Czas zaprzyszły

1

Czas zaprzyszły

Czas zaprzyszły (Futurum Exactum) – czas stosowany dla wyrażenia czynności przyszłej, mającej miejsce przed

inną czynnością przyszłą lub przed określonym czasem w przyszłości. W niektórych językach (np. w angielskim i

niemieckim) służy także do wyrażania czynności przeszłej, co do której wystąpienia nie ma całkowitej pewności.

Język angielski

Czas zaprzyszły w języku angielskim (Future Perfect) jest czasem złożonym i składa się z czasownika posiłkowego

will (shall), czasownika posiłkowego have oraz trzeciej formy czasownika głównego. Odmiana czasownika to do w

czasie Future Perfect

[1]

:

osoba

l. pojedyncza

l. mnoga

1.

I will/shall have done

we will/shall have done

2.

you will have done

you will have done

3.

he/she/it will have done they will have done

W stronie biernej zaś dodaje się po have trzecią formę wyrazu be czyli been, np. :

• It will have been done by me

W podobnej funkcji występuje też w języku angielskim czas Future Perfect Continuous, tworzony za pomocą

czasownika posiłkowego will (shall), czasownika posiłkowego have, trzeciej formy czasownika be (tj. been) oraz

gerundium czasownika głównego (z końcówką -ing), np.:

• I will/shall have been doing

Future Perfect Continuous różni się od Future Perfect wyrażanym aspektem czasownika. Nie występuje w stronie

biernej.

Formę przeczącą tworzy się przez dodanie wyrazu not po wyrazie will/shall.

Future Perfect w znaczeniu czasu przeszłego

W języku angielskim Future Perfect może - oprócz swojej podstawowej funkcji wyrażania czynności przyszłej,

zakończonej przed danym czasem w przyszłości - wyrażać także czynności przeszłe, co do których mówiący nie ma

całkowitej pewności

[2]

, na przykład:

• By now, he will have returned. = "Zapewne już wrócił."

Język niemiecki

Czas zaprzyszły w języku niemieckim (Futur zwei) jest czasem złożonym i składa się z czasownika posiłkowego

werden w czasie teraźniejszym oraz haben lub sein w bezokoliczniku i trzeciej formy czasownika głównego na

końcu zdania. Odmiana czasowników machen i gehen w czasie Futur II

[3]

:

osoba

l. pojedyncza

l. mnoga

1.

ich werde gemacht haben

wir werden gemacht haben

2.

du wirst gemacht haben

ihr werdet gemacht haben

3.

er/sie/es wird gemacht haben sie/Sie werden gemacht haben

osoba

l. pojedyncza

l. mnoga

1.

ich werde gegangen sein

wir werden gegangen sein

2.

du wirst gegangen sein

ihr werdet gegangen sein

3.

er/sie/es wird gegangen sein sie/Sie werden gegangen sein

Formę przeczącą tworzy się przez dodanie nicht przed imiesłowem biernym czasownika.

Czas zaprzyszły

2

W stronie biernej po imiesłowie biernym czasownika głównego pojawia się worden sein, np.

• Das wird von mir (nicht) gemacht worden sein.

Futur II w znaczeniu czasu przeszłego

W języku niemieckim Futur II może - oprócz swojej podstawowej funkcji wyrażania czynności przyszłej,

zakończonej przed danym czasem w przyszłości - wyrażać także czynności przeszłe, co do których mówiący nie ma

całkowitej pewności, na przykład:

Er wird schon zurückgekommen sein. = "Zapewne już wrócił."

język francuski

Czas zaprzyszły w języku francuskim (Futur antérieur) jest czasem złożonym składającym się z czasownika

posiłkowego avoir (lub être) w czasie przyszłym prostym (futur simple) oraz trzeciej formy czasownika głównego

(imiesłowu przysłówkowego biernego) (participe passé) na końcu zdania. Odmiana czasowników parler i arriver w

czasie Futur antérieur

[4]

:

osoba l. pojedyncza

l. mnoga

1.

j'aurai parlé

nous aurons parlé

2.

tu auras parlé

vous aurez parlé

3.

il/elle aura parlé ils/elles auront parlé

osoba

l. pojedyncza

l. mnoga

1.

je serai arrivé(e)

nous serons arrivé(e)s

2.

tu seras arrivé(e)

vous serez arrivé(e)s

3.

il/elle sera arrivé(e) ils/elles seront arrivé(e)s

Formę przeczącą tworzy się dodając ne i partykułę przeczącą pas - il n'aura pas parlé.

Futur antérieur w znaczeniu czasu przeszłego

Oprócz swej podstawowej funkcji wyrażania czynności przyszłej uprzedniej, czas futur antérieur może wyrażać

proste spekulacje co do przeszłości:

• Pierre n'est pas ici ; il aura oublié. = musiał zapomnieć, zapewne zapomniał.

Język serbsko-chorwacki

Czas zaprzyszły w języku serbsko-chorwackim (futur drugi albo futur egzaktni) czasowników posiłkowych biti i

htjeti:

osoba l. pojedyncza

l. mnoga

1.

ja budem bio

mi budemo bili

2.

ti budeš bio

vi budete bili

3.

on bude bio

oni budu bili

osoba l. pojedyncza

l. mnoga

1.

ja budem htio

mi budemo htjeli

2.

ti budeš htio

vi budete htjeli

3.

on bude htio

oni budu htjeli

Czas zaprzyszły

3

Przypisy

[1] A. J. Thomson, A. V. Martinet: A Practical English Grammar. Oxford,: Oxford University Press, 2003, s. 216. ISBN 0-19-431342-5.

[2] Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2005, s. 194. ISBN 0-19-442098-1.

[3] Conjugation of German Verb (http:/

/

conjugator.

reverso.

net/

conjugation-german-verb-machen.

html)

(

ang.

)

. [dostęp 6/06/2010].

[4] French Grammar. Glasgow: HarperCollins, 2004. ISBN 978-0-00-719644-9.

Źródła i autorzy artykułu

4

Źródła i autorzy artykułu

Czas zaprzyszły  Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=24456580  Autorzy: BartekChom, Kicior99, Magioladitis, Masur, 3 anonimowych edycji

Licencja

Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/

/

creativecommons.

org/

licenses/

by-sa/

3.

0/