PRAWO TURYSTYCZNE-nie stanowi ono odrębnej gałęzi prawa. Tworzą je normy cywilno - prawne, administracyjno- prawne, normy z zakresu prawa finansowego, prawa karnego, prawa międzynarodowego.
PRAWO TURYSTYCZNE jako dyscyplina prawnicza została wyodrębniona dla celów dydaktycznych, naukowych i praktycznych w 20wieku wraz z rozwojem turystyki.
PRWO TURYSTYCZNE-możemy zdefiniować jako ogół norm prawnych regulujących stosunki społeczne związane z podróżami odbywanymi w celach wypoczynkowych, poznawczych, hobbystycznych. Prawo turystyczne reguluje przede wszystkim działalność biur podróży (zakładów hotelarskich).
ŹRÓDŁA PRAWA TURYSTYCZNEGO
-dyrektywa rady wspólnot europejskich nr 314 z 1990r. o podróżach turystycznych za ceną zryczałtowaną
-ustawa o usługach turystycznych z 20sierpnia 1997r.
-kodeks cywilny (umowa przewozu, najmu, zlecenia, agencyjna)
-ustawa o polskiej organizacji turystycznej
-ustawa o swobodzie działalności gospodarczej z 2004r
USŁUGI TURYSTYCZNE-to usługi przewodnickie, hotelarskie oraz wszystkie inne świadczone turystom lub odwiedzającym, np. przewozowe, noclegowe, gastronomiczne
TURYSTA-osoba która podróżuje do innej miejscowości poza swoim miejscem zamieszkania na okres nie przekraczający 12 m-cy która korzysta zz noclegu przynajmniej przez 1 noc, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości.
ODWIEDZAJĄCY-osoba która podróżuje do innej miejscowości poza swoim miejscem zamieszkania, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy oraz nie korzystająca z noclegu.
IMPREZA TURYSTYCZNA-to co najmniej 2 usługi turystyczne tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu.
WYCIECZKA-to rodzaj imprezy turystycznej, której program obejmuje zmianę miejsca pobytu jej uczestników.
ORGANIZOWANIE IMPREZ TURYSTYKI-przygotowywanie lub oferowanie, a także realizacja imprez turystycznych.
ORGANIZATOR TURYSTYKI-to przedsiębiorca zajmujący się przygotowaniem, oferowaniem i realizowaniem imprez turystycznych.
USŁUGI HOTELARSKIE- są to krótkotrwałe, ogólnodostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep kempingowych oraz świadczenie usług z tym związanych.
POŚREDNIK TURYSTYCZNY-jest to przedsiębiorca, którego działalność polega na wykonywaniu na zlecenie klienta czynności faktycznych i prawnych związanych z zawieraniem umów o świadczenie usług turystycznych.
AGENT TURYSTYCZNY-to przedsiębiorca który stale pośredniczy w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki.
PRZEWODNIK TURYSTYCZNY-to osoba zawodowo oprowadzająca turystów lub odwiedzających po wybranych obszarach, miejscowościach lub obiektach oraz udzielająca o nich faktycznych informacji.
PILOT WYCIECZEK-osoba towarzysząca uczestnikom imprezy turystycznej, sprawująca opiekę nad nimi i czuwająca nad sposobem wykonania usługi, działająca w imieniu organizatora turystyki
KLIENT-to osoba która zamierza zawrzeć lub zawarła umowę o świadczenie usług turystycznych na swoją rzecz lub na rzecz innej osoby, a zawarcie tej umowy nie stanowi przedmiotu jej działalności gospodarczej, ponadto klientem jest osoba na rzecz, której umowa została zawarta.
PRZEDSIĘBIORCA-to osoba prawna lub fizyczna jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą, tj. zarobkową działalność wytwórczą, badawczą, handlową, usługową, a nie zalicza się działalności agroturystycznej.
ZASADY PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ W TURYSRTYCE
-zasada wolności gospodarczej (swobody działalności gospodarczej)-podejmowanie i wykonywanie usług turystycznych jest wolne dla każdego na równych prawach i na warunkach określonych w przepisach prawa. Ograniczeniem tej zasady są koncesje i zezwolenia, np. koncesji wymagają transport lotniczy i kolejowy.
-zasada równości praw-oznacza, że wszystkie podmioty prawa powinny być traktowane równo, muszą być stosowane takie same kryteria wobec wszystkich.
-zasada legalności-przedsiębiorcy muszą spełniać określone prawem warunki wykonywania działalności gospodarczej.
-zasada uczciwej konkurencji
-zasada poszanowania dobrych obyczajów kupieckich
-zasada poszanowania słusznych interesów konsumentów (klientów)
FORMY PRAWNE WSPÓŁPRACY BIUR PODRÓŻY Z PRZEWODNIKIEM I PILOTEM
-umowa o pracę-przez umowę o pracę pracownik zobowiązuje się do wykonania pracy określonego rodzaju, w określonym miejscu, czasie pod kierownictwem pracodawcy, a pracodawca zobowiązuje się do wypłaty wynagrodzenia.
Cechy stosunku pracy
-podporządkowanie organizacyjne
-odpłatność
-ryzyko przedsięwzięcia ciąży na pracodawcy
-obowiązek osobistego świadczenia pracy
-umowa o świadczenie usług pilotarskich i przewodnickich-są to umowy nie nazwane, do których stosuje się umowy ...........Są to umowy starannego działania na podstawie których pilot lub przewodnik zobowiązują się do świadczenia usług pilotarskich lub przewodnickich, a biuro podróży zobowiązuje się do zapłaty wynagrodzenia.
-umowa agencyjna
UMOWY ZAWIERANE PRZEZ BIURO PODRÓŻY ZE SWOIMI KONTRAHENTAMI
-umowa najmu środka transportu wraz z obsługa
-umowy ubezpieczenia
umowy ubezpieczenia na rzecz klientów
umowa gwarancji ubezpieczeniowej
ubezpieczenie NW i kosztów leczenia
-leasing środków transportowych
-umowa......... między biurem podróży a hotelem
-umowa o wycieczkę morska
-umowa o wycieczkę lotniczą
-umowy zlecenia z kontrahentami
-umowa przewozu
UMOWY AWIERANE PRZEZ BIURA PODRÓŻY Z KLIENTAMI
Biura podróży zawierają różnego rodzaju umowy z klientami. Cechą charakterystyczną tych umów jest to, że klient jest zobowiązany do świadczenia pieniężnego, a biuro podróży jest zobowiązane do świadczenia określonych usług turystycznych na rzecz klienta, takich jak usługi noclegowe, żywieniowe, przewozowe. Typy umów biura podróży z klientem:
-umowy o pojedyncze usługi turystyczne
-umowa o imprezę turystyczną lub wycieczkę.
RODZAJE UMÓW O POJEDYNCZE USŁUGI TURYSTYCZNE
Do tych umów stosuje się przepisy kodeksu cywilnego.
-umowa zlecenia-może ona polegać na dokonaniu przez biuro podróży określonej czynności prawnej lub faktycznej, np. rezerwacji miejsca w hotelu, wynajęcia pojazdu, załatwienia formalności wizowych, sprzedaży biletów komunikacyjnych, itp. Na podstawie tej umowy biuro podróży ułatwia klientowi zawarcie umów z różnymi podmiotami, np. hotelem, przewoźnikiem i za to pobiera wynagrodzenie. Biuro jest tylko pośrednikiem między klientem, a przewoźnikiem czy hotelem. Działa jako zleceniodawca klienta, natomiast nie jest stroną umowy między klientem przewoźnikiem lub hotelem, nie odpowiada wiec za rezultat danej usługi, czyli jakości świadczonych usług. Biuro jest zobowiązane do należytej staranności przy dokonaniu rezerwacji. Brak należytej staranności powoduje odpowiedzialność odszkodowawczą na zasadzie winy.
-umowa przewozu- jeżeli pojedynczą usługa biura jest przewiezienie klienta własnym lub wynajętym autokarem to dochodzi do zawarcia umowy przewozu. Przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób i bagaży. W ramach tej umowy biuro jest zobowiązane zapewnić klientom warunki bezpieczeństwa i higieny odpowiadające środkowi transportu oraz niezbędne wygody. Umowa przewozu jest zawarta przez nabycie biletu. Strony powinny określić przedmiot umowy, trasę przewozu oraz wynagrodzenie.
-treść umowy o wycieczkę-strony umowy określają miejsce pobytu lub trasy wycieczki, ustalenie programu, czasu. Program powinien zawierać rodzaj, klasę, kategorię lub charakterystykę środka transportu, położenie, rodzaj i kategorię obiektu zakwaterowania, wg przepisów kraju pobytu, liczbę i rodzaj posiłków,
program zwiedzania i atrakcji turystycznych, kwotę lub procentowy udział zaliczki w cenie imprezy turystycznej lub usługi oraz termin zapłaty całej ceny, termin powiadomienia klienta o ewentualnym odwołaniu imprezy turyst. z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń, jeżeli realizacja usług jest uzależniona od liczby zgłoszeń, podstawy prawne umowy i konsekwencje prawne z niej wynikające.
-umowa o wycieczkę powinna zostać zawarta na piśmie dla celów dochodowych. Jeden egzemplarz powinien zostać dostarczony klientowi niezwłocznie.
-wynagrodzenie-określenie ceny wycieczki oraz ewentualnych dodatkowych opłat nie wliczonych do ceny, np. opłaty lotniskowej, klimatycznej, wizowej, rodzaj i zakres ubezpieczenia wraz z nazwą ubezpieczyciela.
-umowa agencyjna-przez przystąpienie klienta ze względu na jej masowość wymaga posługiwania się wzorcami umów:
postanowienie umów mniej korzystne dla klientów niż postanowienie ustawy o usługach turystycznych, są nieważne, w ich miejsce wchodzą przepisy ustawy, to zabezpieczenie klienta
ma charakter odpłatny i wzajemny, świadczenie pieniężne klienta stanowi ekwiwalent, równoważność imprezy turystycznej zwiększonej o zysk (suma godzin)
jest to umowa rezultatu, gdyż organizator turystyki zobowiązuje się do zrealizowania określonego programu wycieczki i od odpowiedzialności w tym zakresie nie uwalnia go od należytej działalności czysto ścisłej o wycieczkę. Są ogólne warunki uczestnictwa w imprezach turystycznych.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ODSZKODOWAWCZA BIUR TURYSTYCZNYCH
-zachodzi gdy prawo przewiduje odpowiedzialność jednego przedmiotu za szkody poniesione przez inny podmiot. Polega ona na obowiązku naprawienia szkody, jest ona odpowiedzialnością osobistą, tzn. wierzyciel może dochodzić swych należności na całym obecnym i przyszłym majątku dłużnika. Jest ona z reguły nieograniczona i ciąży na całym majątku dłużnika do pełnej kwoty odszkodowania.
PRZESŁANKI ODPOWIEDZIALNOŚCI
-szkoda-jest to uszczerbek majątkowy wyrządzony wbrew woli poszkodowanego. Szkodę stanowi różnica między stanem, który by istniał gdyby jej nie wyrządzono i stanem po wyrządzeniu szkody. Obejmuje ona stany rzeczywiste i utracone korzyści.
-wina
-związek
RODZJAE ODPOWIEDZIALNOŚCI
1.Ze względu na źródło
-kontraktowa (umowna)-jest ona konsekwencją niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, które powodują odpowiedzialność dłużnika-jest odpowiedzialny za własne zadania lub zaniechanie na podstawie osób którymi się posługiwał przy wykonaniu umowy. To dłużnik musi wykazać, że niewykonanie należyte umowy nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych.
-deliktowa-odpowiedzialność z tytułu zniszczenia mienia. Powstaje we wszystkich innych przypadkach wyrządzenia szkody gdy strony nie zostały związane żadną umową.
ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI
Może być oparta na jednej z zasad.
-zasada winy-na podstawie tej zasady odpowiada ten kto ze swej winy wyrządził komuś drugiemu szkodę i jest on zobowiązany do jej naprawienia.
Wina-jest to naganne i bezprawne działanie lub zaniechanie.
-wina umyślna-umyślne zachowanie gdy dłużnik chciał wyrządzić szkodę drugiemu człowiekowi.
-wina nieumyślna-niedbalstwo polega na nie zachowaniu nienależytej staranności.
-zasada ryzyka-opiera się na założeniu, że ten kto eksploatuje niebezpieczne urządzenia i posługuje się podległym osobom, powinien ponosić surową odpowiedzialność za szkody, stąd wynikłe chociażby winy nie ponosi. Odpowiedzialny na tej zasadzie odpowiada za sam skutek a nie za zawinione zachowanie. Odpowiedzialność tą wyłączają z reguły siła wyższa.
Siła wyższa-jest to zdarzenie zewnętrzne, niemożliwe do przewidzenia, którego skutkom nie można było zapobiec:
-wyłączona wina poszkodowanego
-wyłączona wina osoby trzeciej za którą dłużnik nie odpowiada.
-zasada słuszności-stosuje się ją wówczas, gdy nikomu nie można przypisać odpowiedzialności na zasadzie winy lub ryzyka, ale z powodów np. etycznych lub zgodnie z zasadą współżycia społecznego, uzasadnione jest obarczenie odpowiedzialnością strony lepiej sytuowanej.
-zasada gwarancyjno-reparacyjna- umowy ubezpieczeniowe
ODPOWEDZIALNOŚĆ KONTRAKTOWA BIURA PODRÓŻY
Jest ona oparta na zasadzie ryzyka, co jest korzystne dla klienta. Klient musi udowodnić jedynie, że poniósł szkodę i że wynikła ona z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy. Nie musi natomiast udowadniać winy biura podróży, czy osób które się nimi posłużyły. To biuro podróży musi udowodnić, że klient ponosi odpowiedzialność, tj.
-wyłączne działanie lub zaniechanie klienta
-wyłączne działanie osób trzecich, nie uczestniczących w wykonaniu usług przewidzianych w umowie
-siła wyższa.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ BIURA PODRÓŻY JAKO AGENTA
Przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (pensją) do stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów na rzecz dającego zlecenie albo do zawierania takich umów w jego imieniu, musi mieć do tego upoważnienie:
-agent powinien działać z należytej działalności, a jego odpowiedzialność opiera się na zasadzie winy
-na poszkodowanym spoczywa ciężar zawodu zdarzenia powstania szkody i jej wysokości oraz istnienie związku zawodowego. Natomiast biuro podróży działające jako agent aby uwolnić się od odpowiedzialności musiałoby udowodnić, że szkoda powstała z przyczyn za które ono nie ponosi odpowiedzialności.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ BIURA ZA OSOBY TRZECIE ŚWIADCZĄCE USŁUGI:
Zwykle są nimi inne biura podróży, biura transportowe, hotelowe. Biuro podróży odpowiada wobec klienta za należyte wykonanie zobowiązań wynikających z umowy, niezależnie od tego czy zobowiązania te były wykonywane przez samo biuro czy przez inne osoby świadczące usługi. Klauzule wyłączające albo ograniczające tę odpowiedzialność są niedopuszczalne.
Osobami trzecimi są tylko osoby pozostające poza kręgiem pracowników i podwładnych, biura podróży działające na zewnątrz biur podróży i na podstawie zawartych umów za ich działania i zaniechania. Biuro podróży odpowiada taj jak za własne działania i zaniechania. Osobami trzecimi nie są pilot.
Biuro podróży odpowiada za udzielone informacje które powinny być rzetelne i nie wprowadzać klienta w błąd.
ZMIANA UMOWY O WYCIECZKĘ
-może dotyczyć programu, terminu, ceny
ZMIANA PRZED IMPREZĄ
Organizator, który przed rozpoczęciem imprezy turystycznej jest zmuszony z przyczyn od niego niezależnych zmienić istotne warunki umowy z klientem, powinien niezwłocznie powiadomić klienta. W takiej sytuacji klient ma prawo:
-odstąpić od umowy i organizator musi mu zwrócić poniesione koszty, bez obowiązku zapłaty kary umownej
-przyjąć zmienione warunki
Klient powinien niezwłocznie poinformować o tym organizatora.
ZMIANA W TRAKCIE IMPREZY
Jeżeli dochodzi do zmiany warunków umowy w trakcie jej realizacji to biuro podróży które nie wykonuje w przewidzianych w umowie usług stanowiącą istotną część programu imprezy, jest zobowiązane wykonać w ramach tej usługi odpowiednie świadczenia zastępcze bez obciążania klienta dodatkowymi kosztami.
Jeżeli jakość świadczenia zastępczego jest niższa od jakości usługi określonej w programie imprezy turystycznej klient może żądać odpowiedniego obniżenia ceny imprezy.
Cena ustalana w umowie nie może być podwyższona, chyba że umowa wyraźnie przewiduje podwyższenia ceny, a organizator udokumentuje wpływ na podwyższenie ceny jednej z następujących okoliczności:
-wzrost kosztów transportu
-wzrost opłat urzędowych, podatkowych lub opłat należnych za takie usługi jak lotniskowe, załadunkowe lub przeładunkowe w portach morskich lub lotniczych.
-wzrost kursu walut.
W okresie 20 dni przed datą wyjazdu cena ustalona w umowie nie może być podwyższona.
Klient może bez zgody organizatora turystyki przenieść na osobę spełniającą warunki udziału w imprezie wszystkie przysługujące mu z tytułu umowy o wycieczkę uprawnienia, jeżeli jednocześnie osoba ta (przejmująca) przejmuje wszystkie wynikające z tej umowy obowiązki. Przeniesienie uprawnień i przejęcie obowiązków jest skuteczne wobec organizatora jeżeli klient zawiadomi go o tym przed rozpoczęciem imprezy turystycznej w terminie określonym w umowie. Za nie uiszczoną część imprezy turystycznej oraz koszty poniesione przez organizatora turystyki w wyniku zmiany uczestnika imprezy turystycznej klient i osoba przejmująca jego uprawnienia odpowiadają solidarnie.
