szkoła modlitwy '11, Postawy na modlitwie i rozproszenia, Postawy na modlitwie i rozproszenia


Postawy na modlitwie i rozproszenia

Postawa, którą przyjmujesz na modlitwie, ma jej służyć, a nie przeszkadzać. Ma być wygodna (żeby nie myśleć o tym, jak bardzo mnie bolą kolana od klęczenia), ale nie zbyt wygodna (żeby nie zasnąć).

Jeżeli coś zewnętrznego (co przeszkadza), wejdzie na modlitwie pomiędzy ciebie a Pana Boga, to On jest w stanie to zabrać.

Nie jest najlepszą rzeczą wyznaczanie Bogu czasu rozmowy z Nim. Generalnie mówi się, że minimalnie powinno to być ok. 15 minut. Jednak im bardziej chcesz Go poznać, tym więcej czasu Mu ofiarowujesz. Bóg lubi działać także przez wytrwałość, właśnie podczas modlitwy, nawet jeżeli po ludzku ona „nie idzie” tego dnia.

Ważna jest wierność modlitwie (i systematyczność). Lepiej modlić się codziennie krócej, niż „od wielkiego dzwonu” w porywie uczuć.

Modlitwa jest walką duchową! Zawsze to Duch Święty zaczyna modlitwę. Już sama decyzja: „tak, chcę się spotkać z Bogiem” jest w twoim sercu zwycięstwem Ducha Świętego.

Rozproszenia:

Co robić?

Obrazy, które przychodzą do głowy podczas modlitwy, często ją ukierunkowują, tzn. jeżeli przychodzi ci do głowy jakieś wydarzenie, osoba, to najbardziej naturalnym zachowaniem w takiej sytuacji będzie modlenie się w tej intencji.

Należy podkreślić, że podczas modlitwy ciało wyraża stan ducha, tzn. wszystkie postawy, gesty etc. które wykonujemy, mają odzwierciedlać to, co dzieje się wewnątrz nas, np. uwielbienie i inne. Podczas liturgii należy jednak zachować jedność postaw.

Postawy na modlitwie:

Przykładowe gesty podczas modlitwy to np. uniesione ręce (lub prawa ręka), wyrażające uwielbienie, uznanie Jezusa jako Pana, Króla; rozłożone ręce (lub „koszyczek z dłoni”) - przyzywanie Ducha Świętego.

Owocem modlitwy jest SERCE ZDOLNE DO MIŁOŚCI! Mów Bogu: „chcę się z Tobą cały czas spotykać jeszcze mocniej, jeszcze bliżej”.



Wyszukiwarka