1

EKG – analiza wektorowa

Dr hab. n. med. Piotr Białasiewicz



tanie, ogólnie dostępne, wszechstronne, nieinwazyjne



przedstawia zapis sumy potencjałów elektrycznych
(w przestrzeni i czasie) komórek m. sercowego
przewiedzionych na powierzchnię skóry



stąd ograniczenia:
czułości – sygnał z niektórych części miokardium może
być zbyt słaby i „niewidoczny” w zapisie
swoistości – wielkość chwilowego wektora EKG może
wynikać z nasilenia sygnału w jednym kierunku, lub
osłabienia w kierunku przeciwnym

EKG



jednolita budowa anatomiczna i położenie w klatce
piersiowej – zbliżone położenie osi anatomicznej serca



uporządkowane przewodzenie fali depolaryzacji dzięki
układowi bodźcoprzewodzącemu – zbliżone położenie
osi elektrycznej serca

prawidłowe serce każdego człowieka –
założenia:

1

EKG – analiza wektorowa

Dr hab. n. med. Piotr Białasiewicz



tanie, ogólnie dostępne, wszechstronne, nieinwazyjne



przedstawia zapis sumy potencjałów elektrycznych
(w przestrzeni i czasie) komórek m. sercowego
przewiedzionych na powierzchnię skóry



stąd ograniczenia:
czułości – sygnał z niektórych części miokardium może
być zbyt słaby i „niewidoczny” w zapisie
swoistości – wielkość chwilowego wektora EKG może
wynikać z nasilenia sygnału w jednym kierunku, lub
osłabienia w kierunku przeciwnym

EKG



jednolita budowa anatomiczna i położenie w klatce
piersiowej – zbliżone położenie osi anatomicznej serca



uporządkowane przewodzenie fali depolaryzacji dzięki
układowi bodźcoprzewodzącemu – zbliżone położenie
osi elektrycznej serca

prawidłowe serce każdego człowieka –
założenia:

1

EKG – analiza wektorowa

Dr hab. n. med. Piotr Białasiewicz



tanie, ogólnie dostępne, wszechstronne, nieinwazyjne



przedstawia zapis sumy potencjałów elektrycznych
(w przestrzeni i czasie) komórek m. sercowego
przewiedzionych na powierzchnię skóry



stąd ograniczenia:
czułości – sygnał z niektórych części miokardium może
być zbyt słaby i „niewidoczny” w zapisie
swoistości – wielkość chwilowego wektora EKG może
wynikać z nasilenia sygnału w jednym kierunku, lub
osłabienia w kierunku przeciwnym

EKG



jednolita budowa anatomiczna i położenie w klatce
piersiowej – zbliżone położenie osi anatomicznej serca



uporządkowane przewodzenie fali depolaryzacji dzięki
układowi bodźcoprzewodzącemu – zbliżone położenie
osi elektrycznej serca

prawidłowe serce każdego człowieka –
założenia:

2

abecadło

QRS

RS

QR

QS

QRSr’s’

QRS

czego nie widać

węzeł SA

węzeł AV

pęczek Hisa

odnogi

włókna Purkinjego

repolaryzacja przedsionków

EKG = 12 woltomierzy

2

abecadło

QRS

RS

QR

QS

QRSr’s’

QRS

czego nie widać

węzeł SA

węzeł AV

pęczek Hisa

odnogi

włókna Purkinjego

repolaryzacja przedsionków

EKG = 12 woltomierzy

2

abecadło

QRS

RS

QR

QS

QRSr’s’

QRS

czego nie widać

węzeł SA

węzeł AV

pęczek Hisa

odnogi

włókna Purkinjego

repolaryzacja przedsionków

EKG = 12 woltomierzy

3

jeden z 12 woltomierzy

przesuw papieru

odprowadzenia kończynowe – płaszczyzna czołowa

trójkąt Einthovena

koło osi

odprowadzenia kończynowe – płaszczyzna czołowa

3

jeden z 12 woltomierzy

przesuw papieru

odprowadzenia kończynowe – płaszczyzna czołowa

trójkąt Einthovena

koło osi

odprowadzenia kończynowe – płaszczyzna czołowa

3

jeden z 12 woltomierzy

przesuw papieru

odprowadzenia kończynowe – płaszczyzna czołowa

trójkąt Einthovena

koło osi

odprowadzenia kończynowe – płaszczyzna czołowa

4

odprowadzenia przedsercowe –
płaszczyzna poprzeczna

rS

Rs

progresja załamka R

wszystkie płaszczyzny

strzałkowa

czołowa

poprzeczna

płaszczyzna poprzeczna (i strzałkowa)