ODSTĄPIENIE OD UMOWY BIURA PODRÓŻY
Biuro podróży może odstąpić od umowy o wycieczkę gdy jej wykonanie stało się nie możliwe z przyczyn niezależnych od biura, np. brak odpowiedniej liczby uczestników lub z powodu siły wyższej. W przypadku braku odpowiedniej liczby uczestników organizator powinien powiadomić o tym klienta na piśmie w uzgodnionym terminie wówczas biuro zobowiązane jest do zwrotów wpłaconej przez klienta kwoty ceny wycieczki, natomiast nie ponosi odpowiedzialności odszkodowawczej.
Umowa o wycieczkę-powinna zawierać termin powiadomienia klienta na piśmie o ewentualnym odwołaniu imprezy z powodu nie wystarczającej liczby zgłoszeń jeżeli realizacja usług jest uzależniona od liczby zgłoszeń. We wszystkich innych wypadkach odstąpienie od umowy z przyczyn leżących po stronie biura ponosi ono odpowiedzialność odszkodowawczą. Wówczas obok ceny wycieczki musi zwrócić także wszystkie koszty poniesione przez klienta, np. koszty opłat wizowych, ubezpieczenia.
ODSTĄPIENIE OD UMOWY KLIENTA
Klient ma prawo odstąpić od umowy w każdym czasie. Jeżeli to nastąpiło z przyczyn leżących po stronie biura to może żądać natychmiastowego zwrotu wszystkich wniesionych świadczeń, może żądać także odszkodowania jeśli z winy biura poniósł szkodę. Jeżeli klient odstępuje od umowy przed jej realizacją z powodu zmiany warunków umowy przez biuro podróży lub jeżeli biuro odwołuje imprezę turystyczną z przyczyn niezależnych od klienta to ma on prawo:
-uczestniczyć w imprezie zastępczej o tym samym lub wyższym standardzie, chyba że zgodzi się na imprezę o niższym standardzie za zwrotem różnicy w cenie
-żądać natychmiastowego zwrotu wszystkich wniesionych świadczeń, wówczas może żądać odszkodowania za niewykonanie umowy.
Jeżeli klient odstępuje od umowy w trakcie jej realizacji z tej przyczyny że biuro nie wykonuje przewidzianych w umowie usług stanowiących istotną część programu, to biuro jest zobowiązane zapewnić klientowi powrót do miejsca rozpoczęcia imprezy lub innego uzgodnionego miejsca w warunkach nie gorszych nie uzgodnionych w umowie i bez obciążenia klienta dodatkowymi kosztami z tego tytułu. W takim wypadku biuro nie może żądać od klienta żadnych dodatkowych świadczeń z tego tytułu, w szczególności zapłaty kary umownej. Klient może żądać również odszkodowania jeżeli wykonanie świadczeń zastępczych jest niemożliwe, ponadto może żądać naprawienia szkody wynikłej z niewykonania umowy. Biuro może uwolnić się od tej odpowiedzialności odszkodowawczej tylko wówczas gdy niemożność wykonania świadczenia zastępczego jest spowodowana wyłącznie:
-działaniami lub zaniechaniami osób trzecich nie uczestniczących w wykonywaniu świadczenia zastępczego jeżeli tych działań lub zaniechań nie można było przewidzieć lub uniknąć
-siłą wyższą
Gdy klient odstępuje od umowy z przyczyn występujących po jego stronie to jest zobowiązany do uiszczenia umówionego wynagrodzenia lub kary umownej.
UKLAD PODMIOTOWY UMOWY
-organizator-podmiot kwalifikowany zawodowo, organizujący imprezy turystyczne
-klient osoba, która zawarła umowę o świadczenie usług turystycznych na swoją rzecz lub na rzecz innej osoby, a zawarcie umowy nie stanowi działalności gospodarczej. Klientem jest osoba na rzecz której umowa została zawarta i która faktycznie będzie korzystała z imprezy turystycznej. Klientem jest osoba, której przekazano prawo do korzystania z usług turystycznych objętych uprzednio zawartą umową. Klientem może być osoba fizyczna lub prawna, jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, ułomna osoba prawna (wspólnota mieszkaniowa).
KOMPLEKOWY CHATAKTER ŚWIADCZENIA
-przewóz
-zakwaterowanie
-zwiedzanie atrakcji turystycznych
-wyżywienie
Te świadczenia tworzą uporządkowaną całość w ramach programu. Zryczałtowana odpłatność za wszystkie elementy.
CHARAKTER PRAWNY UMOWY O IMPREZĘ TURYSTYCZNĄ
-jest umową mieszaną i konsensualną
-ma charakter odpłatny (umowa odpłatna-obie strony odnoszą korzyści i ponoszą ciężary)
-umowa dwustronnie zobowiązująca
-powinna być zawarta w formie pisemnej
OBOWIĄZKI DODATKOWE ORGANIZATORA
-obowiązek ubezpieczenia-nie może być przerzucony na klienta w ramach jego indywidualnego ubezpieczenia.
-zaniechanie obowiązku ubezpieczenia przez organizatora może spowodować roszczenie o naprawienie szkody wynikłej z braku ubezpieczenia
-opieka nad klientem
ZMIANA CENY IMPREZY TURYSTYCZNEJ PRZY SPEŁNIANIU 4 WARUNKÓW
-umowa z klientem przewiduje możliwość zmiany ceny
-organizator udokumentuje wpływ okoliczności stanowiącej podstawę zmiany ceny na jej wysokość i przedstawienie kalkulacji stosowną w tym zakresie
-gdy zachodzi jedna z okoliczności wskazująca w ustawie art.17, u.1, p.1-3
-o ile zmiana nie jest dokonywana później niż 20 dni przed datą wyjazdu.
ZMIANA I ODSTĄPIENIE OD UMOWY
Organizator imprezy który przed jej rozpoczęciem zmuszony jest z przyczyn od niego niezależnych zmienić istotne warunki umowy z klientem powinien klienta powiadomić o tej zmianie a klient powinien oświadczyć czy zmienione warunki przyjmuje czy też może odstąpić od umowy za zwrotem wszystkich wniesionych świadczeń.
KLAUZULA NIEDOZWOLONA-to zapis w umowie czy dane postanowienie czy paragraf, który jednocześnie spełnia 3 warunki:
-nie był uzgodniony indywidualnie z konsumentem, czyli najczęściej przedsiębiorca posłużył się wzorcem umowy, a konsument go podpisał
-jest sprzeczny z dobrymi obyczajami
-rażąco narusza interesy konsumenta.
USŁUGA HOTELOWA-to krótkotrwałe, ogólnodostępne wynajmowanie domu, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na stawianie namiotu lub przyczep kempingowych oraz świadczenie usług z tym związanych.
TYPY OBIEKTÓW HOTELARSKICH
-hotele
-motele
-pensjonaty
-campingi
-domy wycieczkowe
-schroniska młodzieżowe
-schroniska
-pola biwakowe
Do zakładów podobnych do hoteli należą także: domy wczasowe, sanatoria, natomiast nie są zakładami podobnymi do hoteli:
-szpitale (ze względu na cel leczniczy)
-hotele pracownicze
-domy studenckie
-internaty
-hotele asystenckie (ze względu na ich funkcję stałych zakwaterowań zastępczych)
POWSTANIE ODPOWIEDZIALNOŚCI HOTELU
Powstanie szczególnej odpowiedzialności prowadzących hotele oraz podobne zakłady wiąże się z wnoszeniem rzeczy przez osoby korzystające z usług zakładu zwanych gościem. Odpowiedzialność ta powstaje z mocy samego prawa, nie jest ona uzależniona od zawarcia jakiejkolwiek umowy między gościem, a zakładem hotelarskim. Powstaje przez sam fakt wniesienia rzeczy choćby umowa hotelowa nie została zawarta albo okazała się nieważna.
RZECZ WNIESIONA-jest to rzecz która w określonym czasie i miejscu oraz w określony sposób znalazła się przed pieczą zakładu hotelarskiego.
-czas-wyznaczony jest okresem korzystania przez gościa z usług hotelu z rozszerzeniem jednak na krótki zwyczajowo okres poprzedzony lub następujący po korzystaniu z tych usług.
-miejsce-miejscem w którym dana rzecz ma się znajdować w tak oznaczonym czasie jest hotel, ewentualnie miejsce poza nim, pod warunkiem że rzecz znajduje się pod pieczą prowadzącego hotel.
-sposób-dla nabycia przymiotu rzeczy wniesionej, konieczne jest:
powierzenie rzeczy utrzymującego hotel lub osoby u niego zatrudnionej
lub umieszczenie rzeczy w miejscu przez nich wskazanym lub na ten cel przeznaczonym.
Zakresu pojęcia rzeczy wniesione zostały wyłączone pomiędzy mechaniczne i rzeczy ich pozostawione, a także żywe zwierzęta. Hotel może za te rzeczy odpowiadać jako przechowawca jeżeli zostanie zawarta odrębna umowa przechowania.
ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI HOTELU
Zakład hotelowy odpowiada za rzeczy wniesione na zasadzie ryzyka, a wiec niezależnie od winy prowadzącego zakład lub jego personelu. Od odpowiedzialności tej mogą się uwolnić tylko wtedy gdy szkoda wynikła:
-z właściwości rzeczy wniesionej
-w skutek siły wyższej
-wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby która mu towarzyszyła, była u niego zatrudniona albo go odwiedzała.
Odpowiedzialność ta obejmuje przypadki utraty lub uszkodzenia rzeczy spowodowanej działaniami nie tylko personelu, ale osób trzecich.
Dla ułatwienia utrzymującemu zakład szybkiego zbadania sprawy poszkodowany powinien niezwłocznie zawiadomić zakład o poniesionej szkodzie, jeżeli tego nie zrobi to roszczenie o naprawienie szkody wygasa. Przepisu tego nie stosuje się gdy szkodę wyrządził utrzymujący zakład albo gdy została przyjęta przez zakład na przechowanie.
ZAKRES ODSZKODOWANIA:
Ze względu na surowe zasady odpowiedzialności, zakres obowiązku naprawienia szkody jest ograniczony:
-odszkodowanie obejmuje tylko kwotę rzeczywistą a nie utracone korzyści
-obowiązek naprawienia szkody jest ograniczony do określonej sumy:
jego górna granica względem jednego gościa jest to 100-krotna należność na 1 dobę hotelową
odszkodowanie za każdą rzecz nie może przekraczać 50-krotnej wysokości tej należności.
OGRANICZENIE KOSZTOWE NIE DOTYCZY:
-rzeczy przyjętych na przechowanie przez utrzymującego zakład
-rzeczy nie przyjętych na przechowanie z powodu jego odmowy mimo ciążącego na nim w tym względzie obowiązku
-gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub zwykłego niedbalstwa utrzymującego hotel lub osoby u niego zatrudnionej.
WYGASANIE SZKODY
Roszczenie o naprawienie szkody wynikłej z utraty lub uszkodzenia przedawniają się po 6 m-cach od dnia w którym dowiedział się o szkodzie lub w danym roku od dnia w którym poszkodowany przestał korzystać z usług hotelu. Natomiast roszczenie zakładu hotelowego dotyczące należności za dostarczone mieszkanie, utrzymanie i dobra mieszkania przemijają po upływie 2 lat.
PRAWO ZASTAWU-zakładowi hotelowemu przysługuje ustawowe prawo zastawu na rzeczach wniesionych. Prawo to służy zabezpieczeniu roszczeń z tytułu pełniących przez zakład świadczeń (dostarczenie mieszkania i utrzymania go), oraz poniesionych wydatków gościa hotelowego, np. kosztów rozmowy telefonicznej, zastaw dotyczy wszystkich rzeczy wniesionych, w tym także pozostawionych na przechowanie. Prawo zastawu wygasa z momentem wyniesienia rzeczy z zakładu hotelowego, choćby nastąpiło to wbrew woli tego zakładu. Może on jednak sprzeciwić się usunięciu rzeczy obciążonych zastawem i zatrzymać je na własne niebezpieczeństwo nawet przy zastosowaniu pomocy.............-pomocy dopóty, dopóki zaległe świadczenia nie będą zapłacone lub zabezpieczone.
POWIERZENIE ODPOWIEDZIALNOSCI NA INNE ZAKŁADY
Przepisy te stosuje się odpowiednio do zakładów kąpielowych takich jak łaźnie miejskie, baseny, co wynika z podobieństwa sytuacji. Odpowiedzialność za rzeczy wniesione jest ograniczona tylko do przedmiotów które zazwyczaj bywają wnoszone przez osoby korzystające z tych usług. W tym zakresie nie skuteczne są klauzule zakładu kąpielowego, który nie ponosi odpowiedzialności za rzeczy wniesione.
RZECZY ZWYKŁE WNIESIONE
-ubranie
ODPOWIEDZILNOŚĆ ZA INNE WNIESIONE PRZEDMIOTY.
Powstaje w następujących sytuacjach, jeżeli zostały przyjęte na przechowanie, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub wiążącego niedbalstwa prowadzącego zakład lub jego personelu.
UMOWA NAJMU-przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać rzecz najemcy do używania na czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (umowa wzajemna). Przedmiotem najmu mogą być wszelkiego rodzaju rzeczy (ruchomości, nieruchomości).
Okres najmu może z góry być oznaczony w umowie, może też nie być oznaczony w umowie. W związku z tym wyróżniamy najem na czas:
-określany
-nieokreślony-najem ulega zakończeniu przez wypowiedzenie przez którąkolwiek ze stron
OBOWIĄZKI WYNAJMUJĄCEGO
-zobowiązany jest wydać najemcy, rzecz wynajętą w stanie przydatnym do umówionego użytku.
-powinien tą rzecz utrzymywać w tym stanie przez czas trwania najmu (drobne nakłady połączone ze zwykłym używaniem rzeczy obciążają najemcę)
-wynajmujący nie musi przywrócić rzeczy do stanu poprzedniego jeśli uległa ona zniszczeniu z powodów za które wynajmujący nie odpowiada.
-wynajmujący musi zapewnić najemcy wydajne używanie rzeczy
-najemca może dokonać koniecznych napraw rzeczy na koszt wynajmującego jeżeli wynajmujący nie przeprowadzi ich we właściwym czasie.
OBOWIĄZKI NAJEMCY
-zobowiązany jest do płacenia czynszu (świadczenia okresowego), może być oznaczony nie tylko w pieniądzu ale także w świadczeniach innego rodzaju, np. świadczenia usług
Jeżeli termin płacenia czynszu nie został w umowie określony to powinien on być płacony z góry. Dla zabezpieczenia czynszu, wynajmującemu przysługuje ustawowe prawo zastawu na rzeczach ruchomych najemcy wniesionych do przedmiotu najmu.
-powinien używać rzeczy w sposób określony w umowie albo w sposób odpowiadający właściwości i przeznaczeniu rzeczy
Jeżeli umowa najmu tego nie zabrania najemca może oddać przedmiot wynajmu osobie trzeciej pod najem lub do bezpłatnego używania
ZAKONCZENIE NAJMU
-z nadejściem terminu końcowego w skutek wypowiedzenia przez którykolwiek ze stron z zachowaniem terminu wypowiedzenia
-w razie kwalifikowanego naruszenia wynikających obowiązków w skutek rozwiązania bez zachowania wypowiedzenia
UMOWA PRZECHOWANIA-przez umowę tą przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie nie pogorszonym rzeczy ruchomych (tylko ruchomości) oddanych mu na przechowanie. Przedmiotem są tylko oznaczone rzeczy ruchome.
Przechowawca nie może używać przedmiotu przechowania. Istotnym elementem jego świadczenia jest czuwanie nad przedmiotem oddanym mu na przechowanie. Przechowanie jest umową realną, gdyż dochodzi do skutku z chwilą oddania rzeczy na przechowanie. Może to być zarówno rzecz odpłatna i nieodpłatna. Z reguły jest odpłatna, chyba że z umowy lub z okoliczności wynika iż przechowawca zobowiązuje się przechować rzecz bez wynagrodzenia. Jest to umowa dwustronnie zobowiązująca.
ZAWARCIE UMOWY PRZECHOWANIA-umowa dochodzi do skutku dopiero po oddaniu rzeczy przechowawcy, np. wieszanie płaszcza w szatni. Umowy przechowania często zawierane są jako towarzyszące innym umowom o świadczenie usług, często istnieje obowiązek zawarcia umowy o przechowanie jeżeli jest to konieczne dla wykonania oferowanej usługi, np. powieszenie płaszcza u fryzjera, lekarza.
Wyłączenie odpowiedzialności w postaci, np. wywieszki, „zakład za wniesioną garderobę nie odpowiada”. Jest nie skuteczne. Nie dotyczy to lokali masowej usługi.
PRAWA I OBOWIĄZKI STRON
Przechowawcy-podstawowy obowiązek jego polega na pieczy nad rzeczą (może wynikać z właściwości rzeczy). Ponosi odpowiedzialność za nie dołożenie nienależytej odpowiedzialności, za przypadkową utratę należycie strzeżonego przedmiotu. Odpowiada za przypadkową utratę rzeczy jeśli nastąpiło to w skutek bezzasadnego jej używania, zmiany miejsca lub sposobu przechowywania albo oddania jej na przechowanie innej osobie.
Obowiązki składającego-jeśli przechowanie jest odpłatne to zobowiązany jest uiścić wynagrodzenie w wysokości określonej w umowie lub taryfie. Składający ma obowiązek zwrócić przechowawcy wszelkie wydatki poniesione przez niego w celu należytego przechowania rzeczy.