Wskazania do natychmiastowego rozpoczęcia usprawniania
Nasilająca się dominacja nieprawidłowych wzorców posturalnych i motorycznych, szczególnie po czwartym miesiącu życia.
Brak różnicowania ( wariantowości) zachowań ruchowych oraz stałe stereotypowe odpowiedzi ruchowe, pojawiające się w różnych pozycjach i sytuacjach, szczególnie po 5 mc życia. Takie jak:
-asymetryczny wzorzec posturalny, będący rezultatem dominacji wpływu ATOS.
-globalny wzorzec zgięciowy połączony ze zgięciem głowy oraz brakiem możliwości uniesienia jej przeciwko sile grawitacji
- globalny wzorzec wyprostny, połączony często z opistotonusem z towarzyszącą synergią wyprostną kończy dolnych.
Zaburzenia obserwowane w pozycji supinacyjnej
Asymetria ułożenia głowy lub trudności w uzyskaniu symetrii, szczególnie po 2 mc życia.
Pchanie głową na podłoże,otwarte usta
Odgięciowe ułożenie głowy
Trudności w przyjmowaniu i połykaniu pokarmów
Asymetryczne ułożenie barków, połączone z wysokim uniesieniem, retrakcją lub protrakcją łopatek.
Pchanie kończyn górnych w kierunku podłoża.
Trudności w śledzeniu przedmiotów pionowo w dół wzdłuż linii środkowej ciała i w innych kierunkach po 3 mc życia.
Otwieranie dłoni tylko podczas odruchu Moro.
Praca kończyn górnych tylko w synergii wyprostnej lub zgięciowej. Brak symetrycznej pracy rąk po 4 mc.
Asymetria tułowia ( lateralizacja wprawo lub lewo)
Odgięciowe ustawienie miednicy.
Nadmierne odwiedzenie i zgięcie kończyn dolnych
Kopanie do wyprostu ze stopami zgiętymi podeszwowo lub z zawsze zaciśniętymi palcami stóp, brak możliwości kopania w górę przeciw sile grawitacji.
Kończyny dolne ciągle ułożone w pozycji zgięciowej i rotacji zewnętrznej przy tendencji do zaciskania palców.
Trudności w biernym zginaniu bioder przy względnie wyprostowanych kolanach.
Ustawienie stóp w zgięciu podeszwowym
Brak unoszenia miednicy nad podłoże po 4 mc życia.
Tendencja do ustawienia kończyn dolnych w rotacji wewnętrznej
Zaburzenia obserwowane w pozycji pronacyjnej
Asymetria ustawienia głowy, tułowia , kończyn.
Brak podnoszenia głowy, brak obracania na boki.
Podnoszenie głowy bez współpracy kończyn górnych.
Brak stopniowego wysuwania rąk do przodu.
Otwarte usta podczas podnoszenia głowy.
Retrakcja barku po stronie potylicznej przy asymetrycznym ustawieniu głowy.
Podparcie na wyprostowanych, zrotowanych do wewnątrz kończynach górnych.
Niemożność utrzymania pozycji na brzuchu, padanie na bok , przeważnie na jedną stronę.
Brak przylegania miednicy do podłoża podczas podnoszenia głowy po 5-6 mc życia.
Ustawienie kończyn dolnych w rotacji wewnętrznej i wyproście.
Zaburzenia obserwowane w leżeniu bokiem
Odgięcie głowy.
Trudności w utrzymaniu głowy w osi tułowia.
Tendencje odgięciowe tułowia.
Kończyny górne w rotacji wewnętrznej i wyproście, brak antygrawitacyjnego odwodzenia kończyny górnej położonej wyżej.
Retrakcja kończyny górnej położonej wyżej.
Brak bocznej kontroli miednicy po 4 mc.
Zaburzenia obserwowane podczas zmian pozycji
Odginanie głowy podczas przetaczania za miednicę.
Retrakcja kończyny górnej położonej wyżej podczas przetaczania za miednicę. Odginanie głowy i tułowia w odruchu trakcyjnym po 3 mc życia.
Brak kontroli głowy w pionie.
