Katecheza 43
SZÓSTE PRZYKAZANIE DEKALOGU
1. Czystość darem i cnotą
Chociaż osiągnięcie pełnej czystości wymaga intensywnego wysiłku ludzkiego, to jednak nie jest ona wynikiem wyłącznie pracy nad sobą. „Jest ona również darem Bożym, łaską, owocem działania Ducha.
Aby więc dojść do miłości pełnej i czystej, trzeba o ten dar prosić Boga, a równocześnie przez swój wysiłek go rozwijać.
a. Formy czystości
Czystość jest formą miłości, która obowiązuje wszystkich bez wyjątku uczniów Chrystusa, bez względu na to, w jakim stanie żyją: czy są osobami wolnymi, zamężnymi lub żonatymi, zakonnicami, zakonnikami lub kapłanami.
Osoby związane małżeństwem są wezwane do życia w czystości małżeńskiej; pozostali praktykują czystość we wstrzemięźliwości” (KKK 2349). Czystość obowiązuje również narzeczonych.
b. Potrzebne opanowywania popędów
Popęd seksualny nie powinien prowadzić do czynów sprzecznych z miłością do Boga, do drugiego człowieka i do siebie samego. Miłość powinna więc pobudzać do panowania nad sobą, aby człowiek mógł się stawać pełnym darem dla innych (por. KKK 2346). Potrzeba pracy nad opanowaniem popędu seksualnego nie wynika z pogardy dla ludzkiego ciała, lecz jest wymogiem miłości. „Czystość prowadzi tego, kto ją praktykuje, do stawania się wobec bliźniego świadkiem wierności i czułości Boga.” (KKK 2346)