802 3ba

temat „802.3ba – Ethernet 40Gb/s / 100Gb/s”. Postaram się w tej pracy ponownie
przybliżyć tematykę tego standardu oraz wyjaśnić wszelkie niejasności, które pojawiły się
podczas wspomnianej prezentacji.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

2 802.3 ba – krótkie wprowadzenie

2.1 802.3 ba – geneza powstania.

Na początku XXI wieku światło dzienne ujrzał standard opisujący sieci Ethernet o

niespotykanej do tej pory prędkości – 10 GbE – Ethernet 10 gigabitowy. Skok z 1GbE
pozwolił zaspokoić rosnące potrzeby całego świata na rozwiązania sieciowe przez kilka
kolejnych lat. W roku 2009 po świecie rozsianych było około 124 milionów portów 10GbE,
lecz niestety ciągły popyt na coraz to szybsze rozwiązania doprowadził do kolejnego

wielkiego przełomu. Wraz z upływem czasu, stale rośnie liczba użytkowników Internetu, a
wraz z nimi rośnie obciążenie sieci szkieletowych, dla których prędkość 10Gb/s przestała
już wystarczać. Dodatkowo, na przestrzeni ostatnich lat zmienił się sposób wykorzystania

łącz sieciowych. Ważnymi czynnikami wpływającymi na konieczność opracowania nowych
rozwiązań były trend na przetwarzanie (cloud / grid computing) oraz rosnące
wykorzystanie obciążających usług sieciowych, takich jak VoD, video konferencje. Ten
zwiększający się stopień wykorzystania zasobów sieciowych, doprowadził do powstania

przy IEEE grupy Higher Speed Study Group (HSSG), której zadanie było opracowanie
nowego standardu sieci Ethernet, który zapewniłby możliwość dalszego, globalnego
rozwoju sieci komputerowych. Nowy standard miał spełniać następujące wymagania:



Wspierać tylko full-duplex.



Zachować dotychczasowy format ramki ethernetowej.



Zachować minimalną i maksymalną długość dotychczasowej ramki.



Zapewniać BER na poziomie 10

-12



Umożliwiać wykorzystanie łącz optycznych.

W oparciu o te wymagania powstał szereg rozwiązań sieci o dwóch prędkościach –

najpierw 40 Gbit/s, a następnie 100Gb/s:

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

40GbE

100GbE

Długość łączy

Backplane

1 m

Kable miedziane

10 m

OM3 MMF

100 m

SMF

10 km

MMF

40 km

Tabela 1. Dostępne rozwiązania w standardzie 802.3ba

Całość tych rozwiązań została zebrana i opublikowana na początku 2010 roku w

postaci standardu 802.3 ba.

Nowe rozwiązania zostały zdefiniowane w następującym formacie:

Oznaczenie

Wartość

Prędkości

40Gb/s

100

100Gb/s

Typ medium

Backplane

Kabel miedziany

Światłowód krótkiego

zasięgu (100 m)

Światłowód dalekiego

zasięgu (10 km)

Światłowód bardzo

dalekiego zasięgu (100 km)

Schemat kodowania

64B/66B

Ilość linii

Miedź

4 lub 10

Światłowód

Liczba linii lub długości fal

Tabela 2. Nomenklatura w standardzie 802.3ba wraz z legendą.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

2.2

802.3 ba, a poprzednicy.

Wszystkie rozwiązania opisane w standardzie 802.3 ba opierają się o zestawienie

szeregu pojedynczych linii o prędkościach 10Gb/s lub 25 Gb/s, w sposób taki, że możliwa
jest transmisja danych z wydajnościami wielokrotnie większymi, niż na pojedynczych
liniach o wcześniej wspomnianych prędkościach. Pomysł taki może w pierwszej chwili
przypominać rozwiązanie, które zostało wprowadzone kilka lat wcześniej – agregacje łączy,
lecz w rzeczywistości te dwa standardy nie mają aż tak wiele wspólnego. Podstawowymi
elementami różniącymi łącza ze standardu 802.3ba, od ich odpowiedników z 802.1ax są:

•

Brak dodatkowego nakładu sygnalizacyjnego.

