MECHANIKA NIEBA
WYKŁAD 13
18.06.2008 r
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Punkty równowagi Lagrange’a
Wszystkie punkty P, dla których F przechodzi
przez barycentrum są położone na
symetralnej odcinka łączącego masy m1 i m2.
Stąd, że siła dośrodkowa może byd w całości
kompensowana przez siłę o tym samym kierunku
(przeciwnym zwrocie) dostaliśmy a=d.
W związku z tym punkt równowagi leży w
wierzchołku trójkąta równobocznego, którego
podstawą jest linia łącząca obie masy.
Ze względu na symetrię w układzie istnieje drugi
punkt trójkątny.
Poza tym istnieją jeszcze trzy punkty leżące na
linii łączącej obie masy.
m
1
m
2
P
a
b
a
O
d
α
α
β
γ
g
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Punkty równowagi to punkty osobliwe powierzchni zerowej prędkości:
które są zdefiniowane poprzez:
gdzie U jest wprowadzonym wcześniej pseudo potencjałem:
0
C
U
2
J
0
z
U
0
y
U
0
x
U
2
2
1
1
2
2
2
r
r
y
x
2
n
U
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Z równania
oraz z równao ruchu:
Wynika, że w każdym punkcie osobliwym mamy:
czyli, punkty osobliwe są jednocześnie punktami równowagi
0
z
U
0
y
U
0
x
U
z
U
z
y
U
x
n
2
y
x
U
y
n
2
x
0
z
y
x
,
0
z
y
x
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
z
r
r
z
3
2
2
3
1
1
Co więcej pamiętając, że
oraz
otrzymujemy, że z=0. W takim razie zagadnienie sprowadza się do zagadnienia
płaskiego, które rozpatrujemy w płaszczyźnie x-y
Oprócz z=0, przyjmujemy taki układ jednostek, w którym odległośd mas jest
równa 1 oraz n=1.
0
z
U
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
nt
ξ
η
x
μ
2
μ
1
y
r
1
r
r
2
O
(ξ
2
,η
2
,ζ
2
)
(ξ
1
,η
1
,ζ
1
)
Ruch cząstki opisujemy w układzie
(x,y) rotującym ze stałą prędkością
Korzystając z wcześniejszych definicji
mamy:
korzystając z powyższych równao oraz
z faktu, że μ
1
+μ
2
=1 otrzymujemy:
co pozwala na przekształcenie U do
postaci:
2
2
1
2
2
2
2
2
2
1
y
x
r
y
x
r
2
1
2
2
2
2
2
2
1
1
y
x
r
r
2
1
2
2
2
2
2
1
1
1
2
1
2
r
r
1
2
r
r
1
U
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
2
1
2
2
2
2
2
1
1
1
2
1
2
r
r
1
2
r
r
1
U
Otrzymana postad potencjału jest wygodniejsza przy obliczaniu pochodnych cząstkowych
ze względu na brak zależności od x i y
Dla znalezienia punktów równowagi musimy rozwiązad układ równao:
0
y
r
r
U
y
r
r
U
y
U
0
x
r
r
U
x
r
r
U
x
U
2
2
1
1
2
2
1
1
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Po wyznaczeniu pochodnych cząstkowych dostajemy:
(13.1)
Rozwiązanie trywialne tego układu:
daje r
1
=r
2
=1 (w przyjętym układzie jednostek). Ponieważ jednocześnie odległośd
między masami jest równa 1, więc otrzymaliśmy wprowadzone wcześniej punkty
trójkątne
0
r
y
r
r
1
r
y
r
r
1
0
r
x
r
r
1
r
x
r
r
1
2
2
2
2
2
1
1
2
1
1
2
1
2
2
2
2
1
2
1
2
1
1
0
r
r
1
0
r
r
1
2
2
2
2
1
2
1
1
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Można zauważyd, że innym rozwiązaniem drugiego z równao 13.1 jest y=0 co oznacza,
że pozostałe punkty równowagi leżą na osi x i spełniają pierwsze z równao 13.1
Są trzy takie punkty. L
1
leżący pomiędzy
masami, L
2
położony na prawo od μ
2
oraz L
3
znajdujący się na lewo od masy μ
1
.
Wykorzystując te informacje możemy
rozwiązywad kolejno pierwsze z równao
13.1 dla poszczególnych przypadków
μ
2
μ
1
L
1
L
2
L
3
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
W przypadku punktu L
1
mamy:
Podstawiamy to do równania 13.1a otrzymujemy:
a po przekształceniu:
(13.2)
1
x
r
x
r
x
r
x
r
1
r
r
2
1
1
2
2
1
2
1
0
r
r
1
r
1
r
1
1
2
2
2
2
2
2
2
1
3
2
2
2
2
2
2
2
3
2
1
2
r
1
r
r
1
3
r
r
1
r
3
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Zdefiniujmy:
wtedy:
W przypadku małych r
2
przybliżonym rozwiązaniem tego równania jest r
2
=α
Po rozwinięciu równania 13.2 w szereg otrzymujemy:
Aby otrzymad zależnośd r
2
(α) możemy odwrócid powyższy szereg wykorzystując
metodę podaną przez Lagrange’a (wykład 8)
3
/
1
1
2
3
3
2
2
2
2
2
2
2
3
2
3
r
1
r
r
1
3
r
r
1
r
3
3
5
2
4
2
3
2
2
2
2
r
O
r
81
53
r
3
1
r
3
1
r
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Porównując równania:
możemy napisad:
gdzie nowa funkcja φ jest zdefiniowana jako:
5
2
4
2
3
2
2
2
2
r
O
r
81
53
r
3
1
r
3
1
r
1
e
e
z
2
2
r
3
1
r
5
2
4
2
3
2
2
2
2
r
O
r
27
53
r
r
r
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
W takim razie mamy:
pamiętając, że:
otrzymujemy ostatecznie:
5
4
3
2
2
7
6
3
5
4
3
2
6
5
4
2
O
30
d
d
O
O
10
4
d
d
O
2
j
1
j
1
j
1
j
j
z
dz
d
!
j
e
z
5
4
3
2
j
1
j
1
j
1
j
j
2
O
81
23
9
1
3
1
d
d
!
j
3
/
1
r
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
W przypadku punktu L
2
mamy:
Podstawiamy to do równania 13.1a otrzymujemy:
a po przekształceniu:
1
x
r
x
r
x
r
x
r
1
r
r
2
1
1
2
2
1
2
1
0
r
r
1
r
1
r
1
1
2
2
2
2
2
2
2
1
3
2
2
2
2
2
2
3
2
1
2
r
1
r
1
3
r
r
1
r
3
Postępując podobnie jak w przypadku L
1
dostajemy:
5
4
3
2
2
5
2
4
2
3
2
2
2
2
O
81
31
9
1
3
1
r
r
O
r
81
1
r
3
1
r
3
1
r
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Dla L
3
mamy:
Tym razem w równaniu 13.1a podstawiamy za r
2
:
a po przekształceniu:
Jeśli dokonamy podstawienia r
1
=1+β (czyli r
2
=2+β) to otrzymamy:
1
x
r
x
r
x
r
x
r
1
r
r
2
1
1
2
2
1
1
2
0
r
1
r
1
1
r
r
1
1
2
1
2
1
2
1
1
3
r
3
r
r
r
1
r
1
1
2
1
3
1
2
1
3
1
1
2
4
1
2
3
1
2
2
1
2
1
2
4
3
2
1
2
O
20736
13223
12
7
12
7
O
343
1567
49
144
7
12
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
Położenia krzywych zerowej prędkości
i punktów osobliwych w przypadku
stosunku mas μ
2
=0.2
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
C
J
Położenia punktów osobliwych (μ
2
=0.2)
w funkcji wartości stałej Jacobiego.
