background image

Monika Tercjak  

Strona 1 

 

Algorytm eliminacji Gaussa – rozwiązywanie układów równań liniowych 

 

Przykład 3x3  

Mając trzy równania z trzema niewiadomymi: 

+

+

=

+

+

=

+

+

=

 

Zapis macierzowy: 

ś

:

=

 

Przy obliczeniach w Excelu wygodnie stosować taki zapis: 

|
|
|

 

Wykonujemy kolejne kroki: 

↓ 1.

     ó

ń 2   3 

|
|
|

 

 

0
0

|
|
|

 

↓ 2.

     ó

0

0

|
|
|

 

 

0
0

0

|
|
|

− 

 ó ą

 ó

 

 

 

background image

Monika Tercjak  

Strona 2 

 

 

ń

: 0

0

0

=

 

Otrzymując dane końcowe w powyższej postaci nietrudno jest zauważyć, że:  

=

∙ −

=

=

 

Przykład liczbowy: 

2 + 4 − 2 = 2
4 + 9 − 3 = 8

−2 − 3 + 7 = 10

 

Zapis macierzowy 

2

4

−2

4

9

−3

−2 −3

7

=

2
8

10

 

2

4

−2

4

9

−3

−2 −3

7

|
|
|

2
8

10

 

↓ 1.

     ó

ń 2   3 

2

4

−2

4 −

∙ 2

9 −

∙ 4

−3 −

∙ (−2)

−2 −

∙ 2 2

−3 −

∙ 4

7 −

∙ (−2)

|
|
|

2

8 −

∙ 2

10 −

2 ⎦

 

 

2 4 −2
0 1

1

0 1

5

|
|
|

2
4

12

 

↓ 2.

     ó

2

4

−2

0

1

1

0

1 −

1
1

∙ 1

5 −

1
1

∙ 1

|
|
|

2
4

12 −

1
1

∙ 4

 

 

 

background image

Monika Tercjak  

Strona 3 

 

2 4

−2

0 1

1

0 0

4

|
|
|

2
4
8

 

2 4 −2
0 1

1

0 0

4

=

2
4
8

 

= −1

= 2

= 2

 

Kontrole: 

1.  Kontrola sumy współczynników przy niewiadomych w każdym wierszu - tj. suma kolejnych wierszy w macierzy 

trójkątnej górnej musi być równa różnicy: sumy wiersza pierwotnego i wiersza odejmowanego pomnożonego 
przez współczynnik:  

1

2

3′′

2 4

−2

0 1

1

0 0

4

|
|
|

2
4
8

⎯⎯

6
6

12

 

 

wiersz 2’ powstał: 

2 −

1 ∗      

czyli suma wiersza 2’ musi być równa: 

2 - (

1) ∗    

analogicznie: 

wiersz 3’’ powstał: 

3′ −

2′ ∗      

czyli suma wiersza 3’’ musi być równa: 

3′ - (

2′) ∗      

 

2.  Kontrola ostateczna – za niewiadome podstawiamy otrzymane wyniki: 

 

2

4

−2

4

9

−3

−2 −3

7

−1

2
2

=

2
8

10

 

 
Uwaga:  Jeśli w którymś momencie eliminacji kolejnych niewiadomych na przekątnej pojawi się 0 należy 
wówczas zamienić wiersze lub kolumny (pamiętając przy tym, która kolumna odnosi się do której 
niewiadomej) 
Przykład: 

 

0

4

−2

4

9

−3

−2 −3

7

|
|
|

4
8

10

 →

4

9

−3

0

4

−2

−2 −3

7

|
|
|

8
4

10

4

0

−3

9

4

−2

−3 −2

7

|
|
|

8
4

10