Język niderlandzki
1
Język niderlandzki
Nederlands
Obszar
Holandia, Belgia, Surinam, Indonezja, Aruba, Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius, Sint Maarten i inne
Liczba mówiących
23 miliony
***Język niderlandzki
Status oficjalny
Holandia, Belgia (flamandzki), Surinam, , Aruba, Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius, Sint Maarten jeden z urzędowych w
Unii Europejskiej i Unii Narodów Południowoamerykańskich
Regulowany przez
Kody języka
nl
ISO 639-2
dut/nld
ISO 639-3
nld
DUT
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku niderlandzkim
W Wikisłowniku: Słownik języka niderlandzkiego
Język niderlandzki, język holenderski (Nederlands, Nederlandse taal) - język indoeuropejski z grupy języków
germańskich zaliczany do języków dolnoniemieckich. Językiem niderlandzkim posługuje się ok. 27 milionów ludzi.
Dla 23 milionów jest językiem ojczystym (pierwszym) i/lub językiem kultury i literatury, a dla kolejnych 4
milionów drugim językiem. Większość użytkowników tego języka mieszka na zachodzie Europy. Niderlandzki jest
oficjalnym językiem urzędowym w Holandii i Belgii (Flandria), a poza Europą w Surinamie, Bonaire, Curaçao,
Sabie, Sint Eustatius, Sint Maarten i Arubie. Niderlandzki jest blisko spokrewniony z językiem niemieckim i
wykazuje podobieństwo do angielskiego i duńskiego. Języki o mniejszym zasięgu, które są blisko spokrewnione z
niderlandzkim to afrikaans (język kreolski do 1925 uważany za lokalną odmianę niderlandzkiego) i fryzyjski (w
mniejszym stopniu, gdyż nie należy do języków dolnofrankijskich).
Język niderlandzki
2
Klasyfikacja
Klasyfikacja genetyczna
Językiem niderlandzkim mówią ok. 23 miliony ludzi, czyli więcej niż wszystkimi językami północnogermańskimi
łącznie (szwedzki - 10 mln użytkowników, norweski - 5 mln, duński - 5 mln, islandzki - 310 tysięcy, farerski - 80
tysięcy).
Tak jak angielski i niemiecki, niderlandzki zalicza się do grupy języków zachodniogermańskich. Obecna forma i
specyfika języka wynika z jego dolnofrankijskiego podłoża. Najsilniejsze piętno na późniejszym języku
niderlandzkim odcisnęli Frankowie, germańskie plemię żyjące w delcie Renu, Mozy i Skaldy, w mniejszym stopniu
inne spokrewnione z nimi plemiona - Fryzowie i Saksoni, żyjący na wschód od rzeki IJssel. Dlatego dziś stopień
pokrewieństwa niderlandzkiego i niemieckiego jest relatywnie wysoki.
Razem z wysoko- i dolnoniemieckim (które nie bazują na dolnofrankijskim), niderlandzki należy do gałęzi
zachodniogermańskich języków kontynentalnych. Niderlandzki oraz dolnoniemiecki posiadają niektóre cechy gałęzi
anglo-fryzyjskiego nie występują w języku standardowym, a głównie w dialekcie zachodnioflamandzkim.
Klasyfikacja strukturalna (typologia)
• kryterium fonologiczno-fonetyczne: język średnio bogaty w fonemy (jak większość języków europejskich); o
akcencie dynamicznym (ekspiratorycznym), ruchomym pod względem fonetycznym, stałym pod względem
morfologicznym
• kryterium morfologiczne: język silnie izolujący; posiadający mało rozbudowaną fleksję; niewiele form
• kryterium syntaktyczne: język pozycyjny; o dominującym szyku SVO w zdaniu głównym, w zdaniu podrzędnym
może występować inny szyk niż w zdaniu głównym; obowiązuje szyk V2 - odmienna forma czasownika pojawia
się w zdaniu zawsze na drugim miejscu
Niderlandzki to język żywy, etniczny ponadnarodowy.
Występowanie
Językiem niderlandzkim posługują się głównie mieszkańcy Holandii, Belgii (Wspólnota flamandzka Belgii) i
Surinamu, a także na Arubie (część Królestwa Niderlandów), północno-wschodniej Francji oraz Niemiec (przede
wszystkim zachodnie pogranicze). Od roku 1980 (za Unią Języka Niderlandzkiego) mówi się o trzech odmianach
niderlandzkiego: północnoniderlandzkiej (Noord-Nederlands), belgijskiej (Belgisch-Nederlands) i surinamskiej
(Surinaams-Nederlands). Wiele starych dokumentów i aktów prawnych w Republice Południowej Afryki i Indonezji
(wcześniej kolonia Holenderskie Indie Wschodnie) zostało sporządzonych w języku niderlandzkim, toteż ponad 10
tysięcy studentów potrafi czytać w tym języku. W 2005 niderlandzkiego nauczało 500 wykładowców na ponad 220
uniwersytetach w 40 krajach.
