Microsoft Word

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

FORMY (DESKOWANIA) INWENTARYZOWANE, STOSOWANE W

BUDOWNICTWIE MONOLITYCZNYM

3.1 Podstawowe rodzaje urządzeń formujących

Od form inwentaryzowanych wymaga się by :

- były dostosowane do obowiązujących modułów projektowych,
- pozwalały na formowanie różnych elementów konstrukcyjnych,
- dawały równą i gładką powierzchnię betonu po rozformowaniu,
- zapewniały łatwy montaż i demontaż,
- mogły być wielokrotnie stosowane.

Materiały konstrukcyjne form

Obecnie coraz częściej wytwarza się formy z materiałów trwałych, tzn. ze sklejki, stali, aluminium,

mas plastycznych, a ogranicza produkcję form drewnianych.
Drewno, obok szeregu wad wynikających z jego własności fizycznych ( pęcznienie , skurcz ) jest także
materiałem deficytowym, dlatego z drewna wykonywane są najczęściej deskowania jednorazowe lub pły-
ty deskowań przestawnych.
Formy  ze  sklejek  łączonych klejem wodoodpornym mogą być  użyte ponad 50 razy. Bardzo dobre
efekty uzyskuje się stosując sklejki powlekane lakierami lub bakelitem.
Formy stalowe, ze względu na wytrzymałość materiału użytego do ich konstrukcji, wykorzystywane
mogą być nawet kilkaset razy. Wykonane są one z blachy, dlatego wymagają starannej konserwacji oraz
stosowania preparatów antyprzyczepnych od strony wewnętrznej.

  Typy konstrukcji form inwentaryzowanych

Formy przestawne drobnowymiarowe

Cechą charakterystyczną tego typu deskowań jest ich mały ciężar ( ok. 25 kg/m² płyty) mogą więc być
transportowane i montowane ręcznie. Poszycie płyt wykonywane jest najczęściej ze sklejki wodoodpor-
nej lub blachy stalowej.

Rys. 3.1

Formy uniwersalne drobnowymiarowe: a) Śląsk b) UNI-FORM c) NOE

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

ORMY PRZEGRÓD PIONOWYCH

Przegrody

pionowe

ściany, ( ściany oporowe , fundamenty ) mogą być betonowane w for-

mach drobnowymiarowych lub większych, zestawianych w duże zespoły przy zastosowaniu
odpowiednich stężeń i łączników. Stężenia zapobiegać mają deformacji postaciowej

Formy przestawne średniowymiarowe

Rys. 3.2

Przykłady form średniowymiarowych: a) COMBI-10 b) Wandschalung Massiv

Produkowane są w postaci płyt o wysokości odpowiadającej wysokości kondygnacji i szerokości 1 m.
Ciężary płyt w zależności od konstrukcji i użytego materiału wahają się od 40 do 80 kg/m²

Formy przestawne wielkowymiarowe

Są to formy o wysokości wykonywanej przegrody i długości kilku metrów. Wyróżnia się następujące ro-
dzaje form :

- formy wielkowymiarowe powstałe z połączenia w jedną całość drobnych płyt,
-  formy produkowane w wielkich wymiarach z przeznaczeniem dla konkretnych grup budynków,
-  formy wielkowymiarowe wykonywane indywidualnie w zależności od potrzeb wykonawcy

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Rys. 3.3

Wielkowymiarowe deskowanie z usztywnieniem i stężeniami firmy Hunnebeck

ORMY DLA PRZEGRÓD POZIOMYCH

Formowanie monolitycznych stropów wykonywane jest w deskowaniach opartych na wolnostojącej
konstrukcji lub samonośnych.

