Zróżnicowanie rozwojowe na świecie
18/19.12.2012
Tendencje w zakresie rozwoju i wzrostu
gospodarczego na świecie
wzrost gospodarczy mierzalną kategorią ekonomiczną,
definiowaną w kategoriach przyrostu wartości rocznej
produkcji dóbr i usług w danym kraju
powszechnie stosowane miara – PKB
PKB realne (nie wynikające z inflacji) i nominalne (przyrost
związany również ze zmianami cen)
w krótkim okresie wzrost gospodarczy zależy głównie od
w krótkim okresie wzrost gospodarczy zależy głównie od
krajowego i zagranicznego popytu na towary (dobra i usługi)
konsumpcyjne
i inwestycyjne;
w długim okresie o wzroście gospodarczym decyduje
dostateczna podaż i efektywność czynników produkcyjnych
(ziemia, praca, kapitał rzeczowy a także kapitał ludzki, kapitał
społeczny, kapitał intelektualny, kapitał kulturowy, postęp
techniczny, postęp technologiczny, dyfuzję technologii, a także
instytucje;
Wzrost i rozwój gospodarczy
rozwój gospodarczy jest pojęciem szerszym od wzrostu
gospodarczego;
podstawą rozróżnienia wzrostu i rozwoju gospodarczego
jest przypisywanie rozwojowi gospodarczemu pewnych
cech zmian o charakterze jakościowym np. zmiany
systemu polityczno-prawnego;
systemu polityczno-prawnego;
rozróżnienie to, nie jest jednak dostatecznie ostre –
w efekcie trwa dyskusja dotycząca doboru właściwej
miary wzrostu gospodarczego;
Wzrost gospodarczy - miary
najczęściej stosowaną miarą wzrostu gospodarczego jest
PKB lub PKB per capita w ujęciu realnym;
zastrzeżenia wobec PKB, PKB per capita:
w wyniku globalizacji pojawiają się trudności
z lokalizacją miejsc powstawania produktu krajowego
poszczególnych państw;
poszczególnych państw;
miary te nie uwzględniają:
redystrybucji dochodów;
negatywnego wpływu wzrostu gospodarczego na środowisko
naturalne;
funkcjonowania nieformalnego sektora gospodarki;
jedną z alternatywnych miar jest wskaźnik rozwoju
społecznego (HDI);
Zmiany PKB w latach 1960-2011
4
6
8
10
Wzrost PKB (rocznie w %)
-6
-4
-2
0
2
Unia Europejska
Kraje z wysokimi dochodami
Kraje ze średnimi dochodami
Kraje z niskimi dochodami
Świat
Zmiany PKB per capita w latach 1960-2011
25000
30000
35000
40000
45000
PKB per capita
Unia Europejska
0
5000
10000
15000
20000
25000
Kraje z wysokimi dochodami
Kraje ze średnimi dochodami
Kraje z niskimi dochodami
Świat
Porównanie krajów wg PKB na osobę
w roku 1500 i 2015
Wskaźnik rozwoju społecznego
syntetyczny miernik opisujący efekty w zakresie społeczno-ekonomicznego
rozwoju poszczególnych krajów;
opracowany w 1990 roku przez pakistańskiego ekonomistę Mahbuba ul
Haqa;
od 1993 roku wykorzystuje go w swoich corocznych raportach
oenzetowska agenda ds. rozwoju;
ocenia kraje na trzech płaszczyznach:
długie i zdrowe życie;
długie i zdrowe życie;
wiedza;
dostatni standard życia;
Od roku 2010 do ich pomiaru służą następujące wskaźniki:
oczekiwana długość życia;
średnia liczba lat edukacji otrzymanej przez mieszkańców w wieku 25 lat i
starszych;
oczekiwana liczba lat edukacji dla dzieci rozpoczynających proces kształcenia;
dochód narodowy per capita w USD, liczony według parytetu nabywczego
waluty (PPP $);
Miejsce
Państwo
WRS
2011
Porównując
do 2010
2011
Porównując
do 2010
1
▬
Norwegia
0.943
▲
0.002
2
▬
Australia
0.929
▬
3
▬
Holandia
0.910
▲
0.001
4
▬
Stany
Zjednoczone
0.910
▲
0.002
5
▬
Nowa
Zelandia
0.908
▬
6
▬
Kanada
0.908
▲
0.001
7
▬
Irlandia
0.908
▲
0.001
8
▬
Liechtenstein
0.905
▲
0.001
9
▬
Niemcy
0.905
▲
0.002
10
▬
Szwecja
0.904
▲
0.003
11
▬
Szwajcaria
0.903
▲
0.002
12
▬
Japonia
0.901
▲
0.002
13
▲
(1)
Hongkong
0.898
▲
0.004
14
▼
(1)
Islandia
0.898
▲
0.002
Miejsce
Państwo
WRS
2011
Porównując
do 2010
2011
Porównując
do 2010
30
▬
Zjednoczone
Emiraty
Arabskie
0.846
▲
0.001
31
▬
Cypr
0.840
▲
0.001
32
▬
Andora
0.838
▬
33
▬
Brunei
0.838
▲
0.001
34
▬
Estonia
0.835
▲
0.003
35
▬
Słowacja
0.834
▲
0.002
36
▬
Malta
0.832
▲
0.002
37
▬
Katar
0.831
▲
0.006
38
▬
Węgry
0.816
▲
0.002
39
▬
Polska
0.813
▲
0.002
40
▲
(1)
Litwa
0.810
▲
0.005
41
▼
(1)
Portugalia
0.809
▲
0.001
42
▬
Bahrajn
0.806
▲
0.001
43
▬
Łotwa
0.805
▲
0.003
14
▼
(1)
Islandia
0.898
▲
0.002
15
▬
Korea
Południowa
0.897
▲
0.003
16
▬
Dania
0.895
▲
0.002
17
▬
Izrael
0.888
▲
0.002
18
▬
Belgia
0.886
▲
0.001
19
▬
Austria
0.885
▲
0.002
20
▬
Francja
0.884
▲
0.001
21
▬
Słowenia
0.884
▲
0.002
22
▬
Finlandia
0.882
▲
0.002
23
▬
Hiszpania
0.878
▲
0.002
24
▬
Włochy
0.874
▲
0.001
25
▬
Luksemburg
0.867
▲
0.002
26
▬
Singapur
0.866
▲
0.002
27
▬
Czechy
0.865
▲
0.002
28
▬
Wielka
Brytania
0.863
▲
0.001
29
▬
Grecja
0.861
▲
0.001
43
▬
Łotwa
0.805
▲
0.003
44
▬
Chile
0.805
▲
0.003
45
▲
(1)
Argentyna
0.797
▲
0.003
46
▼
(1)
Chorwacja
0.796
▲
0.002
47
▬
Barbados
0.793
▲
0.002
60
70
80
90
Oczekiwana długość życia
Unia Europejska
0
10
20
30
40
50
1
9
8
0
1
9
8
1
1
9
8
2
1
9
8
3
1
9
8
4
1
9
8
5
1
9
8
6
1
9
8
7
1
9
8
8
1
9
8
9
1
9
9
0
1
9
9
1
1
9
9
2
1
9
9
3
1
9
9
4
1
9
9
5
1
9
9
6
1
9
9
7
1
9
9
8
1
9
9
9
2
0
0
0
2
0
0
1
2
0
0
2
2
0
0
3
2
0
0
4
2
0
0
5
2
0
0
6
2
0
0
7
2
0
0
8
2
0
0
9
2
0
1
0
La
ta
Unia Europejska
Kraje z wysokimi dochodami
Kraje ze średnimi dochodami
Kraje z niskimi dochodami
Świat
4000
5000
6000
7000
8000
Liczba ludności (w mln)
0
1000
2000
3000
4000
Unia Europejska
Kraje z wysokimi dochodami
Kraje ze średnimi dochodami
Kraje z niskimi dochodami
Świat
HDI 2011
Bezpośrednie przyczyny wzrostu
gospodarczego
Fundamentalne przyczyny wzrostu gospodarczego –
znaczenie czynników geograficznych,
instytucjonalnych i kulturowych
Pytania bez odpowiedzi na podstawie analizy samych
bezpośrednich czynników wzrostu:
1.
Co decyduje o wyborze momentu wejścia danego kraju na
ścieżkę wzrostu gospodarczego?
Innymi słowy, dlaczego kraj w niektórych okresach swojej historii
skutecznie akumuluje kapitał i generuje bądź absorbuje postęp
techniczny, a w innych okresach tego nie czyni?
techniczny, a w innych okresach tego nie czyni?
2.
Dlaczego niektóre kraje skutecznie podtrzymują wzrost
gospodarczy, a inne nie?
Innymi słowy, skoro znane są bezpośrednie czynniki wzrostu, to
dlaczego są kraje skuteczne w akumulacji kapitału i generowaniu bądź
też absorpcji postępu technicznego, jak i są kraje w tych aspektach
nieskuteczne?
Płytkie i głębokie determinanty wzrostu
gospodarczego
płytkie determinanty wzrostu to czynniki będące wynikiem
dekompozycji wzrostu na jego części składowe w ramach tzw.
rachunkowości wzrostu:
akumulacja czynników produkcji – kapitału fizycznego, pracy, kapitału
ludzkiego i innych w zależności do przyjętej struktury funkcji
produkcji;
wartość rezydualna tzn. niewynikająca z procesu akumulacji
czynników produkcji;
czynników produkcji;
Element rezydualny, określany jako tzw. reszta Solowa, pokazuje całkowitą
produktywność czynników produkcji lub tzw. produktywność wieloczynnikową (TFP –
total factor productivity)
głębokie determinanty wzrostu:
geografia;
integracja;
instytucje;
Geografia
czynnikiem determinującym wzrost o charakterze stricte
egzogenicznym;
rozumiana, jako zespół czynników powiązanych
z lokalizacją a tym samym związana m.in. z położeniem
geograficznym na kuli ziemskiej, wyposażeniem
w zasoby naturalne, dostępem do morza, uwarunkowaniami
klimatycznymi itp.;
klimatycznymi itp.;
najbardziej sprzyjające warunki:
położenie w umiarkowanych szerokościach geograficznych (klimat);
dostęp do wody;
tereny płaskie (nie górzyste) z bezpośrednim dostępem do morza
bądź rzeki pozwalającej na efektywny transport śródlądowy;
położone na niewielkiej wysokości nad poziomem morza;
+ niski stopień ogólnego ryzyka związanego z zagrożeniami naturalnymi;
+ nie występowanie chorób zakaźnych np. malarii czy cholery;
Geografia a otwarość
peryferyjność położenia w stosunku do innych
gospodarek oznacza znaczący wzrost kosztów transportu
i ma decydujący wpływ negatywny na intensywność
wymiany;
peryferyjność redukuje również zakres dyfuzji wiedzy
najbardziej efektywnie przebiegającej na bliską odległość;
najbardziej efektywnie przebiegającej na bliską odległość;
Geografia – klimat
Położenie w strefie klimatycznej a poziom PKB per capita w stosunku do średniej
dla świata
Geografia – wielość powiązań
lokalizacja w przestrzenni determinuje klimat;
klimat wpływa na jakość instytucji kolonialnych – historia
wydaje się więc wywierać piętno na współczesności:
tam gdzie warunki były sprzyjające osiedlali się Europejczycy
tworząc instytucje sprzyjające rozwojowi;
tam gdzie były niekorzystne kolonie podlegały mocnemu
tam gdzie były niekorzystne kolonie podlegały mocnemu
wyzyskowi;
po uzyskaniu niepodległości miały tendencję do utrzymania
wcześniejszych dobrych bądź złych wzorców instytucjonalnych;
Integracja i instytucje
mają charakter częściowo endogeniczny;
różne definicje instytucji:
1.
czynniki instytucjonalne: różne aspekty systemu prawnego
i egzekucji prawa, sposób funkcjonowania poszczególnych
rynków, instytucje polityczne, instytucje finansowe, ochrona
zdrowia czy instytucje rządowe (Salai- Martin);
zdrowia czy instytucje rządowe (Salai- Martin);
2.
zakres liberalizacji przepływu dóbr oraz czynników produkcji
– ogólny poziom otwartości gospodarki na powiązania
zagraniczne w tym na wymianę handlową oraz przepływy
inwestycji zagranicznych (Rodrik)
Zależności między determinantami wzrostu
między poszczególnymi głębokimi jak i płytkimi
determinantami wzrostu
o charakterze endogenicznym i częściowo endogenicznym
zachodzi szereg współzależności;