282
Ingrid PA
ŚKO
Akademia Pedagogiczna im. KEN w Krakowie
EDUKACJA EKOLOGICZNA W KSZTA
ŁCENIU ZINTEGROWANYM
W ostatnich latach na ca
łym świecie rewolucja naukowo-techniczna i związa-
na z ni
ą gospodarka oraz ekspansja technologiczno-polityczna zakłóciły równowa-
g
ę środowiska, powodując jego degradację. Kształtowanie stosunków naturalnych i
spo
łecznych w biosferze Ziemi, które tworzą właściwe warunki życia dla całej ludz-
ko
ści bez podważania zarazem podstaw życia na naszej planecie to bezpieczeń-
stwo ekologiczne.
1
Kryzys
żywnościowy i demograficzny oraz trudności energetyczne, surowco-
we i ekologiczne oraz niski poziom
świadomości bezpieczeństwa ekologicznego
blokuj
ą dalszy rozwój cywilizacji. Ochrona środowiska należy do ważniejszych
problemów wspó
łczesnego świata, a jej potrzeba jest wynikiem uświadamiania
sobie przez wszystkich ludzi alarmuj
ącego stanu zagrożenia naszej planety Ziemi
przez ró
żne formy ludzkiej działalności. Do tego niezmiernie konieczna jest umie-
j
ętność współżycia w harmonii ze środowiskiem, którą należy kształtować już od
najm
łodszych lat życia człowieka.
Stan
środowiska w Polsce wymaga intensywnych i kompleksowych działań
zmierzaj
ących do zmniejszenia jego degradacji, w tym oddziaływań pedagogicz-
nych. Ustawa sejmowa z 7.09.1991 r. o systemie o
światy, w swoich przepisach
ogólnych nak
łada na nauczycieli obowiązek „upowszechnienia wiedzy ekologicznej
w
śród dzieci i młodzieży oraz kształtowanie właściwych postaw wobec problemów
ochrony
środowiska”.
System edukacyjny, który poprzez okre
ślone treści kształtuje postawy wobec
takich zagadnie
ń jak „odnajdywanie harmonii i równowagi wewnętrznej, współist-
nienie ze
środowiskiem przyrodniczym, współdziałanie społeczne i korzystanie z
zasobów informacji”
2
, pozwala wychowa
ć człowieka myślącego holistycznie, eko-
logicznie i ewolucyjnie, zdolnego do rozwi
ązywania wyzwań jakie niesie XXI wiek.
Wychowanie ekologiczne m
łodego pokolenia należy zatem do ważnych, aktual-
nych i perspektywicznych celów nowoczesnej edukacji.
Zaproponowana przez W. Okonia definicja wychowania rozumianego jako
„
świadomie organizowana działalność społeczna, której celem jest wywoływanie
zamierzonych zmian w osobowo
ści człowieka. Zmiany te obejmują zarówno stronę
poznawczo-instrumentaln
ą, związana z poznawaniem rzeczywistości i umiejętności
oddzia
ływania na nią, jak i stronę aksjologiczną, która polega na kształtowaniu
stosunku cz
łowieka do świata i ludzi, jego przekonań i postaw, układu wartości i
celu
życia”
3
jest najbardziej odpowiednia dla okre
ślenia wychowania ekologiczne-
go. Zatem wychowanie ekologiczne to dzia
łalność sprzyjająca poznawaniu przez
uczniów tre
ści i walorów środowiska przyrodniczego, prowadząca do wytworzenia
świadomości wzajemnego związku między człowiekiem, jego kulturą i jego otocze-
niem biofizycznym, jak równie
ż identyfikacji ze środowiskiem przyrodniczym.
1
Kongres Intelektualistów w obronie pokojowej przysz
łości świata. Warszawa 1986, za: D. Cichy: Bez-
piecze
ństwo ekologiczne w świadomości młodzieży. Warszawa 1993, s. 21
2
S. Michalowski: Dziecko. Przyroda. Warto
ści. W: Dziecko w świecie przyrody. Kraków 2000, s. 128
3
W. Oko
ń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa 1996, s. 319
283
Najwa
żniejszym, a zarazem centralnym ogniwem w procesie wychowania
ekologicznego jest ucze
ń i cele kształcenia, które wyznaczają pole jego aktywno-
ści.
4
Obejmuj
ąca wychowanie i nauczanie edukacja ekologiczna jest trwałym i cią-
gle zyskuj
ącym na znaczeniu elementem polskiego systemu oświatowego. Zajmu-
j
ąc w nim specyficzne miejsce obejmuje wszystkie poziomy kształcenia (szkołę
podstawow
ą, w tym wczesnoszkolne kształcenie zintegrowane oraz klasy IV-VI,
gimnazjum, szko
łę średnią, szkoły wyższe) i przedmioty nauczania szkolnego
(przyrodnicze, matematyczno-fizyczne, humanistyczne, artystyczne) oraz wszyst-
kie formy kszta
łcenia nieformalnego.
Kszta
łcenie i wychowanie młodego pokolenia w poczuciu bezpieczeństwa
światowego oraz przygotowanie do życia według zasad ekorozwoju
5
, który reali-
zowany z pomoc
ą szkoły zmierza w kierunku kształtowania umiejętności i postaw
odpowiedzialnych za
środowisko, jest istotnym wyzwaniem pedagogicznym współ-
czesnych czasów.
Przez postawy ekologiczne rozumie
ć należy trwałą strukturę procesów po-
znawczych, emocjonalnych i zachowa
ń odnoszących się do środowiska przyrodni-
czego lub dyspozycje do pojawienia si
ę tych struktur.
6
Postawy ekologiczne zosta-
n
ą urzeczywistnione, gdy proces ich kształtowania będzie zamierzony, planowy,
intencjonalny, celowy, systematyczny i ukierunkowany na wywo
łanie zmian oraz
gdy zostan
ą w nim uwzględnione psychologiczne mechanizmy i czynniki kształto-
wania si
ę postaw przez dobrane sygnały wychowawcze stosowane przez pedago-
gów w specjalnie wyre
żyserowanych warunkach.
7
Celem zabiegów edukacyjnych jest wykszta
łcenie wartościowego pokolenia i
uzyskanie poprawy
życia zgodnego z założeniami zrównoważonego rozwoju przez
proces kszta
łtowania świadomości ekologicznej. Zrównoważony rozwój zakłada „z
jednej strony nadanie rozwojowi konsumpcji i produkcji oraz rozwojowi cywilizacyj-
nemu kierunku zachowuj
ącego w sposób trwały walory i zasoby środowiska, z
drugiej za
ś – czynną ochronę środowiska przyrodniczego”.
8
Jako cel dzia
łalności
cz
łowieka ekorozwój jest podstawowym czynnikiem integrującym treści nauczania,
które ucze
ń przyswaja, wykorzystuje w działaniu i budowaniu własnego systemu
warto
ści.
9
W sensie pedagogicznym edukacja ekologiczna oznacza ogó
ł czynności i
procesów, które umo
żliwiają uczniom orientację w rzeczywistości przyrodniczej i
wp
ływają na ich stosunek do otaczającego środowiska.
10
Edukacja ekologiczna ukierunkowuje dzia
łania dydaktyczno-wychowawcze na
problematyk
ę ochrony środowiska, a jej kluczowym celem jest systematyzowanie i
wzbogacanie wiedzy na temat funkcjonowania
środowiska przyrodniczego oraz
4
J. Ochenduszko: Potrzeby zmian w edukacji
środowiskowej. W: Którędy po Ziemi? Jak kształcić zgod-
nie z ide
ą zrównoważonego rozwoju? Warszawa 1995, s. 10
5
D. Cichy: Edukacja ekologiczna wobec wyzwa
ń przyszłości. W: Edukacja ekologiczna wobec współ-
czesno
ści i wyzwań przyszłości. 1995
6
I. Pa
śko: Kształtowanie postaw proekologicznych uczniów klas I-III szkół podstawowych. Kraków
2003, s. 27-42
7
Ibidem, s. 32
8
K. Dubel: Edukacja
środowiskowa wobec wyzwań przyszłości. W: Edukacja ekologiczna wobec
wspó
łczesności i wyzwań przyszłości. Opole-Pokrzywna 1995, s. 134
9
J. Ochenduszko, op. cit., s. 10
10
Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Tom I (A-F). Warszawa 2003, s. 910-911
284
zagro
żeń stwarzanych przez działalność jednostek, grup społecznych i podmiotów
gospodarczych oraz rozwijanie rozumienia praw rz
ądzących przyrodą, przyjaznego
do niej stosunku i umiej
ętności wartościowania przyrody.
Specyfik
ę edukacji ekologicznej można ująć w pięć zasad: kompleksowość
realizacji celów, komplementarno
ść treści, transfer wiadomości i umiejętności,
integracja, pedagogika umiarkowanego optymizmu.
11
Ze wzgl
ędu na swoją struktu-
r
ę i swoiste warunki realizacji edukacja ekologiczna jest procesem systemowym,
skierowanym w swych rezultatach na ustanowienie takiego stosunku cz
łowieka do
środowiska przyrodniczego, który w maksymalnym stopniu przybliża ustalenie
mi
ędzy nimi harmonii.
