1
Koncepcja
NDT-Bobath
Baby / Adult
(NeuroDevelopmental Treatment)
Wykład 1
Informacje organizacyjne
Kontakt:
-jagodaszymura@poczta.fm
-AWF pawilon III pok. 116; tel. 012 683 10 80
Zajęcia seminaryjne:
- strój sportowy, obuwie zmienne
- opaska na oczy, obuwie sportowe na zewnątrz- zajęcia na
AWF - Bobath dorośli
- realizowanie zajęć w swoich grupach
Egzamin:
- zakres
– forma
- minimum zaliczeniowe: 65% poprawnych odpowiedzi
Twórcy koncepcji Bobath
•
Dr Berta Bobath, Dr Karel Bobath
•
Metoda ta ma charakter neurorozwojowy.
•
Bazą do pracy i stosowania tej metody jest
znajomość rozwoju neurofizjologicznego
człowieka.
Koncepcja Bobath
dorośli pacjenci
(IBITA 1995)
•
Postępowanie obejmujące badanie
•
i leczenie ludzi z zaburzeniami
napięcia, ruchu i funkcji
spowodowanych uszkodzeniem CSN.
•
Postępowanie terapeutyczne jest
dostosowane indywidualnie do
problemów i potrzeb pacjenta.
•
Podstawowym celem terapii (leczenia)
jest optymalne przywrócenie
wszystkich funkcji.
•
„Ta koncepcja jest otwarta dalej się
rozwija (…)”.
B. Bobath 1984
•
Aktualne dziś, jutro,…
•
Nowa wiedza, nowe wyniki badań
naukowych np. w dziedzinie
neurofizjologii umożliwiają nam dalszą
naukę i rozwijanie koncepcji z korzyścią
dla pacjentów.
Reedukacja funkcji
Polega na przywróceniu pacjentowi:
-
umiejętności wykonywania aktywności
ukierunkowanej na osiągnięcie
konkretnego celu w sposób ekonomiczny
- umiejętności zmiany zachowania
adekwatnie do zmiany okoliczności
i środowiska.
2
Do zasad głównych koncepcji
NDT Bobath należą
•
Prawidłowe mechanizmy kontroli
postawy
•
Warunki dowolnej i funkcjonalnej
aktywności
Normalny ruch
•
Normalny ruch
(np.: zmiana pozycji, chód)
charakteryzuje się różnorodnością,
wielowariantowością, zmiennością-tak
aby w konkretnej sytuacji optymalnie
zrealizować aktywność ruchową.
•
Terapeuta odnosząc się do normalnego
ruchu orientuje się w patologii.
Normalny ruch
•
Zależny jest od zdrowego systemu
nerwowo-mięśniowego;
•
(prawidłowe przyjmowanie bodźców
zewnętrznych i wewnętrznych, ich zintegrowanie
oraz adekwatna i skoordynowana odpowiedź CSN).
•
Pozwala osiągnąć zamierzony cel
•
Rozwija się poprzez interakcję osoby ze
środowiskiem
Normalny ruch jest:
•
Celowy
•
efektywny
•
ekonomiczny
•
automatyczny /
zautomatyzowany/
•
zamierzony
(swobodny)
•
Obdarzony
różnorodnością
Normalny ruch zależy od:
•
rozumienia
•
motywacji
•
prawidłowego funkcjonowania narządów
zmysłów
•
siły
•
napięcia
•
percepcji
•
mobilności
•
koordynacji
•
doświadczeń ruchowych
•
……
Czynniki wpływające
na normalny ruch
•
Wewnętrzne – mobilność, siła mięśniowa,
napięcie mięśniowe, przyzwyczajenia,
budowa anatomiczna, samopoczucie w
momencie realizowania zadania
ruchowego,…
•
Zewnętrzne - otoczenie (znane/nieznane),
(przewidywalne/ zaskakujące), cechy
zdania (znane/nieznane), (przewidywalne/
zaskakujące), pora dnia, czas,...
3
Podstawą normalnego ruchu jest
prawidłowy centralny mechanizm
kontroli statyki tułowia.
Co składa się na prawidłowy
mechanizm kontroli postawy?
•
Reakcje nastawcze
•
Reakcje równoważne – umożliwiają utrzymanie środka ciężkości
ponad płaszczyzną podparcia - pozwalają utrzymać/odtworzyć
równowagę.
•
Umiejscowienie (placing)- Jest możliwością reagowania na ruch
wykonywany przez inną osobę bez konieczności wydawania przez nią
słownych poleceń, tak żeby nowo uzyskaną pozycję wyjściową
dokładnie utrzymać.
Warunki dowolnej
i funkcjonalnej aktywności…
I. Normalne napięcie
mięśniowe –
normotonus
•
Prawidłowe napięcie musi
być na tyle wysokie, abyśmy
mogli przeciwdziałać sile
ciężkości, a równocześnie na
tyle niskie, aby umożliwiało
na selektywny ruch.
•
Prawidłowe napięcie musi
umożliwiać wykonanie
dopasowanych,
skoordynowanych i płynnych
ruchów.
Napięcie mięśniowe
•
Prawidłowe napięcie jest jednym
•
z warunków funkcjonalnej
aktywności dowolnej.
•
Miarą napięcia jest opór przeciwko
ruchowi pasywnemu.
(WHO)
Napięcie zależne jest od wielu
czynników:
•
stopnia zautomatyzowania danej
czynności ruchowej;
•
czynniki otoczenia
(np.: środowisko
znane/nieznane, oświetlenie, temperatura, etc);
•
płaszczyzna podparcia;
•
pozycje wyjściowych;
•
szybkości wykonania
(tempa);
•
bólu;
•
emocji
Zaburzenia napięcia
•
Hypotonus
•
Hypertonus
4
Spastyczność
•
Wg. Definicji WHO jest zależnym
od szybkości oporem w czasie
ruchu biernego.
II. Unerwienie zwrotne (recyprokalne) –
odpowiada za prawidłową
synchronizację pracy agonistów,
antagonistów i synergistów.
III. Automatyczne wzorce ruchowe –
powstają na bazie prawidłowych
doświadczeń sensomotorycznych.
Warunki dowolnej
i funkcjonalnej aktywności…
Koncepcja
NDT-Bobath Adult
wykład II
Punkty kluczowe
•
Obszary zlokalizowane w obrębie ciała
wykazujące swoistą gęstość
receptorów,
•
Poprzez punkty kluczowe terapeuta
może kontrolować przebieg ruchu,
przeprowadzać facilitację
(torowanie)
lub inhibicję
(hamowanie)
odpowiedzi
organizmu.
Punkty kluczowe
CPK
PPK
PPK
PPK
PPK
DPK
DPK
DPK
DPK
PPK
Punkty kluczowe-
wykorzystanie
•
podczas badania
•
do pozycjonowania
(układania, zmian pozycji)
•
jako czuciowa informacja zwrotna
(Feedback)
•
do orientacji w linii środkowej ciała
•
do reedukacji równowagi
•
do oddziaływania na napięcie mięśniowe
•
do torowania fizjologicznych wzorców
ruchowych
5
Koncepcja NDT- Bobath -
zasady terapii
•
Rozpoczynamy terapię tak wcześnie jak to
jest możliwe,
•
Terapeuta pracuje z pacjentem indywidualnie,
•
Podczas terapii uwzględniamy porażone części
ciała,
•
Osiąganie samodzielności pacjentów w
zakresie takich czynności dnia codziennego
jak: toaleta, higiena, ubieranie się, spożywanie
posiłków etc.. ,
Koncepcja NDT- Bobath -
zasady terapii
•
Terapię rozpoczynamy od
normalizacji napięcia,
•
torowanie prawidłowych wzorców
ruchowych,
•
pacjent aktywnie uczestniczy w
terapii,
•
motywowanie pacjenta poprzez
terapię rozwiązywania problemów.
Koncepcja NDT- Bobath -zasady
terapii
•
Facilitację prowadzimy od części
proksymalnych ku dystalnym poprzez pracę na
odpowiednich punktach kluczowych (mostek,
kręgosłup, barki, miednica,…),
•
prowadzenie pacjenta odbywa się przez 24
godziny w ciągu doby
(uwzględnić wszystko co wpływa
na pacjenta- środowisko, opiekunowie),
•
zaproponować pacjentowi tyle pomocy ile
trzeba i tak mało jak to możliwe.
Koncepcja NDT- Bobath -zasady
terapii
•
Koncepcja zespołu interdyscyplinarnego
terapeutycznego
(możliwie najpełniejszy powrót
funkcji)
–
lekarz, pielęgniarki, fizjoterapeuta,
logopeda, neuropsycholog, …
(wspólne ustalanie
celów i strategii terapii, prawidłowy sposób
prowadzenia pacjenta),
•
pacjent jest usprawniany jako cały człowiek.
Ochrona stawu barkowego
•
Staw barkowy powinien być zawsze
uwzględniany procesie rehabilitacji,
•
Bolesny bark dotyka około 70% wszystkich
pacjentów z hemiplegią (WHO),
•
Jak wskazują wyniki badań przyczyną
bolesnego barku jest często nieprawidłowa
obsługa pacjenta,
•
Prawidłowo prowadzona terapia (koncepcja
24) terapia może zapobiec bólowi barku.
