1

Medycyna sądowa zajmuje się osobami żywymi, które (ucierpiały) doznały uszkodzeń ciała

w sposób zawiniony i spowodowany przez osoby trzecie oraz osobami umarłymi.
Tanatologia

– nauka o śmierci (tanatos – śmierć)

Traumatologia

– nauka o obrażeniach

Istota szara

– powierzchniowa warstwa mózgu 2-3mm; zarządza uczuciami – są w niej

zlokalizowane ośrodki sterujące percepcją, uczuciami i emocjami, reakcjami.

Poniżej 35

o

C

– człowiek bez pomocy specjalistycznej umiera (wystarczy temperatura otoczenia

poniżej 10

o

C)

Lata ’40 – śmierć kliniczna była śmiercią ostateczną; średnio 2 min bez oddychania i krążenia – po
tym czasie przy braku tlenu dochodzi do nieodwracalnych zmian w istocie szarej

– proces

odkorowania
Rodzaje śmierci:

o

Śmierć gwałtowna (≠ nagła) – może mieć miejsce na skutek działania innego człowieka;
prokurator zleca sekcje zwłok. [trucizny: arszenik, cyjanek, pestycydy (opryski rolnicze) +
alkohol = zgon]

o

Śmierć obywatelska – organizm żyje; niedobór lub brak wymiany gazowej dłużej niż 2 min
powoduje odk

orowanie (usunięcie uczyć wyższych); przywrócenie oddychania sprawiam że

człowiek żyje, ale nie wie kim jest, gdzie jest, kim są ludzie dookoła, nie wie czego wolno a
czego nie wolno)

o

Śmierć kliniczna

o

Śmierć biologiczna – śmierć mózgu i destrukcja układu nerwowego

Rodzaje sekcji:

o

Sądowo-lekarskie (zlecane przez prokuratora)

o

Sądowe

o Administracyjne
o Anatomo-

patologiczne (w szpitalach klinicznych, służą ustaleniu, czy diagnoza i leczenie

były właściwe)

Istota biała – mieszczą się w niej ośrodki kierujące procesami życiowymi.

Umieranie

– proces śmierci jest różnorodny pod względem trwałości. Śmierć może nastąpić

natychmiast (np. przez powieszenie wskutek zawężenia tętnic szyjnych, upośledzenie funkcji
oddychania, podrażnienie zatoki szyjnej nerwu błędnego, który steruje sercem), albo następować
powoli (śmierć może trwać nawet parę miesięcy (ciężkie schorzenie), np. kiedy zbyt mało wiemy o
chorobie (leczymy jej skutki a nie przyczyny).
Czynnik letalny = czynnik śmiertelny

Wczesne znamiona śmierci:

o

Obniżenie temperatury ciała – [gęsia skórka - przykurcz mięśni okołowłosowych
zmniejsza powierzchnię ciała o ok. 20%]. Upośledzenie układu krążenia – temperatura
ciała obniża się średnio o 1

o

C na godzinę w temperaturze otoczenia ok. 20

o

C, ale należy

brać pod uwagę masę okoliczności, choćby otłuszczenie osoby.

o

Bladość powłok skórnych (szczególnie twarzy). [omdlenie ≠ utrata przytomności.
Omdlenie to odpłynięcie krwi od głowy do kończyn dolnych, utrata przytomności jest
głęboka i nieodwracalna za pomocą podniesienia nóg do góry]

o Plamy opadowe

– róża cmentarna – zastoina; krew nie krąży a krwinki opadają do

najniżej położonych miejsc w organizmie. Mogą mieć różną barwę, zazwyczaj sinawo-
brunatne; [gdy są sinawo-różowe to oznacza, że nastąpiło zatrucie organizmu CO
(zaczadze

nie), bo hemoglobina przyłącza C zamiast tlenu]. Plamy wykształcają się w całym

ciele, stanowiąc dokumentację pozycji ciała; wykształcają się do około 6-8 godziny; między

2

6 a 10 godziną mogą się jeszcze przemieszczać; pod wpływem kciuka plamy (krwinki) się
przemieszczają i plama ustępuje pozostawiając jasne odbarwienie kciuka; po 12 godzinie
nie można ich usunąć – ulegają utrwaleniu; pierwsze plamy opadowe można mieć za życia
przy niewydolności krążenia.

o

Stężenie pośmiertne – ulegają mu mięśnie poprzecznie prążkowane [twarz ma 35 mięśni].
Twarz ulega rozmyciu, jest inna niż za życia; stężenie postępuje od wierzchołka głowy ku
dołowi. Można je przełamać od 6 do 8 godziny. Stężenie po 72 godzinach samoistnie ulega
ustąpieniu

o Wysychanie

– odparowywanie wody. Tam, gdzie skóra jest delikatniejsza wysychanie

następuje szybciej, np. pachwiny; powstaje rudawo-brunatne zgrubienie, gdzie nie było
żadnych obrażeń mechanicznych

WYKŁAD 2 – 2. marca 2009
PÓŹNE PRZEMIANY POŚMIERTNE:

PROCES GNICIA

– stanowi ponad 95%

Parame

try wpływające na późne przemiany pośmiertne:

o

Stałocieplna temperatura wpływa na to, że wiele organizmów nie ma do nas dostępu;
większość wirusów chorobotwórczych gnije w temperaturze ok. 38,5 – 39

o

C.

o

Stężenie wodorowych jonów (pH) stanowi barierę dla drobnoustrojów

o

Płyny ocieklinowe i gazy gnilne (metan) mogą wpływać na błędną ocenę wieku, np.
zmarszczki wygładzają się, zmienia się turgor – napięcie; następuje rozdęcie w części,
gdzie jest najwięcej bakterii chorobotwórczych (głównie jama brzuszna)

o Gigantyzm Kaspra

– na powierzchni brzucha i podbrzusza pojawiaja się zielonkawe

intensywne plamy

o

[owady, jak np. mucha plujka, mucha domowa wyczuwają zwłoki z kilkunastu kilometrów,
żerując na zwłokach składają jaja – larwy są w stanie doprowadzić do całkowitego
zeszkieletowania w ciągu 20 dni]

o

inaczej rozkładają się ciała w grobie ziemnym – w środowisku wilgotnym i niskiej
temperaturze zwłoki nie podlegają gniciu tylko przemianie tłuszczowo-woskowej

PRZEMIANA TŁUSZCZOWO-WOSKOWA

o

przemiana konserwująca

o istnieje m

ożliwość stwierdzenia dokładnego stanu, idealnie odtwarza wygląd

o

dopuszczenie tlenu doprowadzi do całkowitego zeszkieletowania

PRZEMIANA MUMIFIKACYJNA

– STRUPIESZCZENIE

o miejsce przewiewne, suche
o

intensywny strumień powietrza spowoduje odparowanie wody – tkanki obkurczają się i
zbrunatnieją, potem następuje już tylko dosuszenie

o

zwłoki są lekkie, ok. 14-16kg (ciężar skóry, kości tkanek)

o

mumifikacja to próba zatrzymania życia, które odeszło, np. Egipcjanie, Palermo na Sycylii –
bernardyni opiekują się tam katakumbami, w których znajdują się szczątki ludzi majętnych
– zastosowano tam rtęć i ołów, które chronią organizm przed rozkładem

PRZEMIANA TORFISKOWA

o

Kwasy humusowe zawarte w torfie służą doskonałej konserwacji

ZESZKIELETOWANIE

o

Zwłokom pozostawionym na wolnym powietrzu (np. w lipcu) przy działalności much,
gryzoni, innych zwierząt wystarczy ok. 24 dni na zeszkeletowanie – dalszy rozkład zależy
od warunków zewnętrznych

