KRAJOWA RADA SĄDOWNICTWA

Wprowadzona została do polskiego systemu konstytucyjnego w 1989 r. Krajowa Rada Sądownictwa to

konstytucyjny organ państwa stojący na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów. Ma ona prawo

występowania do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem w sprawie zgodności z Konstytucją aktów

normatywnych dotyczących niezależności sądów i niezawisłości sędziów.

Jej kompetencje:

a) rozpatrywanie kandydatur na stanowiska sędziów SN, NSA, sądów powszechnych i sądów wojskowych oraz

przedstawianie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosków o ich powołanie,

b) rozpatrywanie i rozstrzyganie wniosków o przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe ze względu na

powagę stanowiska sędziego,

c) wyrażanie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który przekroczył 65 lat życia,

d) wypowiadanie się w sprawie zasad etyki zawodowej sędziów.

Utrzymany został trójdzielny charakter składu Rady: administracyjno-samorządowo-polityczny. W skład

Krajowej Rady Sądownictwa wchodzą trzy grupy członków: osoby wchodzące w skład Rady z urzędu- Pierwszy

Prezes S N, Minister Sprawiedliwości, Prezes NSA oraz osoba powołana przez Prezydenta; druga grupa-

demokratycznie wybrana reprezentacja środowiska sędziowskiego; trzecia grupa - mająca charakter polityczny - to

czterej członkowie wybrani przez Sejm spośród posłów oraz dwóch członków wybranych przez Senat spośród

senatorów. Przewodniczącego oraz dwóch wiceprzewodniczących Krajowa Rada Sądownictwa wybiera

samodzielnie spośród swego grona. Kadencja KRS wynosi 4 lata. Rada obraduje na posiedzeniach, a jej uchwały

zapadają bezwzględną większością głosów w głosowaniu jawnym. Obsługę Rady realizuje i finansuje Kancelaria

Prezydenta.