Liniowość (alignment)
•
Konieczna dla utrzymania prawidłowej
postawy oraz skoordynowanego,
ekonomicznego i celowego przebiegu
ruchu,
•
Wszystkie części narządu ruchu
(kości,
więzadła, torebki stawowe, ścięgna, mięśnie, etc..)
muszą w każdej chwili
(postawa/wzorzec
ruchowy)
znajdować się względem siebie
w ściśle określonym położeniu.
6
Percepcja ciała
Percepcja obejmuje wszystkie mechanizmy, które
biorą udział w przetwarzaniu bodźców danej,
aktualnej sytuacji- włączając plastyczność
zmysłów- wysoki poziom organizacji- odpowiednie
systemy pamięci i zdolności odtwarzania pamięci”
Dr F. Affolter
Percepcja ciała
Percepcja obejmuje mechanizmy, które
przetwarzają docierające do nas
bodźce i pozwalają nam się
zorientować w aktualnej sytuacji.
Percepcja oznacza zrozumienie
otoczenia (środowiska) i nas samych.
O problemach z percepcją ciała
wnioskujemy na podstawie zachowania
pacjenta
Zaburzenia percepcji ciała
•
Pacjenci z zaburzeniami percepcji
ciała często są błędnie oceniani
jako pacjenci bez motywacji czy
niechętni do terapii.
•
Często decyzja (błędna) o zmianie
terapeuty, lub wręcz zaniechanie
terapii w chwili gdy pacjent
niechętnie współpracuje.
Zaburzenie percepcji ciała
•
Terapeuci powinni rozpoznać
zaburzenia percepcji ciała oraz dać
pacjentom czas do nauki. Powinni
zagwarantować systematyczną
terapię.
Koncepcja Bobath
Czego powinniśmy unikać
•
Podwyższonego zagłówka łóżka w leżeniu na
plecach,
•
miękkich poduszek, zbyt miękkich
materacy, łóżek wodnych,
•
uchwytów przy łóżku,
•
twardego podparcia stóp,
•
przedmiotów w ręce
niedowładnej/porażonej,
•
infuzji w obrębie strony
niedowładnej/porażonej.
Plastyczność
„Jest to zdolność wszystkich komórek
na każdym poziomie ich rozwoju, do
zmiany każdego aspektu ich fenotypu,
jako odpowiedzi na odchylenie od
normy w ich warunkach wewnętrznych
lub otoczeniu.”
Brown & Hardmann 1987
7
Plastyczność
„Neuroplastyczność jest procesem, który odgrywa
dużą rolę w odbudowywaniu uszkodzonego CSN. W
tym wypadku następuje reorganizacja na poziomie
synaps jak i neuronów (...) z uwagi na silne
torowanie tych procesów przez bodźce wstępujące
jest ważne, aby torować plastyczność
odpowiednimi wyzwaniami (zadaniami).”
Annunciato N.
Problemy pacjentów z hemiplegią w
odniesieniu do normalnego ruchu
Czynniki potrzebne do realizacji
normalnego ruchu
/
patologia
•
Normalny ruch możliwy jest dzięki
prawidłowemu funkcjonowaniu wielu
czynników:
•
Napięcie mięśniowe
•
Siła mięśniowa
•
Ruch selektywny
•
Zrozumienie zadania (na poziomie
zarówno werbalnym jak i
niewerbalnym)
Czynniki normalnego ruchu -
patologia
•
Koordynacja
•
Równowaga
•
Czucie
•
Ruchomość
•
Percepcja
•
Motywacja
ICF
Międzynarodowa Klasyfikacja
Funkcjonowania,
Niepełnosprawności i Zdrowia
International Classification of Human
Functioning, Disability and Health
World Health Organization, 2001 (rezolucja WHA54.21).
Czym jest ICF?
•
Jedna z międzynarodowych klasyfikacji zdrowotnych WHO.
•
Uzupełnia ICD-10 (International Statistical Classification of Disease and
Related Health Problems), najstarszą klasyfikację zdrowotną WHO.
•
•
Ujednolicona i standartowa struktura opisująca stany zdrowotne /związane ze
zdrowiem. ICF łączy różne aspekty dotyczące osób w danych stanach
zdrowotnych, np. określa, jakie czynności osoba z daną chorobą może
wykonywać, a jakich nie. Klasyfikacja ICF opisuje te elementy pod względem
struktur ciała jak również realizowania ról społecznych.
