Techniki osłuchiwania

1. Wyciszone, dobrze oświetlone, ogrzane pomieszczenie. [To
pozwala wyeliminować nadmierny hałas i ułatwia badanie
serca.]
2. Odpowiednio rozebrany pacjent. [To umożliwia przyłożenie
stetoskopu bezpośrednio do klatki piersiowej.]
3. Możliwość zbadania pacjenta w pozycji leżącej na wznak, w
pozycji siedzącej oraz w pozycji leżącej na lewym boku (patrz -
schemat A). [Różne tony, zwłaszcza patologiczne, mogą się
ujawniać w różnych pozycjach.]
4. Możliwość zbadania z prawej strony. [To zmniejsza
prawdopodobieństwo powstawania tonów pochodzących z
zewnątrz, od przedmiotów, uderzających o przewód akustyczny
stetoskopu.]
5. Stetoskop, wyposażony zarówno w lejek jak i w membranę
lub stetoskop z możliwością pracy w trybie lejka i w trybie
membrany. [Lejek trzymany lekko przy klatce piersiowej
wychwytuje tony o niskiej częstotliwości. Membrana mocno
dociśnięta tak, aby po jej odjęciu pozostał ślad, wychwytuje tony
o wysokiej częstotliwości.]
6. Sekwencja czynności osłuchiwania (patrz - schemat B).
Należy osłuchać co najmniej cztery obszary najpierw przy
użyciu membrany, a następnie przy użyciu lejka:
a. Lewa boczna krawędź mostka (LLSB) - czwarte
międzyżebrze na lewo od mostka. W tym obszarze najlepiej
słyszalne są tony zastawki trójdzielnej i prawej komory serca.
b. Koniuszek (apex) - piąte międzyżebrze na linii środkowo-
obojczykowej.
W tym obszarze najlepiej słyszalne są tony od zastawki mitralnej
(dwudzielnej) oraz lewej komory serca.

Schemat A

Schemat B

c. Podstawa prawa - drugie międzyżebrze na prawo od mostka. Najlepiej słyszalne są tutaj
tony zastawki aorty.
d. Podstawa lewa - drugie międzyżebrze na lewo od mostka. Najlepiej słyszalne są tutaj tony
zastawki pnia płucnego.
7. Zdolność do selektywnego osłuchiwania. [Należy wsłuchać się za każdym razem w jeden
ton. Przy osłuchiwaniu tonów skurczów serca, tony rozkurczowe powinny być początkowo
ignorowane.]
Przedstawiona powyżej sekwencja jest jedną z wielu akceptowanych sekwencji. Ważne jest,
aby te cztery wymienione obszary były za każdym razem osłuchiwane w konsekwentny
sposób oraz aby każdy obszar był oceniany w odniesieniu do zarówno niskich jak i wysokich
częstotliwości.