Najmniejszą wartośd C
J
mają punkty
L
4
i L
5
Dla cząstki, której C
J
<C
J
4,5
, nie ma
obszarów wzbronionych
Przyjmiemy, że punkty równowagi są
numerowane według malejącej wartości
stałej Jacobiego
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Położenie punktów równowagi Lagrange’a
W Układzie Słonecznym największą
wartośd μ
2
ma układ Pluton-Charon,
gdzie μ
2
=10
-1
, a dla układu
Ziemia-Księżyc μ
2
=10
-2
.
Wszystkie inne układy planeta-księżyc i
Słooce-planeta mają μ
2
o co najmniej
rząd mniejsze, co sprawia, że kształt
krzywych zerowej prędkości i położenia
punktów równowagi badamy w
przybliżeniu małych μ
2
(na rys. =0.01)
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
Załóżmy, że punkt równowagi ma współrzędne (x
0
,y
0
). Rozpatrzymy małe wychylenie
(X,Y) z położenia równowagi takie, że:
Podstawiamy do równao ruchu:
i po rozwinięciu w szereg Taylora dostajemy:
Y
y
y
X
x
x
0
0
y
U
x
n
2
y
x
U
y
n
2
x
0
2
2
0
2
0
0
0
0
2
0
2
2
0
0
0
y
U
Y
y
x
U
X
y
U
y
Y
y
U
x
X
y
U
X
n
2
Y
y
x
U
Y
x
U
X
x
U
y
Y
x
U
x
X
x
U
Y
n
2
X
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
Pamiętając, że n=1 i oznaczając stałe wielkości jako:
możemy przepisad otrzymane równania jako:
(13.3)
a następnie w postaci macierzowej:
co pozwala zmienid problem rozwiązania układu dwóch równao drugiego rzędu w
cztery układ czterech równao rzędu pierwszego
0
2
2
y y
0
2
xy
0
2
2
xx
y
U
U
y
x
U
U
x
U
U
yy
xy
xy
xx
YU
XU
X
2
Y
YU
XU
Y
2
X
Y
X
Y
X
0
2
U
U
2
0
U
U
1
0
0
0
0
1
0
0
Y
X
Y
X
y y
xy
xy
xx
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
Układ równao ma teraz postad:
gdzie:
Jego równanie charakterystyczne:
X
A
X
0
2
U
U
2
0
U
U
1
0
0
0
0
1
0
0
A
Y
X
Y
X
X
y y
xy
xy
xx
0
0
2
U
U
2
0
U
U
1
0
0
0
0
1
0
0
I
A
det
y y
xy
xy
xx
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
Otrzymane równanie charakterystyczne redukuje się do wielomianu:
Takie równanie łatwo przekształcid do równania kwadratowego i wyznaczyd wszystkie
cztery pierwiastki:
0
U
U
U
U
U
4
2
xy
yy
xx
2
yy
xx
4
2
/
1
2
/
1
2
xy
y y
xx
2
y y
xx
y y
xx
4
,
3
2
/
1
2
/
1
2
xy
y y
xx
2
y y
xx
y y
xx
2
,
1
U
U
U
4
U
U
4
2
1
4
U
U
2
1
U
U
U
4
U
U
4
2
1
4
U
U
2
1
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
Możemy napisad teraz ogólne rozwiązania (α
j
są stałymi):
(13.4a)
oraz (β
j
są stałymi):
(13.4b)
Stałe β
j
są zależne od α
j
ponieważ w ogólnym rozwiązaniu mogą byd tylko cztery stałe.
Zależnośd między nimi można znaleźd podstawiając powyższe równania do dowolnego
z równao 13.3. Otrzymamy wtedy:
4
1
j
t
j
j
4
1
j
t
j
j
j
e
X
e
X
4
1
j
t
j
j
4
1
j
t
j
j
j
e
Y
e
Y
0
e
U
U
2
t
4
1
j
j
xy
j
xx
j
j
2
j
j
j
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
Trywialne rozwiązanie tego równania pozwala uzyskad zależnośd pomiędzy stałymi:
Co oznacza, że jeżeli w momencie czasu t=0 znamy warunki początkowe
to możemy wyznaczyd stałe α
j
(a więc także β
j
) rozwiązując układ czterech
równao liniowych:
(13.5)
j
xy
j
xx
2
j
j
U
2
U
0
0
0
0
Y
Y
X
X
Y
Y
X
X
4
1
j
0
j
j
4
1
j
4
1
j
0
j
0
j
j
4
1
j
0
j
Y
Y
X
X
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
Pełne rozwiązanie jest dane równaniami 13.4, dla których stałe można wyznaczyd
z równao 13.5. Jednak aby zbadad stabilnośd punktów równowagi wystarczy
rozpatrzenie tylko wartości własnych.
W tym celu zdefiniujemy następujące wielkości:
0
5
2
2
1
0
2
0
5
1
2
2
0
1
0
0
5
2
1
0
2
0
5
1
2
0
1
2
0
0
5
2
2
0
5
1
1
0
3
2
2
0
3
1
1
r
x
r
x
3
D
y
r
x
r
x
3
C
y
r
r
3
B
r
r
A
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
W takim razie mamy:
Ogólnie wartości własne możemy zapisad jako liczby zespolone postaci:
gdzie j
1
,k
1
,j
2
,k
2
są liczbami rzeczywistymi. Wartości własne decydują o stabilności
ponieważ ogólne rozwiązanie układu zlinearyzowanego jest superpozycją
wyrazów typu:
C
U
B
A
1
U
D
A
1
U
xy
y y
xx
2
2
4
,
3
1
1
2
,
1
ik
j
ik
j
kt
sin
i
kt
cos
t
j
exp
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a
- dla j 0 co najmniej jeden czynnik w równaniach 13.4 będzie rozbieżny i
ruch jest niestabilny
- gdy j=0 mamy rozwiązanie oscylujące (punkt liniowo stabilny)
Wynika stąd, że punkt równowagi jest stabilny jeżeli wszystkie wartości własne
są liczbami urojonymi.
Badanie liniowej stabilności wskazuje, że:
- punkty L
1
, L
2
, L
3
są liniowo niestabilne
- punkty L
4
, L
5
są stabilne dla szczególnych wartości μ
2
, które można wyznaczyd następująco
kt
sin
i
kt
cos
t
j
exp
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a (L
4
, L
5
)
C
U
B
A
1
U
D
A
1
U
xy
y y
xx
2
/
1
2
/
1
2
xy
y y
xx
2
y y
xx
y y
xx
4
,
3
2
/
1
2
/
1
2
xy
y y
xx
2
y y
xx
y y
xx
2
,
1
U
U
U
4
U
U
4
2
1
4
U
U
2
1
U
U
U
4
U
U
4
2
1
4
U
U
2
1
Uzyskane wcześniej:
podstawiamy do równao:
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a (L
4
, L
5
)
0385
.
0
54
621
27
2
W efekcie dostajemy:
a więc wartości własne będą liczbami urojonymi wtedy gdy:
Otrzymujemy stąd warunek stabilności (liniowej):
2
1
27
1
1
2
1
27
1
1
2
2
4
,
3
2
2
2
,
1
0
1
27
1
2
2
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a (L
4
, L
5
)
W przypadku stabilności liniowej punktów trójkątnych są dwa wyjątki dla:
μ
2
=0.0243
μ
2
=0.0135
Dla takich wartości punkty trójkątne są niestabilne pomimo, że spełniony jest
warunek stabilności.
Punkty współliniowe są niestabilne, ale tylko w przypadku liniowej analizy
stabilności. Okazuje się, że przy uwzględnieniu wyrazów wyższych rzędów
możemy otrzymad orbity stabilne.
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a (L1)
http://sohowww.nascom.nasa.gov
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a (L1)
http://sohowww.nascom.nasa.gov
Ograniczone zagadnienie 3 ciał
Stabilnośd punktów równowagi Lagrange’a (L2)
WMAP
James Webb
Space Telescope (JWST)