•

Większa rzeczywista przepustowość.

•

Mniej sprzętu / portów / przełączania.

•

Mniejsza elastyczność niż w przypadku łącz agregowanych.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

3 Opis standardu.

W tym rozdziale zostaną szczegółowo opisane rozwiązania wykorzystane w

standardzie 802.3 ba. Wszystkie opisy w tym rozdziale, dotyczące kolejności realizacji
poszczególnych fragmentów transmisji są zaprezentowane dla ramek wysyłanych przez
stacje – dla ramek odbieranych kolejność ta będzie odwrotna (chyba, że sytuacja dla
ramek wyjściowych zostanie wprost sprecyzowana).

3.1 Schemat warstwy fizycznej.

3.2 PCS – Physical Coding Sublayer.

Physical Coding Sublayer jest pierwszą podwarstwą warstwy fizycznej, na którą

natrafiają wysyłane ramki. Podwarstwa ta odpowiada za szereg niesamowicie ważnych dla
standardu elementów:

Schemat 1. Schemat warstwy fizycznej.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011



Podział ramki na części możliwe do przesłania na poszczególnych liniach.



Transport sygnałów kontrolnych umożliwiających kompozycje i dekompozycje ramek.



Rozdział i składanie danych na / z linii.



Scrambling.

Strumień danych wejściowych, który wchodzi do podwarstwy PCS zostaje poddany
następującym czynnościom:



Kodowanie oraz scrambling.



MLD (multilane distribution) – podział na wirtualne linie transmisyjne.



Przekazanie do kolejnej podwarstwy warstwy fizycznej (PMA).

Zatrzymajmy się najpierw na chwilę przy kodowaniu i scramblingu. W standardzie

802.3ba zostało wykorzystane takie samo kodowanie jak w przypadku 10GbE, a
mianowicie kodowania 64b/66b – na 66 bitach zostają przesłane 64 bity danych, ale
rozkład 1 i 0 jest zdecydowanie bardziej równomierny, niż w przypadku braku
jakiegokolwiek kodowania. Aby jeszcze bardziej zrównoważyć bilans 1 i 0 zastosowany

został identyczny jak w 10GbE scrambler. Wielomian opisujący działanie scramblera ma
format 1 + x

+ x

, natomiast schemat logiczny całego układu wygląda następująco:

Jak można zauważyć na powyższym rysunku, wartość wyjścia zależy od

poprzednich wejść, dając w ten sposób różne 'ziarno' do generowania wyników dla każdej
z wirtualnych linii. Jakość pracy scramblera jest na tyle dobra, że wynik jest działania może

być określany, jako pseudolosowa sekwencja binarna (PRBS) – ciąg zbliżony do ciągu
'idealnie' losowego.

Schemat 2. Scrambler

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

Mając przygotowany strumień danych wejściowych możemy zająć się jego

podziałem oraz zagadnieniem wirtualnych linii. Zakodowane i przemieszane dane są
dzielone na 66 bitowe słowa i są przekazywane na wirtualne linie (zwane też liniami PCS)
– linie symulujące pojedyncze, wirtualne połączenia pomiędzy nadawcą, a odbiorcą, na
których transmisja odbywa się szeregowo, w oparciu o otrzymywane dane. Ilość linii jest
różna dla poszczególnych prędkości / rozwiązań, lecz w ogólności jest to najmniejsza
wspólna wielokrotność pomiędzy ilością linii interfejsu elektrycznego (XLAUI, CAUI – więcej
o nich w rozdziale poświęconym interfejsom) a ilością linii medium (więcej w rozdziale o