Konstrukcja wolnostojąca – w skład zestawu wchodzą :

stojaki teleskopowe lub dźwigniki zębatkowe

- dźwigarki rozsuwane
- płyty formujące strop

Rys. 3.4 Wolnostojące deskowanie stropu ( Hunnebeck )

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Konstrukcja samonośna – formy ustawione są na specjalnie skonstruowanych konsolkach mocowa-
nych do ściany co ok. 1,5 m

Rys. 3.5 Forma samonośna : 1 konsolka

3.2 Rodzaje ściągów stosowanych przy łączeniu form w robotach monolitycznych

  Tradycyjne deskowania wykonywane przed betonowaniem na budowie zastępuje się formami inwen-
taryzowanymi.  Łączenie elementów deskowań dokonywane jest przy pomocy ściągów różnych typów,
także inwentaryzowanych .
  W czasie betonowania ściągi pracują na rozciąganie osiowe. Wielkość siły rozciągającej jest wprost
proporcjonalna do wielkości pola, z którego parcie betonu obciąża pręt, oraz do wielkości parcia masy
betonowej na tym poziomie.

Rys. 3.6

Wielkości parcia bocznego masy betonowej na deskowanie w zależności od jej konsystencji :

1 – k. plastyczna, 2 – k. gęstoplastyczna, 3 – k. ciekła

Według przedstawionych danych już przy deskowaniu o wysokości 1,5 m wielkości parcia masy be-
tonowej są znaczne i wahają się od 12,5 do 27 kN/m². Wzrost parcia masy betonowej może być spowo-
dowany :
- zwiększeniem prędkości betonowania,
- wibrowaniem masy betonowej wibratorami wgłębnymi

wzrostem wymiarów poprzecznych konstrukcji .

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

HARAKTERYSTYKA KONSTRUKCYJNA ŚCIĄGÓW DESKOWAŃ

Ściągi stosowane w Polsce

Łączenie równoległych płaszczyzn form odbywa się przy pomocy rozpórek drewnianych i drutu, a także
przy pomocy ściągów inwentaryzowanych.

Ściąg typu „ SB ” – za pomocą tego ściągu można łączyć poszczególne płyty między sobą oraz usta-
lać dystans między równoległymi płaszczyznami form.

Rys. 3.7 Łączniki tarcz deskowania drobnowymiarowego „SB” :

a) sworznie i klin, b) ściąg, c) podkładka

- Ściąg typu „ Śląsk ” – składa się z pręta karbowanego, na którym od strony wewnętrznej desko-

wania, osadzone są dwie miseczki stalowe, ustalające dystans między płytami, a od zewnątrz kliny
dociskające elementy deskowania.

Rys. 3.8 Ściąg dystansowy deskowania „Śląsk”

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Ściąg typu „ Żabka ” – zaciskane na zwykłych prętach stalowych ciętych na budowie według wyma-
ganych wymiarów

Rys. 3.9 Konstrukcja „żabki” zaciskanej na prętach

Ściągi stosowane za granicą

Firma NOE ( Niemcy ) produkuje ściągi wyposażone w tzw. stożek sprężający. Zestaw składa się z :
- pręta środkowego

∅

8mm ,

∅

16mm ( 1 szt. )

- stożków sprężających ( 2 szt. )
- prętów lub śrub zewnętrznych ( 2 szt. )
Mogą być stosowane przy łączeniu form różnych typów, o różnych rozstawach.

Rys. 3.10

Trójczłonowe ściągi produkowane przez firmę NOE :

a) przykład łączenia form stalowych: pręt środkowy

8mm, 2 – stożek sprężający, 3 – śruba

napinająca,
b) przykład łączenia form tradycyjnych: 1 – pręt środkowy

16mm, 2 – stożek sprężający, 3 –

pręt napinający, 4 – tarcza dociskająca, 5 – podkładka z nakrętką

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Formy

średniowymiarowe ( Combi-10, Wandschalung Massiv ), wielkowymiarowe oraz formy drew-

niane o znacznych wysokościach ( np. typu Hunnebeck ) łączy się, używając prętów spiralnie karbowa-
nych o średnicy

∅

15,1mm. Pręty wykonane są ze stali o wysokiej granicy plastyczności i mają znaczną

długość.

