Materiały kompozytowe są połączeniami dwoch lub
więcej odrębnych i nierozpuszczających
się w sobie faz, z ktorych każda odpowiada innemu
podstawowemu
materiałowi inżynierskiemu, zapewniającymi lepszy
zespoł własności i cech strukturalnych,
od właściwych dla każdego z materiałow składowych
oddzielnie . Materiały kompozytowe, dzielą się ze
względu na osnowę metalową, polimerową lub
ceramiczną, znajdują wspołcześnie zastosowanie
między innymi w sprzęcie kosmicznym,
samolotach, samochodach, łodziach,
jachtach, szybowcach i sprzęcie sportowym.
Faza powodująca wzmocnienie kompozytow,
nazywana także zbrojeniem,
może być wprowadzona w postaci drobnych
cząstek, niekiedy dyspersyjnych,
krótkich włókien lub płatków, a także
włókien ciągłych.
Klasy materiałów kompozytowych:

Ogólna klasyfiikacja materiałów kompozytowych:

Przykłady różnych rodzajów elementów
wzmacniających materiały kompozytowe wzmacnianych:
a) cząstkami dyspersyjnymi, b) płatkami, c) włóknami
nieciągłymi,
d) włóknami ciągłymi w postaci tkaniny, e) szkieletowo, f)
warstwowo w laminatach

Schemat procesu wytwarzania materiału
kompozytowego P/M Al–SiCp

Materiały kompozytowe wzmacniane włóknami
najczęściej są stosowane w celu
zapewnienia zwiększonej wytrzymałości statycznej i
zmęczeniowej w tym wytrzymałości
właściwej (porównaj rozdz. 7.3.4) oraz sztywności, co
uzyskuje się
przez wprowadzenie włókien wytrzymałych, sztywnych
lecz zwykle kruchych do
miękkiej lecz ciągliwej osnowy. Osnowa przekazuje
jedynie przyłożone obciążenie
do włókien, które w większości je przenoszą. Materiały
kompozytowe tej grupy mogą
przy tym wykazywać wysokie własności
wytrzymałościowe zarówno w temperaturze
pokojowej jak i podwyższonej.
Wśród włókien szklanych można wyróżnić włókna o
wysokiej odporności na
korozję ECR, o wysokiej wytrzymałości S, R i Te, o
niskiej stałej dielektrycznej
D oraz włókna o bardzo wysokiej wytrzymałości z czystej
krzemionki lub kwarcu,
które mogą być stosowane w wysokiej temperaturze.
Ponadto stosowane są włókna
klasy A i C, włókna otworowe i dwuskładnikowe.
PREIMPREGNATY I ICH WYTWARZANIE
Długie i ciągłe włókna stosowane w materiałach
kompozytowych o osnowie polimerowej
mogą być użyte do wytwarzania preimpregnatów,
wstępnie impregnowanych
niecałkowicie spolimeryzowanymi żywicami
polimerowymi, w postaci:
mat zawierających nietkane i przypadkowo zorientowane
włókna luźno połączone,
tkanin dwu- lub trójwymiarowych,
oplotów dwu- lub trójwymiarowych,
dzianin dwu- lub trójwymiarowych.
Schemat procesu wytwarzania taśmy
preimpregnowanej materiału kompozytowego o
osnowie z polimerów Termoutwardzalnych:

Schemat procesu technologicznego
wytwarzania poszycia błotnika samochodowego z
taśmy SMC: