prof. nadzw. dr hab. Tomasz Frołowicz
METODYKA
WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
Studia I stopnia
Wykład 13
Wychowanie jest to sztuka, której nikt dotąd nie umie,
jest to kurs, który jakaś dobra głowa dopiero ma ułoŜyć.
Jędrzej Śniadecki
Wykład 13
prof. nadzw. dr hab. Tomasz Frołowicz
METODYKA
WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
Studia I stopnia
Wykład 13
Wychowanie jest to sztuka, której nikt dotąd nie umie,
jest to kurs, który jakaś dobra głowa dopiero ma ułoŜyć.
Jędrzej Śniadecki
Wykład 13
metody realizacji zadań ruchowych
metody rozwijania wiedzy
LEKCJA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
metody rozwijania wiedzy
Co warto i co moŜna robić?
Treść działania pedagogicznego
Jak naleŜy postępować, aby cel osiągnąć?
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
W jaki sposób?
Metoda działania pedagogicznego
Jak zorganizować?
Forma działania pedagogicznego
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Fragment Podstawy programowej WF (od 2009)
Wymagania ogólne (II etap edukacji):
Bezpieczne uczestnictwo w aktywności fizycznej o
charakterze rekreacyjnym i sportowym ze zrozumieniem jej
znaczenia dla zdrowia
Wymagania ogólne (III etap edukacji):
Dbałość o sprawność fizyczną, prawidłowy rozwój, zdrowie
fizyczne, psychiczne i społeczne oraz zrozumienie związku
aktywności fizycznej ze zdrowiem.
aktywności fizycznej ze zdrowiem.
Kto jest gotowy, by „uczestniczyć…” lub „dbać…”?
Pozytywna ocena
sensu działania
Pozytywna ocena
moŜliwości działania
Dostrzega (odczuwa)
wartość
Przewiduje satysfakcję
Posiada umiejętności
Dysponuje sprawnością
Metody: przemyślany, sprawdzający się w podobnych
sytuacjach edukacyjnych, systematycznie stosowany
sposób stawiania uczniów w sytuacjach zadaniowych,
dotyczących:
-
rozwijania umiejętności ruchowych,
-
kształtowania sprawności fizycznej,
-
rozwijania wiedzy na temat zdrowia, wypoczynku,
sportu i urody,
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
sportu i urody,
-
kształtowania postawa wobec zdrowia, wypoczynku,
sportu i urody (wychowania).
Właściwości metody:
-
ukierunkowanie na cel,
-
algorytmiczność postępowania,
-
powtarzalność.
METODY W WF
- analityczna,
- ciągła,
- odtwórcze,
- usamodzielniające,
- wpływu
osobistego,
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
- odtwórcze,
- usamodzielniające,
- twórcze.
s
p
o
s
o
b
y
w
y
w
o
ła
n
ia
A
F
- analityczna,
- syntetyczna,
- mieszana.
s
p
o
s
o
b
y
k
s
z
ta
łt
o
w
a
n
ia
n
a
w
y
k
u
r
u
c
h
o
w
e
g
o
- ciągła,
- zmienna,
- powtórzeniowa,
- interwałowa.
s
p
o
s
o
b
y
r
o
z
w
o
ju
z
d
o
ln
o
ś
c
i
m
o
to
ry
c
z
n
y
c
h
- usamodzielniające,
- twórcze.
s
p
o
s
o
b
y
d
o
s
ta
rc
z
a
n
ia
l
u
b
z
d
o
b
y
w
a
n
ia
o
ra
z
p
o
rz
ą
d
k
o
w
a
n
ia
in
fo
rm
a
c
ji
osobistego,
- wpływu
sytuacyjnego,
- wpływu
społecznego,
- kierowania
samowycho-
waniem.
s
p
o
s
o
b
y
w
y
w
o
ła
n
ia
z
m
ia
n
o
s
o
b
o
w
y
c
h
Metody realizacji zadań ruchowych
(klasyfikacja wg kryterium
stopnia aktywności wewnętrznej ucznia):
1.