Edukowa
ć i wychowywać ekologicznie, to przygotować młode pokolenie do
dzia
łania, czyli rozwiązywania realnych problemów środowiskowych i w rezultacie
do uczestnictwa w decydowaniu o sprawach
środowiska poprzez interdyscyplinar-
no
ść przedmiotów nauczania i ich koordynację. Podejmowanie holistycznych dzia-
łań pedagogicznych opartych na podejściu interdyscyplinarnym, polegających na
integrowaniu wiedzy ekologicznej z wielu dziedzin i przedstawianiu zwi
ązków pro-
blemów ekologicznych z ca
łą sferą życia psychicznego ucznia nadaje wychowaniu
i edukacji tworzy
ć całościową wizję odpowiadającą realnej interpretacji środowiska.
Dzia
łalność życiowa i gospodarcza człowieka spowodowała zagrożenia dla
środowiska z negatywnymi skutkami dla ekosystemów i ludzi. Ze względu na glo-
balny zasi
ęg tych zagrożeń oraz ich wysokie natężenie określa się je jako proble-
my ekologiczne. W celu rozwi
ązania tych problemów koniecznością staje się od-
dzia
ływanie na świadomość ludzi nie tylko dorosłych, ale i dzieci.
Wysoki poziom
świadomości ekologicznej gwarantuje ochronę zasobów natu-
ralnych i umiej
ętne nimi gospodarowanie. Rozwijanie świadomości opartej na rze-
telnej wiedzy przyrodniczej i podstawach technicznych, nowej warto
ści w relacjach
cz
łowiek – przyroda jest szansą ratowania przyszłości.
Edukacja ekologiczna polegaj
ąca na integracji programowej wszystkich
przedmiotów i budowie holistycznej wizji
świata znajduje odzwierciedlenie już w
kszta
łceniu zintegrowanym (klasy I-III). Nowa koncepcja kształcenia zintegrowane-
go jest strategi
ą dydaktyczną, opartą na tworzeniu w umyśle dziecka całościowego
obrazu
świata i ukazaniu miejsca człowieka w środowisku przyrodniczym, społecz-
nym i kulturowym. Na poziomie klas I-III edukacja ekologiczna nie stanowi odr
ęb-
nego przedmiotu, lecz obok innych uczestniczy w ca
łokształcie zadań edukacyj-
nych kszta
łcenia zintegrowanego.
Wcze
śnie rozpoczęta edukacja ekologiczna, która stanowi składową część
dzia
łalności opiekuńczej, rozwojowej, wychowawczej i dydaktycznej nauczyciela, a
tak
że rodziców jest podstawą i warunkiem do racjonalnego korzystania z zasobów
i walorów
środowiska obecnie i w następnych dziejach. W celu zrozumienia po-
trzeby ochrony
środowiska trzeba jak najwcześniej rozwijać świadomość ekolo-
giczn
ą, wówczas edukacja środowiskowa będzie efektywna i przyniesie oczekiwa-
ne rezultaty w postaci w
łaściwego rozwoju i prawidłowych zachowań uczniów w
m
łodszym wieku szkolnym.
Świadomość ekologiczna dotyczy wzajemnych relacji i uwarunkowań życia
cz
łowieka w środowisku przyrodniczym. To oprócz wiedzy, motywacja odpowied-
niej postawy, która prowadzi do odpowiedzialno
ści i wynika ze znajomości zależ-
11
D. Cichy: Edukacja ekologiczna. W: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Warszawa, s. 914
285
no
ści i praw ekologicznych, których nieprzestrzeganie doprowadziło do kryzysu
ekologicznego.
12
Uj
ęta w kategoriach normatywnych świadomość ekologiczna obejmuje zgod-
ne z wiedz
ą ekologiczną i zasadami humanizmu biocentrycznego pojmowanie,
prze
żywanie i wartościowanie procesów zachodzących w biosferze oraz cało-
kszta
łtu powiązań i współzależności między człowiekiem i przyrodą.
13
Na struktur
ę tak pojmowanej świadomości ekologicznej składa się wiedza opi-
suj
ąco-wyjaśniająca o procesach zachodzących w środowisku, istniejących zagro-
żeniach oraz działalności człowieka i jej negatywnych skutkach; urzeczywistniający
si
ę w kontakcie człowieka z przyrodą system wartości, (tj. życie, zdrowie, odpowie-
dzialno
ść, praca, piękno, harmonia); reguły działań, które tworzą katalog zasad i
powinno
ści, jakimi kierujemy się w swych kontaktach ze środowiskiem.