Rys. 3.11

Ściągi przeznaczone do łączenia form średnio i wielkowymiarowych ( firma NOE )

Firma Acrow ( Anglia ) produkuje ściągi stalowe dla ścian betonowych. Różnią się od innych tym, iż

część pozostająca w betonie składa się z dwóch równoległych prętów stalowych połączonych na końcach
odcinkowymi spiralami, wykonanymi z drutu. Pręty wewnętrzne są tracone, natomiast śruby i stożki mo-
gą być używane wielokrotnie.

Rys. 3.12 Konstrukcja ściągu firmy Acrow:

1 – pręty środkowe, 2 – stożek, 3 – śruba dociskająca, 4 – podkładka

Ściągi tej firmy wykorzystywane są przede wszystkim przy łączeniu form tradycyjnych. W formach
drobno wymiarowych inwentaryzowanych stosowane są ściągi do jednorazowego użycia w postaci pła-
skownika.

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Rys. 3.13

Łączenie inwentaryzowanych form Acrow : 1 - ściąg, 2 - ramka formy, 3 - bolec, 4 – klin

WAGI I WNIOSKI ODNOŚNIE TECHNOLOGICZNOŚCI ŚCIĄGÓW

- konstrukcja

ściągu powinna być taka, by pozostający w betonie pręt nie powodował korozji po-

wierzchni ściany przy jego zakończeniu;

- korzystne

są ściągi o konstrukcji umożliwiającej odrywanie płyt od zabetonowanej ściany;

- ściągi powinny umożliwiać uzyskiwanie właściwego rozstawu między równoległymi rzędami płyt

formujących.

3.3 Przykłady współczesnych urządzeń formujących

PERI TRIO 330 - Zestaw deskowania dla budownictwa przemysłowego

TRIO 330 ma wszystkie zalety deskowania uniwersalnego TRIO jak np. powlekanie proszkowe, obwo-
dowe stężenia dla przyłączy, zamknięte profile i co szczególnie ważne: tylko jeden element łączący – za-
mek montażowy BFD

Rys. 3.14 Zamek montażowy BFD

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Rys. 3.15

Naroże zewnętrzne z 7, a prosty (normalny) styk z 3 zamkami BFD na wysokości 3,30 m

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

TRIO

Elementy H=330cm

Ciężar Nr
kg katalog.

1  TR/4    330x240 397,0 054304
2  TR/4    330x120 194,7 054314
3  TR/4    330x90 134,6 054324
4  TR/4    330x60 96,4 054354
5  TR/4    330x30 54,1 054364
6  TRM/4 330x72 125,6 054344

TRIO

Narożnik, narożnik przegubowy

TE/4 330 85,3 054374
TGE/4 330 116,3 054414

TRIO

Listwa wyrównawcza, element kompensacyjny

  WDA/4 330/5  27,0 054394
  WDA/4 330/6  28,6 054404
  LA/4 330x35  53,1 054384

Rys. 3.16

Zestawienie elementów PERI TRIO

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

PERI SKYDECK

SKYDECK – System płytowy

Płyty ułożone bezpośrednio na głowicach.

W małych pomieszczeniach i uzupełnieniach
powierzchni stropów (pasowanie) .

Grubości stropów do 40 cm.

Rys. 3.18

SKYDECK – Ruszt

Grubości stropów :
Do 40 cm z dźwigarem poprzecznym 150
Do 30 cm z dźwigarem poprzecznym 75

0,29 podpory na 1m

powierzchni deskowania

Konwencjonalne arkusze sklejki z uwzględnieniem
indywidualnych wymogów związanych z fakturą
stropu.

Dzięki głowicy opadowej możliwe wcześniejsze
rozdeskowanie.

Możliwe także zastosowanie z użyciem głowic
podporowych.

Wszystkie wymienione wyżej metody deskowania z
zastosowaniem SKYDECK mogą być ze sobą do-
wolnie kombinowane.

Rys. 3.19

Rys. 3.20

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

PERI MULTIFLEX - System dla każdego rzutu i każdej wysokości

Zastosowanie uniwersalnych, stabilnych i trwałych dźwigarów kratownicowych GT 24 umożli-

wia stosowanie dużych rozpiętości oraz umożliwia redukcję ilości elementów deskowania.

PERI VT 16, drewno deskowaniowe o stabilnej formie ze środnikiem Maxidur, jest tanim roz-

wiązaniem przy deskowaniach cienkich stropów w budownictwie mieszkaniowym.

Rys. 3.21 MULTIFLEX z podporami HL.

Niezależnie od tego, który z wymienionych dźwigarów jest faworyzowany, deskowanie

MULTIFLEX jest systemem, który bezproblemowo może być wszędzie zastosowany.

Większą ekonomiczność systemu uzyskuje się przez zastosowanie podpór HL.
Stosowanie wysokonośnych podpór stropowych PERI HL umożliwia likwidacje bałaganu na

budowie i jej zapleczu.Każdy strop o wysokości w świetle od 2,15m do 5,45m można zadeskować
stosując jedynie 2 typy podpór: HL 300-A/2 oraz HL 500.

Optymalnie dopasowane do siebie: dopuszczalna siła poprzeczna dźwigara GT 24 oraz wysoka

nośność podpory HL wpływają na ekonomiczność rozwiązań deskowań dla wszystkich grubości i
wysokości stropów.

Pojedynczy dźwigar GT 24 zastosowany jako jarzmo i GT 24 lub VT 16 jako dźwigary po-

przeczne.

Tablice obciążeń dla obydwu systemów znaleźć można w Tablicach PERI.

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Rys. 3.22 Montaż systemu MULTIFLEX

3.4 DESKOWANIA TRACONE – Concrete Form

3.4.1 Wprowadzenie

Poszukując dróg uprzemysłowienia budownictwa bardzo wcześnie zwrócono uwagę na możliwość

formowania z betonu przegród pionowych i poziomych w deskowaniach wielokrotnego stosowania. Ko-
lejnym krokiem na tej drodze było zastąpienie deskowań przestawnych tzw. deskowaniami traconymi,
przylegającymi na stałe do ścian, chociaż spotykane są także systemy deskowań pozostawianych na stałe
w stropach. W kolejnym etapie rozwoju form traconych zastąpiono materiały o wysokiej przewodności
cieplnej materiałami o niskiej przewodności i wysokiej izolacyjności . Tendencja ta utrwaliła się na rynku
budowlanym i w wielu krajach spotkać można obecnie najróżnorodniejsze metody wznoszenia konstruk-
cji z betonu układanego w deskowaniach stanowiących jednocześnie warstwy ciepłochronne ściany. Ni-
niejszy artykuł poświęcony jest szczegółowemu omówieniu systemu CF.

3.4.2 Spotykane rozwiązania ścian z udziałem deskowań traconych

Wśród rozważanych rozwiązań zauważyć można dwojakie podejście do zasad konstruowania prze-

grody w zależności od technologii betonowania. Przy zakładanym wypełnieniu mieszanką betonową
ściany na pełną jej wysokość w jednym cyklu betonowania (podawanie mieszanki betonowej pompą) sto-
sowane są deskowania o większej sztywności i wytrzymałości, ale mniejszej izolacyjności. Do rozwiązań
takich zaliczyć można austriacki system Rastra oraz polski system Radan. W systemie Rastra element
formujący stanowi dyl z betonu lekkiego o wysokości ściany, szerokości 0,375 m i grubości od 0,20 do 0,
36 m. Dyle są wydrążone w półokrąg na płaszczyznach styku sąsiednich elementów oraz kilkakrotnie na
jego wysokości. Puste miejsca po wypełnieniu ich betonem monolityzują ścianę złożoną z ciągu dyli. W
systemie Radan deskowaniami traconymi są prefabrykowane płyty drewniano-cementowe o grubości
0,025m i wysokości kondygnacji. Zakładana grubość ściany wynosi 0,20m (2x0,025+0,15m beto-
nu).Dystans między płytami wyznacza przestrzenna siatka z prętów zbrojeniowych. Izolacyjność prze-
grody zwiększa dodatkowa warstwa termoizolacyjna od zewnątrz.

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Rys. 3.23

Do rozwiązań tych nawiązuje belgijski system Sismo, w którym „okładki” o wysokości ściany, wyko-

nane z materiałów o wysokiej izolacyjności (takich jak spieniony polistyren, poliuretan, szkło piankowe
itp.) wtopione są w podwójne siatki stalowe wzajemnie połączone, nadające sztywność całej konstrukcji.

Układanie betonu warstwami umożliwiają systemy z płyt o wysokiej izolacyjności montowanych po-

ziomo, dystansowanych i przytrzymywanych specjalnymi łącznikami stalowymi lub z tworzyw sztucz-
nych.

Do rozwiązań takich zaliczyć można norweski system pustaków styropianowych Thermomur (odmia-

na niemiecka Thermohaus, odmiana polska Thermodom), austriackie systemy Velox (płyta zrębkobeto-
nowa o grubości 0,05m) i Heraklith (płyta styropianowa lub z wełny mineralnej) oraz amerykański sys-
tem ścian o wysokiej izolacyjności. Zasady konstruowania ścian według trzech ostatnich systemów poka-
zano na rys.3.23. Amerykański system wykonywania ścian o wysokiej izolacyjności stanowi pierwowzór
dla opatentowanego w 1986r., także w USA, omawianego systemu CF-Concrete Form.

3.4.3 Założenia systemu CF

System deskowań traconych CF, rozpowszechnione w Polsce przez firmę MA Building z Poznania,

jest rozwiązaniem o dużym stopniu uniwersalności, pozwalającym na wykonywanie dowolnych układów
architektoniczno-przestrzennych budynków mieszkalnych, użyteczności publicznej, szeroko rozumianych
obiektów usługowo-magazynowych i obudów hal przemysłowych. Nie jest ograniczona wysokość bu-
dynku, kształt jego rzutu, sposób rozmieszczenia otworów i forma architektoniczna. Zaleca się wykony-
wanie tą technologią części nadziemnych obiektów, a dopuszcza wykonywanie części podziemnych, przy
spełnieniu pewnych wymagań materiałowych.

Podstawowy układ formujący w systemie CF stanowią dwie równoległe płaszczyzny albo płyt styro-

pianowych odmiany M30 albo płyt styrodurowych spięte łącznikami z tworzyw sztucznych. Płyty ukła-
dane pasmowo posiadają profilowane obrzeża. Wyznaczona przez łączniki grubość ściany wynosi 0,28m,
przy czym od grubości warstw styropianowych (od 0,10 do 0,20m) zależy grubość wypełnienia prze-
strzeni między płytami betonem (odpowiednio od 0,175m do 0,075m). Tak przyjęte założenie pozwala
różnicować izolacyjność ściany oraz jej nośność. Przy skrajnym przypadku grubości ocieplenia 0,20m,
współczynnik izolacyjności cieplnej k ściany wypełnionej betonem będzie wynosił 0,21W/m

K, przy mi-

nimalnej grubości ocieplenia izolacyjność będzie niższa (k na poziomie 0,39W/m

K), lecz nośność takiej

ściany, po jej zazbrojeniu, może przenieść obciążenia występujące w szesnastokondygnacyjnym budynku
mieszkalnym. Warunki nośności są regulowane oczywiście wielkością obciążeń, grubością wylewki be-
tonowej, ilością zbrojenia i klasą betonu z przedziału B15 - B25. Widok zestawu CF przed betonowaniem
pokazano na rys.3.23

Pokazano tam dwie płaszczyzny płyt styropianowych, łączniki dystansowe oraz (z

lewej strony) drewniany element usztywniający ścianę w trakcie jej betonowania. Przekroje przez ścianę i
strop pokazano na rys.3

Podstawowym elementem stabilizującym płyty styropianowe lub styroduro-

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

we w pionie są łączniki CF. Wykorzystane są łączniki o długości 0,28m i wytrzymałości na rozciąganie
736N, łączniki połówkowe do mocowania obrzeży płyt, łączniki przestrzenne w kształcie litery T (łącze-
nie ścian wzajemnie prostopadłych) i łączniki przestrzenne dla łączenia ścian narożnikowych prostopa-
dłych oraz zbiegających się pod kątem 45

. Łączenie płyt, w układach pasmowych poziomych, może od-

bywać się bezpośrednio w miejscu budowy lub w zakładzie scalania poszczególnych elementów w prefa-
brykaty wielkowymiarowe, dostosowane gabarytowo do wymiarów realizowanych obiektów.

Proces wypełniania układów formujących betonem na placu budowy może odbywać się albo war-

stwami o wysokości 0,5m, albo pasmami o wysokości do 1,5m, o ile ilość łączników przypadających na
1m

formowanej ściany jest mniejsza od 36. Podczas betonowania ściany powinny być stężone lekkimi

zastrzałami drewnianymi wspierającymi jednocześnie pomost roboczy, z którego poziomu prowadzi się
betonowanie. Stropy w systemie CF mogą być wykonywane bądź jako betonowe monolityczne, wyko-
nywane w deskowaniach przestawnych, bądź jako prefabrykowane płytowe (kanałowe, filigran) lub gę-
stożebrowe (Akerman, Fert 45 itp.).

Rys. 3.24

Przekrój przez ścianę i strop

Rys.3.25

Łączenie elementów w systemie CF

Zakres robót wykończeniowych jest podobny jak w budownictwie tradycyjnym, z pewną przewagą sys-
temu CF przy układaniu instalacji elektrycznej oraz nowoczesnych przewodów
wodociągowych i centralnego ogrzewania. Wszystkie te przewody rozprowadzać można w bruzdach wy-
ciętych nożem w płycie styropianowej. Późniejsze wypełnienie bruzd stanowi pianka poliuretanowa.
Wykończenie wewnętrzne pomieszczeń uzyskuje się poprzez przykręcenie wkrętami do płytek oporo-
wych łączników płyt gipsowo-kartonowych. Elewacje wykończyć można tynkami pocienionymi na pod-
kładzie z siatek z włókna szklanego według rozwiązań STO lub ATLAS, boazerią typu Siding lub obmu-
rówką z cegły klinkierowej.

3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym

Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

Alma Mater

Rys. 3.26 System CF

3.4.4. Ocena ekonomiczna rozwiązania, uwagi końcowe.

•

Interesująco przedstawiają się koszty wybudowania 1m

ściany CF na tle rozwiązań trady-

cyjnych. Uwzględniając koszty doradztwa technologicznego oraz wypożyczenia stężeń do
stabilizacji ścian przed ich zabetonowaniem można przyjąć, iż koszt samych powierzchni
formujących z łącznikami (przy okładzinach 2 razy po 0,05m waha się od 54 zł (styropian)
do 86 zł (styrodur). Przy zamówieniu u dostawcy elementów scalonych koszty te wynoszą
odpowiednio 62 i 94 złote. Zlecając dostawcy wykonanie ścian na placu budowy (z wypeł-
nieniem przestrzeni między okładzinami betonem) należałoby zapłacić odpowiednio 99 i 138
złotych za 1 m

ściany. Koszt wykonania ściany z cegły pełnej (0,25m+0,10m styropianu)

wynosi obecnie 115 zł, a z pustaków Maks (0,29m+0,10m styropianu) 87 zł za 1 m

•

W okresie dominacji technologii tradycyjnych nad rozwiązaniami bardziej uprzemysłowio-
nymi należałoby, patrząc perspektywicznie, poszukiwać metod o zminimalizowanej praco-
chłonności na placu budowy, pozwalających na uzyskanie otwartych rozwiązań. Do takich
należy zaliczyć formowanie konstrukcji w deskowaniach traconych, w tym także omawiany
system CF. Zaletą jego jest z jednej strony wysoka izolacyjność cieplna i akustyczna, niska
pracochłonność na placu budowy oraz łatwość zabudowy przestrzeni i kształtowania dowol-
nych form architektonicznych z drugiej.