background image

Życie świeczki                                        

 

W szufladzie leżała mojej,                                                                                               

 

Bardzo głęboko na dnie,                                                                                                     

 

Mała, kremowa, woskowa,                                                                                                   

 

Aż raz poprosiła mnie o coś,                                                                                                                                      

 

A prosiła cicho i ładnie.                                                                                                                                            

 

                                                                                   

 

- Weź, ożyw mnie – poprosiła,                                                              

 

Gdyż życie jest prawem Przyrody,                                                                                         

 

A ona je rozniecił,                                                                                                           

 

Bez niczyjej, niczyjej zgody…                                                             

 

                                                                                                                                  

 

Więc wzięłam lichtarz zdobny,                                                                               

background image

 

Który stał nad półki progiem,                                                       

 

I przyłożyłam doń żar światło-podobny,                                                             

 

I dla niej stałam się bogiem.                                                           

 

                                                                                                 

 

A ona płonęła życiem,                                                                                                    

 

Swego chwiejnego płomienia,                                                                                 

 

Co topił jej wosk-ciało powoli,                                              

 

Bez odrobiny serca, i bez litości cienia.                                                                                        

 

                                                                                                                                                                           

 

A ja patrząc myślałam,                                                                              

 

Że cały, cały Wszechświat,                                                                            

 

Tak zaznał się i skończy,                                                                                                             

 

Najpierw szampanem wybuchł,                                                                                                                                                                             

 

A potem w – nic – się połączy..                                                  

 

                                                                                                                                           

 

--------------------------------------------------                                                                           

 

                                                                                          

 

Czym jest Wszechświat - fraszka                                              

 

Wszechświat to bańka mydlana,                                                                                                     

 

To jakaś prawda pijana,                                                                                                                                                

 

To sen znużonej próżności,                                                                                                               

 

To rzeczywistość nicości…                                                                                                                 

 

                                                                                                                                                                

 

             

                                     

 

 

 

I.Iwańska                                                                                       

 

 

 

Warszawa   2014r04 .