Brak odpowiedniego wydłużania i po stronie obciążonej i skracania po odciążonej
stanie na palcach podczas próby postawienia na nogach
Mózgowe porażenie dziecięce to zespół przewlekłych i nie postępujących lecz ewoluujących zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego (zwłaszcza ośrodkowego neuronu ruchowego), powstałych w wyniku uszkodzenia mózgu przed, po i w czasie porodu.
Dla precyzyjnego określenia stwierdzanych zaburzeń należy posługiwać się podziałem uwzględniającym różne postacie kliniczne MPDZ, zależne od rodzaju zespołu neurologicznego i stopnia nasilenia objawów
Typy MPD
Spastyczne
Atetotyczne
Ataktyczne
Mieszane
Obustronne porażenie spastyczne
Charakteryzujący się większym nasileniem zmian w kończynach dolnych niż górnych, które często są prawie zupełnie sprawne.
Najczęstszą przyczyną wywołująca tę postać jest niedotlenienie mózgu w okresie okołoporodowym, szczególnie u wcześniaków i noworodków z niską urodzeniową wagą ciała
Postać trudna do rozpoznania w pierwszych miesiącach życia
Obserwujemy zmniejszoną ruchliwość kończyn dolnych przy prawidłowych ruchach głowy i kończyn górnych
Siadanie jest opóźnione a pełzanie, czworakowanie i chodzenie jest nieprawidłowe
Dzieci postawione przywodzą, a często nawet krzyżują obie nogi ustawiając stopy na palcach.
Często występują wady wzroku i zez
rozwój umysłowy u znacznej większości dzieci jest prawidłowy
Występują przykurcze przywodzicieli ud
i ścięgien Achillesa oraz związane z tym deformacje kości stóp i stawów biodrowych.
Porażenie połowicze
dotyczy kończyny górnej i dolnej po tej samej stronie
Niedowład kończyn występuje po przeciwnej stronie ciała od umiejscowienia uszkodzenia.W większym stopniu zaburzenie występuje w kończynie górnej
Najczęściej postać ta zdarza się u noworodków donoszonych
z powodu niedotlenienia, krwawienia do mózgu lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych
Najwcześniejszym objawem ułatwiającym rozpoznanie jest asymetria w ruchach i układaniu kończyn.
Porażone kończyny rosną wolniej, dziecko niechętnie wykonuje nimi ruchy
Czucie porażonej strony ciała jest gorsze, co dodatkowo utrudnia rozwój ruchowy
W tej postaci mpd często występuje padaczka
Rozwój umysłowy i mowy w większości przypadków jest prawidłowy
Obustronne porażenie połowicze
Jest to najcięższa z postaci MPD
ze znacznymi zaburzeniami wszystkich czynności ruchowych, kończyny górne są bardziej niedowładne niż dolne
Często współwystępuje niedorozwój umysłowy, zaburzenia wzroku, mowy i padaczka
Najczęstszą przyczyną jest przewlekłe niedotlenienie i inne czynniki działające szkodliwie na płód w łonie matki. To one wywołują rozległe uszkodzenia w obrębie obu półkul mózgowych
Nieprawidłowości objawiają się wkrótce po urodzeniu, a rozwój dzieci jest znacznie opóźniony
Często nie osiągają możliwości samodzielnego poruszania się, wymagają stałej opieki i przebywają na wózkach inwalidzkich.
Postać pozapiramidowa (atetotyczna, dyskinetyczna)
charakteryzująca się występowaniem niekontrolowanych ruchów mimowolnych, które są niezależne od woli i w znacznym stopniu utrudniają rozwój ruchowy, mowę i czynności rąk
Poziom rozwoju umysłowego dzieci z tą postacią mpdz jest w większości prawidłowy.
Przyczyną wywołującą jest najczęściej wysoki poziom bilirubiny we krwi noworodka z powodu konfliktu serologicznego. Podwyższony poziom bilirubiny - oprócz uszkodzenia czynności okolic mózgu, zwanych jądrami podkorowymi, regulującymi dowolne ruchy wykonywane przez człowieka - może także wywołać niedosłuch.
Tę postać mpd spotyka się ostatnio rzadziej, co jest spowodowane postępem w zakresie zapobiegania i leczenia zaburzeń związanych z niezgodnościami w zakresie czynnika Rh i głównych grup krwi.
Postać móżdżkowa (ataktyczna)
Występuje najrzadziej i jest spowodowana zaburzeniami rozwojowymi oraz uszkodzeniami móżdżku.
Występujące zaburzenia określa się jako “bezład” (ataksję) móżdżkowy.
Zaburzenia koordynacji ruchów, zaburzenia równowagi, drżenia zamiarowe, niemożność dostosowania siły i zakresu ruchów do potrzeb oraz wykonywanie szybkich, naprzemiennych ruchów. Typowe są również zaburzenia mowy (mowa spowolniała i skandowana).
Postać mieszana mpd
najliczniejsza grupa w zespole mpd
uszkodzenie mózgu często zaburza współdziałanie między wieloma jego strukturami.
Stopień nasilenia zaburzeń zależy nie tylko od miejsca uszkodzenia mózgu ale także od rozległości i ciężkości tego uszkodzenia.
Zasady usprawniania ruchowego
dzieci z MPD
Objęcie natychmiastową szczególną troską „dzieci ryzyka” przejawiającą się stałym monitorowaniem postępów ruchowych.
Jednoczesne postępowanie usprawniające polegające na:
-częstej zmianie pozycji ciała -najczęściej na brzuszku,
-wykonywaniu ruchów ciała typu kolebki, huśtawki, pozycja na rękach
-oddziaływaniu na narząd słuchu i wzroku
-stałe dotykanie, głaskanie ciała noworodka nawet ubranego
-stosowanie tych czynności podczas kąpieli, polewania,
-po kąpieli w ciepłym pomieszczeniu stosowanie masażu tułowia i kończyn
-trzymanie dziecka na rękach z zabezpieczeniem tułowia i głowy,
-ćwiczenia z wykorzystaniem piłek, wałków, drabinek itp.
Ruchy łączone, zbliżone w formie do naturalnych ruchów prawidłowo rozwijającego się dziecka. Nie stosuje się ćwiczeń oporowych.
Uwzględnia się aktywność odruchową w okresie niemowlęcym i wczesnodziecięcym zacierając odruchy przetrwałe patologiczne np. zwroty głowy, obręczy barkowej, miednicy.
Usprawnianie przebiega wg naturalnego następstwa rozwojowego - kształtowanie postaw i ruchów w pozycji leżącej na brzuchu, zmianę tej pozycji /czworaczą, siedzącą, klęczącą, stojącą/ aż do chodzenia, biegania, skakania.
Usprawnianie
od góry do dołu,
od proksymalnych do dystalnych części ciała,
od angażowania dużych grup mięśniowych do małych ruchy precyzyjne,
duża liczba podporów kończynami
Znaczenie ma torowanie odruchów skrętnych między barkami a miednicą przełamując sztywność, celowość ruchów przy stabilizacji innej.
Stałe doskonalenie uzyskanej sprawności od stymulacji poprzez zabawę do samoobsługi.
Rozwój ruchów stymuluje rozwój psychiki. Łączenie rzeczywistości z głośną mową. Dalej powtarzanie słów aż do mowy spontanicznej.
Umiejętności jedzenia, mowy, pisania, samoobsługa rozwijają psychikę.
Skala trudności ćwiczeń dostosowana do możliwości dziecka.
Usprawnianie całodzienne -szkolenie rodziców.
Kompleksowa rehabilitacja
Cele ćwiczeń dla dzieci z MPD poszczególnych typów
MPD spastyczne:
- rozluźnienie sztywnych mięśni
- prowokowanie ruchów z unikaniem spastycznych pozycji ciała
- zapobieganie deformacjom
MPD wiotkie:
- pomoc w utrzymaniu właściwej pozycji
- prowokowanie ruchów, tak by doprowadzić do wzmocnienia mięśni
MPD atetotyczne:
- uczenie trzymania rąk nieruchomo (by powstrzymać ruchy mimowolne)
- jeśli nieprawidłowe poz. pojawiają się i znikają, postępować jak przypadku spastycznego dziecka
MPD ataktyczne:
- polepszanie równowagi w poz. klęcznej, stojącej i podczas chodzenia
- wyuczanie pewnego stania i chodzenia
- kontrolowanie niepewnych, drżących i wijących ruchów