Życie świeczki

W szufladzie leżała mojej,

Bardzo głęboko na dnie,

Mała, kremowa, woskowa,

Aż raz poprosiła mnie o coś,

A prosiła cicho i ładnie.

- Weź, ożyw mnie – poprosiła,

Gdyż życie jest prawem Przyrody,

A ona je rozniecił,

Bez niczyjej, niczyjej zgody…

Więc wzięłam lichtarz zdobny,

Który stał nad półki progiem,

I przyłożyłam doń żar światło-podobny,

I dla niej stałam się bogiem.

A ona płonęła życiem,

Swego chwiejnego płomienia,

Co topił jej wosk-ciało powoli,

Bez odrobiny serca, i bez litości cienia.

A ja patrząc myślałam,

Że cały, cały Wszechświat,

Tak zaznał się i skończy,

Najpierw szampanem wybuchł,

A potem w – nic – się połączy..

--------------------------------------------------

Czym jest Wszechświat - fraszka

Wszechświat to bańka mydlana,

To jakaś prawda pijana,

To sen znużonej próżności,

To rzeczywistość nicości…

I.Iwańska

Warszawa 2014r04 .