Odtwórcze (reproduktywne):
-
naśladowcza-ścisła,
-
zadaniowa-ścisła,
-
programowanego uczenia się.
2.
Usamodzielniające (proaktywne):
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
2.
Usamodzielniające (proaktywne):
-
zabawowa-naśladowcza,
-
zabawowa-klasyczna,
-
bezpośredniej celowości ruchu,
-
programowanego usprawniania się.
3.
Twórcze (kreatywne):
-
problemowa,
-
ruchowej ekspresji.
Metody wspierania rozwoju wiedzy
(klasyfikacja wg kryterium
stopnia aktywności wewnętrznej ucznia):
1.
Odtwórcze (reproduktywne), np.:
-
wykład,
-
praca z tekstem.
2.
Usamodzielniające (proaktywne), np.:
-
praca z hipertekstem,
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
-
praca z hipertekstem,
-
pogadanka,
-
obserwacja.
3.
Twórcze (kreatywne), np.:
-
dyskusja,
-
eksperyment,
-
burza mózgów,
-
kosz i walizka,
-
drama.
Powiedz, a zapomnę,
pokaŜ, a zapamiętam,
pozwól działać, a zrozumiem.
(Konfucjusz)
30%
10%
20%
50%
z tego, co słyszymy
i widzimy
70%
z tego, co sami
mówimy
90%
z tego, co sami
robimy
30%
z tego, co
widzimy
10%
z tego, co
czytamy
20%
z tego, co
słyszymy
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
1. Realne doświadczenie
(concrete experience)
2
. O
b
s
e
rw
a
c
ja
i
n
a
m
y
s
ł
(r
e
fle
ct
ive
4
.
E
k
s
p
e
ry
m
e
n
to
w
a
n
ie
e
x
p
e
ri
m
e
n
ta
ti
o
n
)
Model uczenia się
przez doświadczanie
. O
b
s
e
rw
a
c
ja
i
n
a
m
y
s
ł
o
b
se
rva
tio
n
)
2. Wnioskowanie
(abstract conceptualization)
4
.
E
k
s
p
e
ry
m
e
n
to
w
a
n
ie
(a
ct
ive
e
x
p
e
ri
m
e
n
ta
ti
o
n
Davida Kolba
(druga połowa
XX wieku)
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
Wprowadzanie wiadomości na lekcji wychowania fizycznego
(na podstawie modelu Johna Deweyem – przełom XIX i XX wieku):
DOŚWIADCZENIE - uczeń powinien być postawiony w sytuacji
autentycznego doświadczenia i aktywności, którą jest prawdziwie
zainteresowany.
UŚWIADOMIENIE PROBLEM - sytuacja powinna wyłonić pewien
problem wymagający zastanowienia.
OBSERWACJA - uczeń musi posiadać odpowiednie informacje
OBSERWACJA - uczeń musi posiadać odpowiednie informacje
i dokonywać obserwacji potrzebnych do realizacji interesującego
go zadania.
PRZYPUSZCZENIE - uczeń powinien poczynić pewne
przypuszczenia odnośnie rozwiązywania problemu i dokładnie
je sformułować.
SPRAWDZENIE - uczeń powinien mieć moŜliwość i okazję
do wypróbowania i sprawdzenia swoich przypuszczeń przez
zastosowanie ich.
Tomasz Frołowicz
Metodyka WF
Studia I stopnia
Wykład 13
O czym zapomina student planując zajęcia WF,
w związku ze wspieraniem rozwoju wiedzy uczniów ?
Czy w ogóle pamięta o tym, Ŝe ma w tej kwestii
„coś” do zrobienia?
Czy pamięta, Ŝe uczący uczy się skuteczniej, wówczas,
gdy sam jest aktywny (np. gdy mówi i odkrywa)?
gdy sam jest aktywny (np. gdy mówi i odkrywa)?
Czy pamięta, iŜ nauczyciel uczy całą grupę,
a nie jedną osobę?
Czy pamięta, Ŝe wiedza równieŜ musi być utrwalana?
Czy pamięta, Ŝe naleŜy kontrolować efektywność uczenia,
w tym zdobywania przez ucznia wiadomości?