
stojąca (gotowość do służby, także: zmartwychwstanie)
klęcząca (pokora, uniżenie, uwielbienie)
Przykładowe gesty podczas modlitwy to np. uniesione ręce (lub prawa ręka), wyrażające uwielbienie, uznanie Jezusa jako Pana, Króla; rozłożone ręce (lub „koszyczek z dłoni”) - przyzywanie Ducha Świętego.
Owocem modlitwy jest SERCE ZDOLNE DO MIŁOŚCI! Mów Bogu: „chcę się z Tobą cały czas spotykać jeszcze mocniej, jeszcze bliżej”.