Prawidłowy rozwój mowy
Ilona Leśnikowska
Agata Bożeoska
Mowa zależy od budowy i
funkcjonowania:
ośrodkowego układu nerwowego (pola
projekcyjne, gnostyczne, asocjacyjne)
narządów mowy:
układ oddechowy- krtao, gardło, jama nosowa
fonacyjny - płuca, oskrzela, tchawica
artykulacyjny- ruchomy: wargi, język, podniebienie
miękkie, żuchwa oraz nieruchomy: uzębienie,
podniebienie twarde, dziąsła
narządu słuchu (fizjologiczny, fonemowy)
Przebieg kształtowania się
mowy
Przebieg procesu kształtowania się mowy w
równym stopniu zależy od czynników
biologicznych, jak i społecznych.
W procesie przyswajania czynności mowy
największe znaczenie ma słuch.
Słuch fizjologiczny- zdolnośd odbioru, analizy i
syntezy wszystkich zjawisk akustycznych.
Słuch fonemowy- dzięki niemu jest możliwe
rozróżnianie słów, które są zbudowane z głosek
danego języka.
Pamięd słuchowa wyrazów- zdolnośd
przechowywania w pamięci wzorców słuchowych
wyrazów.
Kinestezja artykulacyjna - czucie ułożenia narządów
artykulacyjnych, czyli czucie napięcia mięśniowego
tych narządów, właściwego artykulacjom
poszczególnych głosek.
Czucie to wykształca się później niż słuch
fonematyczny!
Pojawienie się głosek w
ontogenezie
Zaburzenia mowy
Paulina Grunau
Joanna Czarna- Kluczyk
Joanna Weichbroth
Karolina Brzóskowska
Zaburzenia mowy pochodzenia
środowiskowego
Opóźnienie rozwoju mowy- wywołana
brakiem podniet do mówienia.
Niechęd do mówienia- wywołana nadmiarem
bodźców słownych.
Powielanie wad wymowy rodziców-
nieodpowiednie wzorce głosek, wyrazów, form
gramatycznych itp. są naśladowane i
przyswajane przez dziecko.
Zaburzenia mowy wywołane
uszkodzeniem struktur
korowych:
Afazja- częściowa lub całkowita utrata umiejętności
posługiwania się językiem, spowodowana
uszkodzeniem odpowiednich struktur korowych.
Alalia- trudności w przyswajaniu sobie mowy,
spotykane u dzieci mających zaburzenia
motoryczne.
Dyslalia- opóźnienie przyswajania języka, na skutek
opóźnionego wykształcenia się funkcji pewnych
struktur mózgowych.
Zaburzenia mowy wywołane
uszkodzeniem układu
pozapiramidowego
Dysartria- zaburzenia mowy wynikające z
uszkodzenia ośrodków i dróg nerwowych,
unerwiających narządy mowy.
Anartria- brak rozwoju mowy lub utrata nabytych
umiejętności wytwarzania dźwięków mowy,
spowodowana uszkodzeniem ośrodków i dróg
nerwowych, unerwiających narządy mowy.
Jąkanie (balbuties)
wada wymowy,
przejawiająca się
zaburzeniem płynności
mowy, na skutek
występowania skurczów
mięśni biorących udział w
mowie.
Zaburzenia wywołane
nieprawidłową budową
anatomiczną narządów mowy
Dysglosja
Dysglosja językowa
Dysglosja podniebienna
Dysglosja wargowa
Dysglosja zębowa – dentalna
Nieprawidłowości zgryzu
i uzębienia
Nieprawidłowości zgryzowe
i zębowe mogą utrudniad
lub uniemożliwiad
prawidłową artykulację
głosek detalizowanych (tzn.
tych przy których dolne i
górne siekacze zbliżone są
do siebie).
Seplenienie
• Seplenienie- to nieprawidłowa wymowa głosek s,
z, c, dz, sz, ż, cz, dż, ś, ź, d, dź.
