2014-01-09
1
OCENA STANU
ŚWIADOMOŚCI
SKALA GLASGOW
Otwieranie oczu
• 4 punkty – spontaniczne
• 3 punkty – na polecenie
• 2 punkty – na bodźce bólowe
• 1 punkt – nie otwiera oczu
Kontakt słowny:
• 5 punktów – odpowiedź logiczna, pacjent
zorientowany co do miejsca, czasu i
własnej osoby
• 4 punkty – odpowiedź splątana, pacjent
zdezorientowany
• 3 punkty – odpowiedź nieadekwatna, nie
na temat lub krzyk
• 2 punkty – niezrozumiałe dźwięki,
pojękiwanie
• 1 punkt – bez reakcji
Reakcja ruchowa:
• 6 punktów – spełnianie ruchowych poleceń słownych,
migowych
• 5 punktów – ruchy celowe, pacjent lokalizuje bodziec
bólowy
• 4 punkty – reakcja obronna na ból, wycofanie, próba
usunięcia bodźca bólowego
• 3 punkty – patologiczna reakcja zgięciowa, odkorowania
(przywiedzenie ramion,
zgięcie w stawach łokciowych i
ręki, przeprost w stawach kończyn dolnych)
• 2
punkty
–
patologiczna
reakcja
wyprostna,
odmóżdżenie(odwiedzenie i obrót ramion do wewnątrz,
wyprost w stawach
łokciowych, nawrócenie przedramion i
zgięcie stawów ręki, przeprost w stawach kończyn dolnych,
odwrócenie stopy)
• 1 punkt – bez reakcji
Interpretacja wyniku:
13
– 15 – łagodne zaburzenia przytomności
9
– 12 – umiarkowane zaburzenia
przytomności
< 8
– śpiączka
SKALA AVPU
AVPU ocena
przytomności – schemat
kolejno ocenianych reakcji na
bodźce
zewnętrzne, stosowany w celu oceny
stanu
przytomności
poszkodowanego/chorego.
• A (Alert) – przytomny, skupia uwagę
• V (Verbal) – reaguje na polecenia głosowe
• P (Pain) – reaguje na bodźce bólowe
• U (Unresponsive) – nieprzytomny, nie
reaguje na
żadne bodźce.
2014-01-09
2
SKALA RTS
Skala oceny
ciężkości urazów, RTS (ang.
Revised Trauma Score) jest stosowana do
określania stanu zdrowia poszkodowanego i
prawdopodobieństwa jego przeżycia.
GCS
SBC
RR
Ilość
punktów
13
– 15
> 89
10
– 29
4
9
– 12
76
– 89
> 29
3
6
– 8
50 -75
6
– 9
2
4
– 5
1
– 49
1
– 5
1
3
0
0
0
Uzyskane punkty za poszczególne składowe
mnoży się i dodaje według wzoru:
RTS = 0.9368 (GCS) + 0.7326 (SBP) +
0.2908 (RR)
gdzie:
GCS
– Skala oceny przytomności wg
Glasgow
SBP
– skurczowe ciśnienie tętnicze
RR
– częstość oddechów
Zakres punktacji wynosi od 0 do 7.8408
punktów. Pacjenci z RTS < 4 powinni być
leczeni w centrach urazowych
TRIAGE
Triage
(fr.
triage
– segregowanie,
sortowanie)
-
procedura
medyczna
stosowana w medycynie ratunkowej,
umożliwiająca
służbom
medycznym
segregację
rannych
w
wypadku
masowym w
zależności od stopnia
obrażeń oraz rokowania.
2014-01-09
3
W systemie START (ang. Simple Triage
And Rapid Treatment)
wyróżnia się
cztery
kategorie
poszkodowanych,
którym odpowiadają cztery kolory opasek
lub plakietek przyznawane na miejscu
zdarzenia, w
zależności od stanu ich
zdrowia i poniesionych
obrażeń.
Grupy wg START:
• czarny (poniżej 4 pkt.) - brak oddechu i
tętna,
• czerwony - transportować w pierwszej
kolejności.
• żółty - transportować w drugiej kolejności,
• zielony - transportować jako ostatni.
System segregacji medycznej START ma za
zadanie
umożliwić
przeżycie
jak
największej
liczbie
osób
z
grona
poszkodowanych.
W
przypadku
wypadków masowych najgorszą rzeczą
jest zabranie pierwszej rannej napotkanej
osoby do szpitala,
ponieważ może ona
być ranna w takim stopniu, że nie przeżyje
24 godzin lub, wprost przeciwnie,
może
poradzić sobie bez specjalistycznej opieki
medycznej,
której z kolei mogą wymagać
inne ranne osoby.
W Polsce standardy
postępowania w
zdarzeniach
masowych
i
prowadzenia
segregacji ma jedynie Krajowy System
Ratowniczo-
Gaśniczy,
który
stosuje
zmodyfikowaną wersję systemu START.
W przypadku, gdy
segregację pierwotną
prowadzą osoby nie będące lekarzami,
osoby bez
tętna i oddechu otrzymują kolor
żółty, a decyzja ta jest weryfikowana w
segregacji
wtórnej przez personel stricte
medyczny pod nadzorem lekarzy.