Radosna światłości 

 
PAN DAJE ŚWIATŁOŚĆ 
Pan moim światłem i zbawieniem moim, 
Ześlij światłość i wierność swoją,  
kogo miałbym się lękać? (Ps 27,4) 
niech one mnie wiodą. (Ps 43,3) 
Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą, 
On hojnie darzy łaską i chwałą. (Ps 84,12) 

 
 

PIERWSZY DZIEŃ 

 
Na początku Bóg stworzył  niebo i ziemię. 
Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: 
ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, 
a Duch Boży unosił się nad wodami. 
Wtedy Bóg rzekł: „Niech stanie się światłość”. 
I stała się światłość. 
Bóg widząc, ze światłość jest dobra, 
oddzielił ją od ciemności. 
I nazwał Bóg światłość dniem, 
a ciemność nazwał nocą. 

Rdz 1, 1-5 

 
Błogosław duszo moja Pana, 
O Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! 
Odziany w majestat i piękno, 
I światłem okryty jak płaszczem. 
Tyś wszystko mądrze uczynił, 
ziemia jest pełna Twoich stworzeń. 
Stwarzasz je napełniając swym Duchem 
i odnawiasz oblicze ziemi. 

Ps 104, 1-2.24.30 

 
 

DRUGI DZIEŃ 

 
 
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały. 
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu. 
Przed Nim kroczą majestat i piękno, 
a potęga i blask w Jego przybytku. 
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, 
niech szumi morze i wszystko co je napełnia. 
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, 
niech wszystkie drzewa w lasach 
wykrzykują z radości. 

Ps 96, 4a.8a.6.11-12 

 
Stworzył je bowiem Twórca piękności 
Bo z wielkości i piękna stworzeń 
Poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę. 

Mdr 13, 5 

 
  

 

TRZECI DZIEŃ 

 
 
Pan jest Bogiem i daje nam światło. 
Ustawcie procesję z gałązkami zielonymi 
aż do rogów ołtarza. 
Jesteś moim Bogiem, podziękować chcę Tobie, 
Boże mój, wielbić pragnę Ciebie. 
Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, 
bo Jego łaska trwa na wieki. 

Ps 118, 27-27 

 
Jego majestat okrywa niebiosa, 
a Jego chwały pełna jest ziemia. 
Jego wspaniałość podobna do światła, 
z Jego rąk tryskają promienie, 
moc Jego w nich jest ukryta. 

Ha 3, 3a-4 

 
 
 

CZWARTY DZIEŃ 

 
 
Chwalcie Pana, bo jest dobry, 
bo Jego łaska na wieki. 
On w swojej mądrości uczynił niebiosa, 
bo Jego łaska na wieki. 
On uczynił światła ogromne, 
bo Jego łaska na wieki. 
Słońce, by dniem władało, 
bo Jego łaska na wieki. 
Księżyc i gwiazdy, by władały nocą, 
bo Jego łaska na wieki. 

Ps 136,1.5.7-9 

 
Przenikasz i znasz mnie, Panie 
i znasz wszystkie moje drogi. 
Jeśli powiem : „Niech więc mnie ciemność zasłoni 
I no mnie otoczy jak światło”, 
to nawet mrok nie będzie dla Ciebie ciemny, 
a noc jak dzień będzie jasna, 
bo mrok jest dla Ciebie jak światło. 

Ps 139, 1a.3b.11-12 

 

PIĄTY DZIEŃ 

 
Albowiem w Tobie jest źródło życia 
i w Twej światłości oglądamy światłość. 
Zachowaj łaskę Twą dla tych, co Ciebie znają, 
i sprawiedliwość Twą dla prawych sercem. 

Ps 36, 10-11 

Powierz Panu swoją drogę 
i zaufaj Mu: On sam będzie działał i sprawi, 
że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, 

a prawość twoja – jak blask południa. 
Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana; 
On ich ucieczką w czasie utrapienia. 

Ps 37, 5-6.39 

 
Ty, Panie, zapalasz moją pochodnię, 
Boże mój, rozświetlasz moje ciemności. 

Ps 18, 29 

 
 
 

SZÓSTY DZIEŃ 

 
 
Potężne światło zabłyśnie aż po krańce ziemi; 
przybędą do ciebie z daleka liczne narody 
i mieszkańcy stron odległych 
do twego świętego imienia. 
Wesel się, Jeruzalem, z synów sprawiedliwych, 
bo wszyscy będą zgromadzeni 
i będą wysławiać Pana wieków. 

Tb 13, 13.15a 

 
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, 
świadectwo Pana niezawodne, 
uczy niedoświadczonego mądrości. 
Jego słuszne nakazy radują serca, 
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy. 

Ps 19, 8-9 

 
 

SIÓDMY DZIEŃ 

 
 
Pan moim światłem i zbawieniem moim. 

Ps 21, 1 

 
Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, 
Panie, i światłem na mojej ścieżce. 
Przysiągłem i postanawiam 
przestrzegać Twych sprawiedliwych wyroków. 
Jakże miłuję Prawo Twoje, 
przez cały dzień nad nim rozmyślam. 
Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem 
na wieki, 
bo są radością mego serca. 
Nienawidzę ludzi chwiejnych, 
a Prawo Twoje miłuję. 
Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia, 
ponad miód słodsza dla ust moich. 
Gdyby Twoje prawo nie było mą rozkoszą, 
byłbym już zginął w moim utrapieniu. 
Zobaczyłem granice wszelkiej doskonałości, 
Twoje przykazanie sięga dalej. 

Ps 119, 105-106.97.111.113.103.92.96 

 

 

ÓSMY DZIEŃ 

 
 
Ja zaś pokładam ufność w Tobie Panie 
i mówię: „Ty jesteś moim Bogiem”. 
Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad Twym sługą, 
wybaw mnie w swojej łaskawości. 
Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć, 
którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie. 
Błogosławiony niech będzie Pan, który okazał 
cuda swoje i łaski w mieście warownym. 
Miłujcie Pana wszyscy, co Go czcicie! 
Bądźcie mocni i mężnego serca wszyscy, 
którzy pokładacie ufność w Panu. 

Ps 31, 15.17.20a.22.24a.25 

 
Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie 
czynili i wy im czyńcie. Albowiem na tym polega 
Prawo i Prorocy. 

Mt 7, 12 

 
  
 

DZIEWIĄTY DZIEŃ 

 
 
Ześlij światłość i wierność swoją, 
niech one mnie wiodą, 
Niech mnie zaprowadzą na Twą świętą górę 
i do Twoich przybytków! 
I przystąpię do ołtarza Bożego, 
do Boga, który jest moim weselem i radością. 
I będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, 
Boże mój Boże! 
Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, 
i czemu trwożysz się we mnie? 
Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: 
On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem! 

Ps 43, 3-5 

 
Odsłoń ponad nami, Panie, 
Blask Twojego oblicza! 

Ps 4, 7b 

 
  

DZIESIĄTY DZIEŃ 

 
 
Naród kroczący w ciemnościach 
ujrzał światłość wielką. 
Nad mieszkańcami krainy mroków 
światło zabłysło. 
Pomnożyłeś radość, 
zwiększyłeś wesele. 
Albowiem Dziecię się nam narodziło, 
Syn został nam dany, 

na Jego barkach spoczęła władza. 
Nazwano Go imieniem: 
Przedziwny, Doradca, Bóg Mocny, 
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. 
Wielkie będzie Jego panowanie, 
w pokoju bez granic 
na tronie Dawida 
i nad jego królestwem, 
które On utwierdzi i umocni 
prawem i sprawiedliwością 
odtąd i na wieki. 
Zazdrosna miłość Pana Zastępów 
tego dokona. 

Iz 9, 1-2a.5-6 

 
 

JEDENASTY DZIEŃ 

 
 
Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, 
Wybrany mój, w którym mam upodobanie. 
Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; 
On przyniesie narodom Prawo. 
Nie złamie trzciny nadłamanej, 
nie zgasi knotka o nikłym płomyku. 
Nie zniechęci się ani nie załamie, 
aż utrwali Prawo na ziemi, 
a Jego pouczenia wyczekują wyspy. 
Ja, Pan, powołałem cię słusznie, 
ująłem cię za rękę i ukształtowałem, 
ustanowiłem cię przymierzem dla ludzi, 
światłością dla narodów, 
abyś otworzył oczy niewidomym, 
ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, 
z więzienia tych, co mieszkają w ciemności. 

Iz  42, 1.3-4.6-7 

 
 

DWUNASTY DZIEŃ 

 
 
Pojawił się człowiek posłany przez Boga – 
Jan mu było na imię. 
Przyszedł on na świadectwo, 
aby zaświadczyć o światłości, 
by wszyscy uwierzyli przez niego. 
Nie był on światłością, 
lecz posłanym, aby zaświadczyć o światłości. 

J 1, 6-8 

 
A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: 
„Ja jestem światłością świata. 
Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, 
lecz będzie miał światło życia.” 

J 8, 12 

 
Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata. 

12, 36 

TRZYNASTY DZIEŃ 

 
 
Z radością dziękujcie Ojcu, 
który was uzdolnił do uczestnictwa 
w dziale świętych w światłości. 
On uwolnił nas spod władzy ciemności 
i przeniósł nas do królestwa 
swego umiłowanego Syna, 
w którym mamy odkupienie 
– odpuszczenie grzechów. 
On jest przed wszystkim 
i wszystko w Nim ma istnienie. 
On jest głową Ciała – Kościoła, 
On jest Początkiem, 
Pierworodnym spośród umarłych, 
aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. 
Bóg zechciał bowiem, 
aby w Nim zamieszkała cała Pełnia, 
i aby przez Niego znów pojednać wszystko ze sobą: 
i to co na ziemi i to co w niebiosach, 
wprowadziwszy pokój przez krew Jego Krzyża. 

Kol 1, 11c-14.17-20 

 
  

CZTERNASTY DZIEŃ 

 
 
Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, i dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali 
jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, 
aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie 
w waszych sercach. 

2P 1,19 

 
Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, 
aby widzieli wasze dobre uczynki 
i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. 

Mt 5, 16 

 
I zobaczyłem, że mądrość przewyższa głupotę, 
jak światło przewyższa ciemności. 

Koh 2, 13 

 
Wesoło błyszczy światło sprawiedliwych, 
a lampa niewiernych przygasa. 

Prz 13, 9 

 
  

PIĘTNASTY DZIEŃ 

 
 
Nikt nie zapala lampy 
i nie stawia jej w ukryciu ani pod korcem, 
lecz na świeczniku, aby jej blask widzieli ci, 
którzy wchodzą. 

Łk 11, 33 

Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. 
Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. 
Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa. 
Teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. 
Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. 
Odrzućmy wiec uczynki ciemności, 
a przyobleczmy się w zbroję światła! 
Żyjmy przyzwoicie jak w biały dzień.. 
Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa 
i nie troszczcie się zbytnio o ciało. 

Rz 13, 9b-11a.12-13a.14 

 
 

SZESNASTY DZIEŃ 

 
 
Wszystko przez Nie się stało, 
a bez Niego nic się nie stało, 
co się stało. 
W Nim było życie, 
a życie było światłością ludzi, 
a światłość w ciemności świeci 
i ciemność jej nie ogarnęła. 

J1, 3-5 

 
Pan króluje, wesel się ziemio, 
radujcie się liczne wyspy. 
Światło wschodzi dla sprawiedliwego 
i radość dla ludzi prawego serca. 
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, 
i wysławiajcie Jego święte imię. 

Ps 97, 1.11-12 

 
 
 

SIEDEMNASTY DZIEŃ 

 
 
Bóg jest światłością 
a nie ma w Nim żadnej ciemności. 
Jeżeli chodzimy w światłości, 
tak jak On sam trwa w świetle, 
wtedy jesteśmy we wspólnocie jedni z drugimi, 
a krew Jezusa, Syna Jego, 
oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. 
Bóg jako wierny i sprawiedliwy nam je odpuści 
i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. 
Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, 
mamy Rzecznika u Ojca – 
Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. 
On bowiem jest ofiarą przebłagalną 
za nasze grzechy, 
i nie tylko za nasze, 
lecz również za grzechy całego świata. 

1J 1, 5b.7.9; 2,1b-2 

 

OSIEMNASTY DZIEŃ 

 
 
A jednak piszę wam o nowym przykazaniu, 
które prawdziwe jest w Nim i w nas, 
ponieważ ciemności ustępują, 
a świeci już prawdziwa światłość. 
Kto twierdzi, że żyje w światłości, 
a nienawidzi brata swego, 
dotąd jeszcze jest w ciemności. 
Kto miłuje swego brata, 
ten trwa w światłości 
i nie może się potknąć. 

1J2, 8-10 

 
Ścieżka prawych jest światłem porannym, 
wschodzi i wzrasta aż do południa. 

Prz 4, 18 

 
 

DZIEWIĘTNASTY DZIEŃ 

 
 
Albowiem to Bóg jest w was sprawcą 
i chcenia i działania zgodnie z Jego wolą. 
Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, 
abyście się stali bez zarzutu i bez winy 
jako nienaganne dzieci Boże 
pośród narodu zepsutego i przewrotnego. 
Między nimi jawicie się 
jako źródła światła w świecie. 
Trzymajcie się mocno Słowa Życia, 
abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, 
że nie na próżno biegłem 
i nie na próżno się trudziłem. 

Flp 2, 13-16 

 
 
 

DWUDZIESTY DZIEŃ 

 
 
Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza 
i szybko rozkwitnie twe zdrowie. 
Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, 
chwała Pańska iść będzie za tobą. 
Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, 
wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: "Oto jestem!" 
Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, 
przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, 
jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu 
i nakarmisz duszę przygnębioną, 
wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, 
a twoja ciemność stanie się południem. 
Pan cię zawsze prowadzić będzie, 

Iz 58, 8-11a 

DWUDZIESTY PIERWSZY DZIEŃ 

 
 
Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą, 
On hojnie darzy łaską i chwałą, 
nie odmawia dobrodziejstw żyjącym nienagannie. 
Panie Zastępów, 
szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie. 

Ps 84, 12-13 

 
Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, 
Który wymierzasz mi sprawiedliwość. 
Wznieś ponad nami, Panie, 
światłość Twojego oblicza! 
Więcej wlałeś radości w moje serce 
niż w czasie obfitych plonów pszenicy i wina. 
Spokojnie zasypiam, kiedy się położę, 
bo tylko Ty jeden, Panie, 
pozwalasz mi żyć bezpiecznie. 

Ps 4,2a.7b-9 

 
 
 
 

DWUDZIESTY DRUGI DZIEŃ 

 
 
Chodźcie, domu Jakuba, 
postępujmy w światłości Pana! 
Niech On nas nauczy dróg swoich, 
byśmy kroczyli Jego ścieżkami, 
Bo prawo wyjdzie ze Syjonu 
i słowo Pańskie z Jeruzalem. 
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami, 
I sędzią dla licznych narodów. 
Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, 
a włócznie swoje na sierpy. 
Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, 
i nie będą się więcej zaprawiać do wojny. 
Chodźcie, domu Jakuba, 
postępujmy w światłości Pańskiej. 

Iz 2, 5.3a-5.2a 

 
Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, 
a zajaśnieje ci Chrystus. 

Ef 5,14 

 
  
 
 

DWUDZIESTY TRZECI DZIEŃ 

 
 
Paweł, skinąwszy ręką przemówił: 
„A gdy wykonali wszystko, 
co było o Nim napisane, 

zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie. 
Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, 
a On ukazywał się przez wiele dni tym, 
którzy z Nim razem poszli 
z Galilei do Jerozolimy, 
a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem. 
My właśnie głosimy wam 
Dobrą Nowinę obietnicy, danej ojcom, 
że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, 
wskrzesiwszy Jezusa. 
Tak też jest napisane w psalmie drugim: 
Ty jesteś moim synem, 
Jam Ciebie dziś zrodził. (Ps2,7) 
Tak bowiem nakazał nam Pan: 
Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, 
abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi. (Iz 49,6) 
Poganie słysząc to radowali się 
i wielbili słowo Pańskie. 

Dz 13, 16a.29-33.47-48a 

 
  
 
 

DWUDZUESTY CZWARTY DZIEŃ 

 
 
Ja jestem Pan i nie ma innego. 
Nie przemawiałem potajemnie, 
w ciemnym zakątku ziemi. 
Nie powiedziałem potomstwu Jakuba: 
„Szukajcie mnie bezskutecznie!” 
Ja jestem Pan, który mówi to, co słuszne, 
oznajmia to, co godziwe. 
Ja tworzę światło i stwarzam ciemności, 
sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę. 
Ja, Pan, czynię to wszystko. 
Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość 
i niech obłoki z deszczem ją wyleją. 
Niech ziemia się otworzy, 
niechaj zbawienie wyda owoc 
i razem wzejdzie sprawiedliwość! 
Ja, Pan, jestem tego Stwórcą. 

Iz 45, 19.7-8 

 
  
 
  

DWUDZIESTY PIĄTY DZIEŃ 

 
 
Błogosławiony mąż, który boi się Pana 
i wielkie ma upodobania w Jego przykazaniach. 
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi: 
pokolenie prawych dozna błogosławieństwa. 
Dobrobyt i bogactwo będzie w jego domu, 
a sprawiedliwość jego przetrwa na zawsze. 
On wschodzi w ciemności jako światło dla prawych, 

łagodny, miłosierny i sprawiedliwy. 
Dobrze się wiedzie mężowi, 
który lituje się i pożycza, 
postępuje w swych sprawach uczciwie. 
Na pewno się nie zachwieje; 
sprawiedliwy będzie w wiecznej pamięci. 
Nie będzie się lękał niepomyślnej nowiny; 
Mocne jego serce zaufało Panu. 

