background image

Temat: Manewrowanie statkiem w celu podjęcia człowieka, który wypadł za burtę

Podjęcie człowieka, który wypadł za burtę moŜna dokonać wykonując, w zaleŜności
od okoliczności, jeden z poniŜszych manewrów:

 manewr CW i opuszczenie szalupy ratunkowej
 manewr zwrotu o kąt 270º
 manewr zwrotu o kąt β
 manewr Williamsona

1. Manewr CW i opuszczenie szalupy ratunkowej

Manewr ten rokuje szybkie podjęcie człowieka z wody i moŜe być stosowany 
podczas  dobrej  pogody,  charakteryzującej  się brakiem  falowania,  gdy  nie 
zachodzi obawa utracenia łączności wzrokowej z człowiekiem za burtą, 

Mogą go wykorzystywać:



niewielkie statki o duŜej mocy napędu 



jednostki wyposaŜone w śruby nastawną

background image

Nie stosuje się go:



na zwykłych statkach handlowych o małej mocy napędu



w  przypadku,  gdy  falowanie  grozi  szybką utratą moŜliwości  obserwacji

człowieka w wodzie. 



gdy  kurs  statku  jest  w  przybliŜeniu  zgodny  z  kierunkiem  wiatru,  poniewaŜ

szalupa  musiałaby  pokonywać odległość paru  długości  statku  w  kierunku 
pod falę

background image

2. Manewr zwrotu o kąt 270º

Manewr  zwrotu  o  kąt  270º moŜe  być wykonywany  przez  wszystkie  statki  w 
sytuacji, gdy wypadek człowieka za burtę nastąpił na oczach oficera wachtowego 
lub innego członka załogi

Manewr ten umoŜliwia:



szybki powrót statku na miejsce wypadku, 



utrzymanie nieprzerwanej obserwacji wzrokowej ratowanego.

Warunkiem powodzenia tego manewru jest 

wykonanie go prawie natychmiast po zaistnieniu 

wypadku. 

background image

Po wej

ś

ciu statku na kurs ró

Ŝ

ny

o 270º od pocz

ą

tkowego

- Ster 

ZERO

- dalsze zmniejszanie pr

ę

dko

ś

ci

manewrem nap

ę

du 

WSTECZ

Zako

ń

czenie cyrkulacji i stabilizacja

statku na kursie ró

Ŝ

nym o 270º od kursu 

pocz

ą

tkowego

Na około 

20º

przed zmian

ą

kursu

o 270º przerwanie cyrkulacji poprzez
wyło

Ŝ

enie steru w skrajne poło

Ŝ

enie 

na burt

ę

przeciwn

ą

Kurs 000º

pr

ę

dko

ść

CN

Zasady manewrowania

1

1

Utrzymanie pr

ę

dko

ś

ci CN 

i wychylenie steru w skrajne poło

Ŝ

enie

na burt

ę

, z której wypadł człowiek

I

Statek wykonuje cyrkulacj

ę

i jego pr

ę

dko

ść

spada

2

2

II

II

3

3

Odległo

ść

od miejsca wypadku 

powinna wynosi

ć

około połowy 

ś

rednicy cyrkulacji taktycznej 

III

IV

ok. 0,5 D

t

Ratowany człowiek powinien znajdowa

ć

si

ę

w sektorze

dziobowym zawartym mi

ę

dzy k

ą

tami kursowymi 20º - 30º

lewej i prawej burty.
Podej

ść

do niego na małej pr

ę

dko

ś

ci i zatrzyma

ć

przy nim statek w taki sposób, aby w miar

ę

mo

Ŝ

liwo

ś

ci

człowiek znajdował si

ę

od strony zawietrznej.

6

0

º

4

0

º

background image

3. Manewr zwrotu o kąt β

Manewr  ten  wykonuje  się równieŜ w  sytuacji,  gdy  wypadek  człowieka  za  burtę
nastąpił na oczach oficera wachtowego lub innego członka załogi i umoŜliwia on:



szybki powrót statku na miejsce wypadku, 



utrzymanie nieprzerwanej obserwacji wzrokowej ratowanego 

Warunkiem powodzenia tego manewru jest 

wykonanie go prawie natychmiast po zaistnieniu 

wypadku. 

Manewr zwrotu o kąt β jest podobny do manewru zwrotu o kąt 270º lecz moŜe 
być wykonywany tylko przez holowniki, kutry rybackie i inne  małe statki. 