•
Standard opisu i oceny zdrowia oraz niepełnosprawności. Stanowi rewizję
poprzedniego systemu ICIDH (International Classification of Impairments,
Disabilities and Handicaps) z 1980 r. W ICF GŁÓWNA UWAGA ZOSTAŁA
PRZENIESIONA Z IDEI KONSEKWENCJI CHOROBY NA KOMPONENTY
ZDROWIA.
•
•
ICF stawia na równi wszelkie choroby i stany zdrowotne niezależnie od
przyczyn, a także charakteru fizycznego lub psychicznego (np. depresji).
8
Zastosowania ICF
•
kliniczne
•
badawcze
•
statystyczne
•
społeczne
•
edukacyjne
Cele ICF
•
ustalenie wspólnego języka opisu zdrowia i
stanów związanych ze zdrowiem – poprawa
komunikacji między użytkownikami
(pracownicy
służby zdrowia, ubezpieczyciele, badacze, społeczeństwo, …)
•
umożliwienie porównań danych
(kraje, czas,
dyscypliny opieki zdrowotnej…)
•
dostarczenie naukowej podstawy do
zrozumienia i analizy zdrowia oraz
związanych ze zdrowiem stanów oraz
czynników determinujących
•
ustalenie systemowego wzoru kodów dla
zdrowotnych systemów informacyjnych
Właściwości ICF
•
Jest strukturą, pozwalającą
zorganizować dane i informacje na temat
praktycznego funkcjonowania człowieka
jak również informacje o ewentualnych
ograniczeniach tych funkcji
•
Klasyfikacja ta podzielona jest na dwie
części:
•
1: Funkcjonowanie i Niepełnosprawność
2: Komponenty czynników wynikających z kontekstu
•
Struktury – anatomiczne części ciała
organy, kończyny i ich części.
•
Funkcje – fizjologiczne/ psychologiczne
funkcje ciała
(układów anatomicznych)
•
Aktywności – wykonanie zadania lub
czynności przez daną osobę np.: zmiana
pozycji, czynności manualne etc.
•
Uczestnictwo
(partycypacja)
– branie udziału
osoby w danym obszarze życia/ sytuacji
życiowej na podłożu odczuwania cielesnego,
psychicznego i duchowego.
Choroba /
zaburzenie
Funkcje i struktury –
uszkodzenie / zaburzenie
ICD - 10
Czynniki osobiste
Przeszkody / czynniki
ułatwiające
Aktywności
- utrudnienia
Partycypacja
- ograniczenia
Czynniki zewnętrzne
Przeszkody / czynniki
ułatwiające
ICF
Funkcjonowanie
i niepełnosprawność
Czynniki
wynikające z
kontekstu
ICF
Funkcjonowanie i
Niepełnosprawność
Komponenty czynników
wynikających z kontekstu
części
komponenty
Funkcje ciała i
struktury
Aktywności i
uczestnictwo
Czynniki
środowiskowe
Czynniki
osobiste
Utrudnienia
i bariery
Zmiany w
funkcjach
ciała
Zmiany w
strukturach
ciała
zdolnośc
i
wykonanie
Poziom
y
1
2
3
4
Poziom
y
1
2
3
4
Poziom
y
1
2
3
4
Poziom
y
1
2
3
4
Poziom
y
1
2
3
4
Domeny/
kategorie
Kwalifikacj
e/
rozdziały
9
Kodowanie ICF
•
ICF służy do kodowania różnych stanów zdrowotnych
oraz powiązanych ze zdrowiem.
•
Komponenty:
•
funkcje ciała b
•
struktury ciała s
•
aktywność i partycypacja d
•
czynniki środowiskowe e
•
Do litery b, s, d, e dodane są kody numeryczne: numer
rozdziału (jedna cyfra), drugi poziom (dwie cyfry) i
trzeci oraz czwarty poziom (po jednej cyfrze każdy).
Kodowanie ICF
•
Kody uzupełniane są kwalifikatorem (zmienną objaśniającą), który oznacza poziom
zdrowia (tzn. wagę problemu). Kwalifikatory są kodowane jako jedna, dwie lub
więcej cyfr po przecinku.
•
Bez kwalifikatorów, kody nie są ważne.
•
np.: kwalifikator (zmienna objaśniająca) dla komponenty FUNKCJA:
Funkcje organizmu są kodowane przy pomocy jednego kwalifikatora, który
wskazuje na zakres problemu (upośledzenia/uszkodzenia). Obecność problemu
(upośledzenia/uszkodzenia) można określić jako ubytek lub brak, zmniejszenie,
dodatek lub nadmiar, albo odchylenie.
•
Komponenty są klasyfikowane według skali:
•
•
xxx.0 BEZ problemu (nie ma, brak, nieistotne,… )
0-4%
•
xxx.1 ŁAGODNY problem (drobne, niewielkie,…)
5-24%
•
xxx.2 UMIARKOWANY problem (średnie, spore,...)
25-49%
•
xxx.3 POWAŻNY problem (duże, ekstremalne, …)
50-59%
•
xxx.4 CAŁKOWITY problem (pełne, …)
96-100%
•
xxx.8 nie wymienione
•
xxx.9 nie stosowane
Kodowanie ICF
http://www.who.int/classifications/icfbrowser/
1. Funkcje mentalne /
Struktury systemu nerwowego
2. Funkcje czuciowe i ból /
Oko, ucho i związane z nimi struktury
3. Funkcje głosu i mowy /
Struktury zaangażowane w głos i mowę
4. Funkcje systemów sercowo-naczyniowego, hematologicznego,
immunologicznego i oddechowego /
Struktury systemów sercowo-naczyniowego, immunologicznego i
oddechowego
5. Funkcje systemów trawienia, metabolicznego i endokrynnego /
Struktury związane z systemami trawienia, metabolicznego i
endokrynnego
6. Funkcje moczowo-płciowe i reprodukcyjne /
Struktury związane z systemami moczowo-płciowym i reprodukcyjnymi
7. Funkcje nerwowo- mięśniowe i związane z ruchem /
Struktury odpowiedzialne za ruch
8. Funkcje skóry i innych związanych z nią struktur /
Skóra i związane z nią struktury
FUNKCJE
10
IBITA
Struktura szkoleń
koncepcji NDT-Bobath
International Bobath
Instructors Training Association
•
IBITA rok powstania: 1984
•
Obecnie IBITA zrzesza ponad 240
członków z 26 krajów
Kontakt IBITA
IBITA Sekretariat: Paul Kroonenburg
Address: Keizer Karelweg 82, 1185
HW Amstelveen,
The Netherlands
Telephone: +31 20 6454890
Fax: +31 20 6454613 / +31 84 7490062
E-mail:
11
CELE i MISJA IBITA
•
Planowanie, organizowanie i
przeprowadzanie na całym świecie kursów
dla specjalistów
(np.: fizjoterapeutów, terapeutów
mowy, lekarzy, pielęgniarek…)
w zakresie badania i
terapii pacjentów z uszkodzeniem CSN,
•
ustalanie statutów i wytycznych
dotyczących nauczania koncepcji Bobath na
całym świecie,
•
ciągła interakcja i dalsze szkolenie
obecnych instruktorów,
•
szkolenie i uznawanie przyszłych
instruktorów,
•
nauczanie i praktyka kliniczna bazuje na
aktualnym stanie wiedzy w zakresie m.in.
biomechaniki, neurofizjologii, nauczania
motorycznego, która jest integrowana
ramach koncepcji Bobath,
Instruktorzy IBITA
•
Basic Course Instructor,
uprawniony do
prowadzenia kursów podstawowych koncepcji
Bobath;
•
Advanced Course Instructor,
uprawniony do prowadzenia kursów podstawowych
i rozwijających koncepcji Bobath;
•
Senior Instructor,
uprawniony do
prowadzenia kursów podstawowych i
rozwijających koncepcji Bobath oraz do
certyfikowania instruktorów wszystkich trzech
poziomów.
IBITA - struktura szkoleń
•
Kursy podstawowe – 3 tygodnie
(2 części)
110 godzin (1h=60min)
Proporcja instruktor/ student: 1/10 max 1/12
•
Kursy rozwijające – 1 tydzień
•
Kursy specjalistyczne
(np. urazy czaszkowo-
mózgowe)
IBITA w Polsce
•
2002 – pierwszy kurs podstawowy
uznany przez IBITA
•
2005 Pierwszy kurs rozwijający
uznany przez IBITA
Piśmiennictwo
Bobath B. Adult hemiplegia: evaluation and treatment. Heinemann, London,
1990.
Bobath B. The treatment of meuromuscular disorders by improwing
patterns of coordination. Physiotherapy, 1969, 55(1); 18-22.
Boemer B. Materiały szkoleniowe Bobath 2003.
Davies M.P. "Step to follow" Springer, 1993.
Davies M.P. "Right in the middle" Springer, 1993.
Johansson Barbro B, „Brain plasticity and Stroke Rehabilitation, The Willis
Lecture Stroke, 2000.
Kossut M. Mechanizmy plastyczności mózgu, PWN, W-wa, 1994.
, 2009.
, 2009.