AUTOMATYKA
TECHNIKA
Elektronik
KWIECIEÑ 2003
System wbudowany mo¿na zdefiniowaæ
w ogólny sposób jako dedykowany sys-
tem komputerowy, sk³adaj¹cy siê z odpo-
wiednio dobranych komponentów sprzê-
towych i programowych, zaprojektowany
pod k¹tem wykonania okrelonej aplikacji
programowej. Aplikacja odpowiada za rea-
lizacjê funkcji systemu wbudowanego
i wp³ywa na sposób jego postrzegania
przez u¿ytkownika koñcowego.
Systemy wbudowane
kompendium
S
ystemy wbudowane spotykane s¹
w bardzo wielu dziedzinach ¿ycia,
a obszar ich zastosowañ, wraz z pos-
têpem technologicznym, ulega ci¹g³emu po-
szerzaniu. Systemy wbudowane to produk-
ty elektroniczne, z którymi stykamy siê ka¿-
dego dnia w naszych samochodach, biu-
rach i wielu innych miejscach, gdzie wy-
korzystywana jest elektroniczna in-
teligencja. Nowoczesne telefony
komórkowe, odtwarzacze MP3,
kioski informacyjne, systemy ste-
rowania stosowane w motoryzacji,
systemy nawigacji satelitarnej, urz¹-
dzenia wykorzystywane w diagnos-
tyce medycznej, rozwi¹zania dla te-
lekomunikacji i teleinformatyki,
specjalizowane roboty i maszyny
przemys³owe, systemy kontroli lotu w sa-
molotach, wahad³owcach oraz sondach
kosmicznych to najbardziej reprezentatyw-
ne przyk³ady systemów wbudowanych.
Poziom z³o¿onoci systemów wbudowa-
nych jest bardzo ró¿ny, pocz¹wszy od
prostych rozwi¹zañ powszechnego u¿ytku,
bazuj¹cych na mikrokontrolerach i mikro-
procesorach ma³ej mocy, a skoñczywszy na
wieloprocesorowych, rozproszonych syste-
mach, stosowanych w robotyce, telekomu-
nikacji i lotnictwie.
Podstawow¹ cech¹ wyró¿niaj¹c¹ syste-
my wbudowane na tle innych systemów
komputerowych, oprócz dedykowanego
charakteru, jest jakoæ oprogramowania
i stosowanych komponentów sprzêtowych.
System wbudowany ze wzglêdu na obsza-
ry zastosowañ musi byæ dobrze przetesto-
wany i stabilny. B³êdy w oprogramowaniu
mog¹ byæ katastrofalne w skutkach. Na-
rzuca to doæ wysokie wymagania projek-
tantom systemów wbudowanych, którzy po-
winni odznaczaæ siê szerok¹ wiedz¹ i do-
wiadczeniem. Olbrzymi postêp w dziedzi-
nie mikroelektroniki i nauk komputerowych
sprawi³, ¿e poza umiejêtnociami, jedyne
praktyczne ograniczenia dla projektanta sta-
nowi¹ jego wyobrania oraz znajomoæ dos-
têpnych rozwi¹zañ sprzêtowych i progra-
mowych (systemy operacyjne, biblioteki,
metodyka projektowa), ich zalet, wad
i przeznaczenia. Niniejszy artyku³ ma na
celu przybli¿enie problematyki systemów
wbudowanych. Stanowi przegl¹d dostêp-
nych rozwi¹zañ sprzêtowych, systemów
operacyjnych oraz omawia podstawowe pro-
blemy zwi¹zane z projektowaniem syste-
mów wbudowanych.
n
Projektowanie systemów wbudowanych
Projektowanie systemu wbudowanego
jest procesem skomplikowanym. Sk³ada siê
zarówno z opracowania dedykowanej war-
stwy sprzêtowej jak i odpowiedniego opro-
gramowania. Oprogramowanie dzieli siê na
warstwê systemow¹ i aplikacyjn¹. Warstwa
systemowa tworzy rodowisko wykonania
dla aplikacji wbudowanej i w zale¿noci
od obszaru zastosowañ cechuje siê ró¿nym
stopniem skomplikowania. W przypadku
prostych systemów wbudowanych, o zam-
kniêtej, nieskalowalnej architekturze, war-
stwa systemowa nie jest cile wyodrêb-
niona i nie zawiera mechanizmów wspie-
raj¹cych tworzenie aplikacji. Zaawansowa-
ne systemy, przeznaczone dla medycyny,
lotnictwa, telekomunikacji czy robotyki, re-
alizowane s¹ w oparciu o specjalne syste-
my operacyjne lub biblioteki ekstrakodów,
które zawieraj¹ mechanizmy
i funkcje u³atwiaj¹ce tworzenie
aplikacji i testowanie systemu.
Mimo tego projektant musi roz-
szerzyæ warstwê systemow¹
o sterowniki dedykowanych
urz¹dzeñ, wykonaæ odpowiednie
testy i przygotowaæ oprogramo-
wanie aplikacyjne. Od funkcjo-
nalnoci i u¿ytecznoci aplika-
cji zale¿y w du¿ej mierze powodzenie ca-
³ego projektu.
Tworzenie systemu wbudowanego wy-
maga dok³adnego przeanalizowania wyma-
gañ, opracowania odpowiedniej architek-
tury i przemylanej dekompozycji. Ka¿dy
b³¹d, czy zlekcewa¿enie pewnych wyma-
gañ we wstêpnych fazach projektu mo¿e
prowadziæ do niepowodzenia ca³ego przed-
siêwziêcia. Z³e decyzje projektowe poci¹-
gaj¹ za sob¹ czêsto koniecznoæ modyfi-
kacji nie tylko oprogramowania, lecz tak-
¿e sprzêtu. W przypadku systemów do zas-
tosowañ krytycznych pojawia siê te¿ pro-
blem wiarygodnoci, czyli odpornoci sys-
temu na awarie sprzêtu, zak³ócenia elek-
tromagnetyczne, b³êdy implementacyjne.
Analiza wiarygodnoci oprogramowania
jest ca³y czas przedmiotem wielu prac ba-
dawczych i nie opracowano do tej pory ¿ad-
nej metodyki postêpowania. W przypadku,
gdy projektowany system jest skompliko-
!
Rys. 1. Karta w standardzie CPCI typu MIC-3365 produkcji Advantech
Podstawow¹ cech¹ wyró¿niaj¹c¹ systemy
wbudowane na tle innych systemów
komputerowych, oprócz dedykowanego
charakteru, jest jakoϾ oprogramowania
i stosowanych komponentów sprzêtowych
AUTOMATYKA
!!
wany, na przyk³ad system steruj¹cy robo-
tem w fabryce uk³adów scalonych, projekt
przeobra¿a siê w skomplikowane przedsiêw-
ziêcie logistyczne, wymagaj¹ce koordyna-
cji prac kilku zespo³ów in¿ynierów elek-
troników, mechatroników i informatyków.
n
Stosowane platformy sprzêtowe
Podstawowymi czynnikami wp³ywaj¹cy-
mi na architekturê systemu wbudowanego
jest poziom skomplikowania realizowa-
nych przez niego funkcji i obszar zastoso-
wañ. Zupe³nie inne wymagania stawiane s¹
przed odpowiedzialnym systemem kontro-
li lotu, inne w przypadku urz¹dzeñ pow-
szechnego u¿ytku. System kontroli lotu po-
winien cechowaæ siê du¿¹ niezawodnoci¹
i odpornoci¹ na b³êdy. Urz¹dzenia pow-
szechnego u¿ytku powinny byæ tanie i da-
waæ radoæ z d³ugiej
bezawaryjnej pracy.
Ze wzglêdu na bardzo
ró¿norodne wymagania
i funkcje systemów
wbudowanych nie jest
mo¿liwe zbudowanie
jednej uniwersalnej
platformy sprzêtowej
dla wszystkich zastoso-
wañ. Z punktu widze-
nia technicznego naj-
lepszym rozwi¹zaniem
jest zaprojektowanie de-
dykowanego sprzêtu na potrzeby konkret-
nego zastosowania, jednak takie postêpo-
wanie nie ma uzasadnienia ekonomiczne-
go przy produkcji ma³oseryjnej. W takim
wypadku lepiej zastosowaæ gotowe platfor-
my sprzêtowe dla aplikacji wbudowanych,
opieraj¹ce siê o ustalone standardy. Do naj-
bardziej znanych mo¿na zaliczyæ systemy
typu: Compact PCI, PC/104 i SOM. Wa¿-
n¹ grupê stanowi¹ tak¿e miniaturowe i sub-
miniaturowe rozwi¹zania potocznie zwane
komputerami ciasteczkowymi (biscuit
PC). Ka¿dy z powy¿szych standardów ce-
chuje siê innymi parametrami u¿ytkowymi
i obszarem zastosowañ.
n
Systemy Compact PCI
Rozwi¹zania Compact PCI znajduj¹ zas-
tosowanie w odpowiedzialnych systemach
sterowania i zaawansowanych urz¹dze-
niach telekomunikacyjnych, gdzie koniecz-
ne jest zapewnienie du¿ego stopnia nieza-
wodnoci sprzêtu, a niekiedy nawet wymia-
na jego komponentów w trakcie dzia³ania.