odprowadzenia przednie

V1, 2, 3 i 4

4

odprowadzenia przedsercowe –
płaszczyzna poprzeczna

rS

Rs

progresja załamka R

wszystkie płaszczyzny

strzałkowa

czołowa

poprzeczna

płaszczyzna poprzeczna (i strzałkowa)

odprowadzenia przednie

V1, 2, 3 i 4

4

odprowadzenia przedsercowe –
płaszczyzna poprzeczna

rS

Rs

progresja załamka R

wszystkie płaszczyzny

strzałkowa

czołowa

poprzeczna

płaszczyzna poprzeczna (i strzałkowa)

odprowadzenia przednie

V1, 2, 3 i 4

5

płaszczyzna czołowa (i poprzeczna)

odprowadzenia boczne

aVL

I

V5 i 6

płaszczyzna czołowa

odprowadzenia dolne

III

II

aVF

wektory sił

rzut prostopadły

5

płaszczyzna czołowa (i poprzeczna)

odprowadzenia boczne

aVL

I

V5 i 6

płaszczyzna czołowa

odprowadzenia dolne

III

II

aVF

wektory sił

rzut prostopadły

5

płaszczyzna czołowa (i poprzeczna)

odprowadzenia boczne

aVL

I

V5 i 6

płaszczyzna czołowa

odprowadzenia dolne

III

II

aVF

wektory sił

rzut prostopadły

6

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” załamek P

depolaryzacja przedsionków – 80ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

depolaryzacja przegrody – 220ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

depolaryzacja koniuszka – 230ms

6

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” załamek P

depolaryzacja przedsionków – 80ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

depolaryzacja przegrody – 220ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

depolaryzacja koniuszka – 230ms

6

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” załamek P

depolaryzacja przedsionków – 80ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

depolaryzacja przegrody – 220ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

depolaryzacja koniuszka – 230ms

7

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

zakończona depolaryzacja prawej komory
depolaryzacja lewej komory – 230ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

koniec depolaryzacji lewej komory – 250ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” odcinek ST

koniec depolaryzacji komór – 350ms

7

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

zakończona depolaryzacja prawej komory
depolaryzacja lewej komory – 230ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

koniec depolaryzacji lewej komory – 250ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” odcinek ST

koniec depolaryzacji komór – 350ms

7

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

zakończona depolaryzacja prawej komory
depolaryzacja lewej komory – 230ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” zespół QRS

koniec depolaryzacji lewej komory – 250ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” odcinek ST

koniec depolaryzacji komór – 350ms

8

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” załamek T

repolaryzacja komór – 450ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” odcinek TP

zakończona repolaryzacja komór – 600ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje”
zespół QRS

-

+

-

+

-

+

-

+

dipol zanika

dipol pojawia się

8

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” załamek T

repolaryzacja komór – 450ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” odcinek TP

zakończona repolaryzacja komór – 600ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje”
zespół QRS

-

+

-

+

-

+

-

+

dipol zanika

dipol pojawia się

8

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” załamek T

repolaryzacja komór – 450ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje” odcinek TP

zakończona repolaryzacja komór – 600ms

chwilowy wektor osi elektrycznej „rysuje”
zespół QRS

-

+

-

+

-

+

-

+

dipol zanika

dipol pojawia się

9

zadanie - wyznaczyć średnią oś
elektryczną serca



jest to uśredniony wektor elektryczny w obrębie

zespołu QRS (depolaryzacja komór)



zazwyczaj nie jest to żaden z wektorów chwilowych



jedyny przypadek, kiedy wektor chwilowy pokrywa się

z wektorem średnim - średnia oś elektryczna serca

pokrywa się z odprowadzeniem EKG, w którym

morfologia QRS to R (brak Q i S)



można wyznaczyć średnie osie elektryczne dla

każdego załamka (P i T)



