prawo okresowości pierwiastków

Zasada, według której fizyczne i chemiczne właściwości pierwiastków są okresową
funkcją ich liczby atomowej. Myśl tę pierwszy wysunął w 1869 r. rosyjski chemik Dymitr I.
Mendelejew (1834–1907), używając pojęcia masy atomowej (a nie liczby atomowej)
i opierając się na wnioskach z prac Johanna Wolfganga Döbereinera (1780–1849)
z 1817 r., Johna Alexandra Reiny Newlandsa (1837–98) z 1863 r. i Juliusa Lothara
Meyera (1830–95) z 1864 r. Jednym z głównych sukcesów prawa okresowości było
przewidzenie właściwości chemicznych i fizycznych jeszcze wówczas nie odkrytych
pierwiastków oraz związków chemicznych, które zostały później potwierdzone
doświadczalnie.