Zadanie R_01 :
Dla podanego rzutu podstawowego (widok z przodu) dorysować w układzie
europejskim rzut boczny prawy (widok z lewej) i rzut poziomy (widok z góry)

Uwagi :
Z powodu niedoskonałości programu graficznego oś symetrii powyższego
przedmiotu nie zawiera „kropek” - przerysowując temat należy je ręcznie
uzupełnić.
Z tej samej przyczyny jedna z kresek wspomnianej osi dotyka poziomej kra-
wędzi (odzwierciedlającej dno prostokatnego wycięcia w podstawie przedmiotu)
- należy ją nieco przedłużyć (mówi o tym odpowiednia szczegółowa zasada).
I również - linie odnoszące wymiaru średnicy są zbyt daleko przeciągnięte
poza groty linii wymiarowej - należy je skrócić (mówi o tym również odpo-
wiednia szczegółowa zasada).

Powyższe uwagi odnoszą się do wszystkich następnych przykładów !!!

Z ogólnych zasad rzutowania wynika, że w układzie europejskim rzut boczny
prawy (widok z lewej) należy umieścić z prawej strony rzutu podstawowego
a rzut poziomy (widok z góry) - poniżej rzutu podstawowego. Pokazuje to
poniższa ilustracja (znaki „?”) :

Z kolei - z zasad wymiarowania (patrz - pomocnicze symbole wymiarowe)
wynika, że bryłą podstawową pokazanego przedmiotu jest walec (podpowiada
to nam podany wymiar „Fi”, czyli „średnica”).

A zatem - narysowany przedmiot to walec - ukośnie ścięty u góry, po obu
jego stronach odcięto z niego fragmenty wyznaczone płaszczyzną pionową
i poziomą a w jego podstawie wycięto przelotowy prostokątny kanał (podobny
do rowka na śrubokręt).

, Konstrukcję rozwiązania pokazuje poniższa ilustracja :

Uwagi :
Rysunek powyższy przedstawia wersję „dydaktyczną” (pierwsze kroki w nauce
rzutowania i konstruowania kształtów przedmiotu).
W wersji „praktycznej” nie rysujemy, lub usuwamy wszystkie linie konstrukcyj-
ne a w szczególności nie korzystamy z tej linii pod kątem 45

o

- odpowiednie

współrzędne, mierzone pionowo na dolnym rzucie, odkładamy bezpośrednio, po-
ziomo na rzucie bocznym.
Temat zadania nakazuje wykonanie wszystkich trzech rzutów. Jednakże w tym
konkretnym przypadku - w praktyce - do jednoznacznego pokazania i zwymia-
rowania tego przedmiotu wystarczający jest sam rzut główny (zgodnie z odpo-
wiednią zasadą).

Wszystkie następne zadania rozwiązuje się analogicznie.

Potocznie mówi się, że są przedmioty łatwiejsze i trudniejsze do narysowania,
co wynika ze stopnia skomplikowania ich kształtu. Jednakże należy to rozumieć
jako mniej, lub bardziej pracochłonne w wykonaniu, bowiem - jak łatwo za-
uważyć - przedmioty skomplikowane wymagają jedynie wykonania większej
liczby kroków (takich samych, lub podobnych jak w przypadku prostszych
przedmiotów). Liczba elementów 2- i 3-wymiarowych, z których konstruuje się
części i elementy maszyn jest niewielka, liczba ich możliwych zestawień rów-
nież. Jeśli więc opanujemy umiejętność konstruowania linii przenikania tych
elementów, to wykonamy każde zadanie - w krótszym, lub dłuższym czasie.

W tym właśnie celu - w kartotece „1 Rzutowanie” - podano przykłady kon-
strukcji linii przenikania kilku charakterystycznych brył.