Systemy oparte o Compact PCI charakte-
ryzuj¹ siê budow¹ modu³ow¹, dziêki cze-
mu s¹ skalowalne i mog¹ doæ ³atwo zos-
taæ rozszerzone o now¹ funkcjonalnoæ.
W przypadku urz¹dzeñ telekomunikacyj-
nych cecha ta nabiera istotnego znaczenia.
Pojedyncze urz¹dzenie mo¿e zostaæ wypo-
sa¿one w odpowiednie modu³y, dopasowa-
ne do konkretnej kon-
figuracji sieci teleko-
munikacyjnej. Dodat-
kowo w przypadku
awarii pojedynczego
modu³u nie jest koniecz-
na wymiana ca³ego
urz¹dzenia, a uszkodzo-
ny element mo¿e zos-
taæ wymieniony w trak-
cie jego dzia³ania, co nie
powoduje
przerwy
w dostarczaniu us³ug.
Nale¿y podkreliæ, ¿e
wymiana modu³ów w trakcie pracy, mimo
odpowiedniej konstrukcji elektrycznej ma-
gistrali Compact PCI, jest mo¿liwa wy³¹cz-
nie wtedy, gdy wspiera j¹ odpowiednio zap-
rojektowane oprogramowanie urz¹dzenia.
Historia standardu Compact PCI, zwa-
nego dalej w skrócie CPCI siêga 1994 ro-
ku, kiedy to zosta³ on zaprojektowany
przez grupê producentów systemów auto-
matyki i komputerów przemys³owych, dzia-
³aj¹cych pod wspólnym szyldem organiza-
cji PICMG (PC Industrial Computers Ma-
nufacturers Group). Wród cz³onków or-
Rys. 2. Obudowa CPCI typu MIC-3041 produkcji Advantech. Po prawej stronie widoczne s¹
wsuwki zasilacza redundantnego
Ze wzglêdu na bardzo
ró¿norodne wymagania
i funkcje systemów
wbudowanych nie jest
mo¿liwe zbudowanie
jednej uniwersalnej
platformy sprzêtowej dla
wszystkich zastosowañ
Elektronik
KWIECIEÑ 2003
ZAKREL 14
AUTOMATYKA
ganizacji s¹ takie firmy jak: Intel,
Hewlet-Packard, IBM, Motorola, Sie-
mens, SUN. CPCI jako podstawow¹
magistralê komunikacyjn¹ wykorzys-
tuje popularn¹ magistralê PCI, stoso-
wan¹ w komputerach PC i stacjach
roboczych. Dziêki zastosowaniu po-
pularnego PCI, rozwi¹zania CPCI s¹
tañsze od systemów opartych o magistralê
VME, stosowanych od wielu lat w prze-
myle. Czêstotliwoæ pracy magistrali PCI
to 66MHz, za maksymalna przepustowoæ
133Mbit/s. Najnowsza specyfikacja CPCI
wykorzystuje 64 bitowy PCI-X, zapewnia-
j¹cy transfer z szybkoci¹ powy¿ej
1Gbit/s i pozwala na wymianê kart bez wy-
³¹czania zasilania.
Od strony mechanicznej CPCI nawi¹zu-
je do standardu Eurokarty i VME. Poszcze-
gólne modu³y w postaci kart o wymiarach
zgodnych ze standardem Eurokarty i o wy-
sokociach 3 lub 6U s¹ wk³adane do stan-
daryzowanych kaset. Karty mog¹ byæ
umieszczane poziomo lub pionowo w ka-
setach o ró¿nej liczbie gniazd, ró¿nych roz-
wi¹zaniach uk³adów zasilania i ch³odzenia
(uk³ady z redundancj¹). Kasety w formacie
19 posiadaj¹ po osiem z³¹cz w jednym seg-
mencie dla kart procesorowych, jednak po-
przez dodanie dodatkowego mostka PCI-
-PCI mo¿na ³atwo zwiêkszyæ ich liczbê do
24. Charakteryzuj¹ siê ró¿nymi ga-
barytami i wag¹ wysokoci od
1U (1 karta) do 12U.
Karty procesorowe stosowane
w Compact PCI wyposa¿one s¹
w procesory ró¿nych producentów.
Spotykane s¹ zarówno procesory
o modelach programowych typu RISC
(np. ARM, Power PC, MIPS), jak i CISC
(Intel IA32, Motorola 68K). Wybór proce-
sora uzale¿niony jest przede wszystkim od
specyfiki aplikacji wbudowanej oraz jej za-
potrzebowania na moc obliczeniow¹.
Systemy CPCI s¹ wydajne, elastyczne
i niezawodne, jednak charakteryzuj¹ siê wy-
sok¹ cen¹, znacznymi gabarytami i wag¹,
co czyni je nieprzydatnymi w aplikacjach,
gdzie istotne s¹ ma³e rozmiary i niski koszt
systemu.
n
Komputery „platerowe”
Dla tañszych aplikacji wbudowanych
w³aciwym rozwi¹zaniem s¹ komputery bu-
dowane przy wykorzystaniu pasywnych pla-
terów oraz kart procesorowych lub minia-
turowe i subminiaturowe modu³y w standar-
dzie PC/104 oraz komputery ciasteczkowe.
Rozwi¹zania platerowe z kartami pro-
cesorowymi zapewniaj¹ elastycznoæ mo¿-
liwoæ montowania du¿ej iloci standardo-
wych kart rozszerzeñ, wykorzystuj¹cych ma-
gistralê PCI lub ISA. Podstawowe cechy roz-
wi¹zania to:
l dostosowanie do pracy w trudnych wa-
runkach otoczenia odpornoæ na wib-
racje i zak³ócenia,
l mo¿liwoæ monta¿u typowych kart roz-
szerzeñ,
l zastosowanie standardowych rozwi¹zañ,
wykorzystywanych w komputerach PC,
l u³atwiony serwis,
l d³ugi czas ¿ycia poszczególnych ele-
mentów systemu.
Dziêki uznaniu standardu przez wielu
producentów komputerów przemys³owych,
dostêpna jest bardzo szeroka gama kart
procesorowych, platerów i obudów. Daje
to w efekcie rozwi¹zanie charakteryzuj¹-
ce siê du¿¹ elastycznoci¹, a jednoczenie,
dziêki zastosowaniu typowych rozwi¹zañ
uk³adowych ze standardowych kompute-
rów PC, pozwala na wygodne
wytwarzanie aplikacji.
Dostêpne karty procesorowe
wyposa¿one s¹ w procesory
o ró¿nej mocy obliczeniowej
od procesorów czwartej gene-
racji po najnowsze Pentium IV.
Jako uk³ady steruj¹ce stosowa-
ne s¹ typowe rozwi¹zania produkcji firm
Intel czy SIS. Karty procesorowe wyposa-
¿one s¹ zwykle w kilka interfejsów komu-
nikacyjnych co najmniej jeden interfejs
sieci Ethernet (10/100 Mbps lub gigabito-
wy), szeregowy RS-232C/RS-422, równo-
leg³y Centronics, interfejsy dla pamiêci ma-
sowych IDE, SCSI i uk³ady grafiki.
Obudowy komputerów platerowych wys-
têpuj¹ w formie modu³ów 19 montowa-
nych w stojaku, szafie lub s¹ przystosowa-
ne do powieszenia na cianie. Wystêpuj¹
tak¿e jako modu³y do wbudowania tzw.
chassis (rys. 4). Dziêki zastosowaniu wie-
losekcyjnych platerów mo¿liwe jest zabu-
dowanie do 4 jednostek procesorowych
w jednej obudowie, które mog¹ pracowaæ
w uk³adzie redundantnym lub niezale¿nie.
Niezwyk³a elastycznoæ tego rozwi¹zania
TECHNIKA
!"
Elektronik
KWIECIEÑ 2003
Z punktu widzenia interfejsu standard
PC/104 stanowi zmodyfikowan¹ magistralê
ISA o zredukowanym poborze mocy
ZAKREL 57
Rys. 4. Chassis dla kart procesorowych
idealne rozwi¹zanie do wbudowania w maszynê
Rys. 3. Plater z zamontowan¹ kart¹ procesorow¹
AUTOMATYKA
powoduje, ¿e komputery te znakomicie
sprawdzaj¹ siê w stacjonarnych systemach
wbudowanych, gdzie nie ma ostrych wy-
magañ co do gabarytów i pobieranej mo-
cy, natomiast potrzebny jest system sto-
sunkowo niedrogi, o du¿ych mo¿liwo-
ciach obliczeniowych, pozwalaj¹cy na
³atwe serwisowanie i rozbudowê. Bardzo
czêsto istotnymi parametrami systemu
wbudowanego s¹ ma³e gabaryty, waga i po-
bór mocy. Dla tej klasy systemów wbu-
dowanych zaprojektowano platformy
sprzêtowe w standardzie PC/104.
