Wykonał: Jakub Staroń
IV. Zastosowanie technologii klejenia w produkcji i naprawie pojazdów
(przykłady)
Naprawa uszkodzenia zderzaka samochodu osobowego wykonanego z
tworzywa sztucznego.
1.
Lokalizacja uszkodzenia i ocena możliwości naprawy.
a.
nie wszystkie uszkodzenia podlegają naprawie, podstawowym
kryterium jest opłacalność takiej naprawy – przyjmuje się że element
naprawie się gdy koszt takiej operacji nie przekracza 50% ceny
elementu nowego
b.
kolejnym kryterium jest rozmiar uszkodzenia, w przypadku pęknięć do
długości około 15 cm a przy uszkodzeniach o kształcie zbliżonym do
koła przyjmuje się średnice 6 cm – w zależności od indywidualnych
cech konkretnych uszkodzeń możliwa jest niekiedy naprawa
większych uszkodzeń.
2.
Przygotowujemy uszkodzenie, zgodnie z technologią, do naprawy
- polega to na:
a.
wycięciu części materiału o nieregularnym kształcie do miejsca gdzie
zderzak jest w dobrym stanie oraz zeszlifowaniu ukośnie krawędzi
b.
następnie element w okolicy uszkodzenia należy oczyścić z lakieru
(aby klejenie przebiegało z tworzywem sztucznym a nie lakierem)
przez szlifowanie obustronne w odległości około 3 cm od uszkodzenia.
Na tym etapie także czyścimy powierzchnie przy użyciu środka
czyszczącego (np. Teroson FL)
3.
Kolejne etapy polegają na nakładaniu odpowiednich środków chemicznych
a.
na powierzchnie nakładany jest podkład (np. Terokal 150 firmy
Henkel) na obie strony naprawianego elementu czas odparowania
wynosi od 5 do 10 minut
b.
na powierzchnie wewnętrzną nakładamy klej (np. Terokal 9225)
c.
nakładamy matę wzmacniającą od wewnątrz zderzaka
d.
następnie matę pokrywany klejem i utwardzamy przez 15 minut w
temperaturze około 65
o
C lub 1,5 godziny w temp. pokojowej
(dane dla kleju Terokal 9225)
4.
W tym momencie element jest mechanicznie naprawiony jednak jego
walory estetyczne pozostawiają wiele do życzenia więc należy zająć się
wygładzeniem powierzchni przez szlifowanie. Na tak przygotowaną
powierzchnię nanosimy podkład (Terokal 150) i szpachlówkę (Teroson
Plastic Filler) - po stwardnieniu szlifujemy papierem ściernym o
ziarnistości 240-400.
Tak przygotowana powierzchnia gotowa jest do lakierowania zgodnie z
technologią przewidzianą przez producenta dla tego elementu.
Na zdjęciu widoczny naprawiony element pokryty podkładem
lakierniczym: