Regina Demjaniuk
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Rozwój infrastruktury transportu drogowego
w Federacji Rosyjskiej
Wstęp
Przedmiotem niniejszego opracowania jest przedstawienie
rozwoju infrastruktury transportu drogowego w Federacji
Rosyjskiej w okresie lat 2000–2010. W dziedzinie gospodar-
ki, jaką jest transport drogowy kluczową rolę odgrywa stan
i perspektywy rozwoju infrastruktury drogowej. Federacja
Rosyjska jest największym państwem świata zajmującym
powierzchnię 17 098,2 tys. km². Ze względu na dużą po-
wierzchnię terytorialną Rosji poziom rozwoju infrastruktury
transportowej charakteryzuje się dużą dysproporcją i zróżni-
cowaniem między poszczególnymi regionami Federacji
Rosyjskiej. Wyróżnić należy Moskiewski Węzeł Transpor-
towy i Sankt-Petersburski W
ęzeł Transportowy. Moskwa
i Sankt-
Petersburg są dwoma punktami, które wyróżniają się
stosunkowo dobrą komunikacją. Sieć rosyjskich dróg samo-
chodowych jest bardzo nierównomierna. Niski poziom infra-
struktury drogowej i dostępności do niej w Syberii, Dalekim
Wschodzie, północnych obszarach europejskiej części kraju
nie pozwala w pełni wykorzystać zasobów tych regionów
i ogranicza ich rozwój społeczno-gospodarczy. Federacja
Rosyjska ma 2–
3 razy niższe wskaźniki długości i gęstości
sieci
dróg kołowych w stosunku do wysoko rozwiniętych
państw świata. Widoczne braki w rozwoju sieci drogowej
prowadzą do znacznych strat społeczno-gospodarczych,
ograniczają rozwój infrastrukturalny i tempo przemian eko-
nomicznych w Federacji Rosyjskiej. Istniej
ący układ drogo-
wy z powodu braku sieci autostrad i dróg ekspresowych nie
zapewnia właściwej obsługi logistycznej kraju. Ważnym
zadaniem jest wyprowadzenie ruchu krajowego z obszarów
miejskich poprzez budowę nowoczesnych obwodnic.
Zmniejszy to uciążliwość dla mieszkańców jaką stwarza ruch
tranzytowy, a także zwiększy przepustowość istniejącej sieci
dróg krajo
wych. Około 80 tys. miejscowości w Rosji nie ma
komunikacji z miejskimi i powiatowymi centrami. Spowo-
dowane jest to
złym stanem dróg, a w niektórych przypad-
kach z powodu ich braku.
Obecnie w Rosji realizowany jest
program rządowy
w zakresie rozwoju i modernizacji sieci transportowej
Program rozwoju systemu transportowego (2010–2015 rok).
W ramach programu jest realizowany podprogram Drogi
samochodowe.
Według założeń podprogramu łączne nakłady
finansowe na rozwój sieci transportowej w latach 2010–2015
wyniosą 4341,93 mld rubli (ok. 110 mld euro), a sieć auto-
strad o znaczeniu federalnym zwiększy się ponad 6 tys. km.
Długość dróg federalnych o wysokich standardach technicz-
nych na koniec 2015 roku powinna wynieść 55,45 tys. km
na terenie całego kraju. Część projektów modernizacyjnych
zapowiadana jest jako partnerstwo publiczno-prywatne.
Kluczowymi inwestycjami w strategiach rządowych są połą-
czenia drogowe
w ramach korytarzy międzynarodowych.
Dość interesującym projektem jest korytarz transportowy
łączący zachodnie Chiny z Europą i zachodnią Rosję z Ka-
zachstanem.
Przewiduje się rozwój transportu publicznego
i jego modernizację, ujednolicenie środków komunikacji
publicznej w transporcie miejskim.
Pod względem wielkości produkcji samochodów osobo-
wych Rosja zajmuje 2. miejsce w Europie, ustępując tylko
Niemcom i 15. miejsce na świecie. W 2011 roku rosyjski
przemysł samochodowy wyprodukował 1 mln 737 tys. sa-
moch
odów osobowych. Również w 2011 roku rosyjska
branża automotive wyprodukowała 207 tys. samochodów
ciężarowych i 46,8 tys. autobusów [5]. Jednak potrzeby Rosji
w unowocześnieniu swojego parku samochodowego są bar-
dzo duże.
Miejsce i rola transportu drogowego
w rosyjskim systemie transportowym
Udział takiego działu gospodarki jak komunikacja (trans-
port i łączność) w PKB Rosji w 2010 roku wynosił 9,7%.
Znaczącą rolę, zarówno w przewozach ładunków jak i pasa-
żerów, odgrywają transport kolejowy i samochodowy.
Tra
nsport samochodowy stanowi podstawę rosyjskiego sys-
temu transportowego i jest ważnym czynnikiem rozwoju
gospodarki. Transportem samochodowym w Rosji przewozi
się więcej ładunków niż transportem kolejowym, jednak pod
względem wykonanej pracy przewozowej sytuacja jest od-
wrotna. Transport samochodowy przewozi ponad 67% ogółu
wielkości ładunków i zaledwie 4,5% wszystkich przewozów
towarowych pod wzgl
ędem wykonanej pracy.
W 2000 roku transportem samochodowym w Rosji prze-
wieziono 5,8 mld ton ładunków. W 2009 roku w związku
z kryzysem gospodarczym, nastąpił spadek przewozów ła-
dunków. W 2011 roku wielkość przewozów ładunków wy-
nosiła 5,6 mld ton (tab. 1). Transport samochodowy przewo-
zi codziennie ponad 15 mln ton ładunków.
Tab.
1. Wielkość przewozów w transporcie ładunków w Rosji
w wybranych latach, w mln ton
Wyszczególnienie
2000
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
Transport ogółem,
w tym:
7907
9167
9300
9450
9451
7469
7750
8337
Kolejowy
1047
1273
1312
1345
1304
1109
1312
1382
Samochodowy
5878
6685
6753
6861
6893
5240
5236
5663
Rurociągowy
829
1048
1070
1062
1067
985
1061
1131
Żegluga morska
35
26
25
28
35
37
37
34
Żegluga śródlądowa 117
134
139
153
151
97
102
126
Lotniczy
0,8
0,8
0,9
1,0
1,0
0,9
1,1
1,2
Źródło: Перевозки грузов по видам транспорта, Российский стати-
стический ежегодник 2011, Федеральная Служба Государственной
Статистики, Москва 2011, s. 471; Транспорт и связь в России 2012,
Статистический сборник, Федеральная Служба Государственной
Статистики, Москва 2012, s. 101.
Logistyka – nauka
Logistyka 5/2013
35
Na przestrzeni lat 2000–
2010 udział transportu samocho-
dowego w przewozach pod względem wykonanej pracy nie
zmienił się. Dominującą pozycję zajmuje tu transport ruro-
ciągowy i kolej. Tymi dwoma gałęziami transportu łącznie
w roku 2010 w Rosji przemieszczono ponad 90% ładunków.
Pozostałe gałęzi transportu mają mniejsze znaczenie: trans-
port drogowy –
4,2%, żegluga morska – 2,1%, żegluga śród-
lądowa – 1,1%, transport lotniczy – 0,1% (tab. 2).
Tab. 2.
Praca przewozowa w transporcie ładunków w Rosji w wy-
branych latach, w mld t-km
Wyszczególnienie
2000
2005
2006
2007
2008
2009
2010
2011
Transport ogó
łem,
w tym:
3638
4676
4801
4915
4948
4446
4751
4916
Kolejowy
1373
1858
1951
2090
2116
1865
2011
2128
Samochodowy
153
194
199
206
216
180
199
223
Ruroci
ągowy
1916
2474
2499
2465
2464
2246
2382
2422
Żegluga morska
122
60
62
65
84
98
100
78
Żegluga śródlądowa
71
87
87
86
64
53
54
59
Lotniczy
2,5
2,8
2,9
3,4
3,7
3,6
4,7
5,0
Źródło: Грузооборот по видам транспорта, Российский статисти-
ческий ежегодник 2011, Федеральная Служба Государственной
Статистики, Москва 2011, s. 473; Транспорт и связь в России 2012,
Статистический сборник, Федеральная Служба Государственной
Статистики, Москва 2012, s. 101.
Transport samochodowy w Rosji wykonuje po
ważną pracę
w zakresie przewozów pasażerskich. Liczba przewożonych
pasażerów transportem samochodowym jest większa niż
koleją (61% wielkości przewozów), pod względem wyko-
nanej pracy przewozowej różnica między tymi rodzajami
transportu jest na korzyść transportu kolejowego. W roku
2010 przewieziono 134
34 mln pasażerów, jednak znacznie
mniej niż w roku 2000, kiedy ta liczba wynosiła 23001 mln
pasażerów (tabela 3). Szczególnie duże natężenie ruchu pa-
sażerskiego występuje na głównych szlakach tranzytowych,
pomiędzy największymi miastami kraju, a także w strefach
zewnętrznych wielkich aglomeracji.
Tab.
3. Przewozy pasażerów transportem samochodowym w Rosji
w wybranych latach
Wyszczególnienie
2000 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011
Przewozy pasażerów
ogółem mln pasażerów,
w tym:
44854 30128 26647 25314 24957 22850 22044 21891
Przewozy pasażerów auto-
busami w mln pasażerów
(w tym taksomotory)
23001 16374 14734 14795 14718 13704 13434 13305
Udział wielkości przewo-
zów pasażerów transpor-
tem drogowym w ruchu
pasa
żerskim w %
51,2
54,3
55,3
58,4
59,0
59,9
60,9
60,8
Przewozy pasażerów
ogółem mld p-km, w tym:
496,2 473,3 476,5 497,3 512,2 464,2 483,9 502,6
Przewozy pasażerów
autobusami w mld p-km
(w tym taksomotory)
173,7 142,3 136,0 149,9 152,1 141,5 140,6 138,6
Udział przewozów
pasażerów autobusami
w pracy przewozowej
ogółem w %
35,0
30,1
28,5
30,1
29,7
30,5
29,0
27,6
Źródło: Российский статистический ежегодник 2011, Федеральная
Служба Государственной Статистики, Москва 2011, s. 475; s. 477;
Транспорт и связь в России 2012, Статистический сборник, Феде-
ральная Служба Государственной Статистики, Москва 2012, s. 101.
T
abela 4 przedstawia strukturę przewozów pasażerów
w Federacji Rosyjskiej na koniec roku 2010.
Tab.
4. Struktura przewozów pasażerów w 2010 roku, w procen-
tach
Wyszcze-
gólnienie
Przewóz osób
Wykonane pasażerokilometry
między-
narodo-
we
między-
miasto-
we
pod-
miej-
skie
miej
skie
między-
narodo-
we
między-
miastowe
pod-
miej-
skie
miej-
skie
Transport
ogółem,
w tym:
100
100
100
100
100
100
100
100
kolejowy
1,0
28,8
24,7
-
0,3
55,5
38,5
-
autobusowy
(w tym
miejskie
taksomotory)
6,8
63,3
75,1
58,4
0,8
14,4
61,4
54,1
wodny
śródlądowy
2,3
0,2
0,2
0,0
0,0
0,3
0,1
0,0
lotniczy
89,9
7,7
–
–
98,9
29,8
–
–
tramwajowy
11,4
5,5
trolejbusowy
–
–
–
12,1
–
–
–
5,8
metro
–
–
–
18,1
–
–
–
34,6
Źródło: Российский статистический ежегодник 2011, Федеральная
Служба Государственной Статистики, Москва 2011, s. 477.
Infrastruktura drogowa w Federacji Rosyjskiej
W infrastrukturze transportu Rosji sie
ć drogowa ma domi-
nujące znaczenie i jej długość na koniec roku 2010 osiągnęła
1004 tys. km, z czego 825 tys. km są to drogi publiczne
(w tym 665 tys. km drogi publiczne o twardej nawierzchni).
W roku 2011 długość dróg samochodowych zwiększyła się
do 1094 tys. km (o nawierzchni utwardzonej 841 tys. km),
długość sieci rurociągów wynosi 242 tys. km, drogi wodne
śródlądowe 101 tys. km, długość dróg kolejowych wynosi
86 tys. km. Jednak stan i poziom techniczny istniejącej sieci
drogowej nie odpowiada potrzebom rosyjskiej gospodarki
i jej społeczeństwa.
Ogólna długość sieci dróg samochodowych publicznych
federalnych, regionalnych i lokalnych o utwardzonej na-
wierzchni (dróg, będących własnością państwa) ocenia się na
665 tys. km. Podstawą sieci dróg publicznych są federalne
drogi samochodowe, łączące stolicę Rosji – Moskwę ze
stolicami państw WNP i centrami administracyjnymi innych
podmiotów Federacji Rosyjskiej, a także te ostatnie między
sobą. Drogi federalne maja znaczenie strategiczne dla kraju
i zapewniają dojazd do szeregu obiektów o znaczeniu pań-
stwowym [3]
. Długość sieci dróg federalnych w 2010 roku
wynosiła 50 tys. km (tab. 5).
Tab.
5. Długość dróg kołowych w Rosji na koniec roku, w tys. km
Wyszczególnienie
2000
2005
2006
2007
2008
2009
2010
Drogi samochodowe ogółem,
w tym:
898
858
932
963
939
983
1004
drogi publiczne
584
581
701
747
754
793
825
drogi niepubliczne
314
277
231
216
185
3)
190
179
Drogi o twardej nawierzchni,
w tym
752
724
754
771
754
776
786
Drogi publiczne, w tym:
532
531
597
624
629
647
665
drogi federalne
46
47
47
49
50
50
50
drogi regionalne
486
484
465
469
456
450
450
drogi lokalne
...
...
85
107
124
147
164
Drogi niepubliczne
220
194
157
147
125
3)
129
121
Źródło: Протяженность путей сообщения, Российский статистичес-
кий ежегодник 2011, Федеральная Служба Государственной Статис-
тики, Москва 2011, s. 481.
Logistyka – nauka
Logistyka 5/2013
36
Drogi federalne w Rosji maja znaczenie
międzynarodowe
i krajowe. Większość dróg federalnych jest oznakowana
literą M (magistrala). Niektóre z tych dróg stanowią część
tras europejskich. Fragmenty magistral mają parametry auto-
strad i są tak oznaczane. Większość dróg federalnych ma
tylko jeden pas ruchu w każdym kierunku, zaledwie 8%
można zaliczyć do wielopasmowych, co pogarsza w sposób
zdecydowany przepustowość dróg, ogranicza szybkość
i bezpieczeństwo ruchu, odpowiedni poziom obsługi nowo-
czesnych pojazdów ciężkich. Ponad trzecia część długości
dróg federalnych, jak i mosty na nich wymagają zwiększenia
technicznych charakterystyk w celu podniesienia walorów
i terminu eksploatacji, bezpieczeństwa i trwałości infrastruk-
turalnej. Można zaobserwować zbyt szybką degradację dro-
gowych konstrukcji i zmniejszenie ich trwałości między
zaplanowanym okresem remontu. P
od uwagę trzeba wziąć
zwiększenie potoków samochodów ciężarowych o dużej
ładowności. Drogi federalne w znacznej swej części przebie-
gają przez obszar miast, gęsto zaludnionych miejscowości,
co wpływa na zmniejszenie szybkości ruchu i zwiększeniu
liczby wypadków drogowych.
Ponad 40% przewozów ciężarowych, a w tym praktycznie
100% międzynarodowych przewozów ciężarowych odbywa
się po drogach federalnych. Przez terytorium Rosji przebie-
gają 34 trasy samochodowe europejskiej i azjatyckiej sieci
dróg międzynarodowych o łącznej długości 32 tys. km.
(w tym 23 trasy samochodowe europejskiej sieci dróg
i 11 tras sieci azjatyckich dróg o znaczeniu międzynarodo-
wym) [3]. Część rosyjskich dróg należy do systemu tras
europejskich i jest oznakowana prefiksem E
. Drogi należące
do azjatyckiego systemu transportowego oznakowano sym-
bolem AH. Niektóre dro
gi są potrójnie oznaczone zarówno
numerem krajowym, europejskim i azjatyckim.
Drogi regionalne i lokalne odgrywają znaczącą rolę
w rozwoju rosyjskich regionów i stanowią ponad 90% dróg
publicznych utwardzonych. Jednak 76% długości tych dróg
nie spełnia podstawowych standardów techniczno-eks-
ploatacyjnych, co prowadzi do wzrostu kosztów transportu
i zmniejszenia konkurencyjności miejscowych przedsię-
biorstw. Około 8,1% stanowią drogi gruntowe, prawie jedna
trzecia dróg ma pokrycie ze żwiru lub inne słabej jakości.
Obecnie 28,6% miejscowości typu wiejskiego w Federacji
Rosyjskiej nie ma utwardzonych dróg kołowych dla połącze-
nia z siecią dróg publicznych [6].
Wskaźnik gęstości sieci drogowej w Rosji (39 km dróg
publicznych o utwardzonej nawierzchni na 1000 km² po-
wierzchni) jest bardzo niski (tabela 6) nie tylko w porówna-
niu do rozwiniętych krajów Europy Zachodniej, ale także
najniższy wśród wszystkich krajów WNP. Natężenie prze-
wozu ładunków transportem w Rosji w 2000 roku i w 2010
roku wynosiło 0,2 mln t-km na 1 km długości dróg samo-
chodowych (publicznych i niepublicznych).
Tab.
6. Gęstość sieci dróg w Rosji na koniec roku w km na 1000
km² terytorium kraju
Wyszczególnienie
2000 2005 2006 2007 2008 2009 2010
Drogi samochodowe o nawierz-
chni twardej ogó
łem, w tym:
44,1
42,4
44,1
45,1
44,1
45,4
46,0
drogi publiczne
31,2
31,0
34,9
36,5
36,8
37,8
38,9
drogi niepubliczne
12,9
11,3
9,2
8,6
7,3
7,5
7,1
Źródło: Плотность путей сообщения, Российский статистический
ежегодник 2011, Федеральная Служба Государственной Статистики,
Москва 2011, s. 481.
Według danych Rosstat w roku 2000 częstotliwość prze-
wozów pasażerów transportem drogowym wynosiła 231 tys.
p-
km na 1 km długości dróg, zaś w roku 2010 wskaźnik ten
zmniejszył się do 179 tys. p-km na 1 km długości dróg.
Nat
ężenie przewozu pasażerów transportem drogowym
w Rosji w 2000 roku wynosiło 231 tys. p-km na 1 km długo-
ści dróg, a w roku 2010 wskaźnik wynosił 179 tys. p-km na
1 km długości dróg samochodowych (publicznych i niepu-
blicznych).
Rozwój i modernizacja dróg k
ołowych wymagają w Rosji
znacznych nakładów inwestycyjnych poprzez zwiększenie
wielkości środków finansowych przeznaczonych na remonty
i budowy dróg. W Rosji został opracowany projekt Narodo-
wego programu modernizacji i rozwoju sieci dróg do 2025
roku, który będzie stanowił kontynuację prezydenckiego
programu Drogi Rosji do 2000 roku i narodowego programu
Drogi Rosji XXI wieku do 2010 roku. W latach 2010–2015
jest realizowany podprogram Drogi samochodowe w ramach
federalnego programu Rozwój systemu transportowego Rosji
2010–2015.
Realizacja założeń programu jest jednym z prio-
rytetowych zadań rosyjskiego rządu. Rozbudowa sieci dróg
kołowych zwiększy możliwości rozwojowe gospodarki ro-
syjskiej, podniesie konkurencyjność transportowo-logi-
styczną tak dużego rynku. W opinii ekspertów minimalna
długość rosyjskiej sieci dróg samochodowych powinna wy-
nosić 1,5 mln km, aby zapewnić realizację potrzeb społecz-
no-gospodarczych w kraju.
W niezwykle szybkim tempie rozwija się w Rosji motory-
zacja. W latach 2000–201
1 park samochodów ciężarowych,
osobowych i autobusów zwiększył się. Według danych Ros-
stat na koniec 2000 roku w Rosji eksploatowano 4,4 mln
samochodów ciężarowych, 640 tys. autobusów i 20,3 mln
samochodów osobowych. Na koniec 2011 roku w Rosji
eksploatowan
o 5,5 mln samochodów ciężarowych, 902 tys.
autobusów i 36,4 mln samochodów osobowych (tab. 7).
Na 1000 mieszkańców w Rosji w roku 2000 przypadało 131
samochodów osobowych, w roku 2009 ta liczba zwiększyła
się do 221 samochodów.
Tab. 7. Liczba pojazdów samochodowych w Rosji na koniec roku,
w tys. sztuk
Wyszczególnienie
2000
2005
2008
2009
2010
2011
Pojazdy ciężarowe
ogó
łem, w tym:
4401
4848
5349
5323
5414
5545
we własności obywateli
1568
2300
2818
2857
2950
3097
Autobusy ogółem, w tym:
640
792
894
896
894
902
we własności obywateli
186
333
411
418
428
440
Samochody osobowe ogółem,
w tym:
20353
25570
32021
33084
34354
36415
samochody osobowe miesz-
kańców
19097
24125
30300
31341
32629
34624
Źródło: Наличие транспортных средств, Pоссийский статистический
ежегодник 2011, Федеральная Служба Государственной Статистики,
Москва 2011, s. 478; Парк автомобильного транспортa, Транспорт
и связь в России 2012, s. 101.
Rosyjski przemysł samochodowy zajmuje czołowe miejsce
wśród głównych gałęzi gospodarki rosyjskiej. Negatywne
skutki globalnego kryzysu finansowego dla rosyjskiego ryn-
ku samochodów okazały się dość dotkliwe. Proces ten po-
przedził dynamiczny wzrost rynku i zwiększenie stawek
kredytowych.
Do 2009 roku udział samochodów wyprodu-
kowanych w Rosji spada
ł zarówno w wyrażeniu ilościowym,
jak i wartościowym. W 2009 roku wzrost stawek celnych,
Logistyka – nauka
Logistyka 5/2013
37
dewaluacja rubla, preferencyjny system kredytowy na samo-
chody wyprodukowane w Rosji oraz obniżenie stawek cel-
nych na komponenty dla przedsiębiorstw montażowych
znacząco zwiększyły udział rosyjskich samochodów w ogól-
nych ilościach sprzedaży. Samochody zagranicznych marek
produkowane w Rosji sprzedają się lepiej niż inne samocho-
dy. W okresie przedkryzysowym w Rosji odnotowano zna-
czący wzrost powstawania centrów dealerskich. Rosła śred-
nioroczna ilość sprzedanych samochodów przez jeden punkt
dealerski (około 780 szt.), co jest wynikiem znacząco lep-
szym niż w krajach rozwiniętych, np. w Anglii – 470,
w Niemczech –
250. Średnia wartość centrum dealerskiego
w Moskwie wzrosła z 17 mln USD w roku 2004 do 30 mln
USD w 2008. Z początkiem kryzysu dochodowość dealerów
spadła z powodu spadku sprzedaży nowych samochodów,
wyposażenia dodatkowego i usług ubezpieczeniowych.
Budowa nowych centrów została zamrożona. W porównaniu
do swoich europejskich odpowiedników rosyjscy dealerzy
mają słabo rozwinięte świadczone usługi finansowe [4].
Według danych Rosstat prawie 48% rosyjskich samocho-
dów osobowych i autobusów ma ponad 10 lat, 64% eksploa-
towanych samochodów ciężarowych przekroczyły 10 lat
(tab. 8). Rząd rosyjski zdecydował o wydzieleniu 300 mln
USD na realizację programu utylizacji starych samochodów.
Rosjanie będą mogli otrzymać voucher na sumę ok. 1500
USD za stary samochód do zrealizowania przy zakupie no-
wego samochodu produkcji rosyjs
kiej (włączając zagranicz-
ne marki). Stanowi to 200 tys. sztuk lub 15% obecnej objęto-
ści rynku. Uruchomienie programu zostało ustalone w marcu
2010 roku w 19 regionach Rosji. Do tej pory nie jest jasna
pozycja budowy centrów utylizacji i ich baza prawna.
Tab. 8. Struktura wiekowa parku samochodowego w Rosji w wy-
branych latach, w %
Wyszczególnienie
2000
2005
2008
2009
2010
2011
Samochody osobowe, które są
w eksploatacji:
100
100
100
100
100
100
do 5 lat
20,6
21,7
27,9
27,1
27,2
27,9
5,1–10 lat
32,2
27,7
26,2
25,1
24,6
24,2
ponad 10 lat
47,2
50,6
45,9
47,8
48,2
47,9
Autobusy ogółem, które są
w eksploatacji:
100
100
100
100
100
100
do 5 lat
19,3
26,2
27,6
26,1
24,9
23,1
5,1–10 lat
37,5
26,8
27,5
28,1
28,6
28,4
ponad 10 lat
43,2
47,0
44,9
45,8
46,5
48,5
Samochody ciężarowe ogółem,
które są w eksploatacji:
100
100
100
100
100
100
do 5 lat
14,4
14,0
17,6
17,0
17,0
17,0
5,1–10 lat
34,8
23,5
20,5
20,1
19,0
18,6
ponad 10 lat
50,8
62,5
61,9
62,9
64,0
64,4
Źródło: Возрастная структура парка автомобилей, Транспорт и связь
в России 2012, s. 132.
Rosja w 2004 roku otworzyła granice dla zagranicznych
samochodów przyciągając inwestycje w ramach systemu
tzw. montażu przemysłowego. Praktycznie wszystkie świa-
towe koncerny samochodowe są obecne w Rosji ze swoimi
projektami produkcyjnymi w rożnych sferach. Powstałą
grupę firm montujących i składających samochody zalicza
się do producentów rosyjskich, oddzielając ją jednak od
producentów tradycyjnie rosyjskich marek. Istniejące na
rynku modele rosyjskie są słabo reprezentowane, co związa-
ne jest ze słabymi inwestycjami w ich rozwój. Mimo wejścia
na rynek rosyjski zagranicznych producentów branża nowe-
go pokolenia produkcji komponentów w tym kraju nie po-
wstała. Główna przyczyna tkwi w nieatrakcyjnych małych
mocach produkcyjnych koncernów zagranicznych – prze-
ważnie do 25 tys. samochodów/rok. Według rożnych ocen
niecałe 5% rosyjskich firm spełnia ogólnoświatowe normy
jakościowe dla komponentów ISO 16949, jak również jest
w stanie sprostać wymaganiom odnośnie jakości i organiza-
cji produkcji. Jako cel dla wskaźników makroekonomicz-
nych branży w roku 2020 wskazuje się poziom 2,38 PKB,
ilość zatrudnionych w branży samochodowej nie powinna
być niższa niż 400 tys. osób. Park samochodów osobowych
zostanie zwiększony do 52 mln szt., nasycenie rynku powin-
no wynieść 363 samochody na 1000 osób pod warunkiem
usuwania z rynku starych samochodów na poziomie 6%
rocznie. Rozwój tradycyjnie rosyjskiego segmentu nie jest
możliwy bez rozwoju własnej bazy komponentów i patentów
na kluczowe el
ementy i rozwiązania techniczne [4].
W roku 2000 liczba wypadków na drogach samochodo-
wych z udziałem transportu drogowego wynosiła 157,6 tys.,
w roku 2011 liczba zwiększyła się do 199,9 tys. wypadków.
W tabeli 9 przedstawiono liczbę ofiar w wypadkach drogo-
wych w Rosji.
Tab. 9. Liczba ofiar w wypadkach drogowych w Rosji w wybranych
latach w tys. osób
Wyszczególnienie
2000
2005
2006
2007
2008
2009
2010
Na drogach samochodo-
wych i ulicach, w tym:
ofiary śmiertelne
29,6
34,0
32,7
33,3
29,9
26,1
26,6
zo
stało rannych
179,4
274,9
285,4
292,2
270,9
257,0
250,6
Źródło: Численность пострадавших в происшествиях с транспор-
тными средствами, Российский статистический ежегодник 2011,
Федеральная служба государственной статистики, Москва 2011.
Podsumowanie
W 2011 roku transportem drogowym w Rosji przewiezio-
no 5663 mln ton ładunków, co stanowiło 68% przewozów
wielkości ładunków, a więc sytuowało tę gałąź transportu na
pierwszym miejscu. Na drugim miejscu znalazł się transport
kolejowy, którym przewieziono 1382 m
ln ton ładunków
(16,6% przewozów ładunków). Według pracy przewozowej,
uwzględniając przewozy transportem rurociągowym, na
transport samochodowy przypadało w 2011 roku 223 mld
t-
km (4,5% ogółu przewozów ładunków). Więc pod tym
względem transport drogowy odgrywał drugorzędną rolę.
Rosja w roku 2011 posiadała sieć dróg samochodowych
publicznych o łącznej długości ponad 820 tys. km (w tym
665 tys. km drogi o nawierzchni utwardzonej, ponad 80%).
Porównując w roku 2000 długość dróg wynosiła 584 tys. km
(w tym o twardej nawierzchni 532 tys. km, czyli 91%).
Jakość rosyjskiej infrastruktury drogowej jest niezadowalają-
ca i nie sprzyja rozwojowi rosyjskiej gospodarki.
Wskaźnik gęstości sieci drogowej w Federacji Rosyjskiej
w roku 2010 wynosił 39 km dróg publicznych z utwardzoną
nawierzchnią na 1000 km² powierzchni i był bardzo niski.
Bardzo niewiele jest w Rosji dróg o wysokim standardzie,
autostrad. Do najlepszych należą drogi o znaczeniu między-
narodowym. W porównaniu z ilością dróg już istniejących
powstaje niewiele nowych.
W dynamicznym tempie rozwija się w Rosji motoryzacja.
Można zaobserwować ciągłe niedostosowanie tempa rozwo-
Logistyka – nauka
Logistyka 5/2013
38
ju infrastruktury drogowej w kraju do tempa rozwoju moto-
ryzacji. Ma to bardzo duży wpływ na poziom bezpieczeń-
stwa ruchu drogowego. Liczba w
łasnych samochodów oso-
bowych na 1000 osób w Rosji na koniec roku wynosiła:
w roku 2000 – 130,5 sztuk, w 2005 roku 168,4 samochody,
w 2010 roku 228,4 samochody i w 2011 roku 242 samocho-
dy osobowe. W roku 2011 miały miejsce 200 tys. wypadków
(w roku 2000 by
ło około 158 tys. zdarzeń drogowych).
Przyszły wzrost rosyjskiego rynku samochodów zależy
w dużym stopniu od pomocy państwowej (programy nakie-
rowane na utylizację starych samochodów). Pozwoliłoby to
na zwiększenie sprzedaży i odnowienie awaryjnego parku
samochodowego, z którego większość pojazdów ma ponad
10 lat eksploatacji.
Infrastruktura drogowa jest z punktu widzenia systemu lo-
gistycznego Rosji najważniejszym elementem składowym
produkcji transportowej. Rosyjska logistyka w rankingu
Banku Światowego została w roku 2012 pozycjonowana na
95 miejscu wśród 155 państw ocenianych wg. LPI (Logistics
Performance Index).
Indeks Logistycznej Wydajności (LPI)
jest średnią ważoną punktacji w sześciu kluczowych wymia-
rach: efektywność procesu kontroli granicznej, jakość infra-
struktury (np. porty, koleje, drogi, technologie informacyj-
ne), łatwość organizowania przesyłek po konkurencyjnych
cenach, kompetencje i jakość usług logistycznych, możli-
wość identyfikacji i śledzenia przesyłek, terminowość do-
starczania przesyłek w ramach zaplanowanego czasu dosta-
wy. Ocena jest dokonywana przez duże, średnie i małe firmy
z ośmiu krajów będących najważniejszymi partnerami han-
dlowymi ocenianego państwa. W tej ocenie Rosja w 2012
roku uzyskała 2.58 pkt w skali od 1 do 5. Według kryterium
jakości infrastruktury Rosja otrzymała 2.45 pkt i zajęła 97
pozycję. Z przedstawionych ocen wynika, ze przed rosyjską
logistyką stoi bardzo dużo wyzwań umożliwiających osią-
gnięcie jej wyższych światowych standardów. Najważniej-
szym problemem jest zbud
owanie spójnego zrównoważone-
go systemu logistycznego utworzonego w oparciu o wysokiej
jakości infrastrukturę transportową, w tym drogową. Ko-
nieczne jest stworzenie w Rosji odpowiednich infrastruktu-
ralnych warunków do rozwoju transportu intermodalnego.
Streszczenie
Sprawne funkcjonowanie systemu logistycznego Federacji
Rosyjskiej jest uzależnione między innymi od sprawności
działania systemu transportowego. Szczególną rolę w syste-
mie transportowym Rosji odgrywa transport drogowy. Rola
infrastruktury transportu drogowego w rozwoju gospodar-
czym i jej specyfika powodują, że wszelkie nieprawidłowo-
ści w procesie jej rozwoju wywierają niekorzystny wpływ na
krajową gospodarkę.
Celem opracowania jest dokonanie oceny rozwoju infra-
struktury drogowej w Federacji Rosyjskiej. Opracowanie
składa się ze wstępu, części głównej i podsumowania.
W części głównej artykułu przedstawiono opis i charaktery-
stykę rosyjskiej drogowej infrastruktury transportowej.
Uwaga została skupiona na takich cechach infrastruktury jak
drogi i jako
ść, gęstość sieci transportowej. Nie pominięto
kwestii oceny parku samochodowego i rozwoju branży sa-
mochodowej w Federacji Rosyjskiej oraz bezpieczeństwa na
drogach. Głównymi metodami badawczymi okazały się ana-
liza danych statystycznych i synteza, która pozwala na uo-
gólnienie pewnych kwestii. Podstawę niniejszego opracowa-
nia stanowią rosyjskie materiały statystyczne opracowane
przez Federalną służbę statystyki państwowej (Rosstat).
W podsumowaniu podkreślono, że obecny stan rosyjskiej
infrastruktury transportu drogowego nie stwarza dogodnych
warunków przemieszczania osób i towarów. Brak sieci dróg
o dużej przepustowości ogranicza międzynarodową wymianę
handlową. Tempo rozwoju sektora transportu drogowego
w Rosji jest znacznie powolniejsze od tempa motoryzacji
kraju. Niski stan techniczny infrastruktury drogowej między
innymi nie sprzyja poprawie wskaźnika bezpieczeństwa na
rosyjskich drogach i ulicach.
Słowa kluczowe: transport Rosji, infrastruktura, transport
drogowy, motoryzacja w Rosji.
L
ITERATURA
1. Connecting to Compete 2012, Trade Logistics in the Global
Economy, The Logistics Performance Index and Its Indicators,
World Bank 2012, http://lpisurvey.worldbank.org.
2.
Federacja Rosyjska. Przewodnik dla przedsiębiorcy, Biuro
Promocji Inwestycji i Technologii Organizacji Narodów Zjed-
noczonych ds. Rozwoju Przemysłowego UNIDO, Warszawa
2006.
3.
Jak eksportować do Rosji, Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej
w Federacji Rosyjskiej, WPHI, Moskwa 2010.
4.
Masajło P., Sytuacja transportu samochodowego w Federacji
Rosyjskiej, [w:]
РОССИЯ, „Twój Rynek”, nr 4/2010, WPHI
Moskwa.
5.
Śmietana M., Przemysł samochodowy w Rosji. Perspektywy
i szanse rozwoju, [w:]
РОССИЯ, „Twój Rynek”, nr 6/2012,
WPHI Moskwa.
6.
Доклад о результатах и основных направлениях
деятельности на 2010–2012 гг., Министерство транспорта
Российской
Федерации,
http://www.mintrans.ru/upload/
iblock/9ff/doklad_2010_2012.pdf.
7.
Постановление Правительства Российской Федерации от
11 апреля 2006 года «О некоторых вопросах, связанных
с классификацией автомобильных дорог в Российской
Федерации».
8.
Постановление Правительства Российской Федерации от
24 декабря 1991 года № 61, «О классификации автомобиль-
ных дорог в Российской Федерации».
9.
Проект национальной программы модернизации и развития
автомобильных дорог Российской Федерации до 2025,
http://rosavtodor.ru/information.php?id=29.
10.
Российский статистический ежегодник 2011, Федеральная
служба государственной статистики, Москва 2011.
11.
Россия 2012, Статистический справочник, Федеральная
служба государственной статистики, Москва 2012.
12.
Транспорт и связь в России 2012, Статистический сборник,
Федеральная служба государственной статистики, Москва
2012.
13.
Транспортная стратегия Российской Федерации на период
до 2020 года, Министерство транспорта Российской Феде-
рации, Москва 2005.
14.
Транспортной стратегии Российской Федерации до 2030
года, утвержденная распоряжением Правительства Россий-
ской Федерации от 20 ноября 2008 г. № 1734-р.
15.
Федеральная целевая программа «Развитие транспортной
системы России (2010-2015 годы)», утвержденная постано-
влением Правительства Российской Федерации от 20 мая
2008 г. № 377, Подпрограмма «Автомобильные дороги».
Logistyka – nauka
Logistyka 5/2013
39