3

TRAUMATOLOGIA SĄDOWO-LEKARSKA

UDUSZENIE GWAŁTOWNE
Rodzaje:

o Zagardlenia

o Powieszenie
o Zad

zierzgnięcie

o

Zadławienie

o

Utonięcie

o

Zatkanie otworów oddechowych

o

Zatkanie dróg oddechowych

o

Unieruchomienie klatki piersiowej i tłoczni brzusznej

o

Zamknięcie w ciasnej przestrzeni

o

Przypadkowe znalezienie się w zagłębieniu terenowym, w którym doszło do fermentacji i
opadnięcia na dno CO

2

Zagardlenia
Powieszenie

– w większości zamach samobójczy. Niewielka siła nacisku na tętnice szyjne

wspólne zamyka ich światło; krew nie dopływa do mózgu od miejsca ucisku, drożne są jednak
naczynia żylne z tyłu szyi. Tkanki miękkie powyżej bruzdy są blade, bez wybroczyn – bruzda
wznosi się i nie jest zamknięta.

Mechanizmy:

o 2-

3 minuty braku dopływu krwi do mózgu – następuje stłuszczenie komórek

o

zaciśniecie się pętli na drogach oddechowych

o

podrażnienie zatoki szyjnej nerwu błędnego, co skutkuje zatrzymaniem akcji serca

Zadzierz

gnięcie – wokół szyi zaciśnięty jest węzeł i jego dwa końce zaciskają się tak, że pętla

jest zamknięta – zamyka tętnice szyjne i naczynia żylne; brak przekrzywienia głowy, co jest
natomiast charakterystyc

zne przy powieszeniu; powyżej bruzdy skóra jest intensywnie

przekrwiona, sina, z wybroczynami (powstają po pęknięciu naczyń włosowatych), język
wyodrębnia się poza jamę ustną, gałki oczne wychodzą poza oczodoły, pod spojówkami tworzą
się wybroczyny krwawe.
Zadławienie – wskazuje na zabójstwo; uchwyt musi być utrzymany ok. 2 minut (chyba, że
wcześniej nastąpi podrażnienie zatoki szyjnej), powstają owalne podbiegnięcia krwawe z otarciami
naskórka; następuje zatknięcie dróg oddechowych;
UTONIĘCIE
Trwa od 7 do

9 minut. Zachłyśnięcie. Skurcz mięśnia łydki – stopniowa utrata przytomności –

niemożność wstrzymania oddechu – utrata przytomności – wypełnienie dróg oddechowych wodą.

ZATKANIE OTWORÓW ODDECHOWYCH
Człowiek dorosły, gdy będzie następowało zatykanie dróg oddechowych w czasie snu,
natychmiast się obudzi i podejmie aktywne działanie, polegające na odparciu ataku

UNIERUCHOMIENIE KLATKI PIERSIOWEJ I TŁOCZNI BRZUSZNEJ
Skolankowanie

– ucisk całym ciałem klatki piersiowej i tłoczni brzusznej – nie ma wymiany

gazowej, spadek poziomu tlenu.
Ucisk ziemi unieruchamiający klatkę piersiową.

ZAMKNIĘCIE W CIASNEJ PRZESTRZENI
Np. zamknięcie człowieka w metalowej szafie, zatrzaśnięcie dziecka w kufrze. Poziom CO

2

narasta. Czysty CO

2

jest cięższy od powietrza i doprowadza do natychmiastowej utraty

przytomności

4

OBRAŻENIA, BĘDĄCE WYNIKIEM RÓŻNYCH NARZĘDZI

Narzędzia:

o

tępe

o

tępo-krawędziaste

o

krawędziaste

o

obłe

RANY TŁUCZONE
Najbardziej podatne miejsca:

o

głowa – nos i jego nasada, łuki nadoczodołowe

Przebieg rany linijny

– po rozsunięciu brzegów rany w dnie znajdują się mostki łączno-

tkankowe, a brzeg rany jest falisty.

RANY RĄBANE

o

charakteryzują się przekrzyżowaniem długiej osi rany

RANY CIĘTE

o

zadane przy pomocy: noża, tasaka, maczety, krawędzi blachy, szkła – krawędź sieczna jest
niebezpieczna

o

przy ranie ciętej szyi – kąt początkowy rany:

o

jeżeli w kątach rany ściany będą się schodziły, będą gładkie – zabójstwo

o

jeżeli w jednym z kątów stwierdzi się schodkowe nacięcia próbne – podstawa do
stwierdzenia zamachu samobójczego

o przy

ranie ciętej ściany są proste, układają się w literę „V”; brak mostków łączno-

tkankowych

o

narzędzie działające pod dużym kątem sprawi, że po prawej i lewej stronie pęknięcia
linijnego powstaną podbiegnięcia krwawe

RANA KŁUTA

o

może zostać zadana nożem

o uszkodz

enie ważnych narządów wewnętrznych

o

powoduje rozległe krwotoki wewnętrzne

o

rzadko powstają plamy rozpryskowe

PLAMY ROZPRYSKOWE

Narzędzie godzi w określoną okolicę ciała (pierwsze uderzenie nie spowoduje ich powstania)

↓

drugie i następne uderzenia wyzwalają mechanizm wyskakiwania we wszystkie kierunki małych

kropli krwi, które padają na otaczające przedmioty

↓

mają wygląd wykrzykników – pokazują kierunek padania krwi

RANY SZARPANE
Ludzkie ciało w kontakt z urządzeniem

RANY KĄSANE
Najczęściej są zadawane po śmierci
Nie są ranami otwartymi
Obrażenia termiczne występują w zależności od temperatury

5

WYKŁAD 4 – 30. marca 2009r.

CECHY KONSTRUKCYJNE BRONI I AMUNICJI

o

broń gładkolufowa – używana przez myśliwych zrzeszonych w kołach łowieckich;
przysługuje takiemu myśliwemu, który wykaże się odpowiednią wiedzą i umiejętnościami na
niższym poziomie, np. dubeltówki, boki, trylinki; strzał może być oddany z pojedynczego
pocisku, albo ze specjalnie przygotowanej w oparciu o zwierzynę metalowych kulek o
określonej średnicy (śruciny). Skuteczna na określoną odległość. Na krótkich dystansach
nie przekraczających 80m. Wystrzelone pociski czy to pojedynczy czy mnogie zachowują
się w locie bardzo niestabilnie. Wystarczy najmniejsza gałązka na locie pocisku, żeby
doszło do zrykoszetowania.

o Breneka

– stop ołowiu, cyny, cynku – kawał metalu bez płaszcza, który ma nadaną

dużą energię kinetyczną przez ładunek prochowy, lufa nadaje tylko kierunek lotu.
Nabój jest ciężki, o średnicy do 14-16mm.

o

Śruciny – powyżej 10m. śruciny się rozpraszają. Do 10m. lecą skupione, ale na ciele
pozostawiają strzępiaste ślady.

Urządzenia strzeleckie gładkolufowe specjalnie skonstruowane. Pododdziały zwarte policji i
antyterrorystyczne używają tzw. pompek – broń gładkolufowa zasilana różną amunicją
najczęściej gumową (kauczukową), która ma zdolność rażenia na określoną odległość, ale
która nie powinna powodować większych obrażeń.
Z broni specjalnej strzela się także w samolotach. Tu stosuje się amunicję, która nie jest w
stanie rozszczelnić kadłuba, ale osoba, która znajdzie się na torze jej lotu z całą pewnością
zostanie obezwładniona całkowicie.
o

broń o lufie gwintowanej – w przewodzie broni gwintowanej krótkiej znajdzie się co
najwyżej ½ lub ¾ zwoju. Gwint składa się z pól i bruzd. Pocisk, który znajdzie się komorze
nabojowej, dostaje potężnego kopa wskutek gwałtownego spalania się prochu, gazy
uderzają w dno pocisku, który jest tak skonstruowany, że jego średnica zewnętrzna jest
nieznacznie większa od odległości miedzy polami lufy. Gazy nadają w ten sposób szybki
ruch obrotowy pociskowi, dzięki czemu lot pocisku jest ustabilizowany. Donośność jest ok.
10. razy większa niż w przypadku broni gładkolufowe.