Wynika  to  z  faktu,  Ŝe  jednostki  te  posiadają małą średnicę cyrkulacji 
taktycznej  i  wykonanie  zwrotu  o  270º nie  doprowadzi  ich  do  miejsca 
rozpoczęcia manewru. Dlatego teŜ wykonuje się zwrot o wyliczony i sprawdzony 
w trakcie prób manewrowych dla danego statku kąt β

background image

Wielkość kąta β zaleŜna jest od prędkości statku oraz średnicy cyrkulacji
taktycznej. PrzybliŜone wartości tego kąta przedstawia tabela

230

235

239

244

249

256

263

272

16

238

241

245

251

257

263

271

280

14

235

249

252

259

265

272

280

288

12

400

450

500

550

600

650

700

750

Średnica cyrkulacji taktycznej D

t

[m]

V

[węzły]

Wielkość kąta β maleje wraz ze wzrostem prędkości statku i zmniejszaniem 
się średnicy cyrkulacji taktycznej

background image

Kurs 000º

pr

ę

dko

ść

CN

1

Zasady manewrowania

1

Utrzymanie pr

ę

dko

ś

ci CN i wychylenie steru 

w  skrajne  poło

Ŝ

enie  na  burt

ę

,  z  której 

wypadł człowiek

I

Statek wykonuje cyrkulacj

ę

i jego pr

ę

dko

ść

spada

I

2

Przerwanie cyrkulacji przed zmian

ą

kursu o k

ą

β

poprzez wyło

Ŝ

enie steru w skrajne poło

Ŝ

enie 

na burt

ę

przeciwn

ą

2

Zako

ń

czenie  cyrkulacji  i  stabilizacja  statku  na 

kursie ró

Ŝ

nym o k

ą

β

od kursu pocz

ą

tkowego

II

II

Po wej

ś

ciu statku na kurs ró

Ŝ

ny o 

k

ą

β

od

pocz

ą

tkowego

- Ster 

ZERO

- dalsze zmniejszanie pr

ę

dko

ś

ci

manewrem nap

ę

du 

WSTECZ

3

3

k

ą

β

IV

Ratowany człowiek powinien znajdowa

ć

si

ę

w sektorze

dziobowym w niewielkiej odległo

ś

ci 

Podej

ść

do niego na małej pr

ę

dko

ś

ci i zatrzyma

ć

przy nim statek w taki sposób, aby w miar

ę

mo

Ŝ

liwo

ś

ci

człowiek znajdował si

ę

od strony zawietrznej.

background image

4. Pętla (manewr) Williamsona

a) Zalecenia dotyczące warunków wykonania manewru 

We  wszystkich  przypadkach  gdy  nieobecność człowieka 

zostanie zauwaŜona z pewnym opóźnieniem, prawidłowym manewrem 
jest  wykonanie  pętli  Williamsona.  Manewr  ten  pozwala  na 
wprowadzenie statku w jego własny ślad torowy. 

D

p

= V

o *

t

nc

Długość drogi  poszukiwania  musi  odpowiadać co  najmniej 

iloczynowi  prędkości  statku  (V

o

)  i  czasu  (t

nc

)  jaki  upłynął od  chwili 

gdy poszukiwanego widziano po raz ostatni:

Po  przebyciu  tej  drogi,  naleŜy  ponownie  wykonać manewr 
Williamsona i kontynuować poszukiwania 

background image

A = 

D

t

k  *  t

s

b) Ogólne zasady dotyczące wykonywania manewru

Pętla  Williamsona zakłada  utrzymanie  prędkości  CN  i 

wychyleniu  steru  w  pozycję skrajną na  dowolną burtę i  zmianę
kursu o wyliczony kąt 

α

. W chwili osiągnięcia nowego kursu naleŜy 

przełoŜyć ster  na  burtę przeciwną i  wprowadzić statek  na  kurs 
odwrotny do początkowego

Wielkość kąta 

α

wyznacza się za pomocą tabel w zaleŜności od:

 prędkości statku (v

w

)

 wartości pomocniczej (A) wyraŜonej wzorem:

gdzie:
średnicy cyrkulacji taktycznej (D

t

)

 czasu przełoŜenia steru (t

s

)



współczynnika straty pr

ę

dko

ś

ci na cyrkulacji (k)

background image

Wielkość

współczynnika straty pr

ę

dko

ś

ci na cyrkulacji (k) wyra

Ŝ

si

ę

wzorem:

gdzie:

v

c

- prędkość liniowa na cyrkulacji ustalonej [m/s]

v

0

- prędkość początkowa [m/s]

k = 

v

c

v

0

Dobra praktyka morska zaleca doświadczalne określenie kąta 

α

trakcie prób morskich

background image

1

2

3

4

background image

1)

Utrzymanie pr

ę

dko

ś

ci CN i wychyleniu steru w pozycj

ę

skrajn

ą

na dowoln

ą

burt

ę

(je

Ŝ

eli człowiek wypadł na oczach oficera 

wachtowego i podj

ą

ł on decyzj

ę

o wykonaniu p

ę

tli Williamsona to 

ster powinien by

ć

wychylony w pozycj

ę

skrajn

ą

na burt

ę

z kórej

wypadł człowiek

2)

Po zmianie kursu o wyliczony k

ą

α

przeło

Ŝ

enie steru na burt

ę

przeciwn

ą

. Statek rozpoczyna cyrkulacj

ę

.

3)

Przerwanie cyrkulacji poprzez wyło

Ŝ

enie steru w skrajne 

poło

Ŝ

enie

na burt

ę

przeciwn

ą

i wej

ś

cie na kurs przeciwny (kontrkurs) do 

kursu, na którym znajdował si

ę

statek w momencie rozpocz

ę

cia 

manewru

4)

Zako

ń

czenie cyrkulacji i stabilizacja statku na kontrkursie. 

Rozpocz

ę

cie akcji poszukiwawczej