n
Komputery PC/104
Standard PC/104 zosta³ zdefiniowany
w 1992 roku i okrela zarówno paramet-
ry elektryczne, jak i mechaniczne stoso-
wanych modu³ów. Z punktu widzenia in-
terfejsu standard PC/104 stanowi zmody-
fikowan¹ magistralê ISA o zredukowanym
poborze mocy. Nazwa standardu pocho-
dzi od liczby styków na z³¹czu modu³u
104 styki. Wszystkie modu³y maj¹ cile
okrelone gabaryty (90 x 96mm). £¹czy
siê je w samonon¹ konstrukcjê kanap-
kow¹, która charakteryzuje siê du¿¹ wy-
trzyma³oci¹ mechaniczn¹. Dziêki specjal-
nej konstrukcji z³¹cza o d³ugich stykach
i zastosowaniu tulei spinaj¹cych modu³y,
wyeliminowano potrzebê stosowania do-
datkowych konstrukcji, przytrzymuj¹cych
jednostkê procesorow¹ i karty rozszerzeñ.
W 1996 roku powsta³a kolejna wersja
PC/104 nazwana PC/104+, wyposa¿ona
w dwie magistrale ISA i PCI (33/66 MHz).
Zastosowanie PCI, zapewniaj¹cej du¿o
wiêksz¹ przep³ywnoæ, pozwoli³o na sto-
sowanie urz¹dzeñ o du¿o wiêkszych wy-
maganiach magistralowych, takich jak na
przyk³ad karty akwizycji obrazów, stoso-
wane w robotyce i medycynie.
Oprócz standardu magistrali, PC/104 ok-
rela równie¿ maksymaln¹ moc pobiera-
n¹ przez ka¿dy z modu³ów interfejsowych.
Maksymalna moc modu³u interfejsowego
zosta³a okrelona jako 2W, natomiast dos-
têpne modu³y procesorowe pobieraj¹ moc
nieprzekraczaj¹c¹ 7,5W. Jest to mo¿liwe
do uzyskania dziêki zastosowaniu energo-
oszczêdnych procesorów zgodnych z mo-
delem programowym IA32. Jednym z czê-
ciej stosowanych procesorów jest NS Ge-
ode 300MHz. Parametry przyk³adowego
modu³u wykorzystuj¹cego ten procesor
(Advantech, PCM-3350) s¹ nastêpuj¹ce:
l procesor klasy Pentium: NS Geode 300
MHz zredukowany pobór mocy (pra-
ca bez wentylatora),
l uk³ad steruj¹cy (chipset) NS CS 5530A,
l uk³ad graficzny (zintegrowany z proce-
sorem): CS 5530A, sterowanie matry-
c¹ TFT 18bit,
l pamiêæ RAM: SODIMM SDRAM do
128 MB,
l interfejs sieci Ethernet 10/100 Mbps: In-
tel 82559,
l zakres temperatur pracy: 0-60°C,
l interfejsy komunikacyjne: 2 x USB, 2 x
RS-232C/RS-485,
l interfejsy pamiêci masowej: IDE 44pin,
FDD, Compact Flash (CFC).
Modu³y procesorowe PC/104 wyposa¿o-
ne s¹ zazwyczaj w interfejs Compact Flash,
który pozwala wyeliminowaæ mechanicz-
ny dysk twardy IDE i zast¹piæ go dyskiem
typu FLASH. Dziêki temu system staje siê
znacznie bardziej odporny na wibracje
i niezawodny. Jednoczenie zmniejsza siê
pobór mocy ze ród³a zasilania.
Warto zwróciæ tak¿e uwagê na warun-
ki rodowiskowe, jakim musi sprostaæ sys-
tem wbudowany. Czêsto zachodzi koniecz-
noæ zapewnienia poprawnej pracy w roz-
szerzonym zakresie temperatur. Niektórzy
producenci oferuj¹ modu³y zdolne do pra-
cy w zakresie temperatur od 40°C do
+120°C. Modu³y PC/104 dziêki ma³ym ga-
barytom, odpornej mechanicznie kon-
strukcji i zredukowanemu poborowi mo-
cy znajduj¹ zastosowanie w wielu syste-
mach wbudowanych, zarówno przeno-
nych, jak i stacjonarnych.
Pawe³ Pisarczyk, Rafa³ Jurkiewicz,
Micha³ Sadowski
Dokoñczenie tekstu
opublikujemy za miesi¹c.
Elektronik
KWIECIEÑ 2003
Rys. 5. Po lewej konstrukcja kanapkowa, po prawej modu³ procesorowy PC/104 firmy
Microsys. Widoczne s¹ z³¹cza ISA (czarne z lewej strony) i PCI (bia³e z prawej strony)