przepis – sumujemy załamki w obrębie QRS

EKG

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
czołowej

suma QRS= 2

suma QRS= 7

aVF

I

+

+

R= 10

Q= 0

S= -3

R= 3

Q= -0 S= -1

aVF

I

aVR

9

zadanie - wyznaczyć średnią oś
elektryczną serca



jest to uśredniony wektor elektryczny w obrębie

zespołu QRS (depolaryzacja komór)



zazwyczaj nie jest to żaden z wektorów chwilowych



jedyny przypadek, kiedy wektor chwilowy pokrywa się

z wektorem średnim - średnia oś elektryczna serca

pokrywa się z odprowadzeniem EKG, w którym

morfologia QRS to R (brak Q i S)



można wyznaczyć średnie osie elektryczne dla

każdego załamka (P i T)



przepis – sumujemy załamki w obrębie QRS

EKG

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
czołowej

suma QRS= 2

suma QRS= 7

aVF

I

+

+

R= 10

Q= 0

S= -3

R= 3

Q= -0 S= -1

aVF

I

aVR

9

zadanie - wyznaczyć średnią oś
elektryczną serca



jest to uśredniony wektor elektryczny w obrębie

zespołu QRS (depolaryzacja komór)



zazwyczaj nie jest to żaden z wektorów chwilowych



jedyny przypadek, kiedy wektor chwilowy pokrywa się

z wektorem średnim - średnia oś elektryczna serca

pokrywa się z odprowadzeniem EKG, w którym

morfologia QRS to R (brak Q i S)



można wyznaczyć średnie osie elektryczne dla

każdego załamka (P i T)



przepis – sumujemy załamki w obrębie QRS

EKG

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
czołowej

suma QRS= 2

suma QRS= 7

aVF

I

+

+

R= 10

Q= 0

S= -3

R= 3

Q= -0 S= -1

aVF

I

aVR

10

I 0°

aVF + 90°

aVL -30°

aVR -150°

II +60°

III +120°

+180°

norm

ogra

m

pra

wo

gra

m p

ato

log

iczn

y

pr

aw

og

ra

m

normogram

lewogra

m

le

wo

gr

am

pa

to

lo

gi

cz

ny

-90°

oś serca

ekstremalny

prawogram /

lewogram

prawogram

normogram

lewogram

+90° AVF

0° I

I

aVF

I

aVF

aVF

I

aVF

I

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
poprzecznej – dekstro- i sinistro-gyria

suma QRS= -7

suma QRS= 10

V1

+

+

V6

V3 - izoelektryczne

Q= 0

R= 1

S= -8

V1

R= 9

Q= 0 S= -2

V6

sinistrogyria

V2 - izoelektryczne

dekstrogyria

V5 – 6 izoelektryczne

10

I 0°

aVF + 90°

aVL -30°

aVR -150°

II +60°

III +120°

+180°

norm

ogra

m

pra

wo

gra

m p

ato

log

iczn

y

pr

aw

og

ra

m

normogram

lewogra

m

le

wo

gr

am

pa

to

lo

gi

cz

ny

-90°

oś serca

ekstremalny

prawogram /

lewogram

prawogram

normogram

lewogram

+90° AVF

0° I

I

aVF

I

aVF

aVF

I

aVF

I

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
poprzecznej – dekstro- i sinistro-gyria

suma QRS= -7

suma QRS= 10

V1

+

+

V6

V3 - izoelektryczne

Q= 0

R= 1

S= -8

V1

R= 9

Q= 0 S= -2

V6

sinistrogyria

V2 - izoelektryczne

dekstrogyria

V5 – 6 izoelektryczne

10

I 0°

aVF + 90°

aVL -30°

aVR -150°

II +60°

III +120°

+180°

norm

ogra

m

pra

wo

gra

m p

ato

log

iczn

y

pr

aw

og

ra

m

normogram

lewogra

m

le

wo

gr

am

pa

to

lo

gi

cz

ny

-90°

oś serca

ekstremalny

prawogram /

lewogram

prawogram

normogram

lewogram

+90° AVF

0° I

I

aVF

I

aVF

aVF

I

aVF

I

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
poprzecznej – dekstro- i sinistro-gyria

suma QRS= -7

suma QRS= 10

V1

+

+

V6

V3 - izoelektryczne

Q= 0

R= 1

S= -8

V1

R= 9

Q= 0 S= -2

V6

sinistrogyria

V2 - izoelektryczne

dekstrogyria

V5 – 6 izoelektryczne

11

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
strzałkowej (nie wyznaczamy)

aVF

+

+

V1

suma QRS= -7

Q= 0

R= 1

S= -8

V1

suma QRS= 2

R= 3

Q= -0 S= -1

aVF

przód

tył

oś anatomiczna(A)

nie pokrywa się z

osią elektryczną (E)

E- lewo / dół / tył

A – lewo / dół / przód

kiedy oś QRS się zmienia ?



przerost lewej / prawej komory



pobudzenie komór z ogniska poniżej
rozwidlenia pęczka Hisa



blok odnogi lub wiązki



prąd uszkodzenia – patologiczne ognisko
(niedokrwienie), które nie

repolaryzuje

11

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
strzałkowej (nie wyznaczamy)

aVF

+

+

V1

suma QRS= -7

Q= 0

R= 1

S= -8

V1

suma QRS= 2

R= 3

Q= -0 S= -1

aVF

przód

tył

oś anatomiczna(A)

nie pokrywa się z

osią elektryczną (E)

E- lewo / dół / tył

A – lewo / dół / przód

kiedy oś QRS się zmienia ?



przerost lewej / prawej komory



pobudzenie komór z ogniska poniżej
rozwidlenia pęczka Hisa



blok odnogi lub wiązki



prąd uszkodzenia – patologiczne ognisko
(niedokrwienie), które nie

repolaryzuje

11

średni wektor osi serca w płaszczyźnie
strzałkowej (nie wyznaczamy)

aVF

+

+

V1

suma QRS= -7

Q= 0

R= 1

S= -8

V1

suma QRS= 2

R= 3

Q= -0 S= -1

aVF

przód

tył

oś anatomiczna(A)

nie pokrywa się z

osią elektryczną (E)

E- lewo / dół / tył

A – lewo / dół / przód

kiedy oś QRS się zmienia ?



przerost lewej / prawej komory



pobudzenie komór z ogniska poniżej
rozwidlenia pęczka Hisa



blok odnogi lub wiązki



prąd uszkodzenia – patologiczne ognisko
(niedokrwienie), które nie

repolaryzuje

12

przerost prawej komory

przerost prawej komory

QRS ok. 210° (izoelektryczny w III)
QRS < 0.12s
V1 – R
V6 - S

I

aVF

aVL

przerost lewej komory

12

przerost prawej komory

przerost prawej komory

QRS ok. 210° (izoelektryczny w III)
QRS < 0.12s
V1 – R
V6 - S

I

aVF

aVL

przerost lewej komory

12

przerost prawej komory

przerost prawej komory

QRS ok. 210° (izoelektryczny w III)
QRS < 0.12s
V1 – R
V6 - S

I

aVF

aVL

przerost lewej komory

13

przerost lewej komory

QRS od -30 do -60° (izoelektryczny w II)
QRS < 0.12s
V1 – S
V6 - R

I

aVF

aVL

SV1 + R(V5 lub V6) > 35 mm

prąd uszkodzenia

zawał ściany przedniej (bocznej)

– STEMI V1 - 4

13

przerost lewej komory

QRS od -30 do -60° (izoelektryczny w II)
QRS < 0.12s
V1 – S
V6 - R

I

aVF

aVL

SV1 + R(V5 lub V6) > 35 mm

prąd uszkodzenia

zawał ściany przedniej (bocznej)

– STEMI V1 - 4

13

przerost lewej komory

QRS od -30 do -60° (izoelektryczny w II)
QRS < 0.12s
V1 – S
V6 - R

I

aVF

aVL

SV1 + R(V5 lub V6) > 35 mm

prąd uszkodzenia

zawał ściany przedniej (bocznej)