Ps 112, 1-7 

 
 
 

DWUDZIESTY SZÓSTY DZIEŃ 

 
 
Jezus odpowiedział: 
Jak długo jestem na świecie, 
jestem światłością świata. 
To powiedziawszy splunął na ziemię, 
uczynił błoto ze śliny i nałożył je 
na oczy niewidomego, i rzekł do niego: 
„Idź, obmyj się w sadzawce Siloam” co się   
tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, 
obmył się i wrócił widząc. 

J 9, 3a.5-7 

 
Pan przywraca wzrok ociemniałym, 
Pan dźwiga poniżonych, 
Pan kocha sprawiedliwych. 
Pan króluje na wieki, 
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia. 

Ps 146, 8-10 

 
 

DWUDZIESTY SIÓDMY DZIEŃ 

 
 
„A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, 
przyciągnę wszystkich do siebie”. 
To powiedział [Jezus] zaznaczając, 
jaką śmiercią miał umrzeć. 
Na to tłum Mu odpowiedział: 
„Myśmy się dowiedzieli z Prawa, 
że Mesjasz ma trwać na wieki. 
Jakżesz Ty możesz mówić, 
że potrzeba wywyższyć Syna Człowieczego? 
Kto to jest ten Syn Człowieczy?” 
Odpowiedział im więc Jezus: 
„Jeszcze przez krótki czas 
przebywa wśród was światłość. Chodźcie, 
póki macie światłość, 
aby was ciemność nie ogarnęła. 
A kto chodzi w ciemności, nie wie dokąd idzie. 
Dopóki światłość macie, wierzcie w światłość, 
abyście byli synami światłości”. 
To powiedział Jezus i odszedł i ukrył się przed nimi. 

J 12, 32-36 

DWUDZIESTY ÓSMY DZIEŃ 

 
 
Twoim jest dzień i noc jest Twoja, 
Ty światło i słońce utwierdziłeś. 

Ps 74, 16 

 
Ty jesteś pełen światła – potężniejszy 
niż góry odwieczne. 

Ps 76, 5 

 
Sprawię, że niewidomi pójdą po nieznanej drodze, 
powiodę ich ścieżkami, których nie znają, 
ciemności zmienię przed nimi w światło, 
a wyboiste miejsca w równinę. 
Oto są rzeczy, których dokonam 
i nie zaniecham. 

Iz 42, 16 

 
 
 
 

DWUDZIESTY DZIEWIĄTY DZIEŃ 

 
 
Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, 
bo nawiedził lud swój i odkupił, 
i moc zbawczą nam wzbudził, 
w domu sługi swego, Dawida, 
Jak zapowiedział to z dawien dawna 
przez usta swych świętych proroków. 
A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego 
zwać się będziesz, 
bo pójdziesz przed Panem 
przygotować Mu drogi. 
Jego ludowi dasz poznać zbawienie, 
przez odpuszczenie grzechów, 
dzięki serdecznej litości Boga naszego 
Przez nią nawiedzi nas Słońce Wschodzące 
z wysoka, by zajaśnieć tym, co w mroku 
i cieniu śmierci mieszkają, 
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju. 

Łk 1,68-71.76-79 

 
 
 

TRZYDZIESTY DZIEŃ 

 
 
Wzmocnijcie znużone ręce, 
pokrzepcie drżące kolana 
i mówcie do lękliwych serc: 
Bądźcie silni i nie lękajcie się! 
Oto jest wasz Pan. 
Przyjdzie Ten, który nas ocali. 

Wówczas otworzą się oczy ślepców, 
i otworzą się uszy głuchych, 
wówczas chromy skakać będzie jak jeleń 
i zaśpiewają języki niemych. 
Wyzwoleni Pańscy powrócą, 
i śpiewając wstąpią na Syjon, 
a nad ich głowami będzie wieczne wesele. 
Spłynie na nich ukojenie i radość, 
a westchnienie i smutek 
przeminą. 

Iz 35, 3-6a.10 

 
 
 
 
 

TRZYDZIESTY PIERWSZY DZIEŃ 

 
 
 
Rzekł do niej Jezus: 
„ Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. 
Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. 

J 11, 25 

 
Mądrzy będą świecić 
jak blask sklepienia, 
a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, 
jak gwiazdy przez wieki i na zawsze. 

Dn 12, 3 

 
 
I odtąd już nocy nie będzie. 
A nie potrzeba im światła lampy 
i światła słońca, 
bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi 
i będą królować na wieki wieków. 

Ap 22, 5