o AK 47

– kałasznikow – pełnopłaszczowy, wrzecionowaty pocisk może razić cele na

odległość ponad 2,5km. skutecznie. Pocisk nie koziołkuje, utrzymuje stabilność i
trafia stożkowatą krawędziom.

o

Broń wojskowa – krótka (osobista) i broń bojowa oraz wyższy stopień
wtajemnic

zenia myśliwych, którzy mają uprawnienia selekcjonerów (sztucer), ale

amunicja myśliwych jest zupełnie różna niż broni na polu walki



Broń krótka



Pistolety



Rewolwery

Pociski bezpłaszczowe
Pociski płaszczowe – stalowy rdzeń pocisku otoczony jest cieniutkim płaszczem ze stopu miedzi.
(poli

cja, wojsko). Odcięty czubek powoduje, że może powstać kilka kanałów postrzałowych. Jak

przetniemy go krzyżowo, to mamy cztery pociski. Pociski mogą „wędrować po ciele”. Jama
brzuszna i klatka piersiowa są wypełnione wodą i narządami, które wykonują ruchy - pocisk może
zostać przesunięty (nawet w kończyny dolne).
STRZAŁY z broni krótkiej:

o

Strzał, kiedy wylot dotyka ciała – pocisk wkręca się w ciało i nanosi na nie rąbek otarcia.
Każdy następny strzał z tej broni skutkuje naniesieniem rąbku zabrudzenia. Prędkość
gazów u lufy jest zdecydowanie większa niż prędkość pocisku w locie. Gazy prochowe
prześcigają pocisk i uderzają w tylną ścianę pocisku, w związku z czym następuje
pęknięcie skóry krzyżowe lub gwieździście. W kanale rany mamy drobiny spalonego
nieopalonego prochu, mamy wiórki płaszcza (płaszcz jest najczęściej robiony z miedzi i jej
stopów), kolor krwi w kanale ma barwę różowo-malinową. – objaw Paltaufa (przejaw

6

chemicznego działania gazów prochowych na hemoglobinę, która powoduje, że krew ma
barwę różowo-malinową)

o

strzał z bezpośredniej odległości (od 0,5 do 5cm) – gazy prochowe częściowo się
rozpraszają, częściowo wnikają w dziurę wywierconą przez pocisk, skóra jest
napompowana w postaci bąbelka i doskakuje do wylotu lufy, powstaje odbicie sztancowe
lufy; pokazuje nam z jakiego rodzaju broni strzelano (w kontekście odległości i ustawienia
głowy). Jeżeli odbicie będzie takie, że w górnej części będzie muszka – ustawienie było
takie, że w dół był skierowany uchwyt z magazynkiem. Człowiek nie jest sam w stanie
strzelać tak, by uchwyt z magazynkiem był skierowany do tyłu. Jeśli broń będzie w rękach
denata

– zabójstwo. Istnieje jednak kilkanaście w skali światowej przypadków tzw. stężenia

katatonicznego

– rozwijające się w normalnych warunkach stężenie pośmiertne występuje

w ułamku sekundy i broń pozostaje w ręku denata.

o

strzał z pobliża (więcej niż 5cm do 50cm) – cechy otworu wlotowego przy strzale
prostopadłym – otwór okrągły, najbliżej krawędzi otworu będzie rąbek otarcia, potem rąbek
zabrudzenia, może wystąpić objaw Paltaufa (max. 50cm), z lufy wydobywa się ogień
oddziałuje na ciało tylko w ten sposób że dokonuje nadpalenia albo spalenia włosów (mają
kolbowaty kształt w kolorze żółtawo-bruatnym – cechy termiczne działania gazów
prochowych)), przejaw mechanicznego działania gazów prochowych – powstanie
osmalenie

– skutek działania spalonych i nieopalonych drobin prochu na skórę w okolicy,

gdzie powstał otwór wlotowy. Gdy strzał jest pod kątem otwór ma kształt elipsowaty.

o st

rzał z oddali (powyżej 50cm) – brak termicznego działania gazów, brak objawu

Paltaufa, brak osmalenia. Rąbek otarcia i rąbek zabrudzenia decydują o tym, który otwór
jest wlotowy. W otworze wlotowym krater czaszki jest wyrywany w takim kształcie, że
rozszer

zenie czaszki jest do wewnątrz, w kraterze wylotowym odwrotnie do rozszerzenie

jest do zewnątrz. Jeśli pocisk zostaje w środku oznacza to, że cała siła kinetyczna została
zużyta.

Dla broni długiej: Działanie płomieni, oddziaływanie tlenku węgla do 2m.

o Str

zał przystawienia w jamie ustnej – jama ustna nie wytrzymuje ciśnienia gazów

prochowych i pękają kąciki szpary ustnej. Efekt hydrodynamiczny – przeniesienie
wektorów siły kinetycznej we wszystkich kierunkach i powoduje to rozerwanie głowy.

o Np. gdy pocisk uderzy w

lewą komorę serca w fazie rozkurczu (wypełnienie krwią),

podobnie żołądek, jeśli znajduje się w nim pożywienie z dużą ilością napojów,
wodospad Hipokanta (płyn rdzeniowo-mózgowy), komory mózgowe(?).

WYKŁAD 5 – 27. kwietnia 2009r.
11. maja test 2

0 pytań.

Synergizm

– związany z toksykologią; 0,19‰ (0,1mg/l) – trzeźwy, 0,2‰- 0,49‰ (0,24mg/l) – stan

wskazujący, nietrzeźwość zaczyna się od 0,5‰ (0,25mg/l)
Rachunek retrospektywny Widmarck’a – model matematyczny do oceny stanu trzeźwości
kierowcy na mom

ent zdarzenia a nie na moment pobrania próbki krwi. Umożliwia ocenę uzyskania

danych o trzeźwości na podstawie krzywej, określającej czy alkohol jest w fazie wchłaniania czy
eliminacji. Wzór, w którym musimy mieć pewne dane o człowieku, żeby móc go zastosować:
ciężar ciała, płeć, deklarowana ilość alkoholu, ile alkoholu musiał wypić by osiągnąć stężenie.
Np.: dwie osoby: 50kg i 100kg + pół litra piwa 5% alkoholu – 25ml etanolu
Koleżanka pije piwo i mniej więcej po 40 min po spożyciu przekroczy swój próg trzeźwości ok. 0,7.
Trzeba odczekać od 4 do 5 godzin, żeby mieć pewność, że jest się wolnym od alkoholu.
0,6

– współczynnik rozmieszczenia alkoholu dla kobiet

0,7 dla mężczyzn
Profesor pije piwo po 40 min ma ok. 0,3‰. I musi odczekać ok. 3 godzin, by uwolnić się od
alkoholu.
0,15‰ na 1h – średni współczynnik eliminacji alkoholu
Przy szampanie

– CO

2

jest elementem przyspieszającym cały proces.

7

Alkohol zmniejsza percepcję szeregu narządu zmysłów, spowalniając czas reakcji.
Alkohole ciężkie szybciej się wchłaniają, szybciej uzyskują maksymalne stężenie, ale ich
eliminacja

wymaga wzięcia pod uwagę tego, co się spożyło. Im bardziej żołądek jest wypełniony

tłuszczami tym dłużej trwa spalanie alkoholu.
Największą liczebnie grupę schwytanych kierowców stanowią ludzie, którzy pili poprzedniego
dnia.
Paracetamol + alkohol

– zjawisko synergizmu – potęgowanie działania alkoholu i paracetamolu.

Przestępczość na tle seksualnym
Rozwój filogenezy (rodowy) pokazuje, że jednym z zadań gatunku homo sapiens erectus jest
przedłużenie gatunku. Przedłużenie gatunku oznacza, że trzeba to robić często i efektywnie.
Badania serologiczne krwi dziecka

– jeśli nie wykluczały, że mężczyzna nie może być ojcem to

sądy orzekały zasądzenie alimentów, uznając ich za ojców. Co piąte dziecko nie jest dzieckiem
mężczyzny, który jest mężem matki.
Art. 202k.k.

– wszelkie działania w sferze seksualnej i pornografii z udziałem osób małoletnich

poniżej 15 roku życia są ścigane jako przestępstwo z urzędu, niezależnie od woli tych małoletnich.
W latach

70 wiek menstruacji kobiet ok. 15 lat. Dziś 12,9-13 lat.

Umiejętność precyzyjnego oddzielania obrażeń, które powstały za życia, od tych, które miały
miejsce po śmierci.
Katalog obrażeń ciała, które świadczą o tym ,że miały miejsce za życia:



podbiegnięcie krwawe (siniak) - w wyniku urazu mechanicznego działającego na

tkanki, przy utrzymaniu krążenia może dojśc do uszkodzenia tkanek miękkich, bez
uwolnienia krwi na zewnątrz, i zmiażdżone naczynia włosowate uwalniają krew. Na
skórze ma barwę sinawo-różowawą. W zwłokach nie da się zrobić siniaka, bo krew nie
krąży.



Otarcie naskórka – narzędzia działające pod małym kątem lub przy zetknięciu ze

skórą. Efekt krystalizowanie osocza, by zamknąć otwarte miejsce.



Wybroczyny krwawe

– powstają w wyniku gwałtownego miejscowego wzrostu ciśnienia

krwi, jeżeli dotyczy to zadzierzgnięcia – odcięcie odpływu krwi, powoduje tak istotny
wzrost ciśnienia, że pękają naczynka na twarzy. W bardzo szczególnych przypadkach
mogą powstać u nieżywego, gdy leży np. na jezdni i przejeżdża po nim samochód
ciężarowy (chodzi o ciężar pojazdu)



Czynniki ekstremalne

– wysoka temperatura lub niska – dojdzie do uszkodzenia (w

zależności od czasu i temperatury): ślady zwiane z oparzeniem, odmrożeniem,
poddaniem działaniu promieniowania jonizującego. Zwłok nie można poparzyć ani
odmrozić.



Powstawanie ognisk zachłystowych w tchawicy i w płucach – nawet gdy jest się

nieprzytomnym. Drogi oddechowe są skonstruowane w ten sposób, że każde obce
ciało (w tym także substancje gazowe o ostrym, drażniącym zapachu) jest przez włoski
wypychane na zewnątrz. Zaaplikowanie pokarmu – człowiek może mimowolnie
wydalając wymiociny zachłysnąć się wymiocinami. Tylko za życia człowieka



Zatory powietrzne w płucach i zatory tłuszczowe. Mogą powstać tylko w bardzo

określonych warunkach. Złamanie kończyny górnej czy dolnej – otwarte –
przepływająca krew w dużych naczyniach krwionośnych może zaaplikować powietrze z
zewnątrz i doprowadzić do małego obwody krążenia, tworząc zator powietrzny. Jeśli
przepływający strumień krwi zaaspiruje znaczne ilości tłuszczu i spowodować
powstanie zatoru tłuszczowego. Interrupcja (skrobanka) – może dojść do rozerwania
ślinie ukrwionej ściany macicy, także do jej przedziurawienia, powodując, że krew może
zaaplikować powietrze i może nastąpić zgon.



Br

oń w ręku denata – stężenie katatoniczne –niezwykle rzadko – polega na tym, że

uszkodzenie pewnych struktur mózgu, może wywołać stężenie wszystkich mięśni w
ułamku sekundy.