• Najczęściej spotykamy nieprawidłową realizację
głosek: sz, ż, cz, dż, które są wymawiane jak ś, ź, d,
dź lub s, z, c, dz. Głoski s, z, c, dz mogą byd
zmiękczone lub wymawiane jak sz, ż, cz, dż.
wargowo- zębowe
międzyzębowe
przyzębowe
boczne
nosowe
krtaniowe
N
ieprawidłowości w budowie
podniebienia,
jamy nosowej i jamy gardłowej
Rozszczep podniebienia jest wrodzona wadą
rozwojową; polega na nie ukooczonym
rozwoju jamy ustnej w okresie embrionalnym,
gdyż płytki tworzące podniebienie twarde i
fałdy tworzące podniebienie miękkie nie zrosły
się zupełnie.
Zaburzenie artykulacji (łac.rhinolalia)
oraz zaburzenia barwy głosu
Rynolalia- jest objawem zaburzonej wymowy
charakteryzującym się dośd szczególnym zabarwieniem
głosu (zaburzenie rezonansu w mowie):
Nosowanie otwarte- przyczyną są najczęściej rozszczepy
podniebienia, krótkie podniebienie jak też
nieprawidłowa praca pierścienia zwierającego gardła:
- Organiczne, funkcjonalne
Nosowanie zamknięte- może je powodowad niedrożnośd
jamy nosowo-gardłowej:
- Przednie, tylne
Nosowanie mieszane
Inne nieprawidłowości
Diastema – szpara między pierwszymi
siekaczami.
Protruzja – wychylenie korony górnych zębów
przednich na zewnątrz jamy ustnej.
Retruzja – wychylenie górnych zębów
przednich do wewnątrz jamy ustnej.
Progenia - wrodzony, nadmierny rozrost
żuchwy w stosunku do prawidłowo rozwiniętej
szczęki górnej, upośledzający żucie i wymowę.
Zaburzenia mowy spowodowane
uszkodzeniem narządu słuchu
Przy braku słuchu w pierwszych
latach życia rozwój mowy w ogóle nie
następuje, natomiast upośledzenie
słuchu może byd przyczyną
występowania zaburzeo mowy
niedosłuch – utrata słuchu może byd
częściowa, trudności w odbiorze mowy
głuchota – utrata słuchu całkowita,
całkowity brak słyszenia mowy
Czynniki warunkujące stopień
zaburzeń
wiek, w którym nastąpiło obniżenie słyszalności ( im wcześniej
powstaje upośledzenie słuchu, tym większym zahamowaniom
ulega rozwój mowy
stopieo obniżenia słyszalności
czy dziecko posługuje się aparatem słuchowym i od jak dawna
Środowisko, w którym żyje
charakter niedosłuchu:
niedosłyszalność przewodzeniowa – uszkodzenie części odpowiadającej za
przewodzenie dzwięków ;następuje pogorszenie słyszalności tonów niskich,
więc gorzej słyszalne są głoski mające formanty niskie jak „a, o, u
Percepcyjna (odbiorcza) – uszkodzenie części odbiorczej narządu słuchu,
gorsza słyszalnośd drgao o dużej częstotliwości; gorzej są słyszalne głoski
mające wysokie formanty, a więc szczelinowe oraz zworto-
szczelinowedzenie dźwięków
Wady mowy u osób
upośledzonych umysłowo
Zaburzeniu ulega kontrolująca i regulująca funkcja mowy
co wyraża się:
nieumiejętnością formułowania zamierzeo
nieświadomością własnych błędów
zahamowaniem inicjatywy oraz niemożnością
dokonywania syntezy i uogólnieo
zmniejszona jest jasnośd myśli
szybkośd rozumienia mowy
ubogie słownictwo
Agramatyzm
nieumiejętnośd budowania zdao i wadliwa artykulacja
występuje echolalia (powtarzanie)
Stopnie niedorozwoju
umysłowego (oligofrenii):
lekki niedorozwój umysłowy – debilizm - występuje najczęściej,
mimo upośledzonej możliwości myślenia abstrakcyjnego zachowana
jest zdolnośd nauczenia się mowy (trudności przy zadaniach
złożonych), czytania, pisania, rachowania oraz wykonywania
prostego zawodu
umiarkowany niedorozwój umysłowy – zdolnośd
nauczenia się
pisania, czytania oraz prostych czynności zawodowych, które mogą
byd wykonywane pod czyimś nadzorem
znaczne upośledzenie umysłowe – imbecylizm – możnośd
nauczenia się mowy i wykonywania najprostszych prac, brak
możności nauczenia się pisania, czytania, zawodu i samodzielnego
utrzymywania się przy życiu
głębokie upośledzenie – idiotyzm – brak zdolności przyswojenia
mowy, zasób słów ograniczony a treśd wypowiedzi bardzo
prymitywna, brak umiejętności zaspokajania elementarnych
potrzeb stwarza koniecznośd otoczenia dz. stałą opieką
Mowa osób z zaburzeniami
psychicznymi
nerwica – czynnościowe zaburzenia
w zakresie wyższych czynności
nerwowych (psychicznych), nie
powodujących zmian osobowości ani
krytycyzmu, nie jest chorobą
psychiczną, natomiast przyczyną
bywa uraz psychiczny (np.
