00 Program nauki Krawiec 743 01 Nieznany

background image
background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Autorzy:

mgr Ewa Figura

mgr in

ż

. Anna Solska

dr hab. in

ż

. Maria Pawłowa




Recenzenci:

mgr Maria Kaczmarek

mgr Wiesława Paciorek




Opracowanie redakcyjne:

mgr Dagmara Kowalik

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

Spis tre

ś

ci

Wprowadzenie

4

I

Zało

ż

enia

programowo-organizacyjne

kształcenia

w zawodzie

6

1. Opis pracy w zawodzie

6

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu

dydaktyczno-wychowawczego

7

II Plany nauczania

16

III Moduły kształcenia w zawodzie

18

1. Podstawy zawodu

18

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

21

Charakteryzowanie surowców włókienniczych

25

Rozpoznawanie nitek

28

Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych, skór
i dodatków krawieckich

31

2. Podstawy projektowania odzie

ż

y

35

Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

38

Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

41

Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji w projektowaniu
odzie

ż

y

44

Dobieranie

wyrobów

odzie

ż

owych

do

typu

sylwetki

i przeznaczenia

48

Dobieranie materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich

i galanteryjnych

51

3. Formy odzie

ż

y

54

Wykonywanie pomiarów krawieckich

57

Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów
odzie

ż

owych

60

Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie z projektem plastycznym

65

Modelowanie form odzie

ż

y dla figur nietypowych

69

4. Technologia kroju i szycia

72

Organizowanie procesu technologicznego w krojowni

75

Wykonywanie obróbki termicznej odzie

ż

y

79

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y

83

5. Przemysłowa produkcja odzie

ż

y

87

Organizowanie procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym

90

Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie

ż

y

94

Wykonywanie

operacji

technologicznych

w

procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

98

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

6. Usługi krawieckie

102

Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym

105

Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

108

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

112

7. Praktyka zawodowa

116

Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

118

Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym

121

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Wprowadzenie

Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie aktywnego,

mobilnego i skutecznie działaj

ą

cego pracownika gospodarki. Efektywne

funkcjonowanie na rynku pracy wymaga: przygotowania ogólnego,
opanowania podstawowych umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych oraz kształcenia

ustawicznego.

Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzowa

ć

si

ę

otwarto

ś

ci

ą

,

wyobra

ź

ni

ą

,

zdolno

ś

ci

ą

do

ci

ą

głego

kształcenia

i doskonalenia

oraz

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

oceny

własnych

mo

ż

liwo

ś

ci.

Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych powinno
ułatwi

ć

kształtowanie takiej sylwetki absolwenta.

Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje

si

ę

tym,

ż

e:

− cele kształcenia i materiał nauczania wynikaj

ą

z przyszłych zada

ń

zawodowych,

− przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si

ę

głównie

poprzez realizacj

ę

zada

ń

zbli

ż

onych do tych, które s

ą

wykonywane

na stanowisku pracy,

− nie ma podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne,

− jednostki modułowe integruj

ą

tre

ś

ci kształcenia z ró

ż

nych dyscyplin

wiedzy,

− w szerokim zakresie wykorzystuje si

ę

zasad

ę

transferu wiedzy

i umiej

ę

tno

ś

ci,

− proces uczenia si

ę

dominuje nad procesem nauczania,

− programy nauczania s

ą

elastyczne, poszczególne jednostki mo

ż

na

wymienia

ć

, modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

oraz dostosowywa

ć

do poziomu

wymaganych umiej

ę

tno

ś

ci, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku

pracy,

− umiej

ę

tno

ś

ci opanowane w ramach poszczególnych modułów daj

ą

mo

ż

liwo

ść

wykonywania okre

ś

lonego zakresu pracy.

Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie

przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w podstawie programowej

kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.

Modułowy program nauczania składa si

ę

z zestawu modułów

kształcenia w zawodzie i odpowiadaj

ą

cych im jednostek modułowych,

umo

ż

liwiaj

ą

cych

zdobywanie

wiadomo

ś

ci

oraz

kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych dla zawodu.

Jednostka

modułowa

stanowi

element

modułu

kształcenia

w zawodzie obejmuj

ą

cy logiczny i mo

ż

liwy do wykonania wycinek pracy,

o wyra

ź

nie okre

ś

lonym pocz

ą

tku i zako

ń

czeniu, który nie podlega

dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

ż

niono:

− zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,

− plany nauczania,
− programy modułów i jednostek modułowych.

Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz

jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych,
literatur

ę

.

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał

nauczania,

ć

wiczenia,

ś

rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do

realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia.

Dydaktyczna

mapa

programu,

zamieszczona

w zało

ż

eniach

programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy

modułami i jednostkami modułowymi oraz okre

ś

la kolejno

ść

ich

realizacji. Ma ona ułatwi

ć

organizowanie procesu kształcenia.

W programie został przyj

ę

ty system kodowania modułów i jednostek

modułowych zawieraj

ą

cy nast

ę

puj

ą

ce elementy:

− symbol cyfrowy zawodu według klasyfikacji zawodów szkolnictwa

zawodowego,

− symbol literowy oznaczaj

ą

cy kategori

ę

modułów:

O – dla modułu zawodowego,
Z – dla modułów zawodowych,

− cyfr

ę

arabsk

ą

oznaczaj

ą

c

ą

kolejny moduł lub jednostk

ę

modułow

ą

.



Przykładowy zapis kodowania modułu:
743[01].O1
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy

Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
743[01].O1.02
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy Podstawy zawodu
02 – druga jednostka modułowa w module O1 Charakteryzowanie
surowców włókienniczych




background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

I. Zało

ż

enia programowo-organizacyjne kształcenia

w zawodzie

1. Opis pracy w zawodzie

Typowe stanowiska pracy

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie krawiec mo

ż

e podejmowa

ć

prac

ę

w zakładach przemysłu odzie

ż

owego w: krojowni, wzorcowni,

szwalni, wyko

ń

czalni, dziale przygotowania produkcji oraz w zakładach

miarowo-usługowych, mo

ż

e tak

ż

e samodzielnie prowadzi

ć

działalno

ść

gospodarcz

ą

.


Zadania zawodowe
Do typowych zada

ń

zawodowych nale

żą

:

− konstruowanie i modelowanie podstawowych wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywanie rysunków układów form i szablonów na powierzchni

materiałów podstawowych i pomocniczych,

− układanie w warstwy materiałów metra

ż

owych,

− wykrawanie elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− szycie

indywidualnie

i

w

zespole

produkcyjnym

wyrobów

odzie

ż

owych,

− dokonywanie obróbki termicznej elementów odzie

ż

y gotowej

z ró

ż

nych materiałów.


Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie

ć

:

− odczytywa

ć

rysunek modelowy,

− posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczn

ą

i

technologiczn

ą

w procesie wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywa

ć

rysunek modelowy wyrobu odzie

ż

owego na sylwetce

podstawowej,

− wykonywa

ć

formy i szablony elementów odzie

ż

y i rysunki ich układu

na materiale odzie

ż

owym,

− wykonywa

ć

modelowanie konstrukcyjne i wtórne podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych zgodnie z projektem plastycznym i aktualn

ą

lini

ą

mody,

− dobiera

ć

materiały odzie

ż

owe i dodatki krawieckie do podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych z uwzgl

ę

dnieniem ich funkcji u

ż

ytkowych oraz

zasad konserwacji,

− oblicza

ć

zu

ż

ycie materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich dla

jednostkowych sztuk wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywa

ć

kolejne etapy procesu wytwarzania podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

− stosowa

ć

zasady kontroli zapewniaj

ą

ce wysok

ą

jako

ść

wyrobów

odzie

ż

owych,

− wyja

ś

nia

ć

zasady

organizowania

procesu

produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym i w zakładzie usługowym,

− przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− komunikowa

ć

si

ę

z uczestnikami procesu pracy,

− stosowa

ć

przepisy kodeksu pracy dotycz

ą

ce praw i obowi

ą

zków

pracownika i pracodawcy,

− stosowa

ć

przepisy prawa w zakresie wykonywanych zada

ń

zawodowych,

− korzysta

ć

z ró

ż

nych

ź

ródeł informacji,

− udziela

ć

pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy

pracy,

− planowa

ć

prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej.

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego

Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla

zawodu krawiec mo

ż

e by

ć

realizowany w trzyletniej zasadniczej szkole

zawodowej oraz w rocznej szkole policealnej.

Program

nauczania

obejmuje

kształcenie

ogólnozawodowe

i zawodowe.

Kształcenie

ogólnozawodowe

zapewnia

orientacj

ę

w zawodzie oraz ułatwia ewentualn

ą

zmian

ę

zawodu. Kształcenie

zawodowe ma na celu przygotowanie absolwenta szkoły do realizacji
zada

ń

na typowych dla zawodu stanowiskach pracy.

Ogólne i szczegółowe cele kształcenia wynikaj

ą

z podstawy

programowej kształcenia w zawodzie. Tre

ś

ci programowe zawarte s

ą

w module ogólnozawodowym i modułach zawodowych.

Moduły s

ą

podzielone na jednostki modułowe. Ka

ż

da jednostka

modułowa zawiera tre

ś

ci stanowi

ą

ce logiczn

ą

cało

ść

. Realizacja

szczegółowych celów kształcenia jednostek modułowych powinna
zapewni

ć

opanowanie umiej

ę

tno

ś

ci pozwalaj

ą

cych na wykonywanie

okre

ś

lonego zakresu pracy. Czynnikiem sprzyjaj

ą

cym kształtowaniu

umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych jest wykonywanie

ć

wicze

ń

zaproponowanych

w poszczególnych jednostkach modułowych.

Program modułu ogólnozawodowego 743[01].O1 Podstawy zawodu -

składa

si

ę

z

czterech

jednostek

modułowych

i

obejmuje

ogólnozawodowe tre

ś

ci kształcenia z zakresu: przestrzegania przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

charakteryzowania

surowców

włókienniczych,

rozpoznawania

nitek,

charakteryzowania

płaskich

wyrobów

włókienniczych, skór i dodatków krawieckich.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

Program modułu zawodowego 743[01].Z1 Podstawy projektowania

odzie

ż

y,

składa

si

ę

z

pi

ę

ciu

jednostek

modułowych

i obejmuje tre

ś

ci kształcenia z zakresu: sporz

ą

dzania rysunku

technicznego

odzie

ż

owego,

sporz

ą

dzania

rysunków

wyrobów

odzie

ż

owych,

zastosowania

zasad

kolorystyki

i

kompozycji

w projektowaniu odzie

ż

y, dobierania wyrobów odzie

ż

owych do typu

sylwetki i przeznaczenia oraz dobierania materiałów odzie

ż

owych,

dodatków krawieckich i galanteryjnych.

Program modułu zawodowego 743[01].Z2 Formy odzie

ż

y, składa si

ę

z czterech jednostek modułowych i zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce:

wykonywania pomiarów krawieckich, konstruowania i modelowania form
podstawowych wyrobów odzie

ż

owych, modelowania form odzie

ż

y

zgodnie z projektem plastycznym oraz modelowania form odzie

ż

y dla

figur nietypowych.

Program modułu zawodowego 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia,

składa si

ę

z trzech jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci

z zakresu: organizowania procesu technologicznego w krojowni,
wykonywania obróbki termicznej odzie

ż

y, wykonywania poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y.

Program modułu zawodowego 743[01].Z4 Przemysłowa produkcja

odzie

ż

y, składa si

ę

z trzech jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci

z zakresu: organizowania procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym, opracowywania dokumentacji procesu produkcyjnego

odzie

ż

y oraz wykonywania operacji technologicznych w procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych.

Program modułu zawodowego 743[01].Z5 Usługi krawieckie, składa

si

ę

z

trzech

jednostek

modułowych

i

obejmuje

tre

ś

ci

z zakresu: organizowania pracy w krawieckim zakładzie usługowym,
wytwarzania odzie

ż

y miarowej oraz prowadzenia działalno

ś

ci

gospodarczej.

Program modułu 743[01].Z6 Praktyka zawodowa dotyczy tylko szkoły

policealnej, składa si

ę

z dwóch jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci

z zakresu: wykonywania prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym oraz

wykonywania prac w zakładzie miarowo-usługowym.

Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Wykaz modułów i jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Zestawienie modułów i jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

Moduł 743[01].O1

Podstawy zawodu

216

743[01].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

40

743[01].O1.02 Charakteryzowanie surowców włókienniczych

50

743[01].O1.03 Rozpoznawanie nitek

30

743[01].O1.04 Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych,

skór i dodatków krawieckich

96

Moduł 743[01].Z1

Podstawy projektowania odzie

ż

y

252

743[01].Z1.01 Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

40

743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

40

743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji

w projektowaniu odzie

ż

y

40

743[01].Z1.04 Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do typu sylwetki

i przeznaczenia

60

743[01].Z1.05 Dobieranie materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i galanteryjnych

72

Moduł 743[01].Z2

Formy odzie

ż

y

180

743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów krawieckich

30

743[01].Z2.02 Konstruowanie i modelowanie form podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych

70

743[01].Z2.03 Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie z projektem

plastycznym

40

743[01].Z2.04 Modelowanie form odzie

ż

y dla figur nietypowych

40

Moduł 743[01].Z3

Technologia kroju i szycia

396

743[01].Z3.01 Organizowanie procesu technologicznego w krojowni

50

743[01].Z3.02 Wykonywanie obróbki termicznej odzie

ż

y

80

743[01].Z3.03 Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y

266

Moduł 743[01].Z4

Przemysłowa

produkcja odzie

ż

y

396

743[01].Z4.01 Organizowanie procesu produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

40

743[01].Z4.02 Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego

odzie

ż

y

100

743[01].Z4.03 Wykonywanie operacji technologicznych w procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

256


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Moduł 743[01].Z5

Usługi krawieckie

396

743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym

100

743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

236

743[01].Z5.03 Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

60

Moduł 743[01].Z6*

Praktyka zawodowa

140

743[01].Z6.01 Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

70

743[01].Z6.02 Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym

70

RAZEM

1836


Proponowana liczba godzin odnosi si

ę

do planu nauczania dla trzyletniej

zasadniczej szkoły zawodowej.

Moduł 743[01].Z6* Praktyka zawodowa dotyczy tylko szkoły

policealnej.

Na

podstawie

wykazu

oraz

układu

jednostek

modułowych

sporz

ą

dzono dydaktyczn

ą

map

ę

programu

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Dydaktyczna mapa programu

743[01].Z1.05

743[01].Z1

743[01].Z1.01

743[01].Z1.02

743[01].Z1.04

743[01].Z1.03

743[01].O1

743[01].O1.01

743[01].O1.02

743[01].O1.03

743[01].O1.04

743[01].Z3

743[01].Z3.01

743[01].Z3.02

743[01].Z3.03

743[01].Z2

743[01].Z2.02

743[01].Z2.01

743[01].Z2.03

743[01].Z2.04

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12
















Dydaktyczna mapa programu stanowi schemat powi

ą

za

ń

mi

ę

dzy

modułami oraz jednostkami modułowymi i okre

ś

la kolejno

ść

ich

realizacji. Szkoła powinna z niej korzysta

ć

przy planowaniu zaj

ąć

dydaktycznych. Ewentualna zmiana kolejno

ś

ci realizacji programu

modułów lub jednostek modułowych powinna by

ć

poprzedzona

szczegółow

ą

analiz

ą

dydaktycznej mapy programu oraz tre

ś

ci jednostek

modułowych.

Orientacyjna liczba godzin na realizacj

ę

, podana w tabeli wykazu

jednostek modułowych, mo

ż

e ulega

ć

zmianie w zale

ż

no

ś

ci od

stosowanych

przez

nauczyciela

metod

nauczania

i

ś

rodków

dydaktycznych.

W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału

na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne. Stosowane metody i formy

organizacyjne pracy uczniów powinny zapewni

ć

osi

ą

gni

ę

cie, zało

ż

onych

w programie nauczania, celów kształcenia. Wymaga to takiej organizacji
kształcenia, w której proces uczenia si

ę

b

ę

dzie dominowa

ć

nad

procesem nauczania, dlatego te

ż

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na

dobrze zorganizowan

ą

, samodzieln

ą

, kierowan

ą

przez nauczyciela prac

ę

uczniów.

W trakcie realizacji programu nauczania nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

samokształcenie uczniów z wykorzystaniem literatury zawodowej,
podr

ę

czników, norm, poradników, katalogów, instrukcji i pozatekstowych

ź

ródeł informacji. W realizacji tre

ś

ci kształcenia nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

współczesne technologie, materiały, narz

ę

dzia i sprz

ę

t.

743[01].Z5

743[01].Z5.03

743[01].Z5.02

743[01].Z5.01

743[01].Z6

743[01].Z6.01

743[01].Z6.02

743[01].Z4

743[01].Z4.01

743[01].Z4.02

743[01].Z4.03

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Wskazane

jest

wykorzystywanie

filmów

dydaktycznych

i specjalistycznych programów komputerowych oraz organizowanie
wycieczek do zakładów odzie

ż

owych, sklepów z materiałami, na targi

i wystawy mody.

Prowadzenie zaj

ęć

metodami aktywizuj

ą

cymi i praktycznymi wymaga

od nauczyciela przygotowania materiałów, takich jak:
− instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− instrukcje stanowiskowe,
− instrukcje do wykonywania

ć

wicze

ń

,

− teksty przewodnie,
− instrukcje do metody projektów.

Nauczyciele wdra

ż

aj

ą

cy modułowy program nauczania powinni

posiada

ć

przygotowanie

w

zakresie

kształcenia

modułowego,

aktywizuj

ą

cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz

opracowywania pakietów edukacyjnych.

Nauczyciele kieruj

ą

cy procesem kształtowania umiej

ę

tno

ś

ci uczniów

powinni im udziela

ć

pomocy w rozwi

ą

zywaniu problemów zwi

ą

zanych

z realizacj

ą

zada

ń

, sterowa

ć

tempem pracy, z uwzgl

ę

dnieniem

predyspozycji oraz do

ś

wiadcze

ń

uczniów. Ponadto powinni rozwija

ć

zainteresowanie zawodem, wskazywa

ć

mo

ż

liwo

ś

ci dalszego kształcenia,

zdobywania nowych umiej

ę

tno

ś

ci i kwalifikacji zawodowych. Powinni

kształtowa

ć

po

żą

dane postawy uczniów takich jak: rzetelno

ść

i odpowiedzialno

ść

za prac

ę

, dbało

ść

o jej jako

ść

, utrzymywanie

porz

ą

dku na stanowisku pracy, poszanowanie dla pracy innych osób,

dbało

ść

o racjonalne wykorzystywanie materiałów.

Zaleca si

ę

, aby kształcenie modułowe było realizowane metodami

takimi jak: metoda przypadków, inscenizacji, dyskusja dydaktyczna, gry
dydaktyczne

oraz

pokaz

z

obja

ś

nieniem,

metoda

projektów,

przewodniego tekstu,

ć

wicze

ń

praktycznych. Dominuj

ą

c

ą

metod

ą

nauczania powinny by

ć

ć

wiczenia praktyczne.

Wa

ż

nym

elementem

procesu

dydaktycznego

jest

system

sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

szkolnych ucznia. Wskazane jest

prowadzenie bada

ń

diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych.

Badania diagnostyczne, przeprowadzane przed rozpocz

ę

ciem

procesu kształcenia, maj

ą

na celu sprawdzenie poziomu wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w zakresie potrzebnym do podj

ę

cia nauki

w wybranym obszarze. Wyniki tych bada

ń

nale

ż

y wykorzysta

ć

podczas

planowania realizacji procesu kształcenia w danej jednostce modułowej.

Badania kształtuj

ą

ce, prowadzone w trakcie realizacji programu, maj

ą

na celu dostarczanie informacji o efektywno

ś

ci procesu nauczania-

uczenia si

ę

. Informacje uzyskane w wyniku tych bada

ń

pozwalaj

ą

nauczycielowi na dokonywanie niezb

ę

dnych korekt w organizacji

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

procesu kształcenia tak, aby uczniowie osi

ą

gn

ę

li zało

ż

one cele

kształcenia.

Badania sumuj

ą

ce powinny by

ć

prowadzone po zako

ń

czeniu

realizacji programu jednostki modułowej. Pozwalaj

ą

one stwierdzi

ć

,

w jakim stopniu zało

ż

one cele kształcenia zostały przez uczniów

osi

ą

gni

ę

te.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

w sposób ci

ą

gły i systematyczny, przez cały czas realizacji programu.

Wiedza mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych

przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

, stosowanie sprawdzianów

praktycznych oraz testów praktycznych z zadaniami typu próba pracy,
zadaniami nisko symulowanymi lub wysoko symulowanymi.

Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela

okre

ś

lenia kryteriów oceniania, opracowania testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post

ę

pów uczniów.

Ocenianie powinno u

ś

wiadamia

ć

uczniowi poziom jego osi

ą

gni

ęć

w stosunku do wymaga

ń

edukacyjnych, wdra

ż

a

ć

do systematycznej

pracy, samokontroli i samooceny.

Ś

rodki dydaktyczne, niezb

ę

dne w procesie kształcenia modułowego,

stanowi

ą

: pomoce dydaktyczne - ilustracje, fotografie, rysunki, plansze,

podr

ę

czniki, katalogi, normy, modele, eksponaty wyrobów odzie

ż

owych;

materiały dydaktyczne - foliogramy, przezrocza, płyty CD, filmy;
techniczne

ś

rodki kształcenia - rzutniki pisma, rzutniki przezroczy,

magnetowidy, komputery; dydaktyczne

ś

rodki pracy - maszyny,

urz

ą

dzenia, narz

ę

dzia, przyrz

ą

dy.

Pracownie powinny by

ć

wyposa

ż

one w

ś

rodki dydaktyczne, okre

ś

lone

w programach jednostek modułowych.

Kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych powinno odbywa

ć

si

ę

w odpowiednio wyposa

ż

onych pracowniach oraz w placówkach

dysponuj

ą

cych odpowiedni

ą

baz

ą

techniczn

ą

i dydaktyczn

ą

.

Stanowiska do

ć

wicze

ń

w wydzielonej cz

ęś

ci pracowni lub

warsztatów, powinny by

ć

zorganizowane zgodnie z wymaganiami

ergonomii, przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

Wskazane jest prowadzenie zaj

ęć

w grupie do 15 osób. Proponowane

formy organizacyjne prowadzenia zaj

ęć

to: praca w 2-3 osobowych

zespołach oraz praca indywidualna.

Szkoła podejmuj

ą

ca kształcenie w zawodzie według modułowego

programu nauczania powinna posiada

ć

odpowiednie warunki lokalowe

oraz wyposa

ż

enie techniczne i dydaktyczne.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

W szkole kształc

ą

cej w zawodzie krawiec niezb

ę

dne s

ą

nast

ę

puj

ą

ce

pomieszczenia dydaktyczne:

− pracownia materiałoznawstwa odzie

ż

owego,

− pracownia projektowania i modelowania odzie

ż

y,

− pracownia

ć

wicze

ń

praktycznych - warsztaty szkolne.

W trosce o jako

ść

kształcenia konieczne s

ą

systematyczne działania

szkoły polegaj

ą

ce na:

− pozyskiwaniu nowych

ś

rodków dydaktycznych,

− współpracy z zakładami produkcyjnymi stosuj

ą

cymi nowoczesne

technologie wytwarzania odzie

ż

y,

− doskonaleniu nauczycieli w zakresie kształcenia modułowego,

aktywizuj

ą

cych metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz

projektowania pakietów edukacyjnych.

Je

ż

eli szkoła nie mo

ż

e zapewni

ć

realizacji programu niektórych

jednostek modułowych w oparciu o własn

ą

baz

ę

, powinna powierzy

ć

kształcenie

placówkom

dysponuj

ą

cym

dobr

ą

baz

ą

techniczn

ą

i dydaktyczn

ą

, takim jak centra kształcenia praktycznego.







background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

II. Plany nauczania


PLAN NAUCZANIA

Zasadnicza szkoła zawodowa
Zawód: krawiec 743[01]
Podbudowa programowa: gimnazjum

Lp.

Dla

młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba

godzin

tygodniowo

w trzyletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w trzyletnim

okresie

nauczania

Liczba

godzin

w 3-letnim

okresie

nauczania

Semestry I – VI

Moduły kształcenia

w zawodzie

Klasy I -III

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1.

Podstawy zawodu

6

5

82

2.

Podstawy
projektowania odzie

ż

y

7

6

100

3.

Formy odzie

ż

y

5

4

70

4.

Technologia kroju
i szycia

11

8

150

5.

Przemysłowa

produkcja odzie

ż

y

11

8

150

6.

Usługi krawieckie

11

8

150

Razem

51

39

702



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

PLAN NAUCZANIA

Szkoła policealna
Zawód: krawiec 743[01]
Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie

ś

rednie



Lp.

Dla młodzie

ż

y

Dla dorosłych

Liczba godzin

tygodniowo

w rocznym

okresie

nauczania

Liczba

godzin

tygodniowo

w rocznym

okresie

nauczania

Liczba

godzin

w rocznym

okresie

nauczania

Semestry I – II

Moduły kształcenia

w zawodzie

Semestry I - II

Forma

stacjonarna

Forma

zaoczna

1.

