Nowoczesne metody diagnozowania próchnicy

Wpisany przez Administrator

poniedziałek, 30 listopada 2009 20:29

Próchnica zębów (łac. caries) jest to wieloprzyczynowa i przewlekła choroba infekcyjna

twardych tkanek zęba wywołana przez czynniki pochodzenia zewnętrznego, które

doprowadzają do odwapnienia i proteolizy podatnych na ich działanie tkanek.

Istnieje wiele metod diagnozowania tego schorzenia i coraz to bardziej stawia się na

nowoczesne rozwiązania odchodząc m.in. od używania jako metody diagnostycznej zgłębnika,

gdyż może to jeszcze pogorszyć już istniejący proces patologiczny. Oto kilka z nowoczesnych

metod, z które coraz to powszechniej są wykorzystywane w polskich gabinetach

stomatologicznych:

• TRANSLUMINACJA OPTYCZNA I CYFROWA-inaczej DIAFANOSKOPIA.

Badanie przeprowadza się w gabinecie przy zgaszonym reflektorze stomatologicznym.

Końcówkę światłowodu umieszcza się w okolicy szyjki badanego zęba. Światło przechodząc

przez prawidłowe tkanki daje ich zarys równy i jasny. Jeżeli natomiast mamy do czynienia z

jakąkolwiek zmianą w tkankach lub w ich najbliższym otoczeniu skutkuje to zaburzeniem

przewodzenia światła, co z kolei ujawnia się w postaci cienia o różnej wielkości i kształcie.

 

 

   

• KAMERA WEWNĄTRZUSTNA

Stanowi narzędzie pomocnicze wykorzystywane w diagnostyce wczesnych zmian

próchnicowych, szczególnie w bruzdach na poziomie próchnicy początkowej i powierzchownej.

1 / 3

Nowoczesne metody diagnozowania próchnicy

Wpisany przez Administrator

poniedziałek, 30 listopada 2009 20:29

Co jest istotne dla lekarza, pozwala na tworzenie dokumentacji fotograficznej obejmującej

rejestrację stanu początkowego i stanów podlegających dalszemu monitoringowi. Pełni także

rolę w uświadamianiu pacjenta (demonstracja problemu na monitorze). 

   

• POMIAR NATĘŻENIA FLUORESCENCJI

Metodę tą można podzielić na dwie osobne w zależności od tego jakiego źródła światła

użyjemy.

• Pierwsza metoda zakłada użycie kamery wewnątrzustnej w rękojeści której znajduje się 6 diod

elektroluminescencyjnych. Światło niebieskie stąd pochodzące, oświetla biały obiekt (ząb).

Odbite przechodzi przez filtr odcinający falę światła niebieskiego i na ekranie monitora ukazuje

obraz . (BARWA ZIELONA - szkliwo zdrowe, BARWA od ŻÓŁTEJ, przez POMARAŃCZOWĄ,

aż do CZERWONEJ - zmiany bakteryjne).

• Druga z metod wykorzystuje fluorescencję wzbudzoną światłem laserowym. Urządzeniem

wykorzystującym tę metodę jest aparat DIAGNOdent. Zasada działania opiera się na tym, że

system generuje wiązkę światła laserowego, która jest absorbowana przez składniki szkliwa i

zębiny. Następnie fluorescencja może być analizowana przez mikroprocesor, a wynik

podawany jest w postaci wartości liczbowej i sygnału akustycznego. Badanie odbywa się za

pomocą skaningu powierzchni zębów oraz porcelanowego wzorca znajdującego się w zestawie.

 

• RADIOGRAFIA CYFROWA

Jest alternatywą do konwencjonalnych zdjęć rentgenowskich, które wykorzystywane są

diagnozowania próchnicy ale także do oceny całego układu stomatognatycznego. 

System radiowizjograficzny używany w tej metodzie składa się z następujących części:

 -części wytwarzającej promieniowanie rtg. ;

-części wizyjnej, służącej do rejestrowania obrazu ;

-części graficznej, umożliwiającej obróbkę zarejestrowanego obrazu ;

Do zalet tej metody należy zaliczyć przede wszystkim możliwość archiwizacji danych, która

pozwala na stały monitoring postępu w leczeniu pacjenta jak i ocenę po zakończeniu leczenia i

porównaniu go ze stanem pierwotnym. Technika ta umożliwia także wyeliminowanie błędów,

które mogą wynikać z nieprawidłowej obróbki filmu w ciemni, co zdarza się w przypadku

klasycznych zdjęć rentgenowskich.

• METODY WYKORZYSTUJĄCE OPÓR ELEKTRYCZNY

Urządzeniem wykorzystywanym w tej metodzie jest miernik przewodnictwa elektrycznego

(ECM/LODE BV Diagnostic). Zasada działania pomiarów opiera się na tym, iż w skutek

postępującego procesu próchnicowego (demineralizacji) dochodzi do wzrostu porowatości

2 / 3

Nowoczesne metody diagnozowania próchnicy

Wpisany przez Administrator

poniedziałek, 30 listopada 2009 20:29

struktury zębów. W wyniku tego procesu tworzą się wolne przestrzenie, gdzie gromadzi się płyn

jamy ustnej bogaty w jony. Czego w końcu skutkiem jest wzrost przewodnictwa elektrycznego,

a tym samym spadek oporności. Do badania wykorzystuje się dwie elektrody, końcówkę jednej

umieszcza się np. w bruździe powierzchni żującej badanego zęba, a drugą na podłożu

cechującym się dużym przewodnictwem elektrycznym np. na błonie śluzowej jamy ustnej.

Przewodnictwo jest mierzone pomiędzy końcami elektrod. Przyjmuje się, że wartość oporu

elektrycznego w prawidłowym szkliwie zawiera się w granicach 2,6-20 MΩ, a w szkliwie objętym

procesem próchnicowym - od 0 MΩ do 4,4 MΩ.

Bibliografia:

Marta Tanasiewicz, „Próchnica zębów. Wybrane problemy diagnostyki, leczenia i

zapobiegania.” Wydawnictwo ELAMED. Katowice 2009

 

3 / 3