niepomyślna sytuacja życiowa),
objawia się stałym lękiem,
rozdrażnieniem, napięciem
nerwowym, poczuciem niepewności.
Rodzaje nerwic mowy:
psychastenia – mowa jest charakterystyczna, ale w granicach normy,
zazwyczaj cicha, monotonna, bez modulacji siły i wysokości głosu, o
tempie zwolnionym lub przyspieszonym
nerwica histeryczna – skłonnośd do żywego, teatralnego przeżywania
uczud, krzyki, płacz, zaburzenia pamięci, bezgłos czy mutyzm
bezgłos (afonia) – utrata możliwości wytwarzania dźwięków, mowa
szeptem lub tylko poruszanie ustami, porozumiewanie się za pomocą
pisma
mutyzm – całkowita niemożnośd posługiwania się mową, ale rozumienie
mowy jest zachowane, występuje u osób, które mówiły i nie mają
uszkodzonego aparatu mowy, występuje rzadko i najczęściej pojawia się
między 3 a 5 r.ż.; przyczyną jest bardzo silne przeżycie; całkowity lub
wybiórczy (tylko w stosunku do jakiejś osoby lub otoczenia)
jąkanie nerwicowe – w skutek ostrej, szokowej reakcji w momencie
przeżywania silnego strachu, utrwalenie się tej reakcji
zaburzenia tempa mowy – mowa szybka: trzepotanie, giełkot
Mowa osób chorych psychicznie
• schizofrenia - „ schidzo –
rozszczepiam i phern – rozum”,
całkowite zatracenie kontaktu z
rzeczywistością, pogrążenie we
własnym, urojonym świecie,
dezintegracja myślenia; pojawia
się u dz. między 3 a 6 r.ż. , rozwój
jest normalny do momentu
pojawienia się choroby.
• Rozwija się powoli: pojawia się
nieuzasadniony niepokój,
zmiennośd reakcji na bodźce
słuchowe, wzrokowe czy bólowe
Schizofazja
myślenie symboliczne magiczne
tempo myślenia zaburzone, zwolnione lub przyśpieszone
rezonerstwo (myślenie niezdyscyplinowane) – mowa pozornie
logiczna, ale zamiast odp. Na pyt. Występuje pseudofilozofowanie na
temat zawarty w pyt.
werbigeracje – łączenie słów podobnych brzmieniowo, bawienie się
słowami np. Brata, bata, rata
neologizmy – wyrazy dziwaczne
echolalia – powtarzanie usłyszanych wyrazów
pełne rozkojarzenie – całkowicie porozrywane logicznie związki
między wyrazami w zdaniu, wypowiadane są ze sobą wyrazy lub
fragmenty zdao niepowiązane ze sobą
mutyzm psychotyczny – brak potrzeby kontaktowania się z
otoczeniem, raczej zaburzenie kontaktu niż mowy
Mieszane wady wymowy
brak rozwoju mowy lub znaczne opóźnienie
może byd spowodowane występowaniem paru
przyczyn jednocześnie, np. Upośledzeniu
słuchu może towarzyszyd upośledzenie
umysłowe; wyniki reedukacji zależą od
trafnego ustalenia przyczyn i dokładnego
planu postępowania logopedycznego.