Podstawy zawodu

3

2

41

2.

Podstawy
projektowania odzie

ż

y

4

2

55

3.

Formy odzie

ż

y

3

2

41

4.

Technologia kroju
i szycia

5

4

68

5.

Przemysłowa
produkcja odzie

ż

y

5

4

68

6.

Usługi krawieckie

5

4

68

Razem

25

18

341

Praktyka zawodowa 4 tygodnie


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

III. Moduły kształcenia w zawodzie

Moduł 743[01].O1
Podstawy zawodu

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

organizowa

ć

stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii,

okre

ś

la

ć

zasady organizowania procesu pracy,

rozpoznawa

ć

podstawowe

rodzaje

włókien

naturalnych,

chemicznych oraz mieszanek włókienniczych,

okre

ś

la

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci włókien naturalnych i chemicznych,

rozpoznawa

ć

podstawowe wyroby liniowe,

dobiera

ć

nici do szycia wyrobów odzie

ż

owych z okre

ś

lonych

materiałów,

rozpoznawa

ć

podstawowe rodzaje płaskich materiałów pochodzenia

włókienniczego i niewłókienniczego,

okre

ś

la

ć

podstawowe

cechy

materiałów

decyduj

ą

ce

o

ich

przydatno

ś

ci u

ż

ytkowej,

okre

ś

la

ć

warto

ść

u

ż

ytkow

ą

oraz estetyczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów,

okre

ś

la

ć

zasady oceny jako

ś

ci tkanin i dzianin,

dobiera

ć

sposoby konserwacji okre

ś

lonych wyrobów odzie

ż

owych,

odczytywa

ć

znaki informacyjne okre

ś

laj

ą

ce warunki konserwacji

wyrobów odzie

ż

owych,

okre

ś

la

ć

zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych,

okre

ś

la

ć

sposoby utylizacji odpadów i produktów ubocznych,

powstaj

ą

cych podczas produkcji odzie

ż

y i wyrobów włókienniczych,

przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

stosowa

ć

procedury udzielania pierwszej pomocy w stanach

zagro

ż

enia zdrowia i

ż

ycia.








background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01]O1.01

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska


40

743[01]O1.02

Charakteryzowanie surowców włókienniczych

50

743[01]O1.03

Rozpoznawanie nitek

30

743[01]O1.04

Charakteryzowanie płaskich wyrobów
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich

96

Razem 216

3. Schemat układu jednostek modułowych





























743[01].O1.01

Przestrzeganie przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

ochrony

ś

rodowiska

743[01].O1

Podstawy zawodu

743[01].O1.03

Rozpoznawanie nitek

743[01].O1.04

Charakteryzowanie płaskich

wyrobów włókienniczych, skór

i dodatków krawieckich

743[01].O1.01

Charakteryzowanie surowców

włókienniczych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

4. Literatura

Buchfelder M.: Podr

ę

cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 2003

Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzie

ż

owe,

WSiP, Warszawa 1997
Czołnik H.: Nowoczesne maszyny prz

ę

dzalnicze. Czesarki. WSiP,

Warszawa 1987
Czołnik H.: Nowoczesne maszyny prz

ę

dzalnicze. Niedoprz

ę

dzarki. WSiP

1985
Dziamara H.: Dziewiarstwo maszynowo – r

ę

czne. Technologia dla ZSZ.

WSiP, Warszawa 1989
Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Podr

ę

cznik dla ZSZ.

WSiP, Warszawa 1989
Frontczak I, Wnuk J.: Tkactwo, Cz

ęść

II. WSiP, Warszawa 1993

Furma

ń

ska A.: Konserwacja wyrobów włókienniczych, Cz

ęść

II. WSiP,

Warszawa 1985
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998

Lewi

ń

ski J., Suszek M.: Tkactwo, Cz

ęść

I. WSiP, Warszawa 1993

Nycz E., Owczarz R.,

Ś

rednicka L.: Budowa tkanin. WSiP 1990

Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ. WSiP 1990
Pawłowa M., Skoracki J., Smirnow W.: Materiałoznawstwo odzie

ż

owe.

PR, Radom, 2001
Pawłowa M.: Materiałoznawstwo odzie

ż

owe.

Ć

wiczenia laboratoryjne.

Politechnika Radomska, Radom 2004
Szarek H.: Konserwacja wyrobów włókienniczych, Cz

ęść

I. WSiP,

Warszawa 1985
Tomsa A.: Wyko

ń

czalnictwo włókiennicze. Podr

ę

cznik dla ZSZ”, WSiP

1989
Wa

ś

niewski S.: Dziewiarstwo maszynowe. WSiP, Warszawa 1988

Dobór

ś

rodków ochrony indywidualnej. CIOP, Warszawa 2000

Encyklopedia techniki, Przemysł lekki. Wydawnictwa Naukowo–
Techniczne, Warszawa 1986
Kompendium pierwszej pomocy. CIOP, Warszawa 2002
Krawiectwo – Materiałoznawstwo, podr

ę

cznik dla zasadniczych szkół

odzie

ż

owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999

Materiałoznawstwo włókiennicze dla ZSZ. WSiP, Warszawa 1991
Psychofizyczne problemy człowieka w

ś

rodowisku pracy. CIOP,

Warszawa 2002
Polskie normy dotycz

ą

ce materiałoznawstwa odzie

ż

owego.

Czasopisma zawodowe: Odzie

ż

, Przegl

ą

d włókienniczy, Spektrum,

moda.com.pl

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Jednostka modułowa 743[01].O1.01
Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko

pracy

zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

i wymaganiami ergonomii,

− zastosowa

ć

procedury

post

ę

powania

w

sytuacji

zagro

ż

enia

po

ż

arowego,

− zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymagania ergonomii podczas wykonywania

zada

ń

zawodowych,

− oceni

ć

przyczyny zm

ę

czenia w czasie pracy,

− zastosowa

ć

zasady zapobiegania wypadkom w

ś

rodowisku pracy,

− zastosowa

ć

procedury post

ę

powania w sytuacji wypadku przy pracy,

− udzieli

ć

pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadku przy

pracy,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie ochronnej odzie

ż

y roboczej,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

narz

ę

dziami i przyborami do pracy r

ę

cznej zgodnie

z zasadami bezpiecze

ń

stwa pracy,

− okre

ś

li

ć

zagro

ż

enia wyst

ę

puj

ą

ce podczas obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

u

ż

ytkowania urz

ą

dze

ń

i maszyn elektrycznych,

− okre

ś

li

ć

zasady

organizowania

procesu

pracy

zgodnie

z wymaganiami bezpiecze

ń

stwa pracy i ergonomii,

− scharakteryzowa

ć

zagro

ż

enia

zwi

ą

zane

z

transportem

wewn

ą

trzzakładowym,

− przewidzie

ć

konsekwencje

nieprzestrzegania

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w trakcie realizacji zada

ń

zawodowych,

− okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracownika i pracodawcy,

− okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki ucznia wynikaj

ą

ce z regulaminów pracowni

szkolnych,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej obowi

ą

zuj

ą

ce w pracowniach szkolnych,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej

dotycz

ą

ce

składowania

i

przechowywania

materiałów i wyrobów odzie

ż

owych,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

− okre

ś

li

ć

sposoby utylizacji odpadów i produktów ubocznych,

powstałych podczas produkcji odzie

ż

y i wyrobów włókienniczych.


2. Materiał nauczania

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

ż

arowa.

Wymagania ergonomii dotycz

ą

ce organizacji stanowisk pracy.

Czynniki

szkodliwe,

uci

ąż

liwe

oraz

niebezpieczne

wyst

ę

puj

ą

ce

w

ś

rodowisku pracy.

Ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej.

Bezpiecze

ń

stwo pracy podczas obsługi urz

ą

dze

ń

elektrycznych.

Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Pierwsza pomoc.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej

obowi

ą

zuj

ą

ce w pracowniach szkolnych.

Regulaminy pracowni szkolnych.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej

dotycz

ą

ce składowania i przechowywania materiałów i wyrobów

odzie

ż

owych.

Zasady bezpiecze

ń

stwa dotycz

ą

ce transportu materiałów i wyrobów.

Utylizacja odpadów i produktów ubocznych, powstałych podczas
produkcji odzie

ż

y.

3.

Ć

wiczenia

Organizowanie stanowiska pracy.

Okre

ś

lanie wpływu warunków pracy na stan zdrowia pracownika.

Dobieranie

ś

rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej

pracy.

Opracowywanie regulaminów oraz instrukcji dotycz

ą

cych okre

ś

lonych

stanowisk pracy.

Okre

ś

lanie potencjalnych zagro

ż

e

ń

na ró

ż

nych stanowiskach pracy

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Przeprowadzanie ewakuacji z budynku szkolnego.

Stosowanie

procedur

udzielania

pierwszej

pomocy

osobie

poszkodowanej.

Okre

ś

lanie sposobów utylizacji odpadów i produktów ubocznych,

powstałych podczas produkcji odzie

ż

y, zgodnie z zasadami ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Przepisy

dotycz

ą

ce

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Instrukcje i foliogramy dotycz

ą

ce zagro

ż

e

ń

na stanowisku pracy.

Wyposa

ż

enie do nauki udzielania pierwszej pomocy - fantom,

ś

rodki

medyczne.
Sprz

ę

t ga

ś

niczy, ga

ś

nice.

Ś

rodki ochrony indywidualnej.

Regulaminy, instrukcje obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Filmy i programy komputerowe, dotycz

ą

ce opisów sytuacji, procedur

post

ę

powania, ochrony

ś

rodowiska, zagro

ż

e

ń

po

ż

arowych i sposobów

ewakuacji w sytuacji zagro

ż

enia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

kształtowania

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw warunkuj

ą

cych realizacj

ę

zada

ń

zawodowych,

zgodnie z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami ergonomii. Podczas realizacji

programu jednostki nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na przygotowanie stanowiska

pracy, znaczenie ochrony zdrowia w pracy zawodowej, stosowanie
zasad zapobiegania wypadkom w

ś

rodowisku pracy i udzielanie

pierwszej pomocy w stanach zagro

ż

enia

ż

ycia i zdrowia.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: tekstu przewodniego, przypadków, sytuacyjnej,
dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Metoda tekstu

przewodniego wymaga przygotowania materiałów do wykonywania

ć

wicze

ń

: pyta

ń

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupie do 15 osób. Wskazane jest, aby

nauczyciel prowadz

ą

cy zaj

ę

cia był specjalist

ą

z zakresu bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy.

Podstawow

ą

metod

ą

nauczania b

ę

d

ą

ć

wiczenia realizowane

indywidualnie lub w zespołach 2 - 3 osobowych.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały

czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów

oceniania.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

, nale

ż

y

zwraca

ć

uwag

ę

na:

− organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
− przestrzeganie przepisów dotycz

ą

cych bezpiecze

ń

stwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

− opracowywanie projektów zagospodarowania lub utylizacji odpadów

i produktów ubocznych zgodnie z zasadami ochrony

ś

rodowiska,

− udzielanie pierwszej pomocy zgodnie z przyj

ę

t

ą

procedur

ą

,

− dobór

ś

rodków ochrony indywidualnej.

W procesie sprawdzania osi

ą

gni

ęć

uczniów proponuje si

ę

stosowanie

sprawdzianów ustnych, sprawdzianów pisemnych, prezentacji projektów
oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zada

ń

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów,

oceny

prezentowanych

projektów

oraz

poziom

wykonania

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Jednostka modułowa 743[01].O1.02
Charakteryzowanie surowców włókienniczych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dokona

ć

klasyfikacji surowców i wyrobów włókienniczych,

− dokona

ć

klasyfikacji włókien naturalnych,

− scharakteryzowa

ć

fizyczne

wła

ś

ciwo

ś

ci

włókien

ro

ś

linnych,

zwierz

ę

cych i mineralnych,

− okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci chemiczne włókien ro

ś

linnych, zwierz

ę

cych

i mineralnych,

− dokona

ć

klasyfikacji włókien chemicznych,

− scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci włókien chemicznych i mieszanek

włókienniczych,

− dobra

ć

metody identyfikacji włókien,

− przeprowadzi

ć

badania organoleptyczne włókien,

− rozró

ż

ni

ć

włókna pod mikroskopem,

− przeprowadzi

ć

badania chemiczne włókien,

− scharakteryzowa

ć

włókna nieorganiczne,

− okre

ś

li

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci włókien na jako

ść

gotowych wyrobów

włókienniczych.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja surowców i wyrobów włókienniczych.
Klasyfikacja włókien.
Wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne i chemiczne włókien.

Włókna naturalne.
Włókna chemiczne.
Włókna nieorganiczne.
Metody identyfikacji włókien.
Wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci włókien na jako

ść

gotowych wyrobów.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych i chemicznych wybranych

włókien.

Rozpoznawanie włókien pod mikroskopem.

Okre

ś

lanie rodzaju włókien na podstawie wyników próby spalania.

Rozpoznawanie włókien na podstawie bada

ń

chemicznych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze

obrazuj

ą

ce

rodzaje

włókien

naturalnych,

chemicznych

i nieorganicznych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Zestawy próbek włókien naturalnych, chemicznych i nieorganicznych.
Zestaw nitek z ró

ż

nych typów włókien.

Wyroby włókiennicze.
Zestawy próbek tkanin i dzianin z włókien naturalnych, chemicznych
i nieorganicznych.
Mikroskopy z oprzyrz

ą

dowaniem do identyfikacji włókien.

Sprz

ę

t laboratoryjny i zestawy odczynników chemicznych do identyfikacji

włókien.
Lupy tkackie.
Zestawy norm.
Katalogi i materiały reklamowe.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki obejmuje umiej

ę

tno

ś

ci z zakresu rozró

ż

niania

wyrobów włókienniczych, charakteryzowania i klasyfikacji surowców
włókienniczych oraz okre

ś

lenia ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

W procesie dydaktycznym proponuje si

ę

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: wykład informacyjny, pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz

z instrukta

ż

em, tekst przewodni oraz

ć

wiczenia praktyczne. Dominuj

ą

c

ą

metod

ą

nauczania powinny by

ć

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni materiałoznawstwa.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób z podziałem na zespoły

2 - 3 osobowe. Ka

ż

dy ucze

ń

powinien mie

ć

mo

ż

liwo

ść

bezpo

ś

redniej

identyfikacji wyrobów włókienniczych.

Ze wzgl

ę

du na ró

ż

norodno

ść

wyrobów włókienniczych nale

ż

y zwróci

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na umiej

ę

tno

ść

rozró

ż

niania włókien oraz okre

ś

lania

ich wła

ś

ciwo

ś

ci.

Wskazane jest, aby uczniowie podczas zaj

ęć

korzystali z literatury

zawodowej, czasopism, katalogów oraz Internetu, jako

ź

ródła

pozyskiwania

informacji

o

nowych

surowcach

włókienniczych

i mo

ż

liwo

ś

ciach ich zastosowania.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

zawodowych mog

ą

by

ć

sprawdzone za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów, szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska, stosowanie ró

ż

nych metod

identyfikacji włókien, interpretowanie wyników bada

ń

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom wykonania

ć

wicze

ń

, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

, wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y przestrzega

ć

ustalonych

kryteriów oceniania oraz uwzgl

ę

dni

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ę

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

Jednostka modułowa 743[01].O1.03
Rozpoznawanie nitek

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dokona

ć

klasyfikacji nitek,

− scharakteryzowa

ć

nitki z włókien odcinkowych,

− scharakteryzowa

ć

nitki z włókien ci

ą

głych,

− okre

ś

li

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci nitek,

− scharakteryzowa

ć

sposoby skr

ę

cania nitek,

− okre

ś

li

ć

wpływ sposobu prz

ę

dzenia na wła

ś

ciwo

ś

ci nitek,

− okre

ś

li

ć

sposoby wyznaczania grubo

ś

ci nitek,

− wyznaczy

ć

mas

ę

nitek w texach,

− wyznaczy

ć

kierunek skr

ę

tu nitek,

− wyznaczy

ć

liczb

ę

skr

ę

tu nitek,

− scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci nitek odzie

ż

owych,

− wyja

ś

ni

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci nitek na jako

ść

materiałów odzie

ż

owych.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja nitek.
Nitki z włókien odcinkowych.
Nitki z włókien ci

ą

głych.

Zasady wytwarzania prz

ę

dzy, sposoby skr

ę

cania nitek.

Masa liniowa nitek.
Wła

ś

ciwo

ś

ci nitek.

Metody badania prz

ę

dzy i nitek.

Wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci nitek na jako

ść

wyrobów włókienniczych.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie układu włókien w nitce.

Porównywanie nitek z ró

ż

nych próbek tkanin.

Rozpoznawanie ró

ż

nych sposobów skr

ę

cania nitek.

Okre

ś

lanie liczby i kierunku skr

ę

tu wybranych nitek.

Wyznaczanie numeru tex nitki.

Przeprowadzanie próby wytrzymało

ś

ciowej ró

ż

nego rodzaju nici.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Plansze przedstawiaj

ą

ce ró

ż

ne rodzaje nitek.

Zestaw nitek z ró

ż

nych włókien.

Zestaw wyrobów włókienniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

Motowidło i

zrywarka.

Skr

ę

tomierz do badania skr

ę

tu nitek.

Zestawy norm.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce metod otrzymywania

i wła

ś

ciwo

ś

ci nitek odzie

ż

owych, jest to podstawowa wiedza niezb

ę

dna

do wykonywania zada

ń

zawodowych.

Podczas realizacji programu proponuje si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: wykład informacyjny, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

i

ć

wiczenia praktyczne.
Zaleca si

ę

, aby przed rozpocz

ę

ciem

ć

wicze

ń

praktycznych nauczyciel

przeprowadził pokaz z instrukta

ż

em lub obja

ś

nieniem dotycz

ą

cy obsługi

przyrz

ą

dów pomiarowych oraz zapoznał uczniów z zasadami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

cymi w pracowni.

Nale

ż

y równie

ż

przygotowa

ć

materiały niezb

ę

dne do wykonania

ć

wicze

ń

: teksty przewodnie, instrukcje do

ć

wicze

ń

, instrukcje obsługi

przyrz

ą

dów pomiarowych.

W czasie zaj

ęć

dydaktycznych uczniowie samodzielnie przygotowuj

ą

i wykonuj

ą

ć

wiczenia korzystaj

ą

c z pyta

ń

prowadz

ą

cych zawartych

w tek

ś

cie przewodnim lub instrukcji do

ć

wicze

ń

oraz materiałów

ź

ródłowych.

Uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

wielokrotnego powtarzania zada

ń

,

a

ż

do uzyskania pozytywnych wyników. W trakcie realizacji programu

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kształtowanie postaw zawodowych oraz na

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, utrzymywanie

porz

ą

dku na stanowisku pracy, prowadzenie racjonalnej gospodarki

materiałowej, a tak

ż

e na jako

ść

wykonywania pomiarów.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni materiałoznawstwa

wyposa

ż

onej w przyrz

ą

dy do badania nitek i prz

ę

dzy, uczniowie powinni

pracowa

ć

w grupach do 15 osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie ustalonych
kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdzi

ć

obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów

podczas wykonania zada

ń

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

na

bie

żą

co oraz po jego wykonaniu, ucze

ń

powinien samodzielnie

sprawdzi

ć

wyniki swojej pracy według przygotowanego przez

nauczyciela arkusza oceny post

ę

pów. Nast

ę

pnie według tego samego

arkusza, nauczyciel ocenia poprawno

ść

i jako

ść

wykonanego zadania.

Spostrze

ż

enia i wnioski z

ć

wicze

ń

uczniowie mog

ą

przedstawi

ć

na forum

grupy.

Podstaw

ą

uzyskania przez ucznia pozytywnej oceny powinno by

ć

poprawne wykonanie

ć

wicze

ń

.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

Jednostka modułowa 743[01].O1.04
Charakteryzowanie płaskich wyrobów
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dokona

ć

klasyfikacji płaskich wyrobów włókienniczych,

− scharakteryzowa

ć

budow

ę

i sposoby wytwarzania tkaniny,

− sklasyfikowa

ć

sploty tkackie,

− okre

ś

li

ć

wpływ splotu na wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin,

− scharakteryzowa

ć

proces wytwarzania dzianin,

− rozró

ż

ni

ć

sploty dzianin,

− scharakteryzowa

ć

wyroby plecione,

− okre

ś

li

ć

metody wytwarzania włóknin, prz

ę

dzin i laminatów,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie folii odzie

ż

owych,

− scharakteryzowa

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie skór licowych,

futerkowych i ich imitacji,

− scharakteryzowa

ć

materiały wzmacniaj

ą

ce i termoizolacyjne,

− scharakteryzowa

ć

rodzaje dodatków krawieckich,

− rozró

ż

ni

ć

nici odzie

ż

owe,

− rozró

ż

ni

ć

pasmanterie,

− scharakteryzowa

ć

zapi

ę

cia,

− scharakteryzowa

ć

metody

badania

wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

rodzaj

i

zakres

bada

ń

wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

i dodatków krawieckich,

− dobra

ć

metod

ę

badania do rodzaju materiałów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

wpływ rodzaju włókna i struktury materiału na wła

ś

ciwo

ś

ci

higieniczne,

− okre

ś

li

ć

higieniczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

ż

owych oraz ich

przydatno

ść

w produkcji odzie

ż

y,

− oceni

ć

wytrzymało

ść

materiałów odzie

ż

owych wykonanych z ró

ż

nych

surowców,

− okre

ś

li

ć

estetyczne

i

konfekcyjne

wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

odzie

ż

owych oraz ich przydatno

ść

w produkcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci konfekcyjnych materiałów odzie

ż

owych

na technologi

ę

produkcji wyrobu,

− zbada

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci specjalne materiałów odzie

ż

owych,

− zbada

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci skór,

− zbada

ć

wła

ś

ciwo

ś

ci dodatków krawieckich,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas

badania materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

− scharakteryzowa

ć

sposoby wyko

ń

czania tkanin, dzianin i skór,

− okre

ś

li

ć

wpływ wyko

ń

czenia tkanin i dzianin na ich wła

ś

ciwo

ś

ci,

− wyznaczy

ć

parametry struktury tkanin i dzianin,

− zidentyfikowa

ć

ę

dy oraz wady tkanin i dzianin,

− okre

ś

li

ć

zasady konserwacji materiałów odzie

ż

owych i wywabiania

plam,

− okre

ś

li

ć

zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych.

2. Materiał nauczania

Klasyfikacja wyrobów włókienniczych.
Materiały odzie

ż

owe z nitek.

Proces produkcji tkanin i dzianin.
Sploty tkackie i dziewiarskie.
Tkaniny.
Dzianiny.
Wyroby plecione.
Włókniny i prz

ę

dziny.

Laminaty.
Folie odzie

ż

owe i materiały powlekane.

Skóry licowe i futerkowe i imitacje skór.
Dodatki krawieckie.
Metody badania wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

ż

owych.

Wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowe materiałów odzie

ż

owych.

Wła

ś

ciwo

ś

ci specjalne materiałów odzie

ż

owych, metody badania.

Zasady wyko

ń

czania tkanin i dzianin.

ę

dy powstaj

ą

ce podczas produkcji tkanin i dzianin.

Zasady konserwacji materiałów odzie

ż

owych i wywabianie plam.

Zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych.

3.

Ć

wiczenia

Porównywanie budowy tkaniny, dzianiny i plecionki.

Okre

ś

lanie liczby nitek osnowy i w

ą

tku na kawałku płótna.

Wykonywanie próbek splotów zasadniczych.

Rozró

ż

nianie próbek tkanin.

Badanie odporno

ś

ci tkanin na ró

ż

ne czynniki.

Rozró

ż

nianie tkanin drukowanych i kolorowo tkanych.

Identyfikowanie typowych bł

ę

dów i wad w tkaninach na podstawie

wybranych próbek.

Identyfikowanie próbek dzianin.

Identyfikowanie próbek wyrobów plecionych.

Rozró

ż

nianie próbek prz

ę

dzin.

Rozró

ż

nianie próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Identyfikowanie próbek skór i futer.

Wykonywanie katalogu próbek z dodatkami krawieckimi.

Rozpoznawanie znakowania surowców włókienniczych.

Wykonanie katalogu próbek tkanin i dzianin.

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin i dzianin na podstawie bada

ń

organoleptycznych.

Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin i dzianin na podstawie bada

ń

laboratoryjnych.

Konserwacja wyrobów odzie

ż

owych z ró

ż

nych materiałów, usuwanie

plam.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie oraz instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Kolekcja tkanin i dzianin.
Wzory splotów tkackich zasadniczych i pochodnych.
Wzory splotów dzianin rz

ą

dkowych i kolumienkowych.

Katalogi próbek tkanin drukowanych i kolorowo tkanych.
Katalog próbek z bł

ę

dami tkanin.

Katalog próbek dzianin.
Katalog wyrobów plecionych.
Katalog prz

ę

dzin.

Katalog próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych.
Katalog próbek skór licowych i futerkowych oraz imitacji.
Katalog dodatków krawieckich.
Zestawy norm.
Lupy tkackie.
Mikroskopy z oprzyrz

ą

dowaniem.

Sprz

ę

t laboratoryjny i odczynniki do badania wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów

odzie

ż

owych.


5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej zawiera wiedz

ę

dotycz

ą

c

ą

płaskich

wyrobów włókienniczych, skór i dodatków krawieckich pochodzenia
tekstylnego i niewłókienniczego.

Podczas

zaj

ęć

uczniowie

dokonuj

ą

klasyfikacji

wyrobów

włókienniczych i skór, rozró

ż

niaj

ą

rodzaje splotów tkackich, identyfikuj

ą

typowe bł

ę

dy i wady wyst

ę

puj

ą

ce w tkaninach i dzianinach, poznaj

ą

metody wytwarzania tkanin i dzianin oraz porównuj

ą

wła

ś

ciwo

ś

ci ró

ż

nych

materiałów odzie

ż

owych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu jednostki stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody

nauczania:

wykład

informacyjny,

dyskusj

ę

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

dydaktyczn

ą

pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

ż

em oraz

ć

wiczenia

praktyczne.

Wskazane jest prowadzenie zaj

ęć

w 15 osobowej grupie, z podziałem

na zespoły 2 – 3 osobowe. Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni

materiałoznawstwa odzie

ż

owego na stanowiskach

ć

wiczeniowych,

wyposa

ż

onych w przyrz

ą

dy do badania struktury i wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin

i dzianin.

Podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nauczyciel powinien zwraca

ć

uwag

ę

na

organizacj

ę

stanowiska

pracy,

przestrzeganie

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki zgodnie z ustalonymi
kryteriami.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

proponuje si

ę

sprawdza

ć

za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Zadania w te

ś

cie powinny obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad klasyfikacji

wyrobów przemysłu włókienniczego, parametrów struktury tkanin
i dzianin. W procesie oceniania nale

ż

y tak

ż

e stosowa

ć

sprawdziany

pisemne i ustne oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci ucznia podczas wykonania

zada

ń

.

Podczas obserwacji pracy uczniów, szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na: przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

Po zako

ń

czeniu realizacji

ć

wiczenia uczniowie powinni samodzielnie

sprawdzi

ć

wyniki swojej pracy według przygotowanego przez

nauczyciela arkusza oceny post

ę

pów. Nast

ę

pnie, według tego samego

arkusza nauczyciel ocenia poprawno

ść

i jako

ść

wykonanego zadania.

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.








background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

Moduł 743[01].Z1
Podstawy projektowania odzie

ż

y

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− odczytywa

ć

rysunki techniczne wyrobów odzie

ż

owych,

− wykonywa

ć

rysunki techniczne prostych wyrobów odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

ż

ne rodzaje pisma i układy liternicze,

− charakteryzowa

ć

rysunek modelowy i

ż

urnalowy,

− interpretowa

ć

rysunek

ż

urnalowy,

− okre

ś

la

ć

cechy proporcjonalnej budowy figur,

− stosowa

ć

podstawowe techniki rysunkowe do wykonywania

kompozycji,

− wykonywa

ć

rysunek modelowy wyrobu odzie

ż

owego na sylwetk

ę

podstawow

ą

,

− dobiera

ć

zestawienia kolorystyczne w projekcie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

elementy

strojów

historycznych

lub

regionalnych

w projektach ubiorów współczesnych,

− wykonywa

ć

projekty plastyczne ubiorów,

− dobiera

ć

wyroby odzie

ż

owe do typu sylwetki i przeznaczenia,

− ukrywa

ć

wady figury z zastosowaniem formy, koloru i wzoru materiału

włókienniczego,

− dobiera

ć

materiały odzie

ż

owe, dodatki krawieckie i galanteryjne.


2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z1.01 Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

40

743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

40

743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji

w projektowaniu odzie

ż

y

40

743[01].Z1.04 Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do typu sylwetki

i przeznaczenia

60

743[01].Z1.05 Dobieranie materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i galanteryjnych

72

Razem 252


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

3. Schemat układu jednostek modułowych










































743[01].Z1

Podstawy projektowania odzie

ż

y

743[01].Z1.03

Zastosowanie zasad kolorystyki

i kompozycji w projektowaniu

odzie

ż

y

743[01].Z1.02

Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów

odzie

ż

owych

743[01].Z1.01

Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego

odzie

ż

owego

743[01].Z1.04

Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do

typu sylwetki i przeznaczenia

743[01]. Z1.05

Dobieranie materiałów odzie

ż

owych,

dodatków krawieckich

i galanteryjnych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

4. Literatura

Antkowiak J.: Sekrety modnych pa

ń

. Wydawnictwo Twój Styl,

Warszawa1993
Białostocki J.: Sztuka cenniejsza ni

ż

złoto. Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 2002
Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo Odzie

ż

owe,

WSiP, Warszawa 1997
Czurkowa M.H., Ulawska – Bryszewska J.: Rysunek zawodowy dla szkół
odzie

ż

owych. WSiP, Warszawa 1996

Czy

ż

ewski H., Stasiak E., Zieli

ń

ski J.: Technologia odzie

ż

y. WNT,

Warszawa 1979
Fałkowska – R

ę

kawek E.: Podstawy projektowania odzie

ż

y. WSiP,

Warszawa 2000
Gutkowska-Rychlewska M.: Historia ubiorów. ZJN Ossoli

ń

skich 1968

Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998

Jackowski A.: Polska sztuka ludowa. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 1999
Parafianowicz Z.: Szkolny słownik odzie

ż

owy. WSiP Warszawa 1999

Pietboeut H.: O stroju na ka

ż

d

ą

okazj

ę

.

Ś

wiat Ksi

ąż

ki, Warszawa 1999

Romano Ch.: Nie mam, co na siebie wło

ż

y

ć

. Muza S.A., Warszawa 2000

Szyller A., Banach E.: Słownik mody. WP, Warszawa 1962
Watermann G., Zingel F.: Znajd

ź

swój kolor. Muza S.A., Warszawa 2003

Atlas Polskich Strojów Ludowych – wybrane zeszyty monograficzne
Czasopisma: Odzie

ż

, Burda, Twój Styl, Folklor

Encyklopedia techniki. Przemysł Lekki. Wydawnictwo Naukowo–
Techniczne, Warszawa 1989
Folklor. Wydawnictwo Bosz, Olszanica 2001
Instrukcja:

„Rysunek

techniczny

dla

przemysłu

odzie

ż

owego”.

Politechnika Łódzka, Łód

ź

1989

Krawiectwo – Materiałoznawstwo, podr

ę

cznik dla zasadniczych szkół

odzie

ż

owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999

Podstawowe symbole stosowane do opisu rysunków

w

ę

złów

konstrukcyjnych odzie

ż

y”. Politechnika Łódzka, Łód

ź

1998

Polskie Normy z zakresu rysunku technicznego: format arkuszy,
podziałki, pismo, linie rysunkowe, tabliczki rysunkowe, widoki, przekroje,
kłady, wymiarowanie.

Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

Jednostka modułowa 743[01].Z1.01
Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

ż

owego

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko kre

ś

larskie,

− dobra

ć

materiały i przybory do sporz

ą

dzania rysunku technicznego,

− scharakteryzowa

ć

proporcje majuskuły, minuskuły, cyfry arabskiej

i rzymskiej,

− napisa

ć

tekst pismem technicznym,

− zastosowa

ć

ż

ne rodzaje pisma i układy liternicze,

− dobra

ć

formaty arkuszy rysunkowych i kre

ś

larskich,

− przygotowa

ć

arkusz kre

ś

larski wraz z tabelk

ą

opisow

ą

,

− zastosowa

ć

ż

ne rodzaje linii w rysunku technicznym,

− narysowa

ć

fragment i cało

ść

wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

ż

ne skale w rysunku technicznym,

− odczyta

ć

rysunek techniczny prostego wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

zasady wymiarowania rysunku technicznego,

− zastosowa

ć

oznaczenia

podczas

sporz

ą

dzania

rysunków

technicznych odzie

ż

owych,

− odczyta

ć

rysunki szwów i

ś

ciegów,

− odczyta

ć

rysunek instrukta

ż

owy w

ę

złów technologicznych odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

graficzne programy komputerowe do sporz

ą

dzania

rysunków technicznych.

2. Materiał nauczania

Materiały i przybory rysunkowe.
Pismo techniczne.
Podstawy rysunku technicznego.
Arkusze do rysunku technicznego.
Linie i ich zastosowanie w rysunku technicznym.
Skala.
Symbole oznacze

ń

szwów,

ś

ciegów i w

ę

złów technologicznych odzie

ż

y.

Graficzne programy komputerowe.

3.

Ć

wiczenia

Rozró

ż

nianie rodzajów pisma.

Pisanie alfabetu pismem technicznym.

Sporz

ą

dzanie tabliczki opisowej pismem technicznym.

Sporz

ą

dzanie arkusza kre

ś

larskiego i tabliczki opisowej.

Wykonywanie rysunków technicznych i tabliczek opisowych.

Wymiarowanie rysunków technicznych zgodnie z Polskimi Normami.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

Wykonywanie rysunków szwów,

ś

ciegów i w

ę

złów technologicznych

odzie

ż

y.

Wykonywanie prostego rysunku technicznego z wykorzystaniem

graficznego programu komputerowego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Normy dotycz

ą

ce rysunku technicznego.

Plansze dydaktyczne z wzorami liter.
Przybory i materiały do rysunku technicznego.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce kolejne fazy powstawania rysunku

technicznego.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce symbole szwów i w

ę

złów technologicznych

odzie

ż

y.

Rzutniki pisma, stoły kre

ś

larskie.

Stela

ż

e do organizowania wystaw prac uczniowskich.

Graficzne programy komputerowe.
Zestaw komputerowy, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki.

Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

odczytywania i sporz

ą

dzania rysunków technicznych i instrukta

ż

owych

dotycz

ą

cych wytwarzania odzie

ż

y. Uczniowie podczas zaj

ęć

poznaj

ą

ż

ne rodzaje pisma technicznego i układów literniczych, dobieraj

ą

materiały i przybory do wykonywania rysunków technicznych, wykonuj

ą

rysunki w skali.

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

si

ę

w pracowni projektowania i modelowania

odzie

ż

y wyposa

ż

onej w stoły i przybory kre

ś

larskie, materiały rysunkowe

oraz

ś

rodki dydaktyczne.

Podstawow

ą

metod

ą

nauczania powinny by

ć

ć

wiczenia indywidualne

wykonywane w grupie do 15 osób.

Organizuj

ą

c miejsce pracy ucznia nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

rozmieszczenie materiałów i przyborów rysunkowych, o

ś

wietlenie oraz

postaw

ę

ucznia podczas pracy.

Podczas wykonywania układów literniczych i rysunku technicznego

szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na poprawno

ść

wykonywania zada

ń

.

Ć

wiczenia trudne, wymagaj

ą

ce precyzji nale

ż

y wykonywa

ć

na przemian

z

ć

wiczeniami łatwiejszymi.

Po wykonaniu zadania prace mo

ż

na zaprezentowa

ć

na wystawie

klasowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów w zakresie wyodr

ę

bnionych celów kształcenia

powinny by

ć

oceniane na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

W procesie oceniania zaleca si

ę

stosowa

ć

sprawdziany praktyczne

oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Proponuje si

ę

równie

ż

stosowanie testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania

w te

ś

cie mog

ą

dotyczy

ć

terminologii z zakresu pisma technicznego

i rysunków technicznych, rodzajów rysunków technicznych oraz zasad
wymiarowania rysunków.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y

zwróci

ć

uwag

ę

na:

− organizacj

ę

stanowiska pracy,

− stosowanie przyborów kre

ś

larskich,

− stosowanie zasad proporcji pisma,
− stosowanie linii rysunkowych,
− wymiarowanie rysunków,
− estetyk

ę

wykonanego rysunku oraz umiej

ę

tno

ść

prezentacji,

− samodzielno

ść

i terminowo

ść

wykonania pracy.

Dokonywanie bie

żą

cej oceny osi

ą

gni

ęć

ucznia umo

ż

liwia korekt

ę

popełnianych w trakcie pracy bł

ę

dów. Poprawne wykonanie

ć

wicze

ń

jest

podstaw

ą

do uzyskania pozytywnej oceny.

Proces sprawdzania i oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów powinien by

ć

realizowany zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

Jednostka modułowa 743[01].Z1.02
Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dobra

ć

materiały i przybory rysunkowe,

− zorganizowa

ć

stanowisko do wykonywania rysunków odzie

ż

y

zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz

wymaganiami ergonomii,

− wykona

ć

rysunek odr

ę

czny,

− wykona

ć

rysunek rozmachowy,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunki brył,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek z natury, pami

ę

ci lub wyobra

ź

ni,

− okre

ś

li

ć

proporcje sylwetki damskiej i m

ę

skiej,

− okre

ś

li

ć

proporcje sylwetki dziecka,

− okre

ś

li

ć

zasady perspektywy zbie

ż

nej,

− wykona

ć

szkice fragmentów odzie

ż

y w uj

ę

ciu perspektywicznym,

− narysowa

ć

schematy sylwetek dziecka, kobiety i m

ęż

czyzny,

− zastosowa

ć

zasady perspektywy w rysowaniu sylwetki ludzkiej,

− narysowa

ć

prosty ubiór na sylwetce statycznej,

− narysowa

ć

prosty ubiór na sylwetce w ruchu,

− okre

ś

li

ć

zasady wykonywania rysunków modelowych,

− wykona

ć

rysunek modelowy odzie

ż

y,

− wykona

ć

rysunek modelowy odzie

ż

y w uło

ż

eniu płaskim,

− okre

ś

li

ć

sylwetk

ę

ż

urnalow

ą

,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

rysunkiem

ż

urnalowym,

− skopiowa

ć

rysunki

ż

urnalowe,

− zastosowa

ć

ś

wiatłocie

ń

w rysunku odzie

ż

owym.

2. Materiał nauczania

Przybory i materiały rysunkowe.
Techniki rysunkowe.
Rysunek odr

ę

czny.

Proporcje figury ludzkiej.
Rysunki sylwetek statycznych: dziecka, kobiety, m

ęż

czyzny.

Rysunki sylwetek w ruchu: dziecka, kobiety, m

ęż

czyzny.

Perspektywa.
Rysunek modelowy.
Rysunek

ż

urnalowy.

Ś

wiatłocie

ń

w rysunku.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie rysunku odr

ę

cznego wyrobu odzie

ż

owego.

Wykonywanie kompozycji rysunkowej.

Wykonywanie rysunków rozmachowych.

Sporz

ą

dzanie rysunków brył.

Wykonywanie rysunku formy płaskiej z natury.

Wykonywanie schematu sylwetki ludzkiej.

Wykonywanie

rysunków

odzie

ż

y

z

zastosowaniem

zasad

perspektywy.

Wykonywanie rysunku modelowego odzie

ż

y w uło

ż

eniu płaskim.

Wykonywanie sylwetki w ruchu i wrysowywanie w ni

ą

stela

ż

y.

Przenoszenie rysunków

ż

urnalowych na schematy sylwetek.

Kopiowanie rysunku

ż

urnalowego odzie

ż

y ró

ż

nymi technikami.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Foliogramy i fazogramy schematów sylwetek: dziecka, kobiety,
m

ęż

czyzny.

Plansze rysunków sylwetek ludzkich statycznych.
Rysunki sylwetek ludzkich w ruchu.

ś

urnale mody dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej z fotografiami oraz

rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Dokumentacja techniczno-technologiczna: rysunek modelowy i jego
odmiany.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Stojaki na plansze.
Teczki z rysunkami odzie

ż

y.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce rysowania

ubiorów na schematach sylwetek statycznych i dynamicznych,
wykonywania rysunków modelowych, odczytywania oraz kopiowania
rysunków

ż

urnalowych.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

powinny znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, metoda

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób, na

indywidualnych stanowiskach pracy,

w pracowni projektowania

i modelowania odzie

ż

y wyposa

ż

onej w stoły kre

ś

larskie, materiały

i przybory rysunkowe.

W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lania proporcji i dysproporcji figury ludzkiej, rysowania

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

sylwetek ludzkich statycznych i w ruchu, wykonywania rysunków
odzie

ż

y, wykonywania rysunków ubioru na schematach statycznych

i dynamicznych sylwetek człowieka, okre

ś

lania proporcji odzie

ż

y,

wykonywania rysunków modelowych odzie

ż

y w uło

ż

eniu płaskim i na

figurze ludzkiej, stosowania ró

ż

nych technik kopiowania rysunku

ż

urnalowego. Uczniowie powinni podpisywa

ć

i opisywa

ć

rysunki pismem

technicznym.

Wskazane jest, aby uczniowie tworzyli zbiory swoich prac, gromadz

ą

c

je w teczkach (portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− dobieranie materiałów i przyborów rysunkowych,
− rysowanie sylwetki dziecka, kobiety i m

ęż

czyzny,

− stosowanie zasad perspektywy podczas szkicowania odzie

ż

y,

− wykonywanie rysunków odzie

ż

y zgodnie z przyj

ę

tymi zasadami,

− wykonywanie rysunków ubiorów na schematach sylwetek

statycznych i dynamicznych,

− odczytywanie rysunków

ż

urnalowych,

− stosowanie ró

ż

nych technik kopiowania rysunków

ż

urnalowych.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

Jednostka modułowa 743[01].Z1.03
Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dobra

ć

narz

ę

dzia

i

materiały

do

wykonywania

kompozycji

kolorystycznych,

− dobra

ć

kolory zasadnicze, pochodne i neutralne,

− dobra

ć

kolory ciepłe i zimne,

− zró

ż

nicowa

ć

kolory pod wzgl

ę

dem waloru, nasycenia, czysto

ś

ci,

− okre

ś

li

ć

sposób powstawania kolorów zgaszonych i złamanych,

− wykona

ć

koło barw,

− zastosowa

ć

techniki rysunkowe i malarskie do wykonywania

kompozycji plastycznych,

− zastosowa

ć

kolor w ubiorze,

− zastosowa

ć

kontrast barw,

− uzyska

ć

okre

ś

lon

ą

ekspresj

ę

barw w ubiorze,

− okre

ś

li

ć

zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych,

− zastosowa

ć

układy linii w kompozycji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

zasady dzielenia form płaskich,

− zastosowa

ć

ornamenty płaskie i przestrzenne,

− zastosowa

ć

zasady symetrii i asymetrii w projektowaniu odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

podział powierzchni brył,

− zastosowa

ć

proporcje w projektowaniu odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

plastyczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

faktur

ę

materiału,

− okre

ś

li

ć

wpływ klimatu i obyczajów na fason i kolorystyk

ę

ubiorów,

− scharakteryzowa

ć

stroje wybranych epok historycznych,

− scharakteryzowa

ć

polskie stroje regionalne,

− zastosowa

ć

elementy

strojów

historycznych

i

regionalnych

w projektach ubiorów współczesnych,

− zastosowa

ć

grafik

ę

komputerow

ą

do

tworzenia

kompozycji

plastycznych.

2. Materiał nauczania

Podstawy kolorystyki.
Techniki malarskie.
Zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych.
Historia ubioru.
Polskie stroje regionalne.
Podstawy grafiki komputerowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie koła barw.

Dobieranie barw w zestawy.

Wykonywanie układów linii w kompozycji odzie

ż

y.

Dzielenie form płaskich.

Rysowanie ornamentów płaskich i przestrzennych.

Dobieranie kolorów i fasonu odzie

ż

y do klimatu i obyczajów danego

kraju.

Rozró

ż

nianie polskich strojów historycznych na podstawie fotografii.

Rozró

ż

nianie polskich strojów ludowych na podstawie fotografii.

Odwzorowywanie fasonów odzie

ż

y historycznej.

Sporz

ą

dzanie rysunków strojów historycznych ró

ż

nymi technikami

malarskimi.

Projektowanie

odzie

ż

y

współczesnej

inspirowanej

strojami

regionalnymi.

Wykonywanie okre

ś

lonej kompozycji kolorystycznej z zastosowaniem

techniki komputerowej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Przybory i materiały rysunkowe.
Foliogramy i plansze z kołem barw.
Plansze kolorystyczne dla ciepłych i chłodnych typów urody.
Materiały do

ć

wicze

ń

z zakresu tworzenia kolorystycznych zestawie

ń

garderoby.
Albumy i zdj

ę

cia strojów historycznych.

Foliogramy z rysunkami ubiorów historycznych.
Ryciny polskich strojów regionalnych.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Zestawy komputerowe, specjalistyczne programy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program jednostki modułowej zawiera tre

ś

ci dotycz

ą

ce okre

ś

lania

kolorystyki w ubiorze, dobierania koloru do okre

ś

lonego stylu, oraz

stosowania

ś

rodków plastycznych i krawieckich. Celem realizacji

programu jednostki jest równie

ż

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci dobierania

ż

nych fasonów odzie

ż

y, zgodnych z tendencjami mody, odpowiednich

do wieku i figury, inspirowanych sztuk

ą

oraz ubiorami historycznymi

i regionalnymi.

Podczas realizacji programu jednostki nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów zdobyte podczas realizacji programu jednostki

modułowej

743[01].Z1.01

Sporz

ą

dzanie

rysunku

technicznego

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

odzie

ż

owego i jednostki 743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów

odzie

ż

owych.

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z instrukta

ż

em, tekst przewodni, dyskusja

dydaktyczna, metoda projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Zaj

ę

cia dydaktyczne powinny by

ć

prowadzone przez specjalistów

z dziedziny

krawiectwa

i

stylizacji,

w

pracowni

projektowania

i modelowania odzie

ż

y. Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15

osób, podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.

Wskazane jest, aby uczniowie opracowywali własne projekty ubiorów

uwzgl

ę

dniaj

ą

c ró

ż

ne style, kolorystyk

ę

odzie

ż

y oraz typ urody, rodzaj

figury, a tak

ż

e wiek osoby, dla której b

ę

dzie zaprojektowany ubiór.

Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z katalogów,

ż

urnali, albumów, czasopism, literatury zawodowej oraz

innych

ź

ródeł informacji.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

prezentacj

ę

opracowanych projektów na forum grupy oraz

przeprowadzenie dyskusji dydaktycznej, podczas której uczniowie b

ę

d

ą

mogli przedstawi

ć

swoje spostrze

ż

enia dotycz

ą

ce stylizacji ubiorów.

Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w postaci

albumu.

6. Propozycje metod sprawdzenia i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiedza niezb

ę

dna do realizacji zada

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania w te

ś

cie powinny obejmowa

ć

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce stylów ubiorów, linii mody okre

ś

lonego stylu ubioru,

kompletowania zestawów odzie

ż

y na ró

ż

ne okazje.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne mo

ż

na sprawdza

ć

obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów

podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

stosowanie zasad kolorystyki,

dobór kolorystyki ubioru,

stosowanie układu linii i proporcji w odzie

ż

y,

charakteryzowanie strojów historycznych i regionalnych,

estetyk

ę

wykonanych prac.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów ustnych

i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

praktycznych oraz ocen

ę

projektu. Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

ca skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

Jednostka modułowa 743.[01].Z1.04
Dobieranie wyrobów odzie

ż

owych do typu sylwetki

i przeznaczenia

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− wyja

ś

ni

ć

znaczenie mody jako zjawiska społecznego,

− okre

ś

li

ć

linie mody,

− okre

ś

li

ć

fason ubioru,

− okre

ś

li

ć

styl odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

typy figur,

− dobra

ć

całodzienne ubiory kobiece do sylwetki,

− dobra

ć

ubiory kobiece wieczorowe,

− dobra

ć

całodzienne ubiory m

ę

skie do sylwetki,

− dobra

ć

odzie

ż

ochronn

ą

dla ró

ż

nych zawodów,

− dobra

ć

odzie

ż

sportowo – wypoczynkow

ą

,

− dobra

ć

odzie

ż

młodzie

ż

ow

ą

,

− dobra

ć

odzie

ż

dzieci

ę

c

ą

na ró

ż

ne grupy wiekowe,

− dobra

ć

bielizn

ę

i odzie

ż

domow

ą

,

− dostosowa

ć

formy odzie

ż

y do wzoru na tkaninie,

− zharmonizowa

ć

ubiór z kolorem twarzy i włosów,

− scharakteryzowa

ć

poj

ę

cie – złudzenie optyczne,

− okre

ś

li

ć

wpływ wzoru i koloru na wra

ż

enie sylwetki,

− okre

ś

li

ć

sposoby tuszowania wad figury,

− dobra

ć

odzie

ż

dla figur t

ę

gich,

− dobra

ć

odzie

ż

dla figur szczupłych,

− dobra

ć

odzie

ż

dla figur nietypowych,

− zastosowa

ć

specjalistyczne programy komputerowe.

2. Materiał nauczania

Zagadnienia mody.
Linia mody.
Fason w ubiorze.
Style w ubiorze.
Typy figur.
Dobieranie odzie

ż

y do typów figur.

Dobieranie odzie

ż

y zgodnie z jej przeznaczeniem.

Sposoby tuszowania wad figury.

3.

Ć

wiczenia

Okre

ś

lanie linii mody.

Dostosowywanie dawnych fasonów ubiorów do mody współczesnej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49

Rysowanie odzie

ż

y z zastosowaniem ró

ż

nych stylów.

Dobieranie kolorów, fasonów i materiałów do rodzaju odzie

ż

y.

Odwzorowywanie fasonów odzie

ż

y z fotografii na schematy sylwetek

ludzkich, przy zastosowaniu ró

ż

nych technik plastycznych.

Dobieranie odzie

ż

y na ró

ż

ne okazje.

Dobieranie odzie

ż

y współczesnej tuszuj

ą

cej wady figury.

Opracowywanie projektów kolekcji ubiorów dla ró

ż

nych grup

wiekowych i typów figur.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Albumy odzie

ż

y.

ś

urnale mody dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej z fotografiami oraz

rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Tablice do prezentowania prac uczniów.
Foliogramy prezentuj

ą

ce wady figury.

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce sposoby tuszowania wad figury.

Zestawy komputerowe z odpowiednim oprogramowaniem i dost

ę

pem do

Internetu.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

dobierania

ż

nych

fasonów

odzie

ż

y,

zgodnych

z tendencjami mody i przeznaczeniem, odpowiednich do wieku i typu
figury.

Podczas realizacji programu jednostki nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabyte w trakcie realizacji programu jednostki

modułowej 743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

ż

owych

i jednostki 743[01].Z1.03 Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji
w projektowaniu odzie

ż

y.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji dydaktycznej,

projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu jednostki modułowej

uczniowie opracowywali projekty odzie

ż

y zgodnie z proporcjami sylwetki

ż

urnalowej, uwzgl

ę

dniaj

ą

c ró

ż

ne wady figury. Nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na

kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci dobierania ubiorów dla wszystkich grup

wiekowych.

Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z katalogów,

ż

urnali, albumów, czasopism, literatury zawodowej oraz

innych

ź

ródeł informacji.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej proponuje

si

ę

prezentacj

ę

na forum grupy projektów opracowanych przez uczniów

oraz przeprowadzenie dyskusji dydaktycznej, podczas której uczniowie
b

ę

d

ą

mogli porówna

ć

swoje do

ś

wiadczenia w zakresie dobierania

wyrobów odzie

ż

owych.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób, w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, wyposa

ż

onej w stanowiska do

wykonywania rysunków oraz zestawy komputerowe z odpowiednim
oprogramowaniem i dost

ę

pem do Internetu.

Proponuje si

ę

, aby

uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach lub w postaci albumu.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiedza niezb

ę

dna do realizacji zada

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz sprawdzianów

ustnych i pisemnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na:

− wykonywanie rysunków modelowych,
− dobieranie materiałów odzie

ż

owych i dodatków do okre

ś

lonych

fasonów odzie

ż

y,

− dobieranie odzie

ż

y zgodnie z przeznaczeniem,

− estetyk

ę

wykonywanych projektów odzie

ż

owych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

pisemnych i ustnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektów.

Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów

powinno

by

ć

zgodne

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

Jednostka modułowa 743[01].Z1.05
Dobieranie

materiałów

odzie

ż

owych,

dodatków

krawieckich i galanteryjnych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− przedstawi

ć

zasady doboru materiału do podstawowych rodzajów

wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

rol

ę

akcentów i dodatków do ubioru,

− scharakteryzowa

ć

zasady doboru dodatków do materiału,

− dobra

ć

nici do szycia materiałów odzie

ż

owych,

− dobra

ć

rodzaje koronek do wyrobu bieli

ź

nianego i odzie

ż

owego,

− dobra

ć

zapi

ę

cia do wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

zasady doboru podszewek do wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie pasmanterii,

− okre

ś

li

ć

zastosowanie dodatków zdobniczych,

− scharakteryzowa

ć

wpływ wygl

ą

du powierzchni i wzoru na sposób

konfekcjonowania tkaniny,

− wybra

ć

sposób konfekcjonowania dzianiny.

2. Materiał nauczania

Rodzaje wyrobów odzie

ż

owych.

Rola akcentów i dodatków do ubioru.
Zasady doboru materiału na podstawowe typy wyrobów odzie

ż

owych.

Zasady doboru dodatków krawieckich.
Zasady doboru koronek do wyrobów bieli

ź

nianych i odzie

ż

owych.

Zasady doboru podszewek do wyrobów odzie

ż

owych.

Zasady doboru zapi

ęć

do wyrobów odzie

ż

owych.

Rodzaje pasmanterii i dodatków zdobniczych.

3.

Ć

wiczenia

Dobieranie nici do szycia ró

ż

nych rodzajów materiałów odzie

ż

owych.

Dobieranie podszewki do wyrobu odzie

ż

owego.

Dobieranie zapi

ę

cia do okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego.

Dobieranie rodzaju koronek do wyrobu bieli

ź

nianego.

Dobieranie pasmanterii i dodatków zdobniczych do okre

ś

lonych

wyrobów odzie

ż

owych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Kolekcje materiałów odzie

ż

owych: tkanin, dzianin, plecionek, włóknin,

materiałów powlekanych, skór, koronek, haftów.
Kolekcje wyrobów odzie

ż

owych: spódnic, spodni, bluzek,

ż

akietów,

bielizny.
Kolekcja dodatków krawieckich: nici, zapi

ęć

, materiałów konstrukcyjno-

no

ś

nych, termoizolacyjnych, pasmanterii, dodatków zdobniczych.

Katalogi i

ż

urnale.

Foldery dodatków krawieckich.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest nabycie przez

uczniów umiej

ę

tno

ś

ci dobierania materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i zdobniczych do wyrobu odzie

ż

owego.

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego,
przypadków oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Proponuje si

ę

, aby dominuj

ą

c

ą

metod

ą

nauczania były

ć

wiczenia praktyczne, poprzedzone pokazem

z obja

ś

nieniem.

Zaj

ę

cia nale

ż

y prowadzi

ć

w pracowni projektowania i modelowania

odzie

ż

y wyposa

ż

onej w wyroby odzie

ż

owe i dodatki krawieckie.

Uczniowie powinni pracowa

ć

w grupach do 15 osób, na stanowiskach

umo

ż

liwiaj

ą

cych indywidualne wykonanie zada

ń

.

Wskazane jest aby uczniowie podczas zaj

ęć

korzystali z literatury

zawodowej, czasopism, katalogów oraz Internetu, jako

ź

ródła

pozyskiwania informacji o zasadach doboru materiałów odzie

ż

owych,

dodatków krawieckich i zdobniczych do projektowanych wyrobów
odzie

ż

owych.

Podczas prowadzenia zaj

ęć

nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na poprawno

ść

i dokładno

ść

wykonywania zada

ń

.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
kryteriów okre

ś

lonych na pocz

ą

tku zaj

ęć

.

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

uczniów zaleca si

ę

stosowa

ć

sprawdziany ustne i pisemne oraz obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów

podczas wykonywania

ć

wicze

ń

. Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na poprawne posługiwanie si

ę

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53

terminologi

ą

zawodow

ą

, operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

oraz praktyczne jej

wykorzystanie w czasie wykonywania

ć

wicze

ń

.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

.

Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na stosowanie zasad doboru

materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich i zdobniczych do

projektowanych wyrobów odzie

ż

owych.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

w trakcie

i po ich realizacji. Poprawne wykonanie

ć

wicze

ń

jest podstaw

ą

do

uzyskania oceny pozytywnej.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

ca skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

Moduł 743 [01]. Z2
Formy odzie

ż

y

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− stosowa

ć

terminologi

ę

z zakresu konstrukcji i modelowania form

odzie

ż

y,

− wykonywa

ć

pomiary krawieckie dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− odczytywa

ć

wymiary z tabel pomiarów antropometrycznych,

− ustala

ć

wielko

ść

wyrobów odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

zasady konstrukcji i modelowania odzie

ż

y,

− stosowa

ć

zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych,

− okre

ś

la

ć

zasady stosowania dodatków konstrukcyjnych,

− rysowa

ć

siatki konstrukcyjne podstawowych elementów wyrobów

odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

zasady wyprowadzania linii modelowych,

− rysowa

ć

kształty elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− stosowa

ć

zasady modelowania wtórnego,

− modelowa

ć

formy

wyrobów

odzie

ż

owych

zgodnie

z projektem plastycznym,

− wykonywa

ć

pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka,

− modelowa

ć

formy wyrobów odzie

ż

owych na najcz

ęś

ciej spotykane

nietypowe figury,

− ustala

ć

wielko

ść

dodatków na szwy i podwini

ę

cia,

− wykonywa

ć

szablony

podstawowych

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych,

− okre

ś

la

ć

zasady stopniowania szablonów.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743 [01]. Z2.01

Wykonywanie pomiarów krawieckich

30

743 [01]. Z2.02

Konstruowanie i modelowanie form
podstawowych wyrobów odzie

ż

owych

70

743 [01]. Z2.03

Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie

z projektem plastycznym

40

743 [01]. Z2.04

Modelowanie form odzie

ż

y dla figur

nietypowych

40

Razem 180

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55


3. Schemat układu jednostek modułowych








































743[01].Z2

Formy odzie

ż

y

743[01].Z2.04

Modelowanie form odzie

ż

y dla figur

nietypowych

743[01].Z2.03

Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie

z projektem plastycznym

743[01].Z2.02

Konstruowanie i modelowanie form

podstawowych wyrobów odzie

ż

owych

743[01].Z2.01

Wykonywanie pomiarów krawieckich

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

4. Literatura

Bily – Czopowa M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y damskiej lekkiej.

WSiP, Warszawa 1990
Bily – Czopowa M., Mierowska K.: Krój i modelowanie odzie

ż

y lekkiej.

Krawiectwo miarowo – usługowe. WSiP, Warszawa 1995
Cyrankiewicz H.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y dzieci

ę

cej. WSiP,

Warszawa 1995
Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. WSiP, Warszawa
1989
Gajzer Z., Kowalczyk K., Krysicka G.: Konfekcjonowanie dzianin.
Cz

ęść

1 Technologia. WSiP, Warszawa 1986

Jurek S.: Krój i modelowanie odzie

ż

y ci

ęż

kiej damskiej i dzieci

ę

cej.

WSiP, Warszawa 1974
Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Cz

ęść

2. WSiP, Warszawa

1994
Kowalczyk R.: Krój odzie

ż

y damskiej. Fabryka Wkładów Odzie

ż

owych

„Camela”, Wałbrzych 2003
Kowalczyk R.: Krój odzie

ż

y m

ę

skiej. Fabryka Wkładów Odzie

ż

owych

„Camela”, Wałbrzych 2003
Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzie

ż

y na doln

ą

cz

ęść

ciała. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

1993

Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzie

ż

y na górn

ą

cz

ęść

ciała. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

1994

Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y

m

ę

skiej. WSiP, Warszawa 1995

Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y

ci

ęż

kiej. WSiP, Warszawa 1997

Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y

damskiej ci

ęż

kiej. WSiP, Warszawa 1997

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy, WSiP, Warszawa 1999

Piskorska M., Parafianowicz Z.: Modelowanie form odzie

ż

y m

ę

skiej.

Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

1997

Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie form bielizny. WSiP, Warszawa
1995
Porycki M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

ż

y m

ę

skiej. WSiP,

Warszawa 1977
Samek P.: Krawiectwo – Materiałoznawstwo. WSiP, Warszawa 1999
Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Czasopismo: Odzie

ż


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.01
Wykonywanie pomiarów krawieckich

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

z zakresu wykonywania form odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

proporcje sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej,

− wskaza

ć

ż

nice w budowie sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej,

− scharakteryzowa

ć

zasady

wykonywania

pomiarów

antropometrycznych dla potrzeb konstrukcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

poło

ż

enie podstawowych punktów figury człowieka

niezb

ę

dnych do wykonania pomiarów,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

symbolik

ą

pomiarów figury człowieka,

− dobra

ć

przyrz

ą

dy pomiarowe do wykonywania pomiarów krawieckich,

− scharakteryzowa

ć

zasady wykonywania pomiarów krawieckich,

− wykona

ć

pomiary

krawieckie

dla

podstawowych

wyrobów

odzie

ż

owych,

− porówna

ć

wyniki pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów

antropometrycznych,

− ustali

ć

wielko

ść

wyrobu odzie

ż

owego,

− wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: konstrukcja odzie

ż

y, siatka konstrukcyjna, dodatek

konstrukcyjny, forma konstrukcyjna, szablon odzie

ż

owy,

− rozró

ż

ni

ć

rodzaje modelowania form odzie

ż

y.

2. Materiał nauczania

Proporcje ciała człowieka w ró

ż

nych fazach rozwoju.

Pomiary antropometryczne dla potrzeb konstrukcji odzie

ż

y.

Pomiary krawieckie.
Podstawowe poj

ę

cia z zakresu konstrukcji odzie

ż

y.

Konstrukcja form odzie

ż

y dla ró

ż

nych typów budowy.

Rodzaje

modelowania

form

odzie

ż

y

konstrukcyjne,

wtórne

i przestrzenne.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie proporcji sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej.

Okre

ś

lanie poło

ż

enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze

człowieka.

Odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych.

Wykonywanie pomiarów krawieckich dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych.

Ustalanie wielko

ś

ci wyrobu odzie

ż

owego.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Tabela wymiarów dla wszystkich grup typologicznych ludno

ś

ci.

Formy elementów podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej

wielko

ś

ci i w skali.

Modele wyrobów odzie

ż

owych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce sposób dokonywania pomiarów podstawowych

i kontrolnych.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce sylwetki: dzieci

ę

c

ą

, młodzie

ż

ow

ą

, kobiec

ą

i m

ę

sk

ą

.

Foliogramy podstawowej siatki konstrukcyjnej na górn

ą

i doln

ą

cz

ęść

figury (linie i odcinki konstrukcyjne).
Foliogramy szablonów podstawowych elementów odzie

ż

owych.

Filmy dydaktyczne z zakresu: wykonywania miar, modelowania form
odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

wykonywania pomiarów potrzebnych do wykonania podstawowych
wyrobów odzie

ż

owych, posługiwania si

ę

pomiarami antropometrycznymi

dla potrzeb konstrukcji odzie

ż

y, okre

ś

lania wielko

ś

ci odzie

ż

y oraz

stosowania terminologii z zakresu wykonywania miar i modelowania
form odzie

ż

y.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, tekstu przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Zaleca si

ę

, aby podczas realizacji programu jednostki modułowej

uczniowie wykonywali pomiary krawieckie na figurze człowieka,
stosowali symbolik

ę

pomiarów oraz okre

ś

lali wielko

ść

wyrobu

odzie

ż

owego. Podczas czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z dokonywaniem

pomiarów na figurze człowieka nale

ż

y zwraca

ć

szczególn

ą

uwag

ę

na

staranno

ść

i dokładno

ść

pomiarów i zapisów.

Wskazane jest, aby zaj

ę

cia były prowadzone w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, w grupach do 15 osób.

Ć

wiczenia

praktyczne

mog

ą

by

ć

realizowane

indywidualnie

lub

w zespołach 2 – 4 osobowych.

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z tabel pomiarów antropometrycznych, przyrz

ą

dów pomiarowych

niezb

ę

dnych do wykonania pomiarów z figury ludzkiej,

ż

urnali, literatury

zawodowej, czasopism oraz innych

ź

ródeł informacji.

W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów figury człowieka, posługiwania si

ę

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

59

tabelami pomiarów antropometrycznych, posługiwania si

ę

terminologi

ą

dotycz

ą

c

ą

modelowania form odzie

ż

y.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci

praktyczne

proponuje

si

ę

sprawdza

ć

poprzez

obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

− okre

ś

lanie poło

ż

enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze

człowieka,

− odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych,
− oznaczanie pomiarów zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

symbolik

ą

,

− wykonywanie pomiarów krawieckich dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− porównywanie wyników pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów

antropometrycznych,

− ustalanie wielko

ś

ci wyrobu odzie

ż

owego.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

60

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.02
Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy do konstruowania i modelowania

form odzie

ż

y, zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy

oraz wymaganiami ergonomii,

− odczyta

ć

z tabel antropometrycznych wymiary potrzebne do

wykonania konstrukcji i modelowania form podstawowych wyrobów
odzie

ż

owych,

− wykona

ć

pomiary do sporz

ą

dzenia konstrukcji i modelowania form

podstawowych wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych,

− ustali

ć

wielko

ść

dodatku

konstrukcyjnego

w

podstawowych

asortymentach odzie

ż

y,

− dobra

ć

materiały,

narz

ę

dzia

i

przybory

do

konstruowania

i modelowania form odzie

ż

y,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunki siatki konstrukcyjnej podstawowych elementów

wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady prowadzenia linii modelowych,

− narysowa

ć

kształty elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej spódnicy

damskiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowych spodni

damskich i m

ę

skich,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej bluzki

damskiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

i kołnierza do bluzki damskiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej kamizelki

damskiej i m

ę

skiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego

ż

akietu

damskiego,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

dwucz

ęś

ciowego do

ż

akietu damskiego,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej koszuli m

ę

skiej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek siatki konstrukcyjnej r

ę

kawa do koszuli m

ę

skiej,

− dobra

ć

wielko

ść

dodatku na szwy i podwini

ę

cia w wykonanych

formach wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

li

ć

ż

nic

ę

mi

ę

dzy form

ą

a szablonem,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

61

− wykona

ć

szablony podstawowych elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady stopniowania szablonów.


3. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych.
Zasady ustalania dodatku konstrukcyjnego.
Konstrukcja i modelowanie form spódnicy podstawowej.
Konstrukcja i modelowanie form spodni damskich i m

ę

skich.

Konstrukcja odzie

ż

y damskiej przeznaczonej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Konstrukcja odzie

ż

y m

ę

skiej przeznaczonej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Zasady

opracowywania

szablonów

podstawowych

wyrobów

odzie

ż

owych.

Metody stopniowania szablonów odzie

ż

owych.

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie pomiarów figury człowieka niezb

ę

dnych do wykonania

konstrukcji i modelowania podstawowych form odzie

ż

y.

Ustalanie wielko

ś

ci dodatków konstrukcyjnych dla podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych.

Obliczanie warto

ś

ci odcinków konstrukcyjnych potrzebnych do

sporz

ą

dzania rysunków siatek konstrukcyjnych.

Sporz

ą

dzanie rysunków siatek konstrukcyjnych podstawowych

elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Rysowanie

kształtów

podstawowych

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej i modelowanie form

standardowej spódnicy.

Sporz

ą

dzanie rysunków siatek konstrukcyjnych i modelowanie form

standardowych spodni damskich i m

ę

skich.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej bluzki

damskiej.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

i kołnierza do bluzki damskiej.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej kamizelki

damskiej i m

ę

skiej.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego

ż

akietu

damskiego.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

dwucz

ęś

ciowego do

ż

akietu damskiego.

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowej koszuli

m

ę

skiej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

62

Sporz

ą

dzanie rysunku siatki konstrukcyjnej standardowego r

ę

kawa

i kołnierza do koszuli m

ę

skiej.

Wyznaczanie

warto

ś

ci

dodatków

na

szwy

i

podwini

ę

cia

w wykonanych formach wyrobów odzie

ż

owych.

Wykonywanie szablonów spódnicy, spodni i bluzki.

Stopniowanie szablonów wybranego wyrobu odzie

ż

owego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Tabele antropometryczne.
Plansze przedstawiaj

ą

ce zasady wykonywania pomiarów krawieckich.

Modele podstawowych wyrobów odzie

ż

owych.

Manekiny.
Foliogramy obrazuj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce siatki konstrukcyjne na górn

ą

i doln

ą

cz

ęść

figury.
Formy elementów podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej

wielko

ś

ci.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

szablony

elementów

podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce stopniowanie szablonów odzie

ż

y.

Film dydaktyczny z zakresu konstruowania form odzie

ż

y.

Specjalistyczne programy komputerowe.
Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, zestawy komputerowe,

projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci konstruowania i modelowania form podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych, wykonywania szablonów podstawowych elementów

wyrobów odzie

ż

owych oraz stopniowania szablonów elementów

odzie

ż

owych.

Podczas realizacji programu jednostki nale

ż

y wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci

i umiej

ę

tno

ś

ci nabyte przez uczniów w trakcie realizacji programu

jednostki modułowej 743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów krawieckich.

W procesie dydaktycznym wskazane jest stosowanie nast

ę

puj

ą

cych

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji dydaktycznej, tekstu

przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Zaleca si

ę

, aby podczas

ć

wicze

ń

uczniowie wyznaczali warto

ś

ci

dodatków konstrukcyjnych, obliczali odcinki konstrukcyjne, wykre

ś

lali

konstrukcje standardowej odzie

ż

y damskiej i m

ę

skiej, wykonywali

modelowanie form podstawowych asortymentów odzie

ż

y, opracowywali

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

63

szablony podstawowych elementów wyrobów odzie

ż

owych oraz

stopniowali je.

Ć

wiczenia uczniowie powinni wykonywa

ć

samodzielnie.

Nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na dokładno

ść

i staranno

ść

wykonywania

zada

ń

.

Wskazane jest, aby zaj

ę

cia prowadzone były w grupach do 15 osób,

w pracowni projektowania i modelowania odzie

ż

y.

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z tabel

antropometrycznych, literatury zawodowej, katalogów, czasopism,
innych

ź

ródeł informacji a tak

ż

e z programów komputerowych w zakresie

konstruowania i modelowania form odzie

ż

y.

Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach

(portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

w sposób systematyczny przez cały czas realizacji programu jednostki
modułowej na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci wykonywane przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy do konstruowania i modelowania

odzie

ż

y,

− dobieranie materiałów, narz

ę

dzi i przyborów do konstruowania

i modelowania odzie

ż

y,

− odczytywanie z tabel antropometrycznych wymiarów do wykonania

konstrukcji i modelowania podstawowych wyrobów odzie

ż

owych,

− okre

ś

lanie dodatku konstrukcyjnego dla podstawowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− obliczanie warto

ś

ci odcinków konstrukcyjnych dla podstawowych

wyrobów odzie

ż

owych,

− wykre

ś

lanie siatek konstrukcyjnych,

− modelowanie form ró

ż

nych asortymentów odzie

ż

y,

− opracowywanie szablonów podstawowych elementów wyrobów

odzie

ż

owych,

− wykonywanie stopniowania szablonów odzie

ż

owych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów, testów

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

64

osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom wykonania

ć

wicze

ń

. Ocenianie

osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

65

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.03
Modelowanie form odzie

ż

y zgodnie z projektem

plastycznym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy do modelowania form odzie

ż

y

zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami ergonomii,

− zastosowa

ć

zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego,

− odczyta

ć

projekt plastyczny modelu odzie

ż

owego,

− dobra

ć

materiały, narz

ę

dzia i przybory do wykre

ś

lania konstrukcji

i modelowania form odzie

ż

y,

− wykona

ć

konstrukcj

ę

i modelowanie wtórne spódnic dla ró

ż

nych

fasonów,

− zastosowa

ć

zasady modelowania wtórnego spodni z jednoczesnym

ustaleniem dodatku konstrukcyjnego dla ró

ż

nych fasonów,

− wykona

ć

modelowanie wtórne bluzek,

− zastosowa

ć

zasady modelowania wtórnego kamizelek,

− wykona

ć

modelowanie wtórne odzie

ż

y o charakterze sportowym,

− wykona

ć

modelowanie wtórne odzie

ż

y roboczej,

− wykona

ć

konstrukcj

ę

i modelowanie wtórne bielizny,

− wykona

ć

konstrukcj

ę

i modelowanie wtórne odzie

ż

y dzieci

ę

cej

i młodzie

ż

owej,

− wykona

ć

modelowanie przestrzenne bluzki damskiej,

− wymodelowa

ć

formy podstawowych wyrobów odzie

ż

owych, zgodnie

z projektem plastycznym.

2. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Zasady modelowania wtórnego.
Zasady wykorzystywania projektów plastycznych do modelowania
konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y.

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego ró

ż

nych fasonów

spódnic, zgodnie z projektem plastycznym.
Zasady modelowania wtórnego ró

ż

nych fasonów spodni, zgodnie

z projektem plastycznym.
Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y damskiej przeznaczonej na

górn

ą

cz

ęść

figury.

Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y m

ę

skiej przeznaczonej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y sportowej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

66

Zasady modelowania wtórnego form odzie

ż

y roboczej.

Zasady modelowania wtórnego form bielizny.
Zasady modelowania wtórnego odzie

ż

y dla ró

ż

nych grup wiekowych.

Zasady modelowania przestrzennego.

3.

Ć

wiczenia

Posługiwanie si

ę

projektami plastycznymi w procesie modelowania

odzie

ż

y.

Wykonywanie pomiarów krawieckich niezb

ę

dnych do modelowania

form ró

ż

nych fasonów odzie

ż

y.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnic.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y

damskiej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y

m

ę

skiej na górn

ą

cz

ęść

figury.

Wykonywanie modelowania wtórnego odzie

ż

y sportowej.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego odzie

ż

y roboczej.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego bielizny.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y

dzieci

ę

cej i młodzie

ż

owej.