PMD). 40GbE opiera się na 4 liniach wspierających 1, 2 lub 4 kanały / długości fal w
interfejsie XLAUI, natomiast 100GbE opiera się o 20 wirtualnych linii wspierających 1, 2, 4,
5, 10 lub 20 kanałów / długości fal w interfejsie CAUI. Mając zdefiniowane takie wirtualne
linie, możemy zagwarantować, że dane zawsze będą przesyłane tylko jedną parą
elektrycznych / optycznych linii w XLAUI/CAUI oraz PMD – nie zdarzy się, żeby transmisja z
jednej linii PCS była przesyłana jednocześnie na więcej niż jednej parze linii fizycznych.
Takie rozwiązanie gwarantuje z kolei zachowanie kolejności bitów transmitowanych danych.
Dane na poszczególne linie są wydzielane w następujący sposób:

Całość podziału jest oparta o prosty algorytm typu Round Robin – pierwsze 66

bitowe słowo wędruje na pierwszą linie PCS, drugie słowo na drugą linie, n-te słowo na n-
tą linie, n+1-sze słowo na pierwszą linię – i tak aż do wyczerpania danych. Co jakiś czas

Tabela 3.

Schemat 3. Schemat algorytmu rozdziału na wirtualne linie.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

na liniach dodatkowo zostaje wysłane 66 bitowe słowo kontrolne, umożliwiające podczas

ponownej kompozycji danych na określenie z której linii wirtualnej akurat są pobierane
dane. Znając kolejność przesyłanych słów, ich wielkość oraz indeks linii, po której zostały
przesłane, stacja odbierająca może bez problemów odtworzyć początkowych ciąg danych.

3.3

FEC – Forward Error Corection.

Strumień danych, podzielony na wirtualne linie, opuszczając podwarstwę PCS, w

zależności od realizacji standardu (medium, prędkości itp.) może zostać dodatkowo

przepuszczony przez warstwę FEC, której zadaniem jest zapobieganie błędom transmisji i
korekcja ich zawczasu – dzięki temu możliwe jest osiągnięcie stopy błędów BER na
zakładanym poziomie 10

-12

. FEC umożliwia jednoczesną naprawę do 11 bitów, co

umożliwia otrzymanie wspomnianego BER. Wykorzystanie FEC jest uzgadniane w procesie
autonegocjacji i w przypadku jego aktywowaniu, algorytm jest realizowany niezależnie dla
każdej z wirtualnych linii PCS.

3.4

PMA – Phisical Medium Attachment.

Kolejną podwarstwą, przez którą przechodzi strumień danych jest podwarstwa PMA

– łączy ona PCS z PMD (o której w następnym rozdziale). Głównym zadaniem tej
podwarstwy jest multipleksacja i demultipleksacja linii danych, zarządzanie i odzyskiwanie
sygnału zegarowego oraz dostarczenie informacji o łaczu. Struktura podwarstwy i ilość

etapów, jakie przechodzą dane, zanim uzyskają końcową formę jest różna dla
poszczególnych rozwiązań standardu. Dodatkowo, w przeciwieństwie do podobnej

podwarstwy w standardzie 10GbE, podwarstwa PMA składa się z układów wyłącznie
jednokierunkowych – do realizacji komunikacji dwukierunkowej konieczne są dwa układy.
Wróćmy teraz do samych zadań PMA. Otrzymując dane z pewnej liczby linii wirtualnych
PCS, koniecznym jest, aby transmisja była zrealizowana na ściśle określonej liczbie linii w
samym medium (zazwyczaj mniejsza niż liczba linii PCS – co najwyżej równa), dlatego
często konieczna jest multipleksacja danych, aby zmniejszyć liczbę linii do ilości docelowej.
Ilość kroków multipleksacji nie jest identyczna dla poszczególnych rozwiązań. Poniżej
zaprezentowane zostały dwa przykłady realizacji transmisji (z wyróżnioną w podwarstwach
PMA multipleksacją):

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

Logiczna struktura jednego z bloków tworzących całą podwarstwę PMA wygląda

następująco:

Gdzie:

•

Na każdą linię wejściową przypada V/N linii wirtualnych.

•

Na każdą linię wyjściową przypada V/M linii wirtualnych.

Schemat 4. PMA w 40GBASE - R oraz 100GBASE - R

Schemat 5. Schemat bloku multipleskującego w PMA.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

Stosuje się następujące warianty multipleksacji:



40GbE

o PMA 4:4 Mapping

o PMA 4:1 Mapping



100GbE

o PMA 20:10 Mapping

o PMA 10:10 Mapping

o PMA 10:4 Mapping

o PMA 4:1 Mapping

Poniżej został zaprezentowany przykładowy proces multipleksacji i demultipleksacji

zrealizowany u obu klientów. W mapowaniu PMA 10:4 mapping zachodzą następujące
procesy:

Nadawanie:



Przejście z 10 linii na 4.



Dostarczenie źródła zegarowego do

klienta.



Transmisja równoległa do PMD.

Odbiór:



Odbiór równoległych danych.



Przejście z 4 linii na 10.



Odebranie źródła zegarowego.



Transmisja równoległa do PMA.



Dostarczenie informacji o łączu.

Schemat 6. Pojedyńczy blok PMA.

Schemat 7. Efekt multipleksacji 10:4.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

Tak jak zostało to wspomniane wcześniej, podwarstwa PMA zajmuje się również

podziałem i odzyskiwaniem źródła zegarowego. Proces ten polega na podział
częstotliwości zegara z wejścia na mniejsze (w przypadku multipleksacji) i przypisanie ich
do poszczególnych linii. W przypadku demultipleksacji, taktowanie zegara jest zwięszkane
odpowiednio w zależności od ilości linii wejściowych i wyjściowych. Ogólny wzór dla tych
dwóch przypadków, pozwalający obliczyć częstotliwość zegara po przejściu przez moduł
mapujący wygląda następująco:

Taktowanie = <wartość_początkowa> * M / N [Hz]

gdzie 'M' oznacza liczę linii wyjściowych, natomiast 'N' oznacza liczbę linii wejściowych.

3.5

PMD – Phisical Medium Dependent.

Ostatnią, obowiązkową podwarstwą dla wszystkich typów połączeń opisanych w

standardzie 802.3ba jest podwarstwa Physical Medium Dependent, która jest
odpowiedzialna za realizację połączenia na samym medium. Podstawowym założeniem jest

wspieranie transmisji typu Full–Duplex w formie: 'n' linii wysyła, kolejne 'n' linii odbiera, co
powoduje konieczność podwojenia liczby linii medium. W tabelach poniżej zaprezentowane
zostały możliwe rozwiązania dla poszczególnych prędkości:

Typ

Długość łączy

Medium transmisyjne

Backplane

40GBASE-KR4

1 m

4 x 10Gb/s backplane (10GBASE-KR)

Kable miedziane

40GBASE-CR4

> 7 m

4 x 10Gb/s, 8 kabli dwużyłowych

Światłowody

40GBASE-SR4

> 100 m

4 x 10Gb/s, 8 równoległych, wielomodowych

światłowodów kategorii OM3

40GBASE-LR4

10 km

4 x 10Gb/s, 4 linie (CWDM) na parze

światłowodów jednomodowych

Tabela 4. PMD w 40GbE.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

Typ

Długość łączy

Medium transmisyjne

Kable miedziane

100GBASE-CR10

> 7 m

10 x 10Gb/s, 20 kabli dwużyłowych

Światłowody

100GBASE-SR10

> 100 m

10 x 10Gb/s, 20 równoległych, wielomodowych

światłowodów kategorii OM3

100GBASE-LR4

> 10 km

4 x 25Gb/s, 4 linie (DWDM) na parze

światłowodów jednomodowych

100GBASE-ER4

40 km

4 x 25Gb/s, 4 linie (DWDM) na parze

światłowodów jednomodowych

Tabela 5. PMD w 100GbE.

3.6

AN – Autonegotiation.