– STEMI V1 - 4

14

zawał ściany przedniej (bocznej)
- STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

prąd uszkodzenia

punkt J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

V3

lewa komora – widok z góry

strefa zawału

wektor prostopadły

do płaszczyzny czołowej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych

i bocznych (V5 i 6)

zawał ściany przedniej - ewolucja
- STEMI

patologiczne Q

zawał ściany przedniej - ewolucja
- STEMI

patologiczne Q

ujemne T

14

zawał ściany przedniej (bocznej)
- STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

prąd uszkodzenia

punkt J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

V3

lewa komora – widok z góry

strefa zawału

wektor prostopadły

do płaszczyzny czołowej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych

i bocznych (V5 i 6)

zawał ściany przedniej - ewolucja
- STEMI

patologiczne Q

zawał ściany przedniej - ewolucja
- STEMI

patologiczne Q

ujemne T

14

zawał ściany przedniej (bocznej)
- STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

prąd uszkodzenia

punkt J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

V3

lewa komora – widok z góry

strefa zawału

wektor prostopadły

do płaszczyzny czołowej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych

i bocznych (V5 i 6)

zawał ściany przedniej - ewolucja
- STEMI

patologiczne Q

zawał ściany przedniej - ewolucja
- STEMI

patologiczne Q

ujemne T

15

geneza patologicznego Q
i ujemnego T w zawale STEMI

patologiczne Q

ujemne T

lewa komora – widok z góry

blizna pozawałowa

– dziura elektryczna

V6

zawał ściany bocznej – STEMI
I, aVL, V4 - 6

zawał ściany bocznej
- STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V3

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

V6

lewa komora – widok z góry

wektor prostopadły

do płaszczyzny strzałkowej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych dolnych

i przednich (V1 – 2)

15

geneza patologicznego Q
i ujemnego T w zawale STEMI

patologiczne Q

ujemne T

lewa komora – widok z góry

blizna pozawałowa

– dziura elektryczna

V6

zawał ściany bocznej – STEMI
I, aVL, V4 - 6

zawał ściany bocznej
- STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V3

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

V6

lewa komora – widok z góry

wektor prostopadły

do płaszczyzny strzałkowej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych dolnych

i przednich (V1 – 2)

15

geneza patologicznego Q
i ujemnego T w zawale STEMI

patologiczne Q

ujemne T

lewa komora – widok z góry

blizna pozawałowa

– dziura elektryczna

V6

zawał ściany bocznej – STEMI
I, aVL, V4 - 6

zawał ściany bocznej
- STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V3

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

V6

lewa komora – widok z góry

wektor prostopadły

do płaszczyzny strzałkowej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych dolnych

i przednich (V1 – 2)

16

zawał ściany dolnej – STEMI
II, III, aVF

zawał ściany dolnej - STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

aVF

III

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

aVF

wektor prostopadły

do płaszczyzny poprzecznej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych bocznych

i przedsercowych (V1 – 6)

zawał ściany dolnej i tylnej - STEMI

16

zawał ściany dolnej – STEMI
II, III, aVF

zawał ściany dolnej - STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

aVF

III

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

aVF

wektor prostopadły

do płaszczyzny poprzecznej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych bocznych

i przedsercowych (V1 – 6)

zawał ściany dolnej i tylnej - STEMI

16

zawał ściany dolnej – STEMI
II, III, aVF

zawał ściany dolnej - STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

aVF

III

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

aVF

wektor prostopadły

do płaszczyzny poprzecznej

-niewidoczny w odpr.

kończynowych bocznych

i przedsercowych (V1 – 6)

zawał ściany dolnej i tylnej - STEMI

17

zawał ściany dolnej i tylnej - STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

aVF

V1

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

aVF

wektor prostopadły

do odpr.

bocznych: kończynowych
i przedsercowych (V4 – 6)

lewa komora – widok z góry

STEMI vs NSTEMI („podwsierdziowy)

prąd uszkodzenia

uniesienie ST

prąd uszkodzenia

obniżenie ST

+

-

+

+

+

+

+

+

+

+

-

-

-

-

- - -

-

- - - -

-

-

-

-

+

+

+

+ + + +

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

STEMI vs NSTEMI („podwsierdziowy)

+

+

+

+

-

-

-

-

- -

-

-

+

+ +

+

+

+

+

X

X

X

X

X

X

obniżenie ST

uniesienie ST

prąd uszkodzenia

prąd uszkodzenia

UWAGA – błąd w „Harrisonie”

17

zawał ściany dolnej i tylnej - STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

aVF

V1

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

aVF

wektor prostopadły

do odpr.

bocznych: kończynowych
i przedsercowych (V4 – 6)

lewa komora – widok z góry

STEMI vs NSTEMI („podwsierdziowy)

prąd uszkodzenia

uniesienie ST

prąd uszkodzenia

obniżenie ST

+

-

+

+

+

+

+

+

+

+

-

-

-

-

- - -

-

- - - -

-

-

-

-

+

+

+

+ + + +

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

STEMI vs NSTEMI („podwsierdziowy)

+

+

+

+

-

-

-

-

- -

-

-

+

+ +

+

+

+

+

X

X

X

X

X

X

obniżenie ST

uniesienie ST

prąd uszkodzenia

prąd uszkodzenia

UWAGA – błąd w „Harrisonie”

17

zawał ściany dolnej i tylnej - STEMI

lewa komora – widok z boku

strefa zawału

lewa komora – widok z przodu

strefa zawału

V1

aVF

V1

prąd uszkodzenia

punk J wyznacza linię izoelektryczną

J

prąd uszkodzenia

aVF

wektor prostopadły

do odpr.

bocznych: kończynowych
i przedsercowych (V4 – 6)

lewa komora – widok z góry

STEMI vs NSTEMI („podwsierdziowy)

prąd uszkodzenia

uniesienie ST

prąd uszkodzenia

obniżenie ST

+

-

+

+

+

+

+

+

+

+

-

-

-

-

- - -

-

- - - -

-

-

-

-

+

+

+

+ + + +

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

STEMI vs NSTEMI („podwsierdziowy)

+

+

+

+

-

-

-

-

- -

-

-

+

+ +

+

+

+

+

X

X

X

X

X

X

obniżenie ST

uniesienie ST

prąd uszkodzenia

prąd uszkodzenia

UWAGA – błąd w „Harrisonie”

18

przerost (przeciążęnie) przedsionków

-

+

+

+

+

+

+

norma

I

V1

prawy p – p pulmonale

I

V1

lewy p – p mitrale

I

V1

pp

pp

pp

pp

pp

lp

lp

lp

lp

lp

lp

pp

zaburzenia elektrolitowe
- hiperkaliemia (>5 mEq/L)

wysokie i wąskie T
zanik P
wydłużenie QRS
sinusoidalny zapis
asystole

zaburzenia elektrolitowe
- hipokaliemia (< 3.5 mEq/L)

wydłużenie QT
ujemne T przechodzi w U

18

przerost (przeciążęnie) przedsionków

-

+

+

+

+

+

+

norma

I

V1

prawy p – p pulmonale

I

V1

lewy p – p mitrale

I

V1

pp

pp

pp

pp

pp

lp

lp

lp

lp

lp

lp

pp

zaburzenia elektrolitowe
- hiperkaliemia (>5 mEq/L)

wysokie i wąskie T
zanik P
wydłużenie QRS
sinusoidalny zapis
asystole

zaburzenia elektrolitowe
- hipokaliemia (< 3.5 mEq/L)

wydłużenie QT
ujemne T przechodzi w U

18

przerost (przeciążęnie) przedsionków

-

+

+

+

+

+

+

norma

I

V1

prawy p – p pulmonale

I

V1

lewy p – p mitrale

I

V1

pp

pp

pp

pp

pp

lp

lp

lp

lp

lp

lp

pp

zaburzenia elektrolitowe
- hiperkaliemia (>5 mEq/L)

wysokie i wąskie T
zanik P
wydłużenie QRS
sinusoidalny zapis
asystole

zaburzenia elektrolitowe
- hipokaliemia (< 3.5 mEq/L)

wydłużenie QT
ujemne T przechodzi w U

19

zaburzenia elektrolitowe
- hiperkalcemia vs hipokalcemia

wydłużenie QT (ST)

skrócenie QT (ST)

19

zaburzenia elektrolitowe
- hiperkalcemia vs hipokalcemia

wydłużenie QT (ST)

skrócenie QT (ST)