Język urzędowy, używany w szkolnictwie i administracji, nosi nazwę niderlandzkiego języka standardowego
(Standaardnederlands). Oficjalnie posługuje się nim ponad 16 milionów mieszkańców Holandii. Status języka
urzędowego uzyskał dopiero w 1995 roku, na mocy nowelizacji ustawy Ogólne prawo administracyjne (Algemene
wet bestuursrecht). Nowelizacja taki sam status przyznała językowi fryzyjskiemu. Jak wskazują wyniki badania z
2005 roku, przeprowadzonego na zlecenie Unii Języka Niderlandzkiego, mniejszości narodowe posługują się
Język niderlandzki
3
głównie językami: tureckim (192 tys. osób), marokańskim arabskim (100 tys.), papiamento (80 tys.), indonezyjskim
(45 tys.) oraz surinamskim (7 tys.). Niderlandzki określa się czasami, nie zawsze poprawnie, jako flamandzki (w
Belgii), holenderski (przede wszystkim Randstad) albo dolnoniemiecki (ze względów lingwistycznych).
Wariantywność
Językiem urzędowym m.in. w Belgii i Holandii jest niderlandzki język standardowy (Nederlandse standaardtaal),
używany przede wszystkim w dużych miastach takich jak Amsterdam, Rotterdam, Haga czy Bruksela. Standaryzacją
języka niderlandzkiego zajmuje się Unia Języka Niderlandzkiego, która jest wspólna dla Belgii, Holandii i Surinamu
(od roku 2004). Istnieje wiele wariantów i dialektów, posiadających wcześniej status odrębnego języka: brabancki
(Brabants), flamandzki (Vlaams), holenderski (Hollands), limburski (Limburgs) etc. Za jeden z wariantów
niderlandzkiego wielu językoznawców uznaje także afrikaans.
Historia
Język niderlandzki wyodrębnił się z dialektów dolnofrankońskich języka dolnoniemieckiego około 700 roku. Zaczął
kształtować się w średniowieczu. Jego najstarsze pisemne zabytki pochodzą z IX wieku. Pierwszy tekst pisany w
języku niderlandzkim pochodzi z 1100 roku.
Nazwa
W użyciu jest kilka korespondujących ze sobą nazw, zarówno w języku polskim, jak i w innych językach. Aktualnie
w polskiej terminologii występuje tendencja do określania tego języka mianem niderlandzki, jednak powszechnie
stosowana jest również nazwa język holenderski (nazwę tę zaleca np. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych,
część publikacji PWN).
Afrikaans a niderlandzki
Na bazie dialektów języka niderlandzkiego wyodrębnił się w końcu XVIII wieku język afrikaans, będący jednym z
języków urzędowych w Republice Południowej Afryki, używanym przez większość europejskich osadników
Zobacz też
Źródła i autorzy artykułu
4
Źródła i autorzy artykułu
Język niderlandzki Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=25094371 Autorzy: Alx, Andrzej19, Aotearoa, Bocianski, Boraczek, Bukaj, Buldożer, Byczek1, Delta 51, Derbeth,
Dodek, Filemon, Gaspar van der Sar, Grubel, Gładka, Jusrist, Kiper29, Kpjas, KrzysiekZygmunt, Leszek Jańczuk, LingVista87, MG, Macuk, Masti, Michał Sobkowski, Micpol, Mix321, Mykell,
Nekroskop, Nila1994, OTB, PMG, Piotr J, Piotron, Romuald Wróblewski, Roo72, Ryzykfizyk, S99, Sarcelles, Silthor, Solejheyen, Spl908455, Staszek99, Steifer, Swordsman, Tsca, Viltharis,
Wisg, Xul, Zaragoza, 45 anonimowych edycji
Źródła, licencje i autorzy grafik
Plik:Wikipedia-logo.png Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Wikipedia-logo.png Licencja: logo Autorzy: Abigor, Bastique, Cary Bass, Guillom, Krinkle, Kwj2772,
Mike.lifeguard, Mormegil, Richie, Rocket000, Schaengel89
Plik:Logo Wikisłownika.svg Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Logo_Wikisłownika.svg Licencja: logo Autorzy: User:ABX, user:tsca
Plik:Flag of the Netherlands.svg Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Flag_of_the_Netherlands.svg Licencja: Public Domain Autorzy: User:Zscout370
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/