Podwarstwa autonegocjacji wymagana jest tylko w rozwiązaniach opartych o

backplane – w pozostałych przypadkach jest opcjonalna (rozwiązanie 40GBASE-KR4

bazuje na poprzednim standardzie 10GBASE-KR, który wymaga zaimplementowanej
autonegocjacji). Głównym zadanie autonegocjacji – poza ustaleniem prędkości i sposobu
realizacji połączenia jest uzgodnienie formatu FEC pomiędzy stacjami. W celu
autonegocjacji zawsze wykorzystywana jest linia oznaczona indeksem zerowym.

Dodatkowo, w formie ciekawostki, warto wspomnieć, że aby w autonegocjacji w
backplanie można było wybrać rozwiązanie 40GBASE-4KR, konieczne było wykorzystanie
dodatkowe bity (A3), który reprezentuje tą formę połączenia.

3.7

Interfejsy w standardzie.

W warstwie fizycznej standardu 802.3ba możemy wyróżnić 2 podstawowe interfejsy:

MII (XLGMII, CGMII) oraz AUI (XLAUI, CAUI). Wartości w nawiasach są nazwami tych
interfejsów dla poszczególnych prędkości: XLG / XL = 40GbE, CG / C = 100GbE.

3.7.1 XLGMII / CGMII (Media Independent Interface)

Interfejs ten jest elementem łączącym podwarstwy warstwy fizycznej z warstwą

MAC i został on wprowadzony aby być niezależnym od implementacji standardu

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

poszczególnych producentów hardware'u. Interfejst ten zapewnia prostą komunikację

pomiędzy warstwami, a rozwiązania dla 40GbE i 100GbE różnią się tylko i wyłącznie
taktowaniem zegara (brak różnic w samej logice działania). Interfejs XLGMII jest
taktowany zegarem o częstotliwości 625MHz, natomiast CGMII 1,5625 GHz.

3.7.2 XLAUI / CAUI (Attachment Unit Interface)

Na ten interfejs składają się fizyczne połączenia pomiędzy poszczególnymi układami

scalonymi używanymi przy realizacji standardu – dla 40GbE są to 4 równoległe linie,

natomiast dla 100GbE tych linii jest 10. Każda z tych linii ma przepustowość 10Gb/s, co z
kodowaniem 64b/66b daje przepustowość rzędu 10.3125 Gbaud/s. Linie mogą mieć
maksymalnie 25 cm długości.

802.3 ba

Mirosław Rakowski (KAMS + KTI) – Sieci Ethernet 2011

4 Inne architektury.

Istnieją dwie architektury realizujący podobny zakres funkcjonalności jak 40GbE:



40G InfiniBand – wykorzystanie przełączanej topologii światłowodowe w systemach

o wysokiej wydajności, by połączyć węzły procesorów z węzłami szybkich urządzeń
I/O.



OC – 768 POS – rozwiązanie telekomunikacyjne oparte o kilka, równoległych linii

SONET/SDH w światłowodzie z multipleksacją typu DWDM (Dense Wavelength
Division Multiplexing). Architektura ma przepustowość danych rzędu 37.584 Gbit/s,
przy prędkości transmisji na poziomie 39813.12Mbit/s.

Obie architektury, mimo zdecydowanie niższej jakości usług w porównaniu do 40GbE

lub 100GbE, które wykorzystują wszystkie dobrodziejstwa Ethernetu, znalazły swoje
zastosowanie w dzisiejszym przemyśle.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
802 3ba(prezentacja)
40 100 Gb 802 3ba
802 11 Bezpieczeństwo
IEEE 802 id 209525 Nieznany
802 3as
Bach Duet 802 nie
802 11 Bezpieczenstwo
ieee 802 11 wireless lan security performance GQRO5B5TUOC7HMLSH2CWB5FMY6KJ5CX2O42KGCQ
802 11 Bezpieczenstwo 802bez
802 11 Sieci bezprzewodowe Przewodnik encyklopedyczny
802 803
Pelican brief Pelican tn id 802 Nieznany
802 1ad
802
cukrzyca 802 1001

więcej podobnych podstron