14
Rezultatem systematycznego kszta
łtowania świadomości ekologicznej jest
kultura ekologiczna, na któr
ą składają się:
- podstawy wiedzy o
środowisku przyrodniczym;
- umiej
ętność dostrzegania specyfiki i złożoności zjawisk przyrodniczych
oraz odnajdywania w nich g
łównych zjawisk współczesności i ich prawi-
d
łowości, gotowość do przejawiania określonych zachowań w stosunku do
środowiska przyrodniczego;
- zdolno
ść kreatywnego myślenia, która warunkuje podatność na wprowa-
dzenie innowacji gwarantuj
ących zwiększenie bezpieczeństwa ekologicz-
nego.
M
łodszy wiek szkolny jest korzystnym okresem do kształtowania świadomości
ekologicznej, poniewa
ż przenikanie do ludzkiej świadomości prawdy o negatyw-
nych skutkach dzia
łalności gospodarczej człowieka w przyrodzie to proces powol-
ny. Bez zmiany postaw ludzi, ich aspiracji i modelu
życia katastrofy ekologicznej
unikn
ąć się nie da. Od pedagogów zależy czy zdążą wychować, wykształcić i na-
uczy
ć mieszkańców Ziemi żyć w zgodzie z wymogami ekologii i ideą zrównoważo-
nego rozwoju.
W latach 2001 –2005 przeprowadzono badania, których celem by
ła diagnoza
stanu
świadomości ekologicznej uczniów objętym wczesnoszkolnym kształceniem
zintegrowanym w wybranych szko
łach województwa małopolskiego. Na podstawie
wyników bada
ń można stwierdzić, że wychowanie i nauczanie ekologiczne warto
rozpoczyna
ć już od najmłodszych lat, ponieważ wcześnie nabyte przez dzieci
wzorce zachowa
ń rzutują na ich dalsze relacje do zagadnień ochrony środowiska.
Podstawowym zamierzeniem bada
ń było uzyskanie danych, które dotyczyły:
- wiedzy o aktualnym stanie zagro
żenia środowiska przyrodniczego i potrze-
bie jego ochrony;
- pogl
ądów i przekonań uczniów klas I-III na temat środowiska przyrodni-
czego;
- ich zainteresowa
ń ekologicznych;
12
D. Cichy: Kszta
łtowanie świadomości ekologicznej młodego pokolenia Polaków, I seminarium mło-
dzie
żowego ruchu ekologicznego – Organizacje młodzieżowe a kształtowanie świadomości ekolo-
gicznej, Warszawa, s. 7
13
Z. Hull: Filozoficzne podstawy edukacji
środowiskowej. W: Ochrona środowiska w nauczaniu i wy-
chowaniu. Lublin, s. 512
14
S. Micha
łowski, op. cit., s. 118
286
- przejawianych przez uczniów pozytywnych uczu
ć wobec środowiska (opie-
ka, odpowiedzialno
ść, rewerencja, radość z kontaktów z przyrodą);
- ukszta
łtowanego systemu wartości związanych ze środowiskiem;
- dzia
łań zmierzających do ochrony środowiska.
Z przeprowadzonych bada
ń wynikają następujące wnioski:
1) Uczniowie w m
łodszym wieku szkolnym przejawiają ogromne zaintereso-
wanie przyrod
ą, a ich wrażliwość emocjonalna i chęć działania na rzecz
środowiska umożliwia kształtowanie postaw ekologicznych.
2) Oparcie oddzia
ływań dydaktyczno-wychowawczych na czynnikach po-
znawczych, emocjonalnych i dzia
łaniowych sprzyja kształtowaniu u
uczniów klas pocz
ątkowych przekonań o konieczności ochrony środowi-
ska.
3) Oddzia
ływanie na system wartości uczniów wywołuje u nich pozytywne
nastawienie do problematyki ekologicznej. Warunkiem dokonywania przez
nich w
łaściwych wyborów i podejmowania odpowiednich decyzji w spra-
wach
środowiska jest stworzenie systemu wartości, w którym środowisko
przyrodnicze i jego walory zajmuj
ą hierarchicznie ważne miejsce.
W konkluzji mo
żna stwierdzić, że edukacja ekologiczna realizowana przez
swoisty dla niej dobór metod nauczania i wychowania oraz cz
ęsty i bezpośredni
kontakt ze
środowiskiem przyrodniczym kształtuje świadomość ekologiczną
uczniów w m
łodszym wieku szkolnym.