Wykonywanie modelowania przestrzennego bluzki damskiej na

manekinie.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Tabele antropometryczne.
Plansze z podstawowymi i kontrolnymi pomiarami krawieckimi.
Formy podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej wielko

ś

ci

i w skali do modelowania wtórnego.

ś

urnale mody.

Modele wyrobów odzie

ż

owych.

Manekiny.
Projekty plastyczne odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania wtórnego

odzie

ż

y.

Foliogramy form i szablonów podstawowych wyrobów odzie

ż

owych oraz

modelowania wtórnego elementów odzie

ż

y na doln

ą

i górn

ą

cz

ęść

figury.

Film dydaktyczny z zakresu modelowania form odzie

ż

y.

Programy komputerowe do konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

67

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci

posługiwania

si

ę

projektami

plastycznymi

odzie

ż

y

w procesie modelowania odzie

ż

y, modelowania form ró

ż

nych fasonów

odzie

ż

y, zgodnych z tendencjami mody i przeznaczeniem oraz

dostosowanych do wieku.

Podczas

realizacji

programu

jednostki

nale

ż

y

wykorzysta

ć

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci nabyte przez uczniów w trakcie realizacji

programu jednostki modułowej 743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów
krawieckich,

743[01].Z2.02

Konstruowanie

i

modelowanie

form

podstawowych wyrobów odzie

ż

owych.

W

procesie

dydaktycznym

powinny

znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusja

dydaktyczna, metoda tekstu przewodniego, metoda projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Przed przyst

ą

pieniem do konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y

zalecana

jest

prezentacja

projektów

plastycznych

zgodnych

z

tendencjami

mody

oraz

zapoznanie

uczniów

z

zasadami

wykorzystywania

projektów

plastycznych

do

modelowania

konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y.

Wskazane jest, aby uczniowie wykonywali projekty plastyczne

modelu odzie

ż

owego na sylwetce, dobierali odpowiedni

ą

konstrukcj

ę

,

przenosili proporcje z rysunku modelowego na siatk

ę

konstrukcyjn

ą

,

stosowali zasady wyprowadzania linii modelowych oraz projektowali
elementy zdobnicze.

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia dydaktyczne prowadzone były w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, w grupach do 15 osób.

Ć

wiczenia

mog

ą

by

ć

realizowane

indywidualnie

lub

w zespołach 2 – 4 osobowych.

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z

ż

urnali,

literatury

zawodowej,

czasopism

oraz

programów

komputerowych w zakresie konstruowania i modelowania form odzie

ż

y.

Wskazane jest, aby uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach

(portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów .

Wiedza niezb

ę

dna do wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych i pisemnych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

68

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

dokonuj

ą

c obserwacji

czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie

ż

y,

− dobieranie materiałów, narz

ę

dzi i przyborów do wykre

ś

lania

konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y,

− dobieranie metod modelowania form odzie

ż

y,

− modelowanie wtórne form odzie

ż

y zgodnie z projektem plastycznym,

− wykonywanie

konstrukcji

i

modelowania

wtórnego

ż

nych

asortymentów odzie

ż

y,

− odczytywanie rysunków plastycznych i przenoszenie zało

ż

e

ń

projektów na siatk

ę

konstrukcyjn

ą

lub form

ę

podstawow

ą

,

− rysowanie kształtów elementów wyrobów odzie

ż

owych.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów po zako

ń

czeniu

realizacji programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz jako

ść

wykonania prezentowanych

prac.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno uwzgl

ę

dnia

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.












background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

69

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.04
Modelowanie form odzie

ż

y dla figur nietypowych.

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− dobra

ć

materiały, narz

ę

dzia i przybory do modelowania form odzie

ż

y

dla figur nietypowych,

− odczyta

ć

dokumentacj

ę

projektowo – modelow

ą

odzie

ż

y dla figur

nietypowych.

− wykona

ć

pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka,

− okre

ś

li

ć

zasady tuszowania wad figury poprzez

ś

rodki krawieckie,

− wykona

ć

modele form dla nietypowych figur kobiecych,

− wykona

ć

modele form dla nietypowych figur m

ę

skich,

− wykona

ć

modelowanie konstrukcyjne i wtórne spódnicy na nietypow

ą

figur

ę

,

− wykona

ć

modelowanie konstrukcyjne i wtórne spodni damskich lub

m

ę

skich na nietypow

ą

figur

ę

,

− wykona

ć

modelowanie form damskiej bluzki podstawowej na figur

ę

spr

ęż

yst

ą

,

− wykona

ć

modelowanie formy damskiej bluzki podstawowej na figur

ę

pochył

ą

,

− wykona

ć

modelowanie ubiorów dla figur typu C i D.

2. Materiał nauczania

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego odzie

ż

y na figury

nietypowe.
Dokumentacja projektowo – modelowa odzie

ż

y dla figur nietypowych.

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na nietypow

ą

figur

ę

.

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni na figury
nietypowe.
Zasady modelowania odzie

ż

y na figur

ę

spr

ęż

yst

ą

.

Zasady modelowania odzie

ż

y na figur

ę

pochył

ą

.

Zasady modelowania odzie

ż

y na figur

ę

z wadami kr

ę

gosłupa.

Zasady modelowania ubiorów dla figury typu C i D.

3.

Ć

wiczenia

Wykonywanie pomiarów krawieckich nietypowej figury ludzkiej.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na

nietypow

ą

figur

ę

.

Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni

damskich lub m

ę

skich na nietypow

ą

figur

ę

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

70

Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur

ę

spr

ęż

yst

ą

.

Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur

ę

pochył

ą

.

Wykonywanie modelowania odzie

ż

y na figur

ę

z wadami kr

ę

gosłupa.

Wykonywanie modelowania ubiorów dla figury typu C i D.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Tabele antropometryczne.
Plansze pomiarów krawieckich dla figur nietypowych.
Formy podstawowych wyrobów odzie

ż

owych w naturalnej wielko

ś

ci

i w skali do modelowania wtórnego.

ś

urnale mody.

Manekiny krawieckie.
Dokumentacja projektowo-modelowa odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania form

odzie

ż

y dla figur nietypowych.

Film dydaktyczny z zakresu przeprowadzania pomiarów krawieckich
z figur nietypowych.
Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci modelowania form odzie

ż

y na figury nietypowe.

Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest wykorzystanie

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci nabytych przez uczniów w trakcie realizacji

programów

jednostek

modułowych

743[01].Z2.01

Wykonywanie

pomiarów krawieckich, 743[01].Z2.02 Konstruowanie i modelowanie form
podstawowych wyrobów odzie

ż

owych oraz 743[01].Z2.03 Modelowanie

form odzie

ż

y zgodnie z projektem plastycznym.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod

nauczania: dyskusji dydaktycznej, pokazu z obja

ś

nieniem, pokazu

z instrukta

ż

em, tekstu przewodniego, metody projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Przed przyst

ą

pieniem do konstruowania i modelowania form odzie

ż

y

na figury nietypowe wskazana jest prezentacja sylwetek człowieka
ze skrzywieniem kr

ę

gosłupa w płaszczy

ź

nie strzałkowej i czołowej,

z deformacjami ko

ń

czyn dolnych oraz zapoznanie uczniów z zasadami

modelowania form odzie

ż

y dla figur nietypowych.

Wskazane jest, aby zaj

ę

cia były prowadzone w pracowni

projektowania i modelowania odzie

ż

y, w grupach do 15 osób.

Ć

wiczenia

praktyczne mog

ą

by

ć

realizowane indywidualnie lub w zespołach 2 – 4

osobowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

71

W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z

ż

urnali, literatury zawodowej, czasopism oraz innych

ź

ródeł informacji.

W wyniku realizacji programu uczniowie powinni opanowa

ć

umiej

ę

tno

ś

ci modelowania form odzie

ż

y na figury nietypowe.

Wskazane

jest,

aby

uczniowie

gromadzili

swoje

prace

w teczkach (portfolio).

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

na bie

żą

co przez cały czas realizacji programu jednostki

modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci

wykonywane przez uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

Podczas obserwacji czynno

ś

ci uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie

ż

y,

− dobieranie materiałów, narz

ę

dzi i przyborów do wykre

ś

lania

konstrukcji i modelowania form odzie

ż

y dla nietypowych figur,

− wykonywanie pomiarów nietypowej figury ludzkiej,
− wykonywanie form wybranych wyrobów odzie

ż

owych na nietypowe

figury.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów po zako

ń

czeniu

realizacji programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów,

jako

ść

wykonania

ć

wicze

ń

oraz poziom wykonania prezentowanych

prac.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

72

Moduł 743 [01]. Z3
Technologia kroju i szycia

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

la

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y w przemysłowym zakładzie

odzie

ż

owym,

− charakteryzowa

ć

rodzaje

poł

ą

cze

ń

nitkowych

stosowanych

w wyrobach odzie

ż

owych,

− okre

ś

la

ć

zasady klasyfikacji maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych

w przemy

ś

le odzie

ż

owym,

− okre

ś

la

ć

zastosowanie i zasady obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do wyrobu odzie

ż

y,

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

− charakteryzowa

ć

sposoby

okre

ś

lania

zu

ż

ycia

materiałów

w krojowni,

− charakteryzowa

ć

metody kontroli jako

ś

ci materiałów,

− układa

ć

szablony na materiale odzie

ż

owym w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju

materiału, asortymentu i fasonu wyrobu,

− charakteryzowa

ć

proces technologiczny w krojowni,

− stosowa

ć

odpowiednie wielko

ś

ci nakładu i ilo

ś

ci krojonych warstw

w ró

ż

nych rodzajach materiałów odzie

ż

owych,

− dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia krojcze do rodzaju wykonywanych

prac,

− wykrawa

ć

elementy odzie

ż

y z materiałów podstawowych, wkładów

ocieplaj

ą

cych, podszewek,

− kompletowa

ć

elementy odzie

ż

y i dodatki,

− okre

ś

la

ć

zasady wykonywania obróbki termicznej odzie

ż

y,

− stosowa

ć

odpowiednie parametry obróbki termicznej odzie

ż

y,

− dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do rodzaju obróbki termicznej,

− wykonywa

ć

termiczne formowanie wybranych elementów odzie

ż

y,

− wykonywa

ć

podklejanie

elementów

odzie

ż

y

wkładami

usztywniaj

ą

cymi i wzmacniaj

ą

cymi,

− stosowa

ć

ś

ciegi r

ę

czne,

− obsługiwa

ć

podstawowe maszyny szwalnicze,

− ł

ą

czy

ć

elementy wyrobu odzie

ż

owego,

− wykonywa

ć

proste w

ę

zły technologiczne zgodnie z graficznym

zapisem,

− dobiera

ć

maszyny specjalne do okre

ś

lonej operacji technologicznej.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

73

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna liczba

godzin na realizacj

ę

743[01].Z3.01

Organizowanie procesu
technologicznego w krojowni

50

743[01].Z3.02

Wykonywanie obróbki termicznej
odzie

ż

y

80

743[01].Z3.03

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów

odzie

ż

y

266

Razem

396


3. Schemat układu jednostek modułowych






















743[01].Z3

Technologia kroju i szycia

743[01].Z3.03

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów

odzie

ż

y

743[01].Z3.02

Wykonywanie obróbki termicznej

odzie

ż

y

743[01].Z3.01

Organizowanie procesu

technologicznego w krojowni

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

74

4. Literatura
Białczak B.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le odzie

ż

owym. WSiP,

Warszawa 1999
Białczak B., Kotnarowski A., Makowski R.: Maszyny i urz

ą

dzenia

odzie

ż

owe. Cz

ęść

1. Politechnika Radomska, Radom 2001

Białczak B., Kotunarowski A., Makowski R.: Maszyny i urz

ą

dzenia

odzie

ż

owe. Cz

ęść

2. Politechnika Radomska, Radom 2003

Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996

Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1999

Filipiak

I.,

Kowalczyk

K.:

Konfekcjonowanie

dzianin.

WSiP,

Gajzler Z., Kowalczyk K., Krysi

ń

ska G.: Konfekcjonowanie dzianin.

Warszawa 1977
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1998

Warszawa 1989
Krysi

ń

ska S.: Szycie i konserwacja odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1999

Lewandowska-Stark E., Lipke-Skrawek Z.: Techniki szycia odzie

ż

y.

SOP, Toru

ń

1985

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy. WSiP, Warszawa 1999

Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie

ż

owe. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1996

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

ż

y. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1998

Instrukcja „Rysunek techniczny dla przemysłu odzie

ż

owego.

Krawiectwo – technologia. WSiP, Warszawa 1999
Podstawowe symbole stosowane do opisu rysunków

w

ę

złów

konstrukcyjnych odzie

ż

y”. Politechnika Łódzka.

Czasopismo: Odzie

ż


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

75

Jednostka modułowa 743 [01].Z3.01
Organizowanie procesu technologicznego
w krojowni

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko

pracy

zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz wymaganiami ergonomii,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

dotycz

ą

c

ą

produkcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y w przemysłowych zakładach

odzie

ż

owych,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

wyrobu odzie

ż

owego,

− dokona

ć

klasyfikacji

maszyn

i

urz

ą

dze

ń

stosowanych

w przemy

ś

le odzie

ż

owym,

− scharakteryzowa

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do warstwowania i rozkroju

materiałów oraz wykrawania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do warstwowania materiałów,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny

i

urz

ą

dzenia

do

rozkroju

materiałów

i wykrawania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

zasady kontroli jako

ś

ci materiałów przed rozkrojem,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

terminologi

ą

dotycz

ą

c

ą

norm zu

ż

ycia materiałów

w przemysłowej produkcji odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na zu

ż

ycie materiałów w przemysłowej

produkcji odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

sposoby

normowania

zu

ż

ycia

materiałów

w krojowni,

− zastosowa

ć

rodzaje układów szablonów,

− uło

ż

y

ć

szablony na wyrób odzie

ż

owy,

− wykona

ć

rysunek układu szablonów na materiale,

− okre

ś

li

ć

kolejno

ść

prac w krojowni,

− okre

ś

li

ć

rodzaje warstwowania materiałów,

− zastosowa

ć

zasady prawidłowego warstwowania materiałów,

− scharakteryzowa

ć

techniki

wykrawania

elementów

wyrobów

odzie

ż

owych,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y z materiałów podstawowych, wkładów

ocieplaj

ą

cych, podszewek,

− dokona

ć

kontroli jako

ś

ci wykrojów,

− zastosowa

ć

zasady numerowania wykrojów,

− skompletowa

ć

elementy odzie

ż

y i dodatki,

− scharakteryzowa

ć

zasady wykrawania skór zgodnie z modelem

odzie

ż

y,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

76

− scharakteryzowa

ć

zastosowanie

programu

komputerowego

wspomagaj

ą

cego prac

ę

w krojowni,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Dokumentacja technologiczna wyrobu odzie

ż

owego.

Terminologia zwi

ą

zana z produkcj

ą

odzie

ż

y.

Klasyfikacja maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w przemy

ś

le odzie

ż

owym.

Metody przygotowania materiałów odzie

ż

owych do przemysłowej

produkcji odzie

ż

y.

Zasady normowania zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych w produkcji

przemysłowej.
Organizacja pracy w krojowni.
Układy szablonów.
Układy szablonów na materiale.
Rozkrój materiałów.
Zasady numerowania wykrojów.
Kontrola jako

ś

ci wykrojów.

Komputerowe wspomaganie prac w krojowni.
Przepisy

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej.

3.

Ć

wiczenia

Ocenianie jako

ś

ci materiałów odzie

ż

owych przeznaczonych do

sporz

ą

dzania wykrojów elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Ustalanie norm zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych.

Układanie szablonów na materiale.

Wykonywanie rysunku układu szablonów na materiale.

Ustalanie liczby warstw materiałów odzie

ż

owych w nakładach.

Wykonywanie wielowarstwowych nakładów z ró

ż

nych materiałów

odzie

ż

owych.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do rozkroju materiałów i wykrawania

elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Wykrawanie elementów wyrobów odzie

ż

owych.

Znakowanie i numerowanie wykrojów.

Ocenianie jako

ś

ci wykrojów.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Dokumentacje technologiczne ró

ż

nych wyrobów odzie

ż

owych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

77

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w przemy

ś

le odzie

ż

owym.

Szablony wyrobów odzie

ż

owych.

Plansza przedstawiaj

ą

ca klasyfikacj

ę

maszyn i urz

ą

dze

ń

odzie

ż

owych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce urz

ą

dzenia do znakowania i numerowania

wykrojów.
Plansze schematów nakładów warstw materiałów.
Trafarety.
Modele i elementy maszyn krojczych oraz maszyny i urz

ą

dzenia krojcze.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

schemat

procesu

technologicznego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Foliogramy z układami szablonów.
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce urz

ą

dzenia przygotowawcze i maszyny

krojcze.
Film dydaktyczny obrazuj

ą

cy procesy warstwowania i rozkroju

materiałów ró

ż

nymi metodami.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

organizowania procesu technologicznego w krojowni. Podczas zaj

ęć

uczniowie poznaj

ą

wyposa

ż

enie stanowisk pracy w krojowni, etapy prac

w krojowni, sposoby normowania zu

ż

ycia materiałów, zasady kontroli

jako

ś

ci materiałów odzie

ż

owych przed rozkrojem, wykonywanie układu

szablonów

na

materiale,

sposoby

warstwowania

materiałów

odzie

ż

owych, techniki wykrawania elementów wyrobów odzie

ż

owych

oraz stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, oraz ochrony

ś

rodowiska.

W procesie dydaktycznym nale

ż

y stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, tekst

przewodni, metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Z

uwagi

na

konieczno

ść

ś

cisłego

przestrzegania

zasad

bezpiecze

ń

stwa podczas wykonywania prac na maszynach krojczych

proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia dydaktyczne prowadzone były w grupach do

12 osób, w pracowni wyposa

ż

onej w niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

realizowane indywidualnie lub

w zespołach 2-4 osobowych. Podczas realizacji programu jednostki
wskazane jest zorganizowanie wycieczki do zakładu odzie

ż

owego w celu

poznania

przez

uczniów

przebiegu

procesu

technologicznego

w krojowni, pracy maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do przygotowania

materiałów do produkcji przemysłowej, warstwowania materiałów,
wykrawania elementów wyrobu odzie

ż

owego oraz przyrz

ą

dów do

znakowania i numerowania wykrojów.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

78

Podczas zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z katalogów, literatury zawodowej, czasopism, oraz innych

ź

ródeł

informacji.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci wykonywanych

przez uczniów w trakcie realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

− ocenianie jako

ś

ci materiałów przeznaczonych do przemysłowej

produkcji odzie

ż

y,

− stosowanie zasad ustalania norm zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych,

− wykonywanie rysunków układu szablonów na materiale,
− wykonywanie wielowarstwowych nakładów z ró

ż

nych materiałów

odzie

ż

owych,

− dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do rozkroju materiałów i wykrawania

elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− wykrawanie elementów odzie

ż

y,

− przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej

oraz

ochrony

ś

rodowiska

obowi

ą

zuj

ą

cych

w krojowni.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych. W procesie oceniania nale

ż

y stosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ę

ocen.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

79

Jednostka modułowa 743[01].Z3.02
Wykonywanie obróbki termicznej odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− scharakteryzowa

ć

rodzaje obróbki termicznej odzie

ż

y,

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy do obróbki termicznej odzie

ż

y,

− rozró

ż

ni

ć

maszyny i urz

ą

dzenia stosowane do obróbki parowo–

cieplnej odzie

ż

y,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do obróbki termicznej odzie

ż

y,

− okre

ś

li

ć

rodzaje obróbki parowo – cieplnej wyrobów odzie

ż

owych,

− rozró

ż

ni

ć

operacje technologiczne obróbki parowo – cieplnej,

− ustali

ć

parametry parowo – cieplnej obróbki tkanin i tworzyw

odzie

ż

owych,

− scharakteryzowa

ć

etapy pełnego cyklu prasowania mechanicznego,

− wykona

ć

obróbk

ę

parowo – ciepln

ą

odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

rodzaje obróbki klejowej,

− rozró

ż

ni

ć

rodzaje pras do klejenia,

− obsłu

ż

y

ć

prasy do klejenia,

− dobra

ć

metody obróbki klejowej do wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

odpowiednie parametry klejenia,

− dobra

ć

materiały do podklejania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− podklei

ć

elementy

odzie

ż

y

wkładami

usztywniaj

ą

cymi

i wzmacniaj

ą

cymi,

− okre

ś

li

ć

zasady zgrzewania elementów wyrobów odzie

ż

owych,

− poł

ą

czy

ć

elementy wyrobów odzie

ż

owych za pomoc

ą

zgrzewania,

− oceni

ć

jako

ść

termicznej obróbki odzie

ż

y według okre

ś

lonych

kryteriów,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej podczas obróbki termicznej odzie

ż

y.

2. Materiał nauczania


Organizacja stanowiska pracy do obróbki termicznej elementów odzie

ż

y.

Rodzaje termicznej obróbki odzie

ż

y.

Maszyny i urz

ą

dzenia do termicznej obróbki odzie

ż

y.

Metody parowo – cieplnej obróbki odzie

ż

y.

Zasady parowo – cieplnej obróbki odzie

ż

y.

Parametry parowo – cieplnej obróbki tkanin i tworzyw odzie

ż

owych.

Prasy do klejenia.
Parametry klejenia.
Kleje i materiały klejowe.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

80

Techniki obróbki klejowej wyrobów odzie

ż

owych.

Metody zgrzewania materiałów odzie

ż

owych.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

ż

arowej

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

do termicznej obróbki

odzie

ż

y.

3.

Ć

wiczenia

Organizowanie stanowiska do obróbki termicznej odzie

ż

y.

Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki parowo – cieplnej

w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju materiału odzie

ż

owego i asortymentu

odzie

ż

y.

Ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie

ż

y.

Wykonywanie operacji technologicznych obróbki parowo – cieplnej

w procesie wytwarzania wyrobu odzie

ż

owego.

Prasowanie gotowych wyrobów odzie

ż

owych ró

ż

nych asortymentów.

Dobieranie metody klejenia do elementu wyrobu odzie

ż

owego

i rodzaju asortymentu odzie

ż

y.

Ustalanie parametrów klejenia elementów odzie

ż

y.

Ł

ą

czenie elementów odzie

ż

y za pomoc

ą

klejenia.

Dobieranie metod zgrzewania elementów odzie

ż

y do rodzaju

materiału odzie

ż

owego i przeznaczenia odzie

ż

y.

Analizowanie zasad bezpiecznej pracy podczas obróbki termicznej

odzie

ż

y.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Dokumentacja procesu technologicznego wyrobu odzie

ż

owego.

Normy dotycz

ą

ce obróbki termicznej odzie

ż

y.

Katalogi materiałów klejowych.
Katalogi materiałów odzie

ż

owych.

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki termicznej odzie

ż

y.

Plansze ze znakami informacyjnymi dotycz

ą

cymi termicznej obróbki

odzie

ż

y.

Modele maszyn i urz

ą

dze

ń

do prasowania.

Modele podstawowych wyrobów odzie

ż

owych.

Manekiny.
Narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy pomocnicze do obróbki parowo – cieplnej.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce maszyny i urz

ą

dzenia do obróbki termicznej.

Film dydaktyczny ukazuj

ą

cy prac

ę

maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki

termicznej odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

81

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci dobierania maszyn i urz

ą

dze

ń

do obróbki termicznej

odzie

ż

y, wykonywania operacji technologicznych obróbki termicznej

w procesie wytwarzania wyrobu odzie

ż

owego i wyrobów gotowych oraz

wykonywania poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y przez zastosowanie klejenia.

Podczas

realizacji

programu

jednostki

nale

ż

y

wykorzysta

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów opanowane podczas realizacji modułu 743[01].O1

Podstawy zawodu i jednostki modułowej 743[01].Z3.01 Organizowanie
procesu technologicznego w krojowni.

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusja dydaktyczna,

metoda tekstu przewodniego oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest zorganizowanie

wycieczki dydaktycznej do przemysłowego zakładu odzie

ż

owego w celu

poznania nowoczesnych maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do obróbki

termicznej odzie

ż

y.

Ze wzgl

ę

du na obowi

ą

zek przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa

podczas wykonywania prac na maszynach prasowalniczych proponuje
si

ę

, aby zaj

ę

cia dydaktyczne prowadzone były w grupach do 12 osób,

w warsztatach szkolnych.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

prowadzone

indywidualnie lub w zespołach 2 - 4 osobowych. Podczas realizacji
programu jednostki uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania

z literatury zawodowej, norm, katalogów, oraz innych

ź

ródeł informacji.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

sprawdza

ć

obserwuj

ą

c

czynno

ś

ci

uczniów

wykonywane

w

trakcie

realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− organizowanie stanowiska obróbki termicznej odzie

ż

y zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy,

ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

82

− dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

do rodzaju materiału odzie

ż

owego

i asortymentu odzie

ż

y,

− ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie

ż

y,

− wykonywanie operacji technologicznych parowo – cieplnej obróbki

wyrobu odzie

ż

owego,

− ustalanie parametrów operacji klejenia elementów odzie

ż

y,

− wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów wyrobów odzie

ż

owych przy

zastosowaniu klejenia.

Po zako

ń

czeniu realizacji programu jednostki modułowej w ocenie

ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów dydaktycznych pisemnych, poziom
wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych. Podczas oceniania nale

ż

y stosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ę

ocen.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

83

Jednostka modułowa 743[01].Z3.03
Wykonywanie poł

ą

cze

ń

elementów odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− scharakteryzowa

ć

ś

ciegi r

ę

czne, zasadnicze i ozdobne,

− dobra

ć

igły i nici do szycia r

ę

cznego,

− wykona

ć

ś

ciegi r

ę

czne,

− zastosowa

ć

ś

ciegi r

ę

czne w okre

ś

lonej operacji technologicznej,

− dokona

ć

klasyfikacji maszyn szwalniczych,

− scharakteryzowa

ć

budow

ę

zewn

ę

trzn

ą

maszyny st

ę

bnówki płaskiej,

− rozró

ż

ni

ć

podstawowe mechanizmy w st

ę

bnówce płaskiej,

− scharakteryzowa

ć

podstawowe mechanizmy do tworzenia

ś

ciegu

w st

ę

bnówce płaskiej,

− okre

ś

li

ć

zasady

współdziałania

podstawowych

mechanizmów

st

ę

bnówki płaskiej tworz

ą

cych

ś

cieg,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

st

ę

bnówk

ą

płask

ą

,

− okre

ś

li

ć

zasady konserwacji st

ę

bnówki płaskiej,

− przeszy

ć

materiał po liniach, o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci,

− wyregulowa

ć

skok

ś

ciegu oraz napr

ęż

enie nitki górnej i dolnej,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

normami dotycz

ą

cymi szwów maszynowych,

− scharakteryzowa

ć

budow

ę

zewn

ę

trzn

ą

overlocka,

− scharakteryzowa

ć

podstawowe mechanizmy do tworzenia

ś

ciegu

w overlocku,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

maszyn

ą

overlock,

− okre

ś

li

ć

zasady konserwacji maszyny overlock,

− rozró

ż

ni

ć

rodzaje w

ę

złów technologicznych,

− dokona

ć

interpretacji graficznego zapisu w

ę

złów technologicznych,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

graficznym zapisem w

ę

złów technologicznych podczas

wykonywania szwów,

− wykona

ć

proste w

ę

zły technologiczne,

− dobra

ć

oprzyrz

ą

dowanie maszyn szwalniczych do rodzaju tkaniny

i sposobu jej wyko

ń

czenia,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szyj

ą

ce

ś

ciegiem ła

ń

cuszkowym,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szyj

ą

ce skóry,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny specjalne do okre

ś

lonej operacji technologicznej,

− okre

ś

li

ć

zasady czyszczenia i konserwacji maszyn do szycia,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-technologiczn

ą

,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony

przeciwpo

ż

arowej podczas wykonywania poł

ą

cze

ń

elementów

odzie

ż

y.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

84

2. Materiał nauczania

Zasady organizacji stanowiska pracy.
Klasyfikacja

ś

ciegów r

ę

cznych.

Zasady szycia r

ę

cznego.

Rodzaje, budowa i zasada działania maszyn do szycia.
Rodzaje szwów technologicznych.
Rodzaje w

ę

złów technologicznych.

Zasady szycia maszynowego.
Etapy obróbki w

ę

złów technologicznych.

Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Czyszczenie i konserwacja maszyn do szycia.
Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

ż

arowa.

3.

Ć

wiczenia

Rozpoznawanie

ś

ciegów

r

ę

cznych

stosowanych

podczas

wytwarzania odzie

ż

y.

Wykonywanie próbników ze

ś

ciegami r

ę

cznymi stosowanymi przy

wytwarzaniu odzie

ż

y.

Projektowanie i wykonywanie serwetki zdobionej

ś

ciegami r

ę

cznymi.

Przygotowywanie do szycia maszyny st

ę

bnówki płaskiej, zgodnie

z instrukcj

ą

obsługi.

Uruchamianie i zatrzymywanie maszyny st

ę

bnówki płaskiej.

Wymienianie igieł w maszynie st

ę

bnówce płaskiej.

Szycie po liniach o ró

ż

nym stopniu trudno

ś

ci na papierze i materiale.

Wykonanie próbników ze szwami ł

ą

cz

ą

cymi, brzegowymi i ozdobnymi

zgodnie z normami.

Przygotowanie do szycia maszyny overlock zgodnie z instrukcj

ą

obsługi.

Wykonywanie

prostych

w

ę

złów

technologicznych

wyrobów

odzie

ż

owych.

Odczytywanie graficznych zapisów w

ę

złów technologicznych.

Obsługiwanie maszyn specjalnych stosowanych w przemy

ś

le

odzie

ż

owym.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Instrukcje do

ć

wicze

ń

.

Katalogi, wzorniki

ś

ciegów r

ę

cznych.

Tablice z graficznymi oznaczeniami

ś

ciegów.

Katalogi, wzorniki szwów maszynowych.

Tablice z graficznymi oznaczeniami szwów.

Przybory do szycia r

ę

cznego.

Maszyny szwalnicze - st

ę

bnówka płaska, overlock.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

85

Narz

ę

dzia i przybory do prasowania.

Instrukcje obsługi maszyn.

Zestaw Polskich Norm.

Dokumentacja techniczno-technologiczna.

Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

i ochrony

ś

rodowiska.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Program

jednostki

modułowej

obejmuje

tre

ś

ci

dotycz

ą

ce

organizowania stanowiska pracy, szycia r

ę

cznego ró

ż

nymi technikami,

obsługi maszyn szwalniczych, dobierania

ś

ciegów i szwów do

okre

ś

lonych operacji technologicznych oraz wykonywania szwów

technologicznych.

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody

nauczania: pokaz z instrukta

ż

em i

ć

wiczenia praktyczne.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

uczniowie powinni by

ć

poinformowani

o

przepisach

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

obowi

ą

zuj

ą

cych na stanowisku pracy, zachowaniu prawidłowej postawy

ciała podczas szycia oraz prawidłowym o

ś

wietleniu stanowiska pracy.

Uczniowie pod nadzorem nauczyciela powinni przygotowywa

ć

przybory i maszyny do szycia, wykonywa

ć

szwy technologiczne r

ę

cznie

i maszynowo.

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia realizowane były w warsztatach szkolnych

wyposa

ż

onych w nowoczesne

ś

rodki dydaktyczne. Uczniowie powinni

pracowa

ć

w grupie do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do zakładu usługowego oraz
przedsi

ę

biorstwa wytwarzaj

ą

cego odzie

ż

metodami przemysłowymi.

W zwi

ą

zku ze zmieniaj

ą

cymi si

ę

technologiami produkcji odzie

ż

y

nauczyciel kieruj

ą

cy procesem dydaktycznym zobowi

ą

zany jest do

aktualizowania tre

ś

ci kształcenia.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

systematycznie, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów

pisemnych i ustnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania w te

ś

cie

powinny obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad organizacji stanowiska

pracy do wykonywania szwów technologicznych oraz jego wyposa

ż

enia,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

86

rozró

ż

niania

ś

ciegów r

ę

cznych i szwów maszynowych oraz budowy

i działania podstawowych mechanizmów maszyny do szycia.

Sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych powinno odbywa

ć

si

ę

podczas obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

.

W czasie realizacji zada

ń

praktycznych szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

− dobieranie

ś

ciegów r

ę

cznych i szwów technologicznych,

− posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-technologiczn

ą

,

− szycie po liniach o zró

ż

nicowanym stopniu trudno

ś

ci,

− obróbk

ę

w

ę

złów technologicznych o zło

ż

onej budowie,

− przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas obsługi maszyn

do szycia oraz ich czyszczenia i konserwacji.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz

wyniki sprawdzianów ustnych i pisemnych.





















background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

87

Moduł 743 [01]. Z4
Przemysłowa produkcja odzie

ż

y

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− charakteryzowa

ć

zadania przemysłu odzie

ż

owego,

− okre

ś

la

ć

zadania przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− stosowa

ć

zasady

organizowania

procesu

produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

terminologi

ę

dotycz

ą

c

ą

procesu produkcji odzie

ż

y,

− charakteryzowa

ć

proces technologiczny w krojowni, szwalni

i prasowalni,

− rozró

ż

nia

ć

typy produkcji konfekcyjnej,

− okre

ś

la

ć

zasady organizowania stanowisk pracy w poszczególnych

fazach

procesu

technologicznego

zgodnie

z

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

− rozró

ż

nia

ć

metody i systemy organizowania przemysłowej produkcji

odzie

ż

y,

− okre

ś

la

ć

ż

nice mi

ę

dzy przemysłowym a miarowo – usługowym

wytwarzaniem odzie

ż

y,

− charakteryzowa

ć

zasady opracowywania dokumentacji techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

la

ć

czynno

ś

ci wynikaj

ą

ce z graficznego zapisu w

ę

złów

technologicznych w wyrobie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

zasady normowania czasu pracy,

− kontrolowa

ć

przebieg procesu wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

i bieli

ź

niarskich w odniesieniu do dokumentacji techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

la

ć

zasady

składowania

i

przechowywania

materiałów

i wyrobów gotowych,

− charakteryzowa

ć

transport wewn

ą

trzzakładowy materiałów, wykrojów,

półfabrykatów i wyrobów odzie

ż

owych zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi

przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− charakteryzowa

ć

zagro

ż

enia

zwi

ą

zane

z

transportem

wewn

ą

trzzakładowym,

− szy

ć

wyroby

odzie

ż

owe

według

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

la

ć

zasady wykonywania zada

ń

w zespole produkcyjnym,

− przestrzega

ć

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

88

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z4.01

Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

40

743 [01].Z4.02

Opracowywanie dokumentacji procesu
produkcyjnego odzie

ż

y

100

743[01].Z4.03

Wykonywanie operacji technologicznych
w procesie wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

256

Razem

396


3. Schemat układu jednostek modułowych




























743[01].Z4

Przemysłowa produkcja odzie

ż

y

743[01].Z4.03

Wykonywanie operacji technologicznych

w procesie wytwarzania wyrobów

odzie

ż

owych

743[01].Z4.02

Opracowywanie dokumentacji procesu

produkcyjnego odzie

ż

y

743[01].Z4.01

Organizowanie procesu produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

89

4. Literatura

Białczak B.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le odzie

ż

owym. WSiP,

Warszawa 1999
Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996

Grudzewski W., Hejduk I.: Metody projektowania systemów zarz

ą

dzania.

C.P. i Delfin sp.z o.o., Warszawa 2004
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1998

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy. WSiP, Warszawa 1999

Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie

ż

owe. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1996

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

ż

y. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1998

Normy z zakresu odzie

ż

ownictwa

Czasopisma: Odzie

ż


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

w miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.
























background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

90

Jednostka modułowa 743[01].Z4.01
Organizowanie procesu produkcyjnego
w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− scharakteryzowa

ć

zadania przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− okre

ś

li

ć

struktur

ę

organizacyjn

ą

przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− scharakteryzowa

ć

proces produkcji odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

typy produkcji konfekcyjnej,

− dobra

ć

metody organizacji produkcji odzie

ż

y do typów produkcji

konfekcyjnej,

− rozró

ż

ni

ć

systemy organizacji produkcji odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

zadania podstawowych działów produkcyjnych

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− scharakteryzowa

ć

zasady

współpracy

podstawowych

działów

produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− okre

ś

li

ć

rodzaje stanowisk pracy w podstawowych działach

produkcyjnych,

− zorganizowa

ć

stanowiska

produkcyjne

w

krojowni,

szwalni,

prasowalni i wyko

ń

czalni zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

− okre

ś

li

ć

ż

nice mi

ę

dzy przemysłowym a miarowo – usługowym

wytwarzaniem odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

metody kontroli jako

ś

ci w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− zastosowa

ć

zasady zarz

ą

dzania przez jako

ść

,

− okre

ś

li

ć

zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych, dodatków

krawieckich i gotowych wyrobów, zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi

przepisami

bezpiecze

ń

stwa

i

higieny

pracy

oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej,

− scharakteryzowa

ć

zasady transportu wewn

ę

trznego,

− scharakteryzowa

ć

zagro

ż

enia zwi

ą

zane z transportem wewn

ę

trznym,

− scharakteryzowa

ć

zasady komputerowego wspomagania prac

dotycz

ą

cych organizacji produkcji w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

91

2. Materiał nauczania

Zadania przemysłu odzie

ż

owego.

Struktura organizacyjna przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego.

Zadania podstawowych działów produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Charakterystyka procesu produkcyjnego.
Organizacja procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Typy produkcji.
Metody i systemy organizacji produkcji odzie

ż

y.

Organizacja stanowiska pracy.
Zasady zarz

ą

dzania przez jako

ść

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Kontrola jako

ś

ci produkcji odzie

ż

y i gotowego wyrobu.

Organizacja transportu wewn

ą

trzzakładowego w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Zasady magazynowania materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich

i gotowych wyrobów.
Komputerowe wspomaganie prac dotycz

ą

cych organizacji produkcji

odzie

ż

y w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

ś

rodowiska oraz

ochrony

przeciwpo

ż

arowej

obowi

ą

zuj

ą

ce

w

przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie

schematów

organizacyjnych

przedsi

ę

biorstw

odzie

ż

owych.

Okre

ś

lanie

zada

ń

produkcyjnych

w

podstawowych

działach

produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Dobieranie metod organizacji produkcji odzie

ż

y do typów produkcji

odzie

ż

y oraz ró

ż

nych asortymentów odzie

ż

y.

Planowanie

organizacji

i

wyposa

ż

enia

stanowisk

pracy

w poszczególnych działach produkcji przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz wymaganiami ergonomii.

Okre

ś

lanie zasad zarz

ą

dzania przez jako

ść

w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Opracowywanie

etapów

procesu

produkcyjnego

odzie

ż

y

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Dokumentacja procesu produkcyjnego.
Ksi

ę

ga jako

ś

ci z procedurami i instrukcjami stanowiskowymi.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

92

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

odzie

ż

owych.

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

transportowych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce struktur

ę

organizacyjn

ą

przedsi

ę

biorstw

odzie

ż

owych.

Zestawy norm.
Modele maszyn szwalniczych.
Oprzyrz

ą

dowanie maszyn szwalniczych.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

podział

procesu

produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce schematy systemów organizacji produkcji

odzie

ż

y.

Film dydaktyczny obrazuj

ą

cy organizacj

ę

pracy w magazynie, krojowni,

szwalni, prasowalni i wyko

ń

czalni.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki.

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce organizacji

procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym. Podczas

zaj

ęć

uczniowie

zapoznaj

ą

si

ę

ze

struktur

ą

organizacyjn

ą

przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego, zadaniami podstawowych działów

produkcyjnych, metodami i systemami organizacji produkcji odzie

ż

y,

przebiegiem procesu technologicznego, zasadami zarz

ą

dzania przez

jako

ść

oraz warunkami składowania i przechowywania wyrobów

odzie

ż

owych.

Podczas

realizacji

programu

jednostki

nale

ż

y

wykorzysta

ć

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów opanowane podczas realizacji programu jednostki

modułowej 743[01].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska

i modułu 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia.

W procesie dydaktycznym powinny by

ć

zastosowane nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusja dydaktyczna,

metoda tekstu przewodniego, metoda projektów oraz

ć

wiczenia

praktyczne.

Wskazane jest zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do

przemysłowego zakładu odzie

ż

owego w celu zapoznania uczniów

z przebiegiem procesu technologicznego, warunkami składowania,
przechowywania materiałów i wyrobów odzie

ż

owych oraz obserwacji

pracy na stanowiskach w podstawowych działach produkcyjnych.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w grupach do 15 osób,

w

warsztatach

szkolnych

wyposa

ż

onych

w

niezb

ę

dne

ś

rodki

dydaktyczne.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

realizowane indywidualnie

lub w zespołach 2 - 4 osobowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

93

Podczas realizacji programu jednostki uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z literatury zawodowej, norm, katalogów i innych

ź

ródeł informacji.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

podczas obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych

przez uczniów w trakcie realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych.

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwraca

ć

na:

- okre

ś

lanie

zada

ń

produkcyjnych

w

podstawowych

działach

produkcyjnych przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

- rozró

ż

nianie metod i systemów organizacji produkcji odzie

ż

y,

- planowanie organizacji i wyposa

ż

enia stanowisk pracy w działach

produkcyjnych zgodnie z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska i wymaganiami

ergonomii,

- okre

ś

lanie zasad zarz

ą

dzania przez jako

ść

.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

praktycznych oraz wykonanie i prezentacj

ę

projektów.

Ocenianie powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.









background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

94

Jednostka modułowa 743[01].Z4.02
Opracowywanie dokumentacji procesu
produkcyjnego odzie

ż

y

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

elementy składowe dokumentacji procesu produkcyjnego,

− scharakteryzowa

ć

elementy składowe dokumentacji technicznej

wzoru odzie

ż

y,

− scharakteryzowa

ć

elementy składowe dokumentacji techniczno–

technologicznej,

− okre

ś

li

ć

zasady

opracowywania

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

− wykona

ć

wybrane

elementy

dokumentacji

techniczno–

technologicznej gotowego wyrobu odzie

ż

owego lub bieli

ź

niarskiego,

− zastosowa

ć

informacje zawarte w dokumentacji techniczno–

technologicznej wyrobów odzie

ż

owych i bieli

ź

niarskich oraz na

przywieszkach wyrobów gotowych,

− okre

ś

li

ć

kolejne czynno

ś

ci wynikaj

ą

ce z graficznego zapisu w

ę

złów

technologicznych w wyrobie odzie

ż

owym i bieli

ź

niarskim,

− zastosowa

ć

normy

ś

ciegów i szwów,

− wykona

ć

schemat

strukturalny

wyrobu

odzie

ż

owego

lub

bieli

ź

niarskiego,

− zastosowa

ć

zasady normowania zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych,

− wykona

ć

układy szablonów zgodnie z planem produkcji wyrobów

odzie

ż

owych,

− wskaza

ć

ż

nice mi

ę

dzy przemysłowym a usługowym normowaniem

materiałów,

− obliczy

ć

norm

ę

zu

ż

ycia materiałów dla pojedynczej sztuki odzie

ż

y

i dla partii wyrobów,

− wykona

ć

dokumentacj

ę

konstrukcji wyrobów odzie

ż

owych lub

bieli

ź

niarskich,

− okre

ś

li

ć

zasady normowania czasu pracy w przemy

ś

le odzie

ż

owym,

− scharakteryzowa

ć

elementy składowe dokumentacji organizacyjno–

produkcyjnej,

− okre

ś

li

ć

zasady

opracowania

dokumentacji

organizacyjno–

produkcyjnej,

− odczyta

ć

zadania produkcyjne zawarte w karcie operacji stanowiska

pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

dokumentacj

ą

organizacyjno – produkcyjn

ą

,

− sporz

ą

dzi

ć

kalkulacj

ę

kosztów zwi

ą

zanych z wykonaniem wyrobu

odzie

ż

owego,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

95

− zaplanowa

ć

formy współpracy w zespole,

− scharakteryzowa

ć

zasady stosowania programu komputerowego

wspomagaj

ą

cego proces przygotowania produkcji odzie

ż

y.

2. Materiał nauczania

Rodzaje dokumentacji procesu produkcyjnego.
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie

ż

y.

Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobów odzie

ż

owych

i bieli

ź

niarskich.

Etapy wykonywania dokumentacji techniczno – technologicznej.
Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie

ż

owego.

Dokumentacja normowania materiałów odzie

ż

owych w produkcji

przemysłowej.
Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna.
Zasady normowania pracy.
Organizacja pracy zespołów pracowniczych.

3.

Ć

wiczenia

Analizowanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie

ż

y.

Wykonywanie

wybranych

elementów

skróconej

dokumentacji

technicznej wzoru odzie

ż

y.

Wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie

ż

owego.

Wykonywanie

schematu

w

ę

zła

technologicznego

wyrobu

odzie

ż

owego.

Opracowywanie

uproszczonej

dokumentacji

techniczno–

technologicznej wyrobu odzie

ż

owego lub bieli

ź

niarskiego.

Wykonywanie

dokumentacji

konstrukcji

wyrobu

odzie

ż

owego

lub bieli

ź

niarskiego.

Wykonywanie układów szablonów zgodnie z planem produkcji

wyrobów odzie

ż

owych.

Ustalanie normy zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych dla okre

ś

lonego

wyrobu odzie

ż

owego.

Odczytywanie informacji zawartych w dokumentacji organizacyjno–

produkcyjnej wyrobu odzie

ż

owego.

Sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów zwi

ą

zanych z wykonywaniem

okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie.
Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

odzie

ż

owych.

Przykładowe karty operacji stanowiska roboczego.
Wzory dokumentów obowi

ą

zuj

ą

cych w zakładach odzie

ż

owych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

96

Zestawy norm.
Plansze przedstawiaj

ą

ce elementy składowe dokumentacji procesu

produkcyjnego.
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie

ż

y.

Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobu odzie

ż

owego.

Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie

ż

owego.

Dokumentacja zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych.

Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna.
Modele ró

ż

nych asortymentów odzie

ż

y.

Manekiny.
Zestaw foliogramów z symbolami graficznymi w

ę

złów technologicznych.

Foliogramy

przedstawiaj

ą

ce

schematy

strukturalne

wyrobów

odzie

ż

owych.

Foliogramy z graficznymi znakami informacyjnymi dotycz

ą

cymi

termicznej obróbki odzie

ż

y.

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce stopniowanie szablonów podstawowych

asortymentów odzie

ż

y.

Foliogramy układów szablonów.
Film dydaktyczny dotycz

ą

cy zasad opracowywania dokumentacji

procesu produkcyjnego.
Programy

komputerowe

wspomagaj

ą

ce

prace

zwi

ą

zane

z przygotowaniem produkcji odzie

ż

y.

Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor

komputerowy.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci

odczytywania

i

opracowywania

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

dokumentacji

dotycz

ą

cej

zu

ż

ycia

materiałów

odzie

ż

owych

oraz

dokumentacji

organizacyjno

produkcyjnej

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym. Realizacja programu jednostki

powinna by

ć

poprzedzona przypomnieniem wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci

opanowanych

przez

uczniów

w

trakcie

realizacji

modułów:

743[01].Z1Podstawy projektowania odzie

ż

y, 743[01].Z2 Formy odzie

ż

y,

743[01].Z3 Technologia kroju i szycia .

W procesie nauczania – uczenia si

ę

nale

ż

y stosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce

metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

dydaktyczn

ą

, tekst

przewodni, metod

ę

projektów oraz

ć

wiczenia praktyczne.

Wskazane jest, aby uczniowie w ramach opracowywanych projektów

sporz

ą

dzali dokumentacj

ę

techniczno – technologiczn

ą

wyrobu

odzie

ż

owego lub bieli

ź

niarskiego, dokumentacj

ę

konstrukcji wyrobu

odzie

ż

owego oraz wykonywali układy szablonów w zale

ż

no

ś

ci od

rodzaju materiału, asortymentu i fasonu wyrobu. Zaj

ę

cia nale

ż

y

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

97

prowadzi

ć

w pracowni wyposa

ż

onej w niezb

ę

dne

ś

rodki dydaktyczne

w grupach do 15 osób na indywidualnych stanowiskach pracy.

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

by

ć

prowadzone indywidualnie lub

w zespołach 2-4 osobowych. W czasie zaj

ęć

uczniowie powinni mie

ć

mo

ż

liwo

ść

korzystania z literatury zawodowej, norm, czasopism,

katalogów, instrukcji oraz innych

ź

ródeł informacji.


6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych uczniów powinno

odbywa

ć

si

ę

systematycznie, przez cały czas realizacji programu

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

praktycznych nale

ż

y sprawdza

ć

za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne

proponuje si

ę

sprawdza

ć

obserwuj

ą

c czynno

ś

ci wykonywane przez

uczniów podczas realizacji

ć

wicze

ń

.

