1972.02.09 postanow. SN III CRN 115/71 OSNC 1972/7-8/147
Uwaga: Teza nieaktualna w części dotyczącej rewizji nadzwyczajnej
glosa: Ereciński T. PiP 1973/5/164
przegląd orzeczn.: Siedlecki W. PiP 1973/11/118
Orzeczenie przysposobienia obywatela polskiego przez osoby zamieszkałe za granicą, które z powodu naruszenia przepisów obowiązujących w myśl prawa międzynarodowego prywatnego nie spełnia warunków do uznania go na terytorium państwa, w którym stale zamieszkują przysposabiający, narusza interes Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
1992.06.12 uchwała SN III CZP 48/92 OSNC 1992/10/179
7 sędziów
przegląd orzeczn.: Dmowski S. PS 1997/3/91
1. Przysposobienie dziecka polskiego, związane z przeniesieniem do innego kraju, może nastąpić, jeżeli nie ma możliwości umieszczenia go na równorzędnych warunkach w rodzinie zastępczej lub adopcyjnej na terenie Polski. W postępowaniu tym decydujące znaczenie ma nadrzędny interes dziecka (art. 20 ust. 3 i art. 21 lit. b Konwencji o Prawach Dziecka, Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526).
2. Przepisy art. 21 lit. d i e oraz art. 35 Konwencji wymagają, by pośrednictwo adopcyjne prowadzone było przez organy kompetentne i wyspecjalizowane, współpracujące z odpowiednimi organizacjami zagranicznymi na podstawie stosownych porozumień i umów; nie ograniczają natomiast wprost kręgu podmiotów zajmujących się pośrednictwem adopcyjnym.
1
ART. 114(2) K.R.O.