background image

 

1. Wybrane własności macierzy i wektorów.  
    Wprowadzenie do programu Matlab-Simulink

 

 
1.1. Rachunek wektorowy 

Wektorem nazywamy odcinek o pewnej długości i kierunku, w którym wyróżnia się 

początek  i  koniec.  Początki  wektorów  będziemy  umieszczać  w  początku  kartezjańskiego 

prawoskrętnego układu współrzędnych. Składowe wektora są współrzędnymi jego końca. W 

robotyce największą role odgrywają wektory w przestrzeni rzeczywistej trójwymiarowej R

3

.  

Załóżmy,  że  wybrano  dwa  wektory  a  i  b  należące  do  przestrzeni  R

3

.  Wektory  te 

można przedstawić w postaci zbioru ich składowych. 

 

[

]

T

z

y

x

z

y

x

a

a

a

a

a

a

=

=

a

,     

[

]

T

z

y

x

z

y

x

b

b

b

b

b

b

=

=

b

 

lub 

 

[

]

T

a

a

a

a

a

a

3

2

1

3

2

1

=

=

a

,     

[

]

T

b

b

b

b

b

b

3

2

1

3

2

1

=

=

b

 

 

Uwaga. Wektory będziemy przedstawić w postaci kolumnowej. 

 

Rozróżniamy  dwa  rodzaje  iloczynów  wektorów,  tj.  iloczyn  skalarny  i  iloczyn 

wektorowyIloczyn skalarny dwóch wektorów a i b, oznaczamy jako 

b

o . Iloczyn skalarny 

zdefiniowany jest w następujący sposób 

 

=

=

+

+

=

3

1

3

3

2

2

1

1

i

i

i

b

a

b

a

b

a

b

a

b

o

 

 

Zapis ten można przedstawić w zwartej postaci 

 

b

a

b

a

T

=

o

 

 

background image

 

Długość wektora a jest oznaczana jako 

a

 i definiowana w następujący sposób 

 

a

a

a

o

=

=

=

3

1

2

i

i

a

 

 

Wektor nazywamy jednostkowym, gdy jego długość jest równa jedności. 

 

Wektory a i b są prostopadłe wtedy i tylko wtedy, gdy 

0

=

b

o

. Wektory jednostkowe leżące 

na  osiach  kartezjańskiego  układu  współrzędnych,  nazwane 

wersorami,  są  wzajemnie 

prostopadłe. Wersory będziemy oznaczać jako i,  j,  k 

 

=

0

0

1

i

,    

=

0

1

0

j

,    

=

1

0

0

k

 

 

Niech 

θ

 oznacza kąt między wektorami a i b, wówczas zachodzi relacja 

 

θ

cos

b

a

=

b

o

 

 

zatem  iloczyn  skalarny  może  być  miarą  orientacji  między  wektorami.  Dla  stałych  długości 

wektorów jest on proporcjonalny do cosinusa kąta między nimi. 

 

Iloczyn wektorowy dwóch wektorów a i b oznaczamy jako 

b

a

×

. Iloczyn wektorowy dwóch 

wektorów jest wektorem zdefiniowanym w następujący sposób 

 

=

×

=

1

2

2

1

3

1

1

3

2

3

3

2

b

a

b

a

b

a

b

a

b

a

b

a

b

a

c

 

 

Niech 

θ

 oznacza kąt między wektorami a i b, wówczas zachodzi relacja 

 

θ

sin

b

a

=

×

b

a

 

background image

 

0

=

×

b

a

, gdy wektor a jest równoległy do wektora b 

 

Iloczyn  mieszany  wektorów  zdefiniowany  jest  jako  złożenie  iloczynu  wektorowego  i 

skalarnego 

(

)

c

b

a

o

×

 

(

)

[

]

3

3

3

2

2

2

1

1

1

det

c

b

a

c

b

a

c

b

a

=

=

×

c

b

a

c

b

a

o

 

 

Użyteczną własnością iloczynu mieszanego wektorów 

3

R

c

b

a

,

,

 jest przemienność 

 

(

)

(

)

c

b

a

c

b

a

×

=

×

o

o

 

 

1.2. Rachunek macierzowy 

Macierz zerowa O jest macierzą w której wszystkie elementy są zerowe. 

Macierz  jednostkowa  I,  macierz  kwadratową  stopnia  n  nazywa  się  macierzą 

jednostkową jeżeli wszystkie jej elementy tworzące główną przekątną są jedynkami natomiast 

pozostałe elementy są zerami. 

Macierz  diagonalna  jest  macierzą  kwadratową  w  której  wszystkie  elementy  leżące 

poza główną przekątną są zerami. 

Macierz ortogonalna R to macierz kwadratowa która spełnia warunek 

 

R

T

R = RR

T

 = 1 

 

Warto  zauważyć,  że  każda  z  trzech  podstawowych  macierzy  obrotu  jest  macierzą 

ortogonalną. Oznacza to, że po przedstawieniu jej w postaci kolumnowej  

 

[

]

c

b

a

R

=

1

0

 

spełnione są następujące związki 

1

=

=

=

c

b

a

 

0

=

b

o

,   

0

=

c

o

,   

0

=

a

o

 

 

background image

 

1.3. Wprowadzenie do programu Matlab-Simulink 

MATLAB  (Matrix  Laboratory)  jest  interaktywnym  oprogramowaniem  do  obliczeń 

numerycznych  i  symbolicznych.  Podstawową  jednostką  obliczeniową  w  MATLAB’ie  jest 

macierz. Wektory są traktowane jako specjalne typy macierzy. Po uruchomieniu MATLAB’a 

mamy przed sobą okno poleceń (ang. command window) ze znakiem zachęty: >> MATLAB 

ma  bardzo  dobrze  opracowany  help.  Uruchamia  się  go  wciskając  klawisz  F1  lub  wydając 

plecenie  help.  Polecenia  MATLAB’a  możemy  zapisać  w  pliku  tekstowym,  tzw.  M-pliku

MATLAB  rozróżnia  małe  i  duże  litery.  Średnik  na  końcu  linii  z  poleceniem  powoduje,  że 

wynik tego polecenia nie zostanie wyświetlony. Komentarze rozpoczyna się od znaku %.  

Podstawowy kurs MATLAB’a czytelnik znajdzie pod adresem 

http://www.am.gdynia.pl/~tomera/ts/matlab_lab.pdf

  

Podstawowy kurs Simulink’a zamieszczony jest na stronie 

http://www.am.gdynia.pl/~tomera/ts/simulink_lab.pdf

 

 

1.4. Zadania 

Zad. 1 

Wykaż,  że  macierz  odwrotna  podstawowej  macierzy  obrotu  R  równa  się  macierzy 

transponowanej 

T

, tzn. 

T

-1

R

R

=

Zad. 2 

Wykonaj w MATLAB’ie ćwiczenia zamieszczone w pliku 

matlab_lab.pdf

  

 

Literatura: 

[1]  Jezierski E.: Dynamika robotów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2006 

[2] Tomera T.: Wprowadzenie do SIMULINKA 

[3] Tomera T.: Wprowadzenie do MATLABA − Laboratorium 

[4] Zalewski A., Cegieła R.: Matlab – obliczenia numeryczne i ich zastosowania

Wydawnictwo Nakom, 2002 

 

 

Informacja o prawach autorskich 

 O ile nie zaznaczono inaczej, rysunki i teksty pochodzą z pozycji podanych w literaturze. 

Niniejsze opracowanie stanowi pomoc do laboratorium z Podstaw Robotyki.