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania

ć

wicze

ń

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− organizowanie stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy i wymaganiami ergonomii,

− wykonywanie elementów dokumentacji technicznej wzoru odzie

ż

y,

− wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie

ż

owego,

− wykonywanie

schematu

w

ę

zła

technologicznego

wyrobu

odzie

ż

owego,

− obliczanie zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich

dla okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego,

− posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczno – technologiczn

ą

,

− posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

organizacyjno – produkcyjn

ą

,

− prezentacj

ę

opracowanych projektów.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej, nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

ustnych i pisemnych, testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych oraz poziom

wykonanych

ć

wicze

ń

i projektów. Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

98

Jednostka modułowa 743[01].Z4.03
Wykonywanie operacji technologicznych
w procesach wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko produkcji odzie

ż

y zgodnie z przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska i wymaganiami ergonomii,

− okre

ś

li

ć

zasady organizacji stanowisk roboczych w poszczególnych

fazach procesu technologicznego,

− dobra

ć

maszyny

i

urz

ą

dzenia

do

kolejnych

faz

procesu

technologicznego,

− przewidzie

ć

zagro

ż

enia wyst

ę

puj

ą

ce w procesie produkcyjnym,

− odczyta

ć

zadania produkcyjne zawarte w karcie operacji stanowiska

pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej,

− sporz

ą

dzi

ć

rysunek układu szablonów na tkaninie uwzgl

ę

dniaj

ą

c

wła

ś

ciwo

ś

ci konfekcyjne materiałów odzie

ż

owych,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− skompletowa

ć

poszczególne wykroje,

− zastosowa

ć

zasady ł

ą

czenia elementów odzie

ż

y,

− wykona

ć

proste i zło

ż

one w

ę

zły technologiczne na elementach

odzie

ż

y,

− uszy

ć

wyroby

odzie

ż

owe

według

dokumentacji

techniczno–

technologicznej,

− wykona

ć

ż

nego rodzaju zapi

ę

cia,

− zastosowa

ć

zasady wyko

ń

czenia wyrobów odzie

ż

owych,

− dokona

ć

obróbki wyko

ń

czeniowej wyrobów odzie

ż

owych,

− wykona

ć

elementy ozdobne w odzie

ż

y,

− wszy

ć

ż

nego rodzaju r

ę

kawy,

− zszy

ć

wykrojone elementy skóry,

− uło

ż

y

ć

szablony na powierzchni błamu lub na łatach skór licowych,

− zastosowa

ć

zasady współpracy w zespole produkcyjnym,

− dokona

ć

kontroli mi

ę

dzyoperacyjnej,

− okre

ś

li

ć

zasady

przeprowadzania

kontroli

gotowego

wyrobu

odzie

ż

owego,

− dokona

ć

klasyfikacji gatunkowej wyrobu odzie

ż

owego,

− okre

ś

li

ć

systemy organizacji produkcji w szwalni i metody pracy,

− przewidzie

ć

konsekwencje

nieprzestrzegania

przepisów

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz

wymaga

ń

ergonomii w trakcie realizacji zada

ń

zawodowych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

99

2. Materiał nauczania

Zasady organizacji stanowiska pracy.
Proces wykrawania elementów odzie

ż

y.

Zasady ł

ą

czenia elementów odzie

ż

y.

W

ę

zły technologiczne.

Dokumentacja techniczno – technologiczna.
Systemy organizacji produkcji.
Zespół produkcyjny.
Rodzaje zapi

ęć

odzie

ż

y.

Sposoby wyko

ń

czenia odzie

ż

y.

Elementy ozdobne odzie

ż

y.

Zasady ł

ą

czenia elementów ze skóry.

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej,

ochrony

ś

rodowiska oraz wymagania ergonomii dotycz

ą

ce wytwarzania

wyrobów odzie

ż

owych.

3.

Ć

wiczenia

Przygotowywanie układu szablonów zastosowaniem programu

komputerowego.

Wykonywanie ró

ż

nych rodzajów układu szablonów z zastosowaniem

programu komputerowego.

Zaznaczanie punktów monta

ż

owych na wykrojach.

Dobieranie przyborów, narz

ę

dzi i maszyn do krojenia i szycia.

Wykonywanie wykrojów wyrobów odzie

ż

owych z uwzgl

ę

dnieniem

dodatków na szwy i obr

ę

by.

Wykonywanie w

ę

złów technologicznych w wyrobach odzie

ż

owych

zgodnie z kart

ą

operacji.

Opracowywanie dokumentacji techniczno – technologicznej wyrobów

odzie

ż

owych.

Odczytywanie zada

ń

produkcyjnych zawartych w karcie operacji.

Dokonywanie klasyfikacji gatunkowej wyrobów odzie

ż

owych.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Plansze układów kroju.
Narz

ę

dzia i przybory do krojenia.

Maszyny do szycia wraz z oprzyrz

ą

dowaniem.

ś

urnale mody dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej.

Fotografie i rysunki ubiorów na sylwetkach.
Dokumentacja techniczno-technologiczna.
Manekiny krawieckie.
Lustro.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

100

Programy komputerowe do stopniowania szablonów.
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej,

ochrony

ś

rodowiska.

Techniczne

ś

rodki kształcenia.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania operacji technologicznych w procesach

wytwarzania wyrobów odzie

ż

owych. Program jednostki obejmuje tre

ś

ci

dotycz

ą

ce organizacji procesu produkcyjnego w szwalni. Uczniowie

podczas zaj

ęć

zapoznaj

ą

si

ę

z organizacj

ą

stanowisk pracy

w poszczególnych fazach procesu technologicznego, przebiegiem
procesu technologicznego, organizacj

ą

pracy w zespole produkcyjnym

i metodami kontroli wyrobów odzie

ż

owych. Szczególnie wa

ż

ne jest

opanowanie

przez

uczniów

umiej

ę

tno

ś

ci

wykonywania

w

ę

złów

technologicznych oraz obróbki technologicznej wyrobów odzie

ż

owych

i bieli

ź

nianych.

W

procesie

nauczania-uczenia

si

ę

zaleca

si

ę

stosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: pokazu z instrukta

ż

em, tekstu

przewodniego oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególnie zaleca si

ę

stosowanie

ć

wicze

ń

, podczas których uczniowie b

ę

d

ą

mogli doskonali

ć

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania form, stopniowania szablonów, wykonywania

prostych i zło

ż

onych w

ę

złów technologicznych dla okre

ś

lonych wyrobów

odzie

ż

y. Nabyte umiej

ę

tno

ś

ci ułatwi

ą

uczniom zaplanowanie prac

zwi

ą

zanych z wytwarzaniem odzie

ż

y, racjonalne gospodarowanie

surowcami i sprz

ę

tem oraz samodzielne wytwarzanie prostych wyrobów

odzie

ż

owych.

Zaj

ę

cia dydaktyczne nale

ż

y prowadzi

ć

w warsztatach szkolnych

wyposa

ż

onych w przybory do szycia, maszyny szwalnicze, urz

ą

dzenia

i przybory do krojenia oraz prasowania, a tak

ż

e normy,

ż

urnale

i inne

ź

ródła informacji zawodowej. Zaj

ę

cia nale

ż

y zrealizowa

ć

w grupach do 15 osób na indywidualnych stanowiskach pracy.

Podczas zaj

ęć

nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na kolejno

ść

realizacji

poszczególnych etapów procesu technologicznego, jego organizacj

ę

,

zgodno

ść

wykonywanych operacji technologicznych z przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

ś

rodowiska, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz wymaganiami ergonomii.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

101

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej, na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Do pomiaru osi

ą

gni

ęć

uczniów zaleca si

ę

stosowa

ć

:

− sprawdziany ustne,
− sprawdziany pisemne,
− testy osi

ą

gni

ęć

szkolnych,

− obserwacj

ę

pracy uczniów podczas wykonywania zada

ń

praktycznych.
Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania

ć

wicze

ń

zaleca si

ę

sprawdzenie

umiej

ę

tno

ś

ci

z

zakresu

wykonywania

w

ę

złów

technologicznych.

Pozytywny

wynik

sprawdzianu

powinien

by

ć

warunkiem

przyst

ą

pienia

do

wykonywania

prostych

wyrobów

odzie

ż

owych.

Sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

podczas

obserwacji pracy uczniów w trakcie wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych.

W procesie oceniania szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych,

− dobieranie przyborów, narz

ę

dzi i maszyn do krojenia i szycia,

− wykonywanie

szwów

technologicznych

podczas

wytwarzania

i wyko

ń

czenia prostych asortymentów odzie

ż

owych,

− ł

ą

czenie poszczególnych elementów odzie

ż

y,

− poprawno

ść

i estetyk

ę

wykonania okre

ś

lonych asortymentów

odzie

ż

y.

W ko

ń

cowej ocenie osi

ą

gni

ęć

uczniów nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki

sprawdzianów ustnych, pisemnych i praktycznych oraz poziom
wykonania

ć

wicze

ń

.

Ponadto,

uczniowie

powinni

samodzielnie

sprawdza

ć

wyniki swojej pracy według przygotowanego przez

nauczyciela arkusza oceny post

ę

pów. Nast

ę

pnie oceny dokonuje

nauczyciel, bior

ą

c pod uwag

ę

poprawno

ść

, estetyk

ę

i jako

ść

wykonania

zadania.





background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

102

Moduł 743[01].Z5
Usługi krawieckie

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz

wymaganiami ergonomii,

− organizowa

ć

proces wytwarzania odzie

ż

y w zakładach miarowo-

usługowych,

− okre

ś

la

ć

cechy odzie

ż

y miarowej,

− wyró

ż

nia

ć

kolejne etapy wytwarzania odzie

ż

y miarowej,

− charakteryzowa

ć

operacje technologiczne w procesie wytwarzania

wyrobu odzie

ż

owego na miar

ę

,

− okre

ś

la

ć

zasady wykrawania elementów wyrobu,

− okre

ś

la

ć

zasady klejenia elementów wyrobu zgodnie z wymaganiami

technologicznymi,

− wykonywa

ć

w

ę

zły technologiczne w wyrobie odzie

ż

owym,

− ł

ą

czy

ć

elementy wyrobu miarowego w wyrób gotowy,

− posługiwa

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami ekonomicznymi,

− charakteryzowa

ć

mechanizmy rynkowe,

− okre

ś

la

ć

relacje mi

ę

dzy popytem, poda

żą

a cen

ą

,

− okre

ś

la

ć

zasady obliczania progu rentowno

ś

ci wyrobu i jego ceny,

− klasyfikowa

ć

podmioty gospodarcze według normy prawnej,

− okre

ś

la

ć

podstawowe systemy zarz

ą

dzania,

− rozró

ż

nia

ć

dokumenty

zwi

ą

zane

z

zatrudnieniem

oraz

podejmowaniem i wykonywaniem działalno

ś

ci gospodarczej,

− okre

ś

la

ć

obowi

ą

zki i uprawnienia pracodawcy, pracownika i klienta,

− sporz

ą

dza

ć

dokumenty zwi

ą

zane podejmowaniem i wykonywaniem

działalno

ś

ci gospodarczej, zatrudnianiem oraz poszukiwaniem pracy.

2. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostek modułowych

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie

usługowym

100

743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

236

743[01].Z5.03 Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

60

Razem

396


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

103

3. Schemat układu jednostek modułowych


























743[01].Z5

Usługi krawieckie

743[01].Z5.03

Prowadzenie działalno

ś

ci

gospodarczej

743[01].Z5.02

Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

743[01].Z5.01

Organizowanie pracy w krawieckim

zakładzie usługowym

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

104

4. Literatura

Doma

ń

ski T.: Tworzenie i rozwój małego przedsi

ę

biorstwa. PWE 1993

Białczak B.: Maszyny i urz

ą

dzenia w przemy

ś

le odzie

ż

owym. WSiP,

Warszawa 1999
Czy

ż

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996

Gajzler Z., Kowalczyk K., Krysicka G.: Konfekcjonowanie dzianin.
Cz

ęść

1. WSiP, Warszawa 1995

Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

ż

y. WSiP, Warszawa 1998

Komosa A.: Szkolny słownik ekonomiczny. Ekonomik, Warszawa 1992
Parafianowicz Z.: Słownik odzie

ż

owy. WSiP, Warszawa 1999

Pietkiewicz E.: Dobre obyczaje. CIM, Warszawa 1997
Samek P.: Krawiectwo - Technologia. WSiP, Warszawa 1999
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie

ż

owe. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1996.

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

ż

y. Zeszyt

ć

wicze

ń

. SOP,

Toru

ń

1995

ś

urakowski F.: Poszukiwanie pomysłu na firm

ę

i jej uruchomienie. WSiP,

Warszawa 1999
Kodeks Pracy
Przygotowanie do wej

ś

cia na rynek pracy. Polska Fundacja O

ś

rodków

Wspomagania Rozwoju Gospodarczego. OIC Poland, Lublin 1994
Polskie Normy
Czasopisma: Odzie

ż

, Twój styl.


Wykaz literatury nale

ż

y aktualizowa

ć

miar

ę

ukazywania si

ę

nowych

pozycji wydawniczych.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

105

Jednostka modułowa 743[01].Z5.01
Organizowanie

pracy w

krawieckim

zakładzie

usługowym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

cechy odzie

ż

y miarowej,

− zaplanowa

ć

wyposa

ż

enie pracowni wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− scharakteryzowa

ć

przebieg procesu wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− wyró

ż

ni

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y miarowej,

− zorganizowa

ć

prac

ę

w zakładzie miarowo – usługowym zgodnie

z wymaganiami ergonomii,

− przyj

ąć

zamówienie od klienta,

− wykona

ć

pomiary figury klienta w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju planowanego

wyrobu odzie

ż

owego,

− przygotowa

ć

formy wyrobu zgodnie z rysunkiem modelowym

i wymaganiami klienta,

− wykona

ć

rysunek układu form elementów wyrobu na materiale

z uwzgl

ę

dnieniem rodzaju materiału zasadniczego,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− przygotowa

ć

wyrób do miary,

− dokona

ć

korekty wyrobu po pierwszej i drugiej przymiarce,

− zastosowa

ć

znaki umowne do oznaczenia ró

ż

nych rodzajów

poprawek po pierwszej i drugiej przymiarce,

− zastosowa

ć

zasady normowania materiałów,

− obliczy

ć

zu

ż

ycie materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

− sporz

ą

dzi

ć

kalkulacj

ę

kosztów wytwarzania odzie

ż

y,

− zastosowa

ć

konfekcyjne rozwi

ą

zania przy szyciu odzie

ż

y na miar

ę

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.

2. Materiał nauczania

Miarowo – usługowa wytwórczo

ść

odzie

ż

y.

Charakterystyka produkcji miarowej.
Wyposa

ż

enie zakładu miarowo – usługowego.

Pomiary sylwetki klienta.
Przygotowanie wyrobu do miary.
Normowanie zu

ż

ycia materiałów w produkcji miarowej.

Typy produkcji i metody pracy w produkcji miarowej.
Znaki umowne okre

ś

laj

ą

ce rodzaj poprawki.

Techniki szycia konfekcyjnego.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

106


3.

Ć

wiczenia

Analizowanie cech odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

Opracowywanie schematu organizacji pracy, wyposa

ż

enia i zada

ń

zakładów produkuj

ą

cych odzie

ż

na miar

ę

.

Przyjmowanie od klienta zamówienia na wykonanie wyrobu

odzie

ż

owego.

Przeprowadzanie miary zamówionego wyrobu odzie

ż

owego.

Obliczanie zu

ż

ycia materiału w produkcji miarowo - usługowej.

Sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Wzory dokumentów do podj

ę

cia działalno

ś

ci gospodarczej.

Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie

ż

owych.

Schemat organizacji i wyposa

ż

enia miarowo – usługowego zakładu

odzie

ż

owego.

Schematy przebiegu procesu wytwarzania odzie

ż

y miarowej.

Schemat przeprowadzania miar i nanoszenia poprawek.
Katalogi dotycz

ą

ce odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest poznanie przez uczniów

organizacji, wyposa

ż

enia oraz działalno

ś

ci zakładu krawieckiego

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów.

W procesie nauczania – uczenia si

ę

powinny znale

źć

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: tekstu przewodniego, projektów,

dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych. Nauczyciel powinien

przygotowa

ć

do zaj

ęć

: teksty przewodnie, wzory dokumentów, poradniki

oraz inne materiały

ź

ródłowe.

Uczniowie korzystaj

ą

c z pyta

ń

prowadz

ą

cych i arkuszy

ć

wicze

ń

zawartych w tekstach przewodnich oraz z materiałów

ź

ródłowych,

samodzielnie planuj

ą

i wykonuj

ą

ć

wiczenia, nauczyciel obserwuje

i analizuje przebieg wykonywanych

ć

wicze

ń

. Nauczyciel pełni rol

ę

doradcy i udziela wyja

ś

nie

ń

.

Ć

wiczenia nale

ż

y realizowa

ć

w warsztatach szkolnych, w grupach do

15 osób podzielonych na zespoły 2 osobowe. Wskazane jest
zorganizowanie wycieczki dydaktycznej do zakładu usługowego
zajmuj

ą

cego si

ę

wykonywaniem odzie

ż

y na miar

ę

oraz poprawkami

krawieckimi.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

107

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji zada

ń

praktycznych mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania w te

ś

cie mog

ą

obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce

technologii wytwarzania odzie

ż

y, cech odzie

ż

y szytej na miar

ę

,

wyposa

ż

enia pracowni wytwarzania odzie

ż

y, kierunków post

ę

pu

technicznego w produkcji odzie

ż

y, zakresu działalno

ś

ci usługowej, zasad

normowania zu

ż

ycia materiałów.

Sprawdzanie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych mo

ż

e by

ć

realizowane

w trakcie obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na:

− organizacj

ę

stanowisk pracy r

ę

cznej i maszynowej w zakładzie

miarowo-usługowym,

− przygotowywanie i sporz

ą

dzanie dokumentów,

− przestrzeganie kolejno

ś

ci prac podczas szycia odzie

ż

y na miar

ę

,

− operowanie zdobyt

ą

wiedz

ą

oraz jej praktyczne zastosowanie

podczas wytwarzania odzie

ż

y miarowej.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

podczas realizacji zada

ń

i po ich wykonaniu. Ucze

ń

powinien

samodzielnie wykona

ć

zadanie, dokona

ć

jego oceny w oparciu o arkusz

post

ę

pów. Nauczyciel dokonuje kontroli według tego samego arkusza,

oceniaj

ą

c poprawno

ść

i staranno

ść

wykonanego zadania. Kontroli

poprawno

ś

ci wykonywanych

ć

wicze

ń

powinni dokonywa

ć

równie

ż

uczniowie pracuj

ą

cy w zespołach.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki modułowej nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów

i testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz

prezentacj

ę

projektu.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

108

Jednostka 743[01].Z5.02
Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− zastosowa

ć

zasady składowania i przechowywania materiałów

odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

− wykona

ć

pomiary krawieckie figury klienta,

− dobra

ć

materiały i dodatki krawieckie niezb

ę

dne do wykonania

okre

ś

lonego wyrobu odzie

ż

owego,

− dobra

ć

techniki wykonania wyrobu odzie

ż

owego,

− dobra

ć

techniki wykonania dodatków odzie

ż

owych,

− obliczy

ć

ilo

ść

materiałów i dodatków krawieckich do uszycia wyrobu

odzie

ż

owego,

− wykroi

ć

elementy wyrobu odzie

ż

owego zgodnie z projektem,

− wykroi

ć

elementy dodatków krawieckich zgodnie z projektem,

− dobra

ć

rodzaje szwów do operacji technologicznych,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szwalnicze,

− zastosowa

ć

ś

ciegi i szwy w okre

ś

lonej operacji technologicznej,

− uszy

ć

wyroby odzie

ż

owe zgodnie z projektem plastycznym,

− dobra

ć

operacje obróbki termicznej,

− zastosowa

ć

techniki prasowania elementów oraz gotowych wyrobów

odzie

ż

owych,

− zastosowa

ć

operacje obróbki klejowej do elementów odzie

ż

y,

− przygotowa

ć

wyrób odzie

ż

owy do miar,

− przeprowadzi

ć

pierwsz

ą

i drug

ą

miar

ę

,

− nanie

ść

poprawki krawieckie podczas miar i po ich dokonaniu,

− dobra

ć

sposoby wyka

ń

czania elementów odzie

ż

y,

− oceni

ć

jako

ść

materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich,

− przeprowadzi

ć

kontrol

ę

mi

ę

dzyoperacyjn

ą

,

− wykona

ć

odzie

ż

zgodnie z projektem,

− dobra

ć

dodatki do modeli odzie

ż

y,

− sprawdzi

ć

zgodno

ść

wykonania wyrobu odzie

ż

owego z projektem,

− zastosowa

ć

techniki szycia konfekcyjnego w szyciu miarowym,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

109

2. Materiał nauczania

Organizacja stanowiska pracy.
Organizacja pracy i warunki wykonywania odzie

ż

y według projektu.

Zasady doboru materiałów odzie

ż

owych i dodatków krawieckich do

modeli odzie

ż

y.

Zasady wykonywania miar.
Zasady krojenia pojedynczych elementów odzie

ż

y.

Zasady szycia odzie

ż

y według projektu na miar

ę

.

Kontrola jako

ś

ci odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

Operacje obróbki termicznej odzie

ż

y.

Konfekcyjne szycie odzie

ż

y na miar

ę

.

3.

Ć

wiczenia

Przygotowywanie form do rozkroju elementów odzie

ż

y szytej według

projektu plastycznego lub na miar

ę

klienta.

Dobieranie materiałów odzie

ż

owych do wykonania okre

ś

lonego

ubioru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Sporz

ą

dzanie układu form wyrobu odzie

ż

owego na materiale kroju.

Wykrawanie poszczególnych elementów wyrobu odzie

ż

owego.

Przygotowywanie maszyn do szycia i obróbki termicznej wyrobu

odzie

ż

owego.

Przygotowywanie

i

wykonywanie

pierwszej

miary

wyrobu

odzie

ż

owego.

Nanoszenie poprawek w wyrobie odzie

ż

owym po wykonaniu

pierwszej miary.

Przygotowywanie i wykonywanie drugiej miary wyrobu odzie

ż

owego.

Nanoszenie poprawek w wyrobie odzie

ż

owym po wykonaniu drugiej

miary.

Wyka

ń

czanie szytego wyrobu odzie

ż

y według projektu plastycznego.

Ocenianie

jako

ś

ci

gotowego

wyrobu

odzie

ż

owego,

według

okre

ś

lonych kryteriów.

Szycie modeli stylizowanych i prezentacja kolekcji.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Plansze pomiarów krawieckich.
Ta

ś

my centymetrowe.

Plansze

przedstawiaj

ą

ce

przeprowadzanie

pierwszej

i

drugiej

miary krawieckiej.

ś

urnale mody z odzie

żą

dzieci

ę

c

ą

, kobiec

ą

oraz m

ę

sk

ą

wraz

z fotografiami i rysunkami ubiorów na sylwetkach.
Manekiny krawieckie.
Urz

ą

dzenia do prasowania.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

110

Narz

ę

dzia krojcze.

Maszyny do szycia.
Parawany. Lustra.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie

umiej

ę

tno

ś

ci szycia odzie

ż

y na miar

ę

.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

proponuje si

ę

stosowa

ć

metody:

tekstu przewodniego, projektów oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Przed rozpocz

ę

ciem prac zwi

ą

zanych z wykonaniem projektu nale

ż

y

okre

ś

li

ć

temat, cel, zakres, etapy wykonywania prac, terminy realizacji

oraz sposób prezentacji projektu i opisa

ć

je w kontrakcie zawieranym

mi

ę

dzy uczniem a nauczycielem - opiekunem projektu.

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania zada

ń

nale

ż

y sprawdzi

ć

zgodno

ść

modelowanych form z projektem plastycznym.

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia realizowane były w warsztatach szkolnych,

w grupie do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy
wyposa

ż

onych w odpowiednie

ś

rodki dydaktyczne.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest

prezentowanie filmów dydaktycznych oraz zorganizowanie wycieczki
dydaktycznej do zakładu usługowego w celu poznania całego procesu
produkcyjnego wytwarzania odzie

ż

y.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Wiedza niezb

ę

dna do realizacji zada

ń

praktycznych mo

ż

e by

ć

sprawdzana za pomoc

ą

sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów

osi

ą

gni

ęć

szkolnych.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne mog

ą

by

ć

sprawdzane poprzez obserwacj

ę

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych.

W trakcie realizacji zada

ń

praktycznych szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y

zwróci

ć

na:

− przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska podczas wytwarzania

odzie

ż

y,

− przygotowywanie i obsług

ę

maszyn, narz

ę

dzi oraz przyborów do

szycia i obróbki termicznej odzie

ż

y,

− przygotowywanie i przeprowadzanie miar,
− wykonywanie wyrobów odzie

ż

owych zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi

zasadami.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

111

Kryteria oceny projektu powinny uwzgl

ę

dnia

ć

:

− oryginalno

ść

szytego modelu odzie

ż

y,

− dobór materiałów i dodatków krawieckich,
− staranno

ść

i dokładno

ść

wykonania wykrojów elementów modelu,

− staranno

ść

i dokładno

ść

wykonania w

ę

złów technologicznych,

− poprawno

ść

wykonania obróbki termicznej i klejowej,

− zgodno

ść

wykonania modelu odzie

ż

y z projektem plastycznym,

− sposób prezentacji wykonanych projektów.

Uczniowie powinni samodzielnie dokona

ć

oceny swojej pracy,

przeanalizowa

ć

popełnione bł

ę

dy oraz zaplanowa

ć

ewentualne zmiany

w nast

ę

pnych projektach.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów ustnych

i pisemnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz ocen

ę

projektu.




background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

112

Jednostka modułowa 743[01].Z5.03
Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− posłu

ż

y

ć

si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami ekonomicznymi,

− wyja

ś

ni

ć

istot

ę

mechanizmów rynkowych,

− okre

ś

li

ć

relacj

ę

mi

ę

dzy popytem, poda

żą

a cen

ą

,

− zastosowa

ć

zasady

obliczania

progu

rentowno

ś

ci

wyrobu

odzie

ż

owego i jego ceny,

− wyja

ś

ni

ć

poj

ę

cia: podmiot gospodarczy, działalno

ść

gospodarcza,

− sklasyfikowa

ć

podmioty gospodarcze według normy prawnej,

− okre

ś

li

ć

ż

nice

mi

ę

dzy

odzie

ż

owym

przedsi

ę

biorstwem

pa

ń

stwowym, spółdzielni

ą

, a spółkami prawa handlowego,

− scharakteryzowa

ć

podstawowe systemy zarz

ą

dzania,

− scharakteryzowa

ć

czynniki wpływaj

ą

ce na struktur

ę

organizacyjn

ą

podmiotu gospodarczego,

− zastosowa

ć

zasady

podejmowania

działalno

ś

ci

gospodarczej

i prowadzenia własnego zakładu usług krawieckich,

− okre

ś

li

ć

prawa klienta,

− zastosowa

ć

zasady etyki i kultury zawodu,

− zastosowa

ć

przepisy Kodeksu pracy, dotycz

ą

ce praw i obowi

ą

zków

pracownika i pracodawcy,

− okre

ś

li

ć

prawa i obowi

ą

zki pracownika zawieraj

ą

cego umow

ę

o prac

ę

i umow

ę

zlecenie,

− rozpozna

ć

lokalny

rynek

w

celu

prowadzenia

działalno

ś

ci

gospodarczej

ś

wiadcz

ą

cej usługi krawieckie,

− wyja

ś

ni

ć

ż

nice mi

ę

dzy leasingiem a kredytem,

− przeprowadzi

ć

prost

ą

kalkulacj

ę

kosztów usług krawieckich,

− obliczy

ć

cen

ę

sprzeda

ż

y wyrobu odzie

ż

owego,

− sporz

ą

dzi

ć

faktur

ę

,

− dokona

ć

analizy jako

ś

ci

ś

wiadczonych usług krawieckich,

− przygotowa

ć

materiały promuj

ą

ce własn

ą

działalno

ść

gospodarcz

ą

zwi

ą

zan

ą

ze

ś

wiadczeniem usług krawieckich,

− okre

ś

li

ć

formy aktywnego poszukiwania pracy.

2. Materiał nauczania

Prawne i ekonomiczne podstawy prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej

zwi

ą

zanej ze

ś

wiadczeniem usług krawieckich.

Podstawy działalno

ś

ci usługowej w bran

ż

y odzie

ż

owej.

Prawa klienta.
Etyka zawodu.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

113

Promocja usług.
Zarz

ą

dzanie przez jako

ść

w zakładzie usługowym.

Podmiot gospodarczy, działalno

ść

gospodarcza.

Aktywne poszukiwanie pracy.
Rozmowy kwalifikacyjne.
Kodeks pracy.

3.

Ć

wiczenia

Sporz

ą

dzanie kalkulacji ekonomicznej odzie

ż

y szytej na miar

ę

.

Sporz

ą

dzanie za

ś

wiadczenia o zamiarze podj

ę

cia działalno

ś

ci

gospodarczej.

Wypełnianie wniosku o otwarcie rachunku bankowego.

Wypełnianie wniosku o uzyskanie numeru REGON.

Obliczanie odsetek od kredytu podj

ę

tego na rozpocz

ę

cie działalno

ś

ci

gospodarczej.

Kalkulowanie ceny sprzeda

ż

y produkowanych wyrobów odzie

ż

owych.

Sporz

ą

dzanie faktury sprzeda

ż

y wyrobów odzie

ż

owych.

Okre

ś

lanie szacunkowe kosztów zwi

ą

zanych z podj

ę

ciem działalno

ś

ci

gospodarczej.

4.

Ś

rodki dydaktyczne

Teksty przewodnie do

ć

wicze

ń

.

Wzory dokumentów zwi

ą

zanych z podejmowaniem działalno

ś

ci

gospodarczej.
Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie

ż

owych.

Plansze przedstawiaj

ą

ce klasyfikacj

ę

potrzeb, klasyfikacj

ę

dóbr i usług,

wykres krzywej popytu i poda

ż

y, przykładowe schematy struktur

organizacyjnych, przykładowy schemat wydziału produkcyjnego, wzory
umów i statuty spółek prawa handlowego.
Techniczne

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor.

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Celem realizacji programu jednostki jest przygotowanie uczniów do

prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej zwi

ą

zanej ze

ś

wiadczeniem

usług krawieckich i zapoznanie z działalno

ś

ci

ą

zakładu odzie

ż

owego

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów.

Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na sporz

ą

dzanie dokumentów dotycz

ą

cych prowadzenia

działalno

ś

ci

gospodarczej,

szacowanie

kosztów

działalno

ś

ci

gospodarczej, diagnozowanie zakresu usług odzie

ż

owych.

Wskazane jest wykorzystanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci opanowanych

przez uczniów podczas realizacji programu jednostek modułowych

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

114

743[01].Z5.01 Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym
i 743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie

ż

y miarowej.

W procesie nauczania-uczenia si

ę

proponuje si

ę

zastosowanie

nast

ę

puj

ą

cych metod nauczania: tekstu przewodniego, projektów,

dyskusji dydaktycznej oraz

ć

wicze

ń

praktycznych.

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

do zaj

ęć

: teksty przewodnie, wzory

dokumentów kalkulacji ekonomicznej, poradniki oraz inne materiały

ź

ródłowe. Uczniowie korzystaj

ą

c z pyta

ń

prowadz

ą

cych i arkuszy

ć

wicze

ń

zawartych w tekstach przewodnich oraz z materiałów

ź

ródłowych, samodzielnie planuj

ą

i wykonuj

ą

ć

wiczenia, nauczyciel

obserwuje i kontroluje przebieg wykonywanych

ć

wicze

ń

.

Ć

wiczenia nale

ż

y realizowa

ć

w grupach do 15 osób podzielonych na

zespoły 2 osobowe.

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów.

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do realizacji

ć

wicze

ń

mog

ą

by

ć

sprawdzane za pomoc

ą

testów osi

ą

gni

ęć

szkolnych. Zadania

w te

ś

cie mog

ą

obejmowa

ć

tre

ś

ci dotycz

ą

ce prawnych i ekonomicznych

podstaw prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej, zakładania działalno

ś

ci

gospodarczej, zakresu działalno

ś

ci usługowej, wypełniania dokumentów

zwi

ą

zanych z zało

ż

eniem działalno

ś

ci usługowej.

Sprawdzenie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych mo

ż

e by

ć

realizowane

w tracie obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania

ć

wicze

ń

praktycznych. Szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwróci

ć

na :

− sporz

ą

dzanie dokumentów,

− wyszukiwanie aktualnie obowi

ą

zuj

ą

cych przepisów prawa,

− kalkulowanie kosztów prowadzenia zakładu usługowego,
− planowanie czynno

ś

ci zwi

ą

zanych z podejmowaniem działalno

ś

ci

gospodarczej.

Kontrol

ę

poprawno

ś

ci wykonywania

ć

wicze

ń

nale

ż

y prowadzi

ć

podczas realizacji zada

ń

i po ich wykonaniu. Ucze

ń

powinien

samodzielnie wykonywa

ć

zadania, dokona

ć

samooceny w oparciu

o arkusz post

ę

pów. Nauczyciel dokonuje kontroli według tego samego

arkusza, oceniaj

ą

c poprawno

ść

i staranno

ść

wykonanego zadania.

Kontroli poprawno

ś

ci wykonywanych

ć

wicze

ń

powinni dokonywa

ć

równie

ż

uczniowie pracuj

ą

cy w zespołach.

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

uczniów, po zako

ń

czeniu realizacji

programu jednostki nale

ż

y uwzgl

ę

dni

ć

wyniki sprawdzianów i testów

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

115

osi

ą

gni

ęć

szkolnych, poziom wykonania

ć

wicze

ń

oraz prezentacj

ę

projektu.

Ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno by

ć

zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

skal

ą

ocen.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

116

Moduł 743[01].Z6
Praktyka zawodowa

1. Cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− stosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej

i

ochrony

ś

rodowiska

w

odzie

ż

owym

przedsi

ę

biorstwie przemysłowym,

− przewidywa

ć

zagro

ż

enia wynikaj

ą

ce z tytułu nieprzestrzegania

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− okre

ś

la

ć

zasady prawnej ochrony pracy,

− przewidywa

ć

zagro

ż

enia

wyst

ę

puj

ą

ce

na

stanowisku

pracy

w przemysłowym zakładzie odzie

ż

owym,

− okre

ś

la

ć

specyfik

ę

produkcji przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− okre

ś

la

ć

zakres zada

ń

pracowników przedsi

ę

biorstwa odzie

ż

owego,

− stosowa

ć

zasady organizacji procesu produkcyjnego

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym,

− stosowa

ć

zasady kontroli materiałów, dodatków krawieckich

i wyrobów odzie

ż

owych,

− dobiera

ć

materiały i dodatki krawieckie do wytwarzania wyrobów

odzie

ż

owych,

− organizowa

ć

stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− posługiwa

ć

si

ę

dokumentacj

ą

technologiczn

ą

, normami ,katalogami,

− dobiera

ć

maszyny i urz

ą

dzenia do okre

ś

lonych faz procesu

technologicznego,

− obsługiwa

ć

podstawowe maszyny szwalnicze,

− stosowa

ć

zasady obróbki termicznej,

− stosowa

ć

zasady współpracy w zespole produkcyjnym,

− okre

ś

la

ć

zasady magazynowania materiałów, dodatków krawieckich

i wyrobów odzie

ż

owych.


4. Wykaz jednostek modułowych

Symbol

jednostki

modułowej

Nazwa jednostki modułowej

Orientacyjna

liczba godzin

na realizacj

ę

743[01].Z6.01

Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym

70

743[01].Z6.02

Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-
usługowym

70

Razem

140

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

117



3. Schemat układu jednostek modułowych



















Uczniowie powinni odbywa

ć

praktyk

ę

zawodow

ą

w zakładach

stanowi

ą

cych w przyszło

ś

ci ich potencjalne miejsce zatrudnienia.

Wskazane jest, aby uczniowie sami wyszukali miejsca praktyki, nawi

ą

zali

kontakt z kierownictwem wybranego przedsi

ę

biorstwa lub zakładu

usługowego i ustalili szczegółowy harmonogram praktyki.

Szkoła powinna zatwierdzi

ć

harmonogram praktyki oraz zawrze

ć

umow

ę

z przedsi

ę

biorstwem lub zakładem krawieckim.

Zalecane jest aby uczniowie odbywali praktyk

ę

zawodow

ą

w ró

ż

nych

zakładach wytwarzaj

ą

cych odzie

ż

. Je

ż

eli nie ma takiej mo

ż

liwo

ś

ci,

nale

ż

y zrealizowa

ć

program jednej jednostki modułowej w wymiarze

czterech tygodni.



743[01].Z6

Praktyka zawodowa

743[01].Z6.01

Wykonywanie prac

w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

311[34].Z6.02

Wykonywanie prac

w zakładzie miarowo-usługowym

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

118

Jednostka modułowa 743[01]Z6.01
Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

zadania

poszczególnych

komórek

organizacyjnych

w przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym,

okre

ś

li

ć

rodzaj i zakres prac wykonywanych w przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym,

− okre

ś

li

ć

zakres obowi

ą

zków pracownika na stanowisku pracy,

− scharakteryzowa

ć

przebieg procesu produkcyjnego,

− zastosowa

ć

obowi

ą

zuj

ą

ce przepisy prawa dotycz

ą

ce praw

i obowi

ą

zków pracownika oraz pracodawcy,

− dobra

ć

odzie

ż

ochronn

ą

oraz

ś

rodki ochrony

indywidualnej do rodzaju wykonywanych prac,

− obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia elektryczne i parowe,

− zapobiec zagro

ż

eniom

ż

ycia i zdrowia pracowników,

− dobra

ć

materiały, narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy do produkcji okre

ś

lonych

wyrobów odzie

ż

owych,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

narz

ę

dziami i przyrz

ą

dami do krojenia zgodnie

z zasadami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy,

− posłu

ż

y

ć

si

ę

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

dokumentacj

ą

,

− zastosowa

ć

zasady warstwowania materiałów odzie

ż

owych,

− wykona

ć

rysunek układu szablonów na materiale odzie

ż

owym oraz

zaznaczy

ć

punkty monta

ż

owe,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− oceni

ć

jako

ść

wykrojonych elementów odzie

ż

y,

− skompletowa

ć

wykroje,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny specjalnego przeznaczenia,

− przewlec nitki w maszynach szwalniczych,
− dokona

ć

regulacji skoku

ś

ciegu i napr

ęż

enia nitek,

− wyczy

ś

ci

ć

maszyny po sko

ń

czonej pracy,

− zastosowa

ć

szwy maszynowe,

− wykona

ć

w

ę

zły technologiczne zgodnie z kart

ą

operacji,

− dobra

ć

parametry obróbki termicznej do rodzaju materiału

odzie

ż

owego,

− obsłu

ż

y

ć

proste urz

ą

dzenia prasowalnicze,

− oceni

ć

jako

ść

gotowego wyrobu odzie

ż

owego,

− zastosowa

ć

zasady ilo

ś

ciowo-jako

ś

ciowej kontroli materiałów,

− zaopatrzy

ć

wyroby odzie

ż

owe w etykiety

− zło

ż

y

ć

wyrób odzie

ż

owy według okre

ś

lonych wymaga

ń

,

− zapakowa

ć

wyrób odzie

ż

owy,

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

119

− zastosowa

ć

zasady składowania materiałów odzie

ż

owych i dodatków

krawieckich,

− zmagazynowa

ć

gotowe wyroby odzie

ż

owe,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska na stanowisku pracy.

2. Materiał nauczania

Organizacja pracy w przedsi

ę

biorstwie odzie

ż

owym.

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej i ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cych w zakładach

odzie

ż

owych.

Przestrzeganie praw i obowi

ą

zków pracownika i pracodawcy.

Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

techniczno-technologiczn

ą

.

Obsługa maszyn i urz

ą

dze

ń

do produkcji odzie

ż

y.

Wykrawanie elementów odzie

ż

y.

Ł

ą

czenie elementów odzie

ż

y.

Obróbka termiczna odzie

ż

y.

Kontrola jako

ś

ci wyrobów odzie

ż

owych.

Przechowywanie materiałów odzie

ż

owych, dodatków krawieckich oraz

wyrobów gotowych,

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja tre

ś

ci programowych jednostki ma na celu zapoznanie

uczniów z organizacj

ą

pracy w zakładzie odzie

ż

owym oraz

przygotowanie do samodzielnego wykonywania zada

ń

w rzeczywistych

warunkach pracy. Uczniowie w trakcie praktyki zawodowej doskonal

ą

umiej

ę

tno

ś

ci zwi

ą

zane z wytwarzaniem wyrobów odzie

ż

owych, kształtuj

ą

umiej

ę

tno

ść

organizacji pracy oraz współpracy w zespole.

Zadania

zawodowe

mo

ż

na

realizowa

ć

w

produkcyjnych

i nieprodukcyjnych działach zakładów odzie

ż

owych na stanowiskach

pracy w odpowiednio zorganizowanym i wyposa

ż

onym przedsi

ę

biorstwie

odzie

ż

owym.

Przed przyst

ą

pieniem do realizacji praktyki zawodowej nale

ż

y

zapozna

ć

uczniów

z

regulaminem

zakładu

pracy,

zadaniami

pracowników

na

okre

ś

lonych

stanowiskach

pracy,

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cymi w przedsi

ę

biorstwie.

W trakcie realizacji programu praktyki zawodowej uczniowie powinni

obserwowa

ć

czynno

ś

ci zawodowe pracowników, a nast

ę

pnie pod

kierunkiem opiekuna praktyk samodzielnie wykonywa

ć

okre

ś

lone

elementy odzie

ż

y. Wskazane jest, aby ka

ż

de zadanie, które ma wykona

ć

ucze

ń

było poprzedzone instrukta

ż

em poł

ą

czonym z pokazem.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

120

W czasie praktyki zawodowej nale

ż

y zwraca

ć

uwag

ę

na:

− zdyscyplinowanie i punktualno

ść

,

− dokładno

ść

wykonywania zada

ń

,

− odpowiedzialno

ść

za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,

− zainteresowanie wykonywan

ą

prac

ą

,

− kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

.

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

w nim

zapisów z ka

ż

dego dnia praktyki dotycz

ą

cych: stanowiska pracy,

zakresu wykonywanych czynno

ś

ci, godzin praktyki oraz wniosków

i spostrze

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych

z

analizy

wykonywanych

zada

ń

zawodowych.

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych

kryteriów, z którymi uczniowie zostali zapoznani przed rozpocz

ę

ciem

praktyki zawodowej.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y sprawdza

ć

obserwuj

ą

c prac

ę

uczniów w czasie wykonywania zada

ń

zawodowych. Podczas obserwacji

czynno

ś

ci uczniów szczególn

ą

uwag

ę

nale

ż

y zwraca

ć

na:

− stosowanie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

zada

ń

zawodowych,

− współprac

ę

z pracownikami na okre

ś

lonym stanowisku pracy,

− obsługiwanie maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych do produkcji odzie

ż

y,

− wykonywanie elementów odzie

ż

y zgodnie z projektem,

− składowanie i magazynowanie gotowych wyrobów odzie

ż

owych.

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej opiekun

praktyk zawodowych powinien wpisa

ć

w dzienniczku praktyki opini

ę

o pracy i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

ko

ń

cow

ą

.



background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

121

Jednostka modułowa 743[01].Z6.02
Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym

1. Szczegółowe cele kształcenia

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

/słuchacz powinien umie

ć

:

− okre

ś

li

ć

zadania odzie

ż

owego zakładu miarowo-usługowego,

− okre

ś

li

ć

rodzaj i zakres prac wykonywanych w zakładzie miarowo-

usługowym,

− okre

ś

li

ć

wyposa

ż

enie zakładu krawieckiego,

− okre

ś

li

ć

zakres obowi

ą

zków pracownika w zakładzie miarowo-

usługowym,

− scharakteryzowa

ć

przebieg procesu wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− okre

ś

li

ć

etapy wytwarzania odzie

ż

y miarowej,

− dobra

ć

odzie

ż

ochronn

ą

oraz

ś

rodki ochrony indywidualnej,

− zorganizowa

ć

stanowisko pracy r

ę

cznej i maszynowej w zakładzie

miarowo-usługowym zgodnie z wymaganiami ergonomii,

− zapobiec zagro

ż

eniom

ż

ycia i zdrowia pracowników,

− obsłu

ż

y

ć

maszyny szwalnicze,

− obsłu

ż

y

ć

urz

ą

dzenia prasowalnicze,

− zastosowa

ć

zasady nawi

ą

zywania i utrzymywania kontaktów

z klientem,

− przyj

ąć

zamówienie od klienta,

− dokona

ć

pomiaru figury klienta,

− opracowa

ć

dokumentacj

ę

techniczno-technologiczn

ą

odzie

ż

y

miarowej,

− wykroi

ć

elementy odzie

ż

y,

− przygotowa

ć

odzie

ż

do miary,

− dokona

ć

poprawek po przymierzeniu odzie

ż

y przez klienta,

− dobra

ć

sposoby wyko

ń

czenia odzie

ż

y,

− dokona

ć

kontroli jako

ś

ci wykonanej odzie

ż

y miarowej,

− zastosowa

ć

zasady normowania materiałów w produkcji miarowo-

usługowej,

− obliczy

ć

normy zu

ż

ycia materiałów odzie

ż

owych,

− sporz

ą

dzi

ć

kalkulacje kosztów wytwarzania odzie

ż

y,

− dokona

ć

analizy jako

ś

ci

ś

wiadczonych usług na podstawie informacji

uzyskanych od klientów,

− zastosowa

ć

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej, ochrony

ś

rodowiska oraz regulaminy pracy.


background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

122

2. Materiał nauczania

Zapoznanie si

ę

z wyposa

ż

eniem zakładu oraz obowi

ą

zuj

ą

cymi

przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej

i regulaminami pracy.
Zapoznanie si

ę

z zakresem zada

ń

oraz organizacj

ą

pracy w zakładzie

miarowo-usługowym.
Organizowanie stanowiska pracy.
Obsługa maszyn i urz

ą

dze

ń

do wytwarzania odzie

ż

y.

Komunikowanie si

ę

z klientem.

Pomiary figury klienta.
Przygotowanie wyrobu do miary i wykonywanie poprawek.
Normowanie zu

ż

ycia materiałów w produkcji miarowej.

Obliczanie kosztów wytwarzania odzie

ż

y.

Ocenianie jako

ś

ci wykonanej odzie

ż

y.

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

Realizacja tre

ś

ci programowych jednostki ma na celu zapoznanie

uczniów z organizacj

ą

, wyposa

ż

eniem oraz działalno

ś

ci

ą

zakładu

odzie

ż

owego

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów oraz przygotowanie do

samodzielnego wykonywania zada

ń

w rzeczywistych warunkach pracy.

Uczniowie w trakcie praktyki zawodowej doskonal

ą

umiej

ę

tno

ś

ci

zwi

ą

zane z organizacj

ą

stanowiska pracy w zakładzie miarowo-

usługowym, okre

ś

lania kolejno

ś

ci prac w produkcji odzie

ż

y szytej na

miar

ę

, wytwarzania odzie

ż

y szytej na miar

ę

, normowania zu

ż

ycia

materiałów w produkcji miarowej oraz sztuki konwersacji z klientem.

Przed przyst

ą

pieniem do realizacji praktyki zawodowej nale

ż

y

zapozna

ć

uczniów

z

regulaminem

zakładu

pracy,

zadaniami

pracowników

na

okre

ś

lonych

stanowiskach

pracy,

przepisami

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cymi w zakładzie.

W trakcie realizacji programu praktyki zawodowej uczniowie powinni

obserwowa

ć

czynno

ś

ci zawodowe pracowników, a nast

ę

pnie pod

kierunkiem opiekuna praktyk powinni samodzielnie wykonywa

ć

okre

ś

lone elementy odzie

ż

y. Wskazane jest, aby ka

ż

de zadanie, które

ma wykona

ć

ucze

ń

było poprzedzone instrukta

ż

em poł

ą

czonym

z pokazem.

W czasie praktyki zawodowej nale

ż

y zwróci

ć

uwag

ę

na:

− zdyscyplinowanie i punktualno

ść

,

− dokładno

ść

wykonywania zada

ń

,

− odpowiedzialno

ść

za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej,

− zainteresowanie wykonywan

ą

prac

ą

,

− kultur

ę

osobist

ą

i zawodow

ą

.

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

123

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

w nim

zapisów z ka

ż

dego dnia praktyki dotycz

ą

cych: stanowiska pracy,

zakresu wykonywanych czynno

ś

ci, godzin praktyki oraz wniosków

i spostrze

ż

e

ń

wynikaj

ą

cych

z

analizy

wykonywanych

zada

ń

zawodowych.
Zdobyte do

ś

wiadczenie w czasie praktyki zawodowej uczniowie b

ę

d

ą

mogli wykorzysta

ć

w prowadzeniu własnej działalno

ś

ci gospodarczej.

W czasie praktyki zawodowej istotne jest kształtowanie cech

niezb

ę

dnych w przyszłej pracy zawodowej, takich jak: odpowiedzialno

ść

,

zdyscyplinowanie, dokładno

ść

, współpraca w zespole, kultura osobista

i zawodowa.

4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

edukacyjnych ucznia

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

uczniów powinno odbywa

ć

si

ę

w trakcie realizacji programu praktyki zawodowej, na podstawie
okre

ś

lonych kryteriów.

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

ż

y ocenia

ć

bior

ą

c pod uwag

ę

:

− organizowanie stanowiska pracy w zakładzie miarowo-usługowym,
− przestrzeganie kolejno

ś

ci prac w produkcji odzie

ż

y szytej na miar

ę

,

− obsługiwanie maszyn i urz

ą

dze

ń

do wytwarzania odzie

ż

y,

− sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów wytwarzania odzie

ż

y na miar

ę

,

− stosowanie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpo

ż

arowej oraz ochrony

ś

rodowiska podczas wykonywania

zada

ń

zawodowych.

Oceny ko

ń

cowej dokonuje opiekun praktyki zawodowej na podstawie

własnych obserwacji oraz udokumentowanego w dzienniczku przebiegu
praktyki.






Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
00 Program nauki Krawiec 743 01
00 Program nauki Kusnierz 743 0 Nieznany (2)
00 Program nauki Kaletnik 744 01
00 Program nauki Kuśnierz 743 02
00 Program nauki Sprzedawca 522 01
00 Program nauki Tapicer 743 03
00 Program nauki Drukarz 825 01
00 Program nauki Stolarz 742 01
00 Program nauki Operator urzad Nieznany
00 Program nauki Technik masazy Nieznany
00 Program nauki Technik handlo Nieznany
00 Program nauki Technik uslug Nieznany
00 Program nauki Monter izolacj Nieznany
00 Program nauki Rekodzielnik w Nieznany
00 Program nauki Technik techno Nieznany (3)
00 Program nauki technik organi Nieznany
00 Program nauki Technik urzadz Nieznany
00 Program nauki Monter instala Nieznany
00 Program nauki Technik techno Nieznany (4)

więcej podobnych podstron