Immanuel Kant (1724 - 1804)

• filozof niemiecki, profesor matematyki i logiki

• teoria poznania

• poznawalne są jedynie zjawiska (fenomeny), a nie „rzeczy same w sobie” (noumeny)

• tylko zjawiska stanowią podmiot racjonalnej wiedzy naukowej, podczas gdy „rzeczy same w sobie” są przedmiotem wiary

• transcendentalizm („rewolucja kopernikańska) - podmiot jest warunkiem przedmiotu, a pojęcia warunkiem doświadczenia

• sądy syntetyczne nie biorą się z doświadczenia, ale je wyprzedzają

• to nie umysły stosują się do rzeczy, ale rzeczy do umysłów - do ich uniwersalnych, wspólnych wszystkim ludziom struktur czy kategorii

• intuicyjnie łączymy przedmioty doświadczane w czasie i przestrzeni w związki przyczynowo-skutkowe

• czas i przestrzeń nie są bytem - są metodami poznawczymi

• etyka

• ze stanowiska rozumu praktycznego dla moralnego czynu ważna jest tylko „dobra wola”

• „dobra wola” wyraża się w spełnianiu obowiązku

• obowiązek nosi charakter pozaosobisty i pozaindywidualny - jest czymś powszechnym i wyraża go formuła „imperatywu kategorycznego” - postępuj wedle takiej tylko zasady, co do której mógłbyś jednocześnie chcieć, aby stała się prawem powszechnym

